ΜοΝαξιά...

Τι είναι η μοναξιά? Και τελικά πως επιλέγεις να περάσεις τον χρόνο σου με εσένα??Άλλη μια νύχτα μόνη και αναρωτιέμαι, σκέφτομαι να βρω κάτι καλό να κάνω αλλά καταλήγω να χαζεύω στο ίντερνετ, να βλέπω εφηβική σειρά στο Mtv και να νιώθω ότι κτ δν πάει καλά με εμένα..θα μπορούσα να είμαι έξω για ποτό?θα μπορούσα να κάνω κτ δημιουργικό όπως να ασχολούμαι με μουσική,διάβασμα και ο,τι θεωρείται εποικοδομητικό για τον ελεύθερο χρόνο? και όμως ενώ θεωρώ τα τελευταία ενδιαφέροντα εμενα δε μου βγαίνει τώρα να κάνω κτ σχετικό..είναι τόσο κακό?Λέω να με συγχωρήσω και να με καταλάβω αλλά αυτό το σφίξιμο στο στομάχι μου υπενθυμίζει ότι κτ χάνω..το θέμα όμως είναι τι!!!

Μον αξία


{Λέω να με συγχωρήσω και να με καταλάβω αλλά αυτό το σφίξιμο στο στομάχι μου υπενθυμίζει ότι κτ χάνω..το θέμα όμως είναι τι!!! } >
χαλαρωσε και βρές το, η αλλιώς χαλαρωσε Για να Το βρείς !!!!!

Φιλε/φιλη που ανοιξες το θεμα, εχω να σου πω το εξης : Ασε ελευθερο τον εαυτο σ κ μν σκεφτεσαι τι εκανες κ τι δεν εκανες. Εκφρασου γενικα οπως νιωθεις. Μην καταπιεζεσαι υπερβολικα προκειμενου να πετυχεις κατι π a priori ξερεις πως δν θα σε γεμισει. Αν δεν εχεις ορεξη να βγεις κ θες να λιωνεις στο ιντερνετ, καν το κ μν αισθανεσαι καμια ενοχη με τον εαυτο σου. Αν αλλη στιγμη θες να βγεις κ να γυρισεις χαραματα κ να διασκεδασεις φουλ, καν το επισης χωρις ενοχες. Ο,τι σου βγαινει με λιγα λογια τη δεδομενη στιγμη. :)

Lacrymosa πόσο δίκιο έχεις..εχθές μόλις κατάλαβα μέσω ψυχοθεραπείας πως τελικά είμαι πολύ θυμωμένη με εμένα την ίδια για να με αφήσω ελεύθερη..

και γώ αντιμετωπίζω αυτό το προβλημα με τη μοναξια.το θέμα είναι οτι εγώ καταπιεζω τον εαυτό μου και λόγω οικονομικών.ειμαι φοιτητρια σε άλλη πολη μακρια απο το σπίτι....το μόνο που κανω είναι να πηγαινω στη σχολη μου για να ξεφύγω από το σπιτι και μετα όλη μερα σπίτι....μπορει να βγω μόνη μου μια βολτα να περπατησω,να παω σουπερμαρκετ αλλα μένω παντα μόνη μου.εχω πεισιε τον εαυτό μου μια φορα τη βδομαδα να βγαινω μην τρελαθω....

...Kαν'το δύο φορές τη βδομαδα :)

η μοναξια οταν δεν ειναι απο επιλογη, και συνδιαζεται με βαρεμαρα, τινει να γινεται δυστυχια, ενω εγω θα την ονομαζα κι αρρωστια. γι'αυτο καλο ειναι να προσπαθουμε ολοι να ειμαστε κοινωνικοι και δραστηριοι, μη μας μεινει συνηθεια να κλεινομαστε και να περναμε τη μερα μας μπροστα σε μια οθονη. βεβαια στις μερες μας με τη κατασταση που επικρατει και με τη φτωχεια, για να βγεις χρειαζονται και λεφτα, κι ετσι οι περισσοτεροι κλεινονται.

Quote:

---

Originally Posted by πίστη

ειμαι φοιτητρια σε άλλη πολη μακρια απο το σπίτι....

---

αφου εισαι ακομα φοιτητρια, γιατι δε προσπαθεις να κανεις απο εκει γνωριμιες ?

