κοινωνικο προβλημα...

Γεια σας παιδια! ειμαι 15 χρονων και τωρα πηγα πρωτη λυκειου. το θεμα ειναι ομως οτι εκανα μεταγραφη σε αλλο λυκειο καλυτερο και δεν ειμαι με τους φιλους μου απο το γυμνασιο αλλα με παιδια που μενουν πιο κοντα σε μενα και με τους συμμαθητες μου απο το δημοτικο (γιατι και στο γυμνασιο ειχα κανει μεταγραφη). νοιωθω ομως απαισια στο καινουργιο περιβαλλον που ειμαι. εχω την εντυπωση οτι ολοι με σχολιαζουν αρνητικα και με κοροιδευουν. ακομα και να περπαταω και να ακουω καποιον να γελαει νομιζω το κανουν για μενα. εχω γινει πολυ κομπλιξικη και νομιζω οτι σχεδον κανει δεν με συμαθει και οτι ολοι με σχολιαζουν αρηνητικα. στο γυμνασιο ημουν ακριβως το αντιθετο αλλα τωρα εχει πεσει πολυ το ηθικο μου γτι οντως εχω ακουσει αρκετους να με θαυουν ασχημα. ειμαι χαλια ψυχολογικα γιατι και με τους φιλους μου απο το γυμνασιο εχουμε απομακρυνθει και δεν θελω να ξαναγυρισω πισω σαυτους. pleasee βοηθηστε με! απο τοτε που ξενικησαν τα σχολεια νοιωθω απιστευτα μονη γιατι και οι γονεις μου δεν ειναι κοντα μου! τουλοχιστον μεχρι περσυ ειχα τις κολλητες μου, αλλα φετος δεν εχω ουτε αυτες ουτε κανεναν και βλεπω οτι στο καινουργιο περιβαλλον πολλοι με κοροιδευουν... πως θα φυγω απο αυτην την κατασταση?? :/

Γεια σου.. Το ιδιο προβλημα ειχα και γω οταν πηγαινα γυμνασιο και τωρα στο λυκειο. Ειναι ιδεα σου το οτι σε θαβουν και σε σχολιαζουν ολοι.. Μπορει να σε σχολιασουν 2-3 αλλα οχι ολοι.. Αυτο σου δημιουργει την ιδεα πως ολοι σε σχολιαζουν και ετσι.. Αποψη μου ειναι να μην δινεις σημασια.. Ξερω ειναι δυσκολο αλλα αν βαλεις λιγο πισμα καθε μερα θα δεις θα ειναι διαφορετικα.. Πηγαινε σχολειο και κανε σαν να μην ακους. Προσπαθησε το.. Οσο περναει ο καιρος θα δεις πως δεν θα ειναι ετσι τα πραγματα.. Εγω ειμαι 17 και παω τριτη λυκειου και οταν περπαταω στο δρομο η οταν παω στο σχολειο με βριζουν και το κανουν και φωναχτα και δν δινω σημασια.. Μου εχει γινει συνιθεια και ετσιι αδιαφορω.. Προσπαθησε το.. :) Δεν ξερω τι αλλο να σου πω..

Πρωτον, πρεπει να θωρακιζεσαι συναισθηματικα, ωστε οταν τυχον ακους αρνητικα σχολια, να μην τραυματιζεσαι ψυχικα.Δεν ειναι αναγκη να τους απαντησεις, αν νιωθεις οτι σε ταραζει και δεν το κρινεις απαραιτητο...Προσεχε μη σου γινει εμμονη το μηπως σε σχολιαζουν κλπ, γιατι αυτο καταστρεφει τη διαθεση σου και μπερδευει τη σκεψη σου...Δεν υπαρχει ουτε ενας που καπως να ταιριαζεις;

Αζία είναι πολύ σημαντικό να αμφισβητήσεις αυτές τις αυτόματες αρνητικές σκέψεις
γιατί είναι εντελώς λανθασμένες. Απλά νιώθουν αληθινές λόγω του μεγάλου άγχους
που βιώνεις με την αλλαγή του σχολικού περιβάλλοντος.

