πόσο να σκεφτέσαι θετικά όταν σχεδόν όλα πάνε χάλια?
Καλησπέρα κ απο μένα..το δικό μου πρόβλημα ειναι το οτι οσο κ να προσπαθω να αλλαξω τις συνθηκες της ζωης μου, ποιοτικοι φιλοι-μια καλη επιτελους σχεση-μια δουλεια να μπορω να μαι ανεξαρτητη,οσο κ να προσπαθω παντα βρισκομαι στο σημειο μηδεν. τον τελευταιο καιρο εχω απομακρυνθει απο την παλια μου παρεα λογω καποιων καταστασεων αλλα ειλικρινα ακομα κ αν ειμαι αναγκασμενη να καθομαι σπιτι δεν το μετανιωσα καθολου ,που για μενα αυτο λεει πολλα για το κατα ποσο ηθελα πραγματικα να μαι με αυτα τα ατομα κ για το κατα ποσο υπηρχε "επικοινωνια".Με την δουλεια εχω πια απογοητευτει, οσο κ να χω ψαξει για κατι αλλο προς το παρον δεν υπαρχει φως στο τουνελ!Αυτο που με εκανε να γινω χωμα αυτες τις μερες ειναι οτι τελικα η γνωριμια με ενα παιδι μου μου αρεσε πολυ δεν εληξε καλα κατι που με στεναχωρησε πολυ γιατι ειχα προσπαθησει πολυ στο να πετυχει αυτο μεταξυ μας. Γενικα ειμαι πολυ δραστηρια ως ατομο κ εχω προσπαθησει να διευρυνω τον κυκλο μου,εχω γραφτει γυμναστ κ ειναι κατι που με ευχαριστει . Εχω κουραστει να προσπαθω για κατι καλυτερο κ να μην ερχεται. Δεν θεωρω οτι εχω θεματα χαμηλης αυτοεκτιμησης ή εξωτ.εμφανισης κ.τ.λ.Το θέμα μου είναι θελω να ρθουν πραγματα στην ζωη μου κ δεν εχω αλλη υπομονη,γιατι εχω προσπαθησει κ να γνωρισω νεους φιλους κ να κανω μια σχεση που τοσο επιθυμω κ δεν μπορω αλλο.