ΚΕΝΟ, σωστό αυτο που λες, ότι η μοναξιά άμα δεν είναι επιλογή είναι δυστυχία. Αυτοί που επιλέγουν μοναξιά δεν ανοιγουν θέματα για μοναξιά.
Συνηθως όσοι δεν την επιλέγουν το πρόβλημα τους είναι βασικά δυσκολία στις συναναστροφές και στην αποδοχή από τους άλλους. Ειναι ανθρωποι που εχουν μεσα τους ενέργεια, θελουν να εκφραστούν και να διασκεδάσουν. Η δυσκολία τους όμως αυτή κανει τους αλλους κυριολεκτικά να τους αποστρέφονται και ετσι δεν τους δινεται η ευκαιρία.

Πίστη, η σχολή για σενα λειτουργεί κυρίως σαν υποκατάστατο της παρέας που σου λείπει, πας στη σχολή για να σου καλύψεις αυτο το κενο, στη σκεψη σου ο πρωταρχικος σκοπος για τον οποιο πας στη σχολη ειναι για να καλύψεις αυτο το κενο και για να ξεφυγεις από τη δυστυχία που σου προκαλει, παρα για να παρακολουθησεις μαθηματα που πιθανον να μην χρειαζεται. Μονο μεσα απο τη συναναστροφη θα το καλύψεις.

το ξερω!αλλα ειμαι ατυχη γιατι στο τμημα μου τα πιο πολλα παιδια ειναι ηδη απο τη πολη μενουν στο πατρικο τους και εχουν τις δικες τους παρεες.προσπαθησα να κανω παρεα με ατομα αλλα οι πιο πολλοι θελουν κλαμπ και καφεδες το βραδυ.εγώ κολυομαι στο να βγω βραδυ ειναι μεγαλη η πολη που περασα και προερχομαι απο επαρχια και φοβαμαι να κυκλοφορω νυχτα μονη μου...οποτε κλεινομαι μεσα και αν μου πουν για κανα καφε παω....γενικα στη σχολη μιλαω με ατομα αλλα απο κει κει μετα ειμαι μονη μου σε ενα σπιτι...και τ σαββατοκυριακα ειναι κολαση!¨(

πίστη, τι φοβάσαι όταν είναι να βγεις νύχτα;
Δεν μπορείς να πεις σε κάποιον συμφοιτητή/συμφοιτήτρια να σε συνοδέψει;

Επίσης, να ξέρεις ότι αν έχεις άλλα γούστα από καφέδες και κλαμπ, αυτά
πρέπει να τα διαφημίσεις αλλιώς δε θα βρεις ποτέ άτομα που να τους
αρέσουν τα ίδια πράγματα που αρέσουν και σε σένα.

Μου δίνεις την εντύπωση ότι είσαι λίγο παθητική.
πχ αν σου πουν να πάτε κάπου, τότε μόνο ψήνεσαι

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

ΚΕΝΟ, σωστό αυτο που λες, ότι η μοναξιά άμα δεν είναι επιλογή είναι δυστυχία. Αυτοί που επιλέγουν μοναξιά δεν ανοιγουν θέματα για μοναξιά.
Συνηθως όσοι δεν την επιλέγουν το πρόβλημα τους είναι βασικά δυσκολία στις συναναστροφές και στην αποδοχή από τους άλλους. Ειναι ανθρωποι που εχουν μεσα τους ενέργεια, θελουν να εκφραστούν και να διασκεδάσουν. Η δυσκολία τους όμως αυτή κανει τους αλλους κυριολεκτικά να τους αποστρέφονται και ετσι δεν τους δινεται η ευκαιρία.

---

Δεν έχω καταλήξει ακόμα αν η μοναξιά είναι επιλογή ή όχι, σίγουρα όμως έχεις πολύ δίκιο ότι έχεις μια ενέργεια που ουσιαστικά δν μπορείς να την εκδηλώνεις γιατί δυσκολεύεσαι ή φοβάσαι ότι θα είναι λάθος επικίδυνος ή ανώφελος ο τρόπος που θα την εκδηλώσεις. Όταν το κάνεις νιώθεις ενοχές όταν δν το κάνεις αυτή η ενέργεια μένει μέσα σου και σε τρώει! Εξού και τα ΑΝ που δημιουργούνται, έχεις πολλές ιδέες να κάνεις κτ αλλά δεν το κάνεις και αρχίζεις "αν έκανα αυτό τι??"Ασε είναι τρελά ψυχοφθόρο..και εγώ κάθε φορά που λεω ότι θα κάνω κτ σκεφτομαι τα οικονομικά και άλλους παράγοντες δν το κάνω και μένω να κοιτάζω το ταβάνι των αν!Απραξία σχέτη και μου φαίνεται πως είναι και δική μου επιλογή!