Ψυχοθεραπεία!

Καλησπέρα! Μετά από μία δύσκολη ερωτική σχέση κατέληξα στον ψυχίατρο. Η σχέση αυτή τελείωσε αλλά εγώ παίρνω αγχολυτικά και κάνω ψυχοθεραπεία. Μέσα από την ψυχοθεραπεία κατάλαβα ότι είμαι ιδεοψυχαναγκαστικό άτομο, ήμουν ανέκαθεν αλλά κάθε φορά που περνάω μια αγχωτική περίοδο στην ζωή μου οι ψυχαναγκασμοί μου εμφανίζονται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Πάραδείγματος χάρη η κακή αυτή σχέση με έκανε να κοιτάω πολλές φορές αν έχω κλείσει τα μάτια της κουζίνας. Βέβαια οι διάφοροι ψυχαναγκασμοί μου δεν είναι αυτοί που με βασανίζουν, με βασανίζει το γεγονός ότι αν κάνω μια σχέση αργότερα, θα πρέπει να αναφέρω ότι είμαι ψυχαναγκαστικό άτομο. Δηλαδή για τον ίδιο μου τον ευατό δεν με ενδιαφέρει τόσο αλλά με ενδιαφέρει η εικόνα που θα προβάλω στο άλλο φύλο. Το έχω αναφέρει στην ψυχοθεραπεύτρια μου αλλά εκείνη κοιτάει περισσότερο το τι ψυχαναγκασμούς κάνω και γιατί τους κάνω (είναι ο τρόπος μου να αποφύγω μια αγχώδης κατάσταση όπως λέει) και δεν την ενδιαφέρει κανένα άλλο άτομο πέρα από μένα. Αρχίζει και με εκνευρίζει. Τι να κάνω;

Mporeis na anafereis kapoious psychanagkasmous?

Κυρίως τσεκαρίσματα. Κοιτάω πολλές φορές αν έκλεισα το θερμοσίφωνα, αν έκλεισα τις σόμπες, αν έβγαλα το λαπ τοπ από την πρίζα...

Εγω απο την πλευρα μου θα μεινω λιγο σε αυτο που εγραψες παραπανω: "Βέβαια οι διάφοροι ψυχαναγκασμοί μου δεν είναι αυτοί που με βασανίζουν, με βασανίζει το γεγονός ότι αν κάνω μια σχέση αργότερα, θα πρέπει να αναφέρω ότι είμαι ψυχαναγκαστικό άτομο." Φαινεται πως εχετε διαφορετικους στοχους με την ψυχοθεραπευτρια σου. Εσυ προσπαθεις να αποδεχτεις το γεγονος της ψυχαναγκαστικοτητας (ας μου επιτραπει ο νεολογισμος αυτος) ενω η ψυχοθεραπευτρια σου απο την αλλη προσπαθει να τους εξαλειψει ή να τους περιορισει. Εαν πραγματι μπορεις να τους αποδεχτεις ως ενα ζωτικο στοιχειο της υπαρξης σου τοτε ισως να βοηθουσε η εξηγηση απο μερους σου προς τη ψυχοθεραπευτρια σου πως αυτο που ζητας ειναι μια νοηματοδοτηση αυτων των ψυχαναγκασμων και την προσπαθεια ομαλης ενταξης τους μεσα στην καθημερινοτητα σου ως ενα στοιχειο του ρεπερτοριου των συμπεριφορων σου. Εσυ εισαι αυτη που βαζεις στοχους και η κοινη πορεια με την ψυχοθεραπευτρια σου σε συναρτιση με μια καλη θεραπευτικη σχεση πιστευω θα σε ανακουφισει...

