Νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου!

Δε θα πολυλογισω, εχω 4 χρονια σχεση και ειμαι 24ων ετων! Μεσα σε αυτα τα 4 χρονια εχω παρει πολλα, ειναι η πρωτη μου μεγαλη σχεση, κατα διαστηματα σκεφτομαι εντονα να συνεχεισω τη ζωη μου μονη μου και φλερταρω και επειτα απο ενοχες ξαναγυρναω σαν βρεγμενη γατα! Το παιδι που ειμαι μαζι ειναι πολυ καλο, μου εχει σταθει απλα δε ξερω αν μπορουμενα ειμαστε παντα μαζι ευτυχισμενοι, τον εαυτο μου φοβαμαι, συχενομαι που σκεφτομαι ετσι, μακαρι να μη γινοταν! Ποναω στη σκεψη να τον πληγωσγ και απορω που σκεφτομαι ετσι ενω γενικα ειμαι συγκροτημενο ατομο! Τη τελευται εβδομαδα συνεβη κατι που με εκανε χαλια, εχω ενα κολλητο 1 χρνο, αυτοκολλητοι, δε μπορουσα να τον δω ερωτικα μεχρι προσφατα που σαν σκεψη ειχα σκεφτει να συνευρεθω ερωτικα μαζι του, ενα βραδυ απο τα πολλα που βγηκαμε, ηπιαμε και φιληθηκαμε, το σκηνικο συνεχειστηκε 1 εβδομαδα ωσπου ενα αλλο παρομοιο βραδυ ολοκληρω8ηκε! Αυτος κολλησε λιγο μαζι μου γιατι με αγαπαει σαν ανθρωπο και δεν εχει προβλημα αν χωρισω να ειμαι μαζι του! Βεβαια εγω δε θελω αυτο, τον αγαπω σαν ανθρωπο αλλα οτι εγινε ηταν μεχρι εκει, μονο ως ερωτικη ελξη οχι ως συναισθηματικη! Νιωθω τοσο απαισια για την προδωσια μου αλλα φυσικα δε θα πω τιποτα στο αγορι μου, αυτη την εβδομαδα ημουν ψυχρη του ειπα να κανουμε ενα διαλειμμα, διαλυθηκε, αρχισε να μου ζητα μια 2η ευκαιρια και τα σχετικα, απο τοτε ειμαι χαλια, μονο με τον κολλητο μου μιλαω, αυτος ξερει τη κατασταση ο οποιος κι αυτος μου λεει να συνελθω να μη τα παιρνω τοσο βαρια ολα, εγω ειμαι χαλια, δε μπορω να δουλεψω και να φαω! Θεωρω οτι ειμαι κακος ανθρωπος και οτι οι γυρω μου πονανε αν ειναι μαζι μου, προτιμω να μεινω μονη! Δε θελω να στεναχωρω κανεναν για τα λαθη που κανω συνεχεια! Μαλλον θα χασω και σχεση και φιλια! Τα εχω κανει σκατα! Δε ξερω αν μετα τον ανθρωπο που ειμαι μαζι βρω κατι καλο, ισως δε μου αξιζει, παντα ετσι θα φερομαι? Δεν ειναι του χαρακτηρα μου, νιωθω οτι εχασα τον εαυτο μου και επαναλαμβανω συνεχεια τα ιδια λαθη! Σκεφτομαι να παω σε ψυχολογο! Αξιζει να συνεχεισω με το αγορι μου, να δωσω μια 2η ευκαιρια και να προσπαθησω με κοπο να ξεχασω οτι εγινε? Πιστευεται στα θαυματα? Το αγορι μου δε μπορει λεει χωρις εμενα, ξαφνικα θελει να κανει οτι τοσο καιρο ηθελα και δεν εκανε, θελει να συγκατηκησουμε, και ερχεται να με βλεπει συχνοτερα και οχι μια φορα τη βδομαδα, να με πηγαινει εκδρομες, και αναρωτιεμαι γιατι τωρα? Γιατι επρεπε να γινουν ετσι τα πραγματα? Τι να κανω? Αξιζει να συνεχεισω τη σχεση και οτι γινει η θα ειμαι το χειροτερο ατομο στον κοσμο?

μπερδεμενη εισαι βρε μιμικακι...
το θεμα σου δεν ειναι αν μπορειτε να ειστε με το παιδι "ευτυχισμενοι για παντα", αλλα αν μπορειτε να ειστε ερωτευμενοι και ευτυχισμενοι ΤΩΡΑ. μπορειτε???
αυτο να ξεκαθαρισεις μεσα σου κι ασε τα ποτε και τα παντα ...
τι δευτερη ευκαιρια να του δωσεις? ευκαιρια στο να τον αγαπησεις? οι ερωτικες σχεσεις δεν ειναι πικρο φαρμακο που κανουμε υπομονη και το παιρνουμε. πρεπει να εχουν χαρα και ενθουσιασμο. ασε τις τυψεις και τις ενοχες και δες αν εισαι ακομα ερωτευμενη κι αν δεν εισαι ΦΕΥΓΑ. εισαι πολυ μικρη για να μενεις σε μια σχεση χωρις ερωτα.

Quote:

---

Originally Posted by mimikaki

Δε θα πολυλογισω, εχω 4 χρονια σχεση και ειμαι 24ων ετων! Μεσα σε αυτα τα 4 χρονια εχω παρει πολλα, ειναι η πρωτη μου μεγαλη σχεση, κατα διαστηματα σκεφτομαι εντονα να συνεχεισω τη ζωη μου μονη μου και φλερταρω και επειτα απο ενοχες ξαναγυρναω σαν βρεγμενη γατα! Το παιδι που ειμαι μαζι ειναι πολυ καλο, μου εχει σταθει απλα δε ξερω αν μπορουμενα ειμαστε παντα μαζι ευτυχισμενοι, τον εαυτο μου φοβαμαι, συχενομαι που σκεφτομαι ετσι, μακαρι να μη γινοταν! Ποναω στη σκεψη να τον πληγωσγ και απορω που σκεφτομαι ετσι ενω γενικα ειμαι συγκροτημενο ατομο! Τη τελευται εβδομαδα συνεβη κατι που με εκανε χαλια, εχω ενα κολλητο 1 χρνο