ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ!!!!
Γεια σας κ καλο μηνα! (Χθες ηταν αλλα δν πειραζει)
Καιρο ειχα να γραψω ελπιζω να ησυχασατε απο τις βλακειες μου (LoL!) αλλα ειπα να το κανω μιας κ πλεον δν αναγνωριζω τη "νεα ταξη πραγματων" ( new age μεθερμηνευομενον) κ φυσικα αναφερομαι στο διατροφικο μ θεμα.
Εχει 2 κ κατι μηνες που δν εχω κανει ΤΙΠΟΤΑ σε σχεση με εμετους κ καθαρτικα κ το κυριοτερο π μ κανει εντυπωση ειναι οτι δν ειναι μονο το "πρακτικο" κομματι π ξεπεραστηκε αλλα κ το "background", δλδ τι θελω να πω, οτι οι σκεψεις κ οι εμμονες με το φαγητο κ την εικονα σχεδον εχουν εξαφανιστει. Αρα επομενο ειναι να φυγανε κ οι μετεπειτα τεχνικες καθαρσης.
Ειχα ανοιξει ενα αλλο θεμα "The big bang" κ ειχα γραψει ακριβως εκει τις σκεψεις μ οταν ενιωθα οτι το ξεπερασα κ η αληθεια ειναι οτι ποτε δν το αμφισβητησα ουτε σκεφτηκα "κ μηπως ειναι η ιδεα μ?" η "μηπως δεν θα πρεπε να ειμαι τοσο σιγουρη αλλα να κραταω μια πισινη?" ΑΛΛΑ οπως αποδειχτηκε τιποτα απ αυτα δν συνεβη κ σκεφτομαι πολλες φορες τις πρωην συνηθειες μ κ τα θυμαμαι σαν του στυλ "καλα τι χαζομαρες φορουσα στο δημοτικο" ενα πραγμα (δν τα πετυχαινω καλα με τις παρομοιωσεις αυτη τη στιγμη πιστευω να βγαζετε νοημα τι θελω να πω). Νιωθω πως ωριμασα αποτομα, οχι τοσο με την εννοια της βιολογικης ωριμανσης, αλλα σαν να εγινε ενα θαυμα ρε παιδι μου κ να σβηστηκε ολο το μητρωο απο το σκληρο δισκο του εγκεφαλου κ να περαστηκε μετα νεο λειτουργικο συστημα. Σημασια εχει το αποτελεσμα.
Αυτο π θελω να πω ειναι οτι επιτελους εχω βρει τον εαυτο μου (τουλαχιστον ενα μεγαλο μερος του, γιατι ολοκληρο νομιζω ειναι δυσκολο ο οποιοσδηποτε να τον βρει) κ εννοω σε ολους τους τομεις, ισως αυτο ειναι π επεδρασε καταλυτικα στο να ξεπεραστει η βουλιμια, διοτι απο καπου προερχεται αυτη η ταση. Εχω μια σχεση π νιωθω υπεροχα κ ξερω πως μπορω να πω κ να νιωσω τα παντα, βγαινω με τις φιλες μ 2-3 φορες τη βδομαδα για καφε, τελειωσα εξεταστικη κ σε 2 μηνες ξεκιναω την διαδικασια της πτυχιακης π συνοδευεται απο πρακτικη σε σχολειο, με τους γονεις μ ολα καλα, τι αλλο θελω? Πιστευω πως ρυθμιζοντας ολα αυτα επιτελους καταφερε να ξεπεραστει κ το αλλο θεμα.
Θελω να δωσω ενα μηνυμα προς ολες τις κοπελες π πασχουν απο διατροφικη διαταραχη οποιασδηποτε μορφης κ αιτιολογιας. Ποτε μην τα παρατατε, δν ξερετε πως θα τα φερει η ζωη. Προσπαθηστε να κανετε το καλυτερο δυνατο για τον εαυτο σας καθε μερα, μην αφηνετε καμια ευκαιρια να παει χαμενη. Οσο σας πολεμαει η βουλιμια, να την πολεματε κ εσεις. Το αν χασετε μια η πολλες μαχες, δν σημαινει οτι χασατε κ τον πολεμο. Σημασια εχει τι θα δειξει το τελικο σκορ.
Μεχρι πριν αρκετο καιρο πιστευα οτι δν θα το ξεπερασω ποτε, ανελυα συνεχως τα ιδια πραγματα, προσπαθουσα ενιοτε να συμβιβαστω με την ιδεα του προβληματος (του στυλ "ετσι μ αρεσει να ζω, θα κανω την ασθενεια μ προτερημα"), διαφορες μεθοδους τελοσπαντων ωστε να το αποτερατοποιησω (δικη μ λεξη, εννοω να μην το βλεπω σαν τερας, αλλα κατι πιο προσιτο) τα καθαρτικα ηταν ο δευτερος θεος μ κ επινα νερο στο ονομα τους, ολη μ η σκεψη κ τα συναισθηματα κ οι πραξεις συνδεδεμενα με τ φαγητο, απεφευγα εξοδους κ κοινωνικες εκδηλωσεις κ συναναστροφες π περιελαμβαναν φαγητο κτλ. Κ πλεον ειμαι μακρια απ ολα αυτα. Κ να σας πω κ κατι ? Μ αρεσει περισσοτερο ετσι!!
Αυταα σας αφηνω με ενα τραγουδακι κ την κανω οποιος-α θελει αφηνει comment κ οταν ξαναμπω μιλαμε!!
Byeee!! :)
http://www.youtube.com/watch?v=_Bk0PlEIpa8