Λοιπόν αφέντρα μου. Με το που διάβασα το θέμα σου έκανα μια διαπίστωση,χωρίς να θέλω να το παίξω ειδικός φυσικά.Κατά τη γνώμη μου εστιάζεις σε κάτι άλλο, δηλαδή στο πώς θα προβάλεις τον εαυτό σου στους γύρους σου και όχι στο να βρείς τα αίτια που οδηγούν στους ψυχαναγκασμούς σου για το λόγο ότι <<φοβάσαι>> να δείς κατάματα το πρόβλημα που ύπαρχει (υποσυνείδητα πάντα). Πολλοί το κάνουμε πιστεύω και γι'αυτό θα σε συμβούλευα να ακούς την ψυχοθεραπεύτρια σου και όλα θα έρθουν με τον καιρό τους.

Καλησπέρα! Καλή χρονιά! Εύχομαι για το 2013 πάνω απ' όλα υγεία και ότι άλλο επιθυμείτε! Θυμάστε που είπα ότι μετά το χωρισμό μου ξεκίνησα ψυχοθεραπέια; Πάει πολύ καλά και έχω ηρεμήσει σε μεγάλο βαθμό! Πριν λίγες μέρες γνώρισα όμως κάποιον που ειλικρινά δεν με αφήνει αδιάφορη! Από ότι μου λένε οι κοινοί μας φίλοι ενδιαφέρεται για μένα. Τελοσπάντων, ξέρω ότι προτρέχω και κάνω υποθέσεις που δεν έχουν καμία βάση αλλά θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας. Αν ας πούμε ξεκινήσω κάτι μαζί του, θεωρείτε σωστό να του αποκαλύψω ότι κάνω ψυχοθεραπεία; Ένας ξάδερφός μου λέει να μην το πω γιατί είναι κάτι εντελώς προσωπικό κι αν ρωτήσει τι κάνω τις Δευτέρες το απόγευμα να του πω ότι βγαίνω βόλτα. Εγώ δεν είμαι καλή στα ψέματα, κι αν κάποιες φορές έτυχε να πω δεν ήμουν στην συνέχεια καλά ψυχολογικά. Καταλαβαίνω ότι πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό, ότι με βασανίζουν ανόητα πράγματα αλλά δεν ξέρω πως να τα αλλάξω. Ελπίζω σύντομα η ψυχοθεραπεία να με βοηθήσει και σε αυτό.

Καλησπέρα και καλή χρονια!Είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι σε έχει βοηθησει η ψυχοθεραπεία και δε χρειάζεται να ντρέπεσαι γιαυτο.Γνώμη μου είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να το κρύψεις, όλα εξαρτώνται από το πώς θα το παρουσιάσεις.Αν εσύ η ίδια είσαι αμηχανη με αυτο, τοτε και ο άλλος θα προβληματιστεί.Δε χρειάζεται να βάλεις στον εαυτό σου την ετικέτα "ειμαι ψυχαναγκαστική" οπως εγραφες στο πρώτο μήνυμα, μιας και οι περισσότεροι εχουν συχνά αυτά τα συμπτώματα.Το ότι επισκέπτεσαι ψυχολόγο δε σε κάνει άρρωστη, είναι κάτι που σε χαλαρώνει και σε βοηθάει να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.Πιστεύω πως σε όποιον και να το πεις αυτο θα το σεβαστεί.Ίσως, αν σε βοηθάει αυτο, να μη το έλεγες με την πρώτη ευκαιρία, αλλά να περιμένεις να γνωρίσεις καπως τον άλλον.

Συμφωνω με την Ηρα , αλλα θελω να προσθεσω κατι ακομα.
Μην του το πεις αποτομα. Εγω στον φιλο μου ειπα απο τι πασχω χωρις να μπω σε πολλες λεπτομερειες , του εδωσα να διαβασει καποια αρθρα για την ασθενεια που θεωρω αξιολογα και πηγαμε μαζι στον ψυχιατρο για να του εξηγησει την κατασταση.
Δηλαδη μην του πεις ειμαι ψυχαναγκαστικη και ειμαι υπο παρακολουθηση. Εξηγησε του την κατασταση οσο καλυτερα μπορεις.

Ευχαριστώ πολύ! Έχετε δίκιο αλλά το έχω συνήθειο να τρώγομαι με τον εαυτό μου! Τελοσπάντων!