Πχ αναφέρεις ότι περπατάς και νιώθεις ότι κάποιος που γελάει, γελάει μαζί σου.
Ίσως μάλιστα το μυαλό σου να σου λέει "α αφού είμαι η καινούρια και πράγματι
κάποια παιδιά (μετάφραση: ανώριμοι βλάκες) με έχουν πάρει με κακό μάτι, τότε
μάλλον όλοι σκέφτονται το ίδιο. Ας το σκεφτούμε όμως αναλυτικότερα.

Οκ. Κάποιος γελάει. Δεν υπάρχει άλλος λόγος γι'αυτό; Θέλω να πω δεν είσαι και το
κέντρο του κόσμου... άρα δεν μπορεί αυτός να γελάει με κάποιο αστείο ή να είναι
απλά χαρούμενος; Ακόμα και στην χειρότερη περίπτωση, που γελάει μαζί σου, αυτό
τι σημαίνει; Η απάντηση είναι: αυτός ο τύπος μάλλον είναι ανώριμος και δεν αξίζει
να ασχολείσαι όταν μάλιστα υπάρχουν τόσα και τόσα παιδιά τα οποία δεν έχουν
κανένα απολύτως πρόβλημα μαζί σου. Δες το λίγο αλλιώς...

Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να θέτεις και κοινωνικούς στόχους (όπως πχ κάνεις τις
εργασίες σου). Πχ στόχος 1: να μιλήσω σε εκείνη την παρέα που ποτέ δεν έχω μιλήσει
ή πχ να βρω άλλα παιδιά τα οποία είναι ντροπαλά και να τους συστηθώ, σίγουρα
θα χαρούν να με κάνουν παρέα και θα είναι ένα έρεισμα για να γνωρίσω και την
υπόλοιπη τάξη.

Βασικα προσπαθησε να αποβαλεις την εντυπωση οτι σε σχολιαζουν ολοι κ οταν γελανε προκειται για σενα. Ισα ισα εισαι σε καινουργιο σχολειο ακομα ειναι αρχη σχολικης χρονιας, δν σε ξερουν προσωπικα, δν γνωριζουν πολλα για σενα, αρα ως προς τι να σε σχολιασουνε? Πιστευω πως λογω του ασχημου παρελθοντος που ειχες στο γυμνασιο σου χει μεινει ψυχικο καταλοιπο (τραυμα) κ νομιζεις οτι παντα ετσι θα ναι.. οχι φυσικα κ δν θα ειναι ετσι! Επισης μιας κ εισαι με αλλα παιδια κ ακομα ειναι νωρις κ δν εχουν σχηματιστει πληρως οι παρεες, εκμεταλλευσου το γιατι αργοτερα δν θα εχεις μεγαλο χρονικο περιθωριο! Δν μπορει σε ολο το σχολειο να μν υπαρχει εστω 1 ατομο που να ειναι σοβαρο κ ωριμο! Νταξει η πλειοψηφια ειναι βλακες κ χαζοχαρουμενα, αλλα υπαρχουν κ οι εξαιρεσεις για να επιβεβαιωνουν (δυστυχως) τον κανονα! εχεις σκεφτει οτι μηπως εισαι αρκετα ωριμη για την ηλικια σου ωστε γι αυτο να μν ταιριαζεις με ρηχες κ επιφανειακες προσωπικοτητες? αν συμβαινει αυτο δν ειναι κακο, ισα ισα ειναι υπερ σου κ να νιωθεις οτι εισαι σημαντικη διοτι σπανια βρισκεις 15-16χρονα με ωριμοτητα, ηθος κ αξιες! Οσο για το οτι γελανε για σενα σκεψου οτι απλα μπορει να λενε τα δικα τους inside jokes κ να γελανε η κατι τελειως ασχετο! Δν εχει τυχει να εισαι εσυ σε παρεα να πουν μια μαλακια/εξυπναδα/ η ακομη κ καλο αστειο, κ να χτυπιεστε απο τα γελια? Αν εκεινη τη στιγμη λοιπον περασει καποιος απο μπροστα σας, τι θα πρεπει να σκεφτει? οτι σχολιαζατε εκεινον?
Επισης δν προσδιοριζεσαι απο τα σχολια κ την αποψη των αλλων, αλλα απο τη δικη σ εκτιμηση για τον εαυτο σου! Μην σε αγγιζει καν, δν αξιζει να ασχολεισαι με μικροπρεπη ατομα!!