ειμαι ερωτευμενος αλλα....

Μετα απο πολλη καιρο νοιωθω παλι ερωτευμενος με μια κοπελα απ τη σχολη μου.Στις αρχες τις χρονιας την εβλεπα αρκετες φορες να μου ριχνει κρυφες ματιες αλλα τωρα που αποφασισα να της μιλησω ενω εγω δεν βγαζω τα ματια μου απο πανω της εκεινη κανει σαν μην υπαρχω και αυτο πραγματικα με σκοτωνει...... Ασε που ειναι πολυ ομορφη και παλαιοτερα κοπελες σαν αυτη με ειχαν αποριψει...Ολα αυτα με κανουν διστακτικο γιατι εκτος απο οτι φοβαμαι την αντιδραση της, δεν θελω παλι να πληγωθω....ειμαι που ειμαι σκατα ψυχολογικα(μεχρι και αυτοκτονια σκεφτομαι ορισμενες φορες) ποσο ν΄αντεξω.ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?

Παμε για άλλα. Μην κολλάς εκεί!

Εχω τοσο αναγκη ενα χερι για να πιαστω που δεν μπορω.Ειναι οπως την ειχα φανταστει...Ασε που την βλεπω καθημερινα και μου ειναι πολυ δυσκολο να την προσπερασω...

Για μένα καλύτερα να της τα ρίξεις κ ας φας τα μούτρα σου παρά να αναρωτιέσαι μια ζωή τι θα γινόταν αν της μιλούσα

einai kai to allo oti oli mera einai me mia fili tis kai den vriskw to tropo na tin plisiasw ...

Γτ εισαι ασχημα ψυχολογικα? Τι ετος εισαστε?

1ο ετος.ειμαι τοσο μονος μου αφου ολοι μου οι φιλοι με παρετησαν και ακομη μια απορριψη θα με κανε χωμα

Αναφερεσαι σε παλαιοτερες απορριψεις ερωτικες. Τι ακριβως εννοεις? Εκανες φλερτ, σχεση, τι? Και τι εκανες? Κ μετα να σε πω ιδεες για τη συναδελφο. Αλλα να καταλαβω λιγακι πως λειτουργεις.

Κυριως ερωτικες...Στο παρελθον οταν καποια μου εριχνε αποριψη εγω στην προσπαθεια μου να πιαστω απο καπου τα εφτιαχνα με οποια με την πρωτη που εβρισκα χωρις να νοιωθω τιποτα.Ομως το τελειωνα γρηγορα αφου δεν το θεωρουσα σωστο να συνεχισω. Αυτο που πραματικα θελω ειναι να εχω καποια διπλα μου που να με αγαπα και να την ςγαπω....αλλα φοβαμαι να την πλησιασω..δεν θελω παλι να με απορριψουν