ΑΝΕΡΓΟΙ: O AOΡΑΤΟΣ ΚΡΙΚΟΣ
"Παλιό σποτάκι απορρυπαντικού
παινευόταν ότι το διαφημιζόμενο προϊόν
έκανε τα τζάμια αόρατα.
Τα έκανε τόσο διάφανα, ώστε κινδύνευες ανά πάσα στιγμή
να πέσεις πάνω και να κατακοπείς.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία με τους άνεργους
- τους κάνει κυριολεκτικά αόρατους!
Δεν τους βλέπεις πουθενά,
δεν έχουν φωνή και υπόσταση.
Δεν υπάρχουν.
Ω, η τηλεόραση αναφέρει τους δείκτες ανεργίας καθημερινά,
με ποσοστά, με γραφήματα, με κατηγοριοποίηση
ανά ηλικιακή ομάδα και φύλο.
Θ' ακούσεις για τους αριθμούς,
αλλά όχι για τους ίδιους τους άνεργους.
Πώς τα βγάζουν πέρα, πώς αντικρύζουν τα παιδιά τους
όταν γυρίζουν απ' το σχολείο,
τι σκέφτονται, τι κυνηγάνε, τι ελπίζουν;
Νούμερα και μόνο νούμερα, να διεκπεραιωθεί η υποχρέωση
και να διαχυθούν στην κοινωνία οι απαραίτητες δόσεις
τρόμου και παραδειγματισμού.
Στο θέμα των ανέργων είμαστε όλοι φάουλ.
Χύθηκε πολύ περισσότερο μελάνι
για την περικοπή πενταψήφιων και εξαψήφιων εφάπαξ
απ' ό,τι για την αύξηση του ΦΠΑ
που ρουφάει σε καθημερινή βάση το μεδούλι του άνεργου.
Κι όσο για το χαράτσι των ακινήτων,
μοιάζει οι νοικοκυραίοι να βάζουν μπροστά τους άνεργους
ως ανθρώπινη ασπίδα,
μόνο και μόνο μήπως το γλιτώσουν οι ίδιοι.
Τα κόμματα μιλάνε για ευρώ, μισθούς,
συντάξεις, φορολογικές κλίμακες, τεκμήρια πολυτελούς διαβίωσης,
για εξόφληση των οφειλών του δημοσίου προς τους ιδιώτες.
Μιλάνε ελάχιστα για κοινωνικά φαρμακεία,
για προϊόντα χωρίς μεσάζοντες,
για ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και επιδόματα ανεργίας
- αυτά δεν είναι trendy.
................................."
συνεχίζεται
ΥΓ: Ούτε ο τίτλος ούτε το κείμενο είναι δικά μου.
Το διάβασα, το βρήκα ενδιαφέρον και το μεταφέρω.
άρθρο του Χριστόφορου Κάσδαγλη
που δημοσιεύεται στο HOT DOC 4/10/2012