Καλό μεσημέρι σε όλους! Ακόμα δεν έχω πει στο φίλο μου για όλα αυτά που πέρασα και που περνάω. Και εγώ βέβαια δεν είμαι έτοιμη αλλά και είμαστε στην αρχή-αρχή της σχέσης, οπότε είναι πολύ νωρίς. Η ψυχοθεραπεύτρια μου και εκείνη συμφώνησε σε αυτό και ότι όταν του μιλήσω θα πρέπει να το διαχειριστώ με προσοχή αφού πρώτα συζητήσω μαζί της για το πως θα του το πω. Κάτι το οποίο όμως δεν έχω προλάβει να της πω είναι το γεγονός ότι έμαθα από ένα κοινό μας φίλο και άτομο εμπιστοσύνης ότι υπάρχει κάτι που και εκείνος δεν μου έχει πει και ότι ίσως αργήσει να μου μιλήσει. Είπε επίσης ότι αφορά την οικογένειά του, είναι κάτι που έκανε ο ίδιος, είναι "πολύ βαρύ" αλλά παρ' όλα αυτά αν το μάθω θα τον εκτιμήσω περισσότερο. Μου είπε ο κοινός αυτός φίλος αν θέλω να μου το πει αλλά απάντησα ότι είναι πολύ άσχημο να ξέρεις κάτι για το σύντροφό σου και αυτός να βρίσκεται σε άγνοια και να προετοιμάζεται ψυχολογικά για να σου μιλήσει. Αναρωτιέμαι όμως, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, να του μιλήσω πρώτη για να μπορέσει να ανοιχτεί και αυτός ή σιγά σιγά να κερδίζω την εμπιστοσύνη του και να τον κάνω να μιλήσει πρώτος;

Άφησέ τον να σου μιλήσει πρώτος.Όταν δει ότι τον κατανοείς θα του βγει ασυναίσθητα να κάνει το ίδιο και προς εσένα..

Quote:

---

Originally Posted by afendra

Καλησπέρα! Μετά από μία δύσκολη ερωτική σχέση κατέληξα στον ψυχίατρο. Η σχέση αυτή τελείωσε αλλά εγώ παίρνω αγχολυτικά και κάνω ψυχοθεραπεία. Μέσα από την ψυχοθεραπεία κατάλαβα ότι είμαι ιδεοψυχαναγκαστικό άτομο, ήμουν ανέκαθεν αλλά κάθε φορά που περνάω μια αγχωτική περίοδο στην ζωή μου οι ψυχαναγκασμοί μου εμφανίζονται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Πάραδείγματος χάρη η κακή αυτή σχέση με έκανε να κοιτάω πολλές φορές αν έχω κλείσει τα μάτια της κουζίνας. Βέβαια οι διάφοροι ψυχαναγκασμοί μου δεν είναι αυτοί που με βασανίζουν, με βασανίζει το γεγονός ότι αν κάνω μια σχέση αργότερα, θα πρέπει να αναφέρω ότι είμαι ψυχαναγκαστικό άτομο. Δηλαδή για τον ίδιο μου τον ευατό δεν με ενδιαφέρει τόσο αλλά με ενδιαφέρει η εικόνα που θα προβάλω στο άλλο φύλο. Το έχω αναφέρει στην ψυχοθεραπεύτρια μου αλλά εκείνη κοιτάει περισσότερο το τι ψυχαναγκασμούς κάνω και γιατί τους κάνω (είναι ο τρόπος μου να αποφύγω μια αγχώδης κατάσταση όπως λέει) και δεν την ενδιαφέρει κανένα άλλο άτομο πέρα από μένα. Αρχίζει και με εκνευρίζει. Τι να κάνω;

---

εχει δικιο κουκλιτσα μου με σενα θα ασχοληθει με τι θεσ να ασχοληθει με το πωσ θα το παρει ο γκομενοσ που δεν βρηκεσ ακομα;

οκ δεν διαβασα ολο το νημα γραψε λαθοσ

Να μιλησεις οποτε σου βγει .
Ο φιλος σου θα σου ανοιχτει επισης οποτε του βγει . . .