ΚΑΝΤΕ ΕΝΑ ΦΟΒΕΡΟ ΤΕΣΤ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ! ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ!
Πήγα χθες λοιπόν σε group therapy. Είναι μια ομάδα που ασχολείται με θέματα προσωπικότητας, ποιοι είμαστε, τι μας αρέσει, ο ανώτερος εαυτός μας κτλ. Ήταν η πρώτη συνάντηση χθες. Μάθαμε κάποια βασικά πράγματα για το τι είναι προσωπικότητα, ανώτερος εαυτός και άλλα. Η ψυχολόγος ήταν πολύ καλή.
Αυτό, όμως, που άξιζε και μου έκανε εντύπωση ήταν η άσκηση που κάναμε. Μου φάνηκε χαζή στην αρχή αλλά τελικά δεν ήταν.
Θα σας την πω να την κάνετε και εσείς.
Κλείστε τα μάτια. Χαλαρώστε. Πάρτε βαθιά και ήρεμη αναπνοή.
Τώρα σκεφτείτε το πρώτο τραγούδι που σας έρχεται στο μυαλό. Κάποιο που σας αρέσει πολύ, που σας εκφράζει, που έχει ένα ιδιαίτερο νόημα για εσάς.
Τραγουδήστε το από μέσα σας.
Τώρα φανταστείτε ότι αυτό το τραγούδι είναι μια γραμμή. Τι γραμμή είναι; Ζωγραφίστε την.
Τώρα κινείστε το σώμα σας με βάση τη γραμμή. Αν ας πούμε είναι ίσια λογικά θα κινηθείτε μπροστά. Αν είναι καμπυλωτή θα κινείσετε τα χέρια σας κτλ.
Τώρα φανταστείτε ότι αυτό το τραγούδι είναι ένας άνθρωπος. Πώς είναι αυτός ο άνθρωπος; Πλάστε τον με το μυαλό σας. Μπορεί να είναι άντρας, γυναίκα, παιδί. Μπορεί να μην είναι άνθρωπος, να είναι ξωτικό, νεράιδα για παράδειγμα.
Ωραία.
Ανοίξτε τώρα τα μάτια σας. ΤΩΡΑ.
Ποιό τραγούδι σκεφτήκατε; Γιατί το επιλέξατε; Τι σας αρέσει σε αυτό; Μιλήστε γι' αυτό το τραγούδι. Ποια είναι η σχέση σας μαζί του;
Τι γραμμή βάλατε; Και γιατί; (δεν κατάλαβα ακριβώς το νόημα της γραμμής)
Μιλήστε για τον άνθρωπο αυτό που συνδέσατε με το τραγούδι. Τι χαρακτηριστικά έχει; Πώς είναι σαν χαρακτήρας;
Τώρα επαναλάβετε τα ίδια ακριβώς για ΔΕΥΤΕΡΟ τραγούδι.
Το πρώτο τραγούδι είναι αυτό που είναι πιο κοντά στην προσωπικότητα σας και στην ταυτότητα σας. Εκφράζει ένα μεγάλο κομμάτι του εαυτού σας και είναι αυτό που σας εκφράζει περισσότερο τον τελευταίο καιρό.
Το δεύτερο σας εκφράζει και αυτό αλλά αφορά πλευρές του εαυτού σας που έχετε αφήσει στην άκρη τον τελευταίο καιρό. Κάποιοι άλλοι δεν έχετε έρθει ποτέ σε επαφή με αυτή την πλευρά του εαυτού σας. Υπάρχει όμως. Είναι ο ανώτερος εαυτός. Μπορεί να τον έχετε ξεχάσει, να τον έχετε παραγκωνίσει, να τον έχετε καταπιέσει, να μην τον αφήνετε να εκδηλωθεί, να αδιαφορείτε, αλλά υπάρχει. Και μάλιστα αν τον αφήσετε να μπει στη ζωή σας αυτή θα αλλάξει προς το πολύ καλύτερο. Είμαστε και τα δύο όμως. Δεν χρειάζεται να είμαστε μόνο το ένα. Ένας συνδυασμός και των δυο είναι ιδανικός. Και να κρατούνται οι απαραίτητες ισορροπίες.
Εγώ διάλεξα πρώτο τραγούδι το "Παιδί της βροχής" του Χατζηγιάννη. Μελαγχολικό, μυστήριο. Βροχή, χειμώνας. Σπίτι. Μαύρα ρούχα. Σκοτάδι και φως. Ήλιος και βροχή. Αντίφαση. Γραμμή βροχή. Όχι μπόρα. Ήρεμη βροχή. Ο άνθρωπος είμαι εγώ. Εσωστρεφής, μελαγχολικός, μυστήριος. Έτσι όπως είμαι ειδικά τον τελευταίο καιρό.
Το δεύτερο τραγούδι είναι το "Ό,τι δεν έχεις" των Onirama. "Ό,τι δεν έχεις είναι αυτό που δεν χρειάζεσαι, ό,τι δεν έχεις δεν αξίζει να αγαπάς, ό,τι χαρίζεις είναι αυτό που θα μοιράζεσαι και ό,τι σου λείπει μεσ στα χέρια το κρατάς". Δηλαδή να εκτιμάς αυτά που έχεις. Αυτό που δεν έκανα καθόλου όχι μόνο τον τελευταίο καιρό αλλά τα τελευταία χρόνια...Και το πλήρωσα...Ίσια γραμμή. Εντελώς ίσια. Κίνηση προς τα μπρος. Άνθρωπος αισιόδοξος, δυναμικός, που εκτιμάει όσα έχει, που δεν τον απασχολεί το παρελθόν, που κοιτάει μόνο μπροστά. Φοράει άσπρα ενώ ο προηγούμενος φορούσε άσπρα.
Είμαι και τα δύο. Το πρώτο είμαι πιο πολύ τον τελευταίο καιρό, το δεύτερο το έχω παραγκωνίσει εδώ και χρόνια και παλεύω να το κατακτήσω.
Παλεύω με το μαύρο και το άσπρο.
Καθόλου τυχαία επιλογή.
Σειρά σας τώρα.
http://anisixosblog.blogspot.gr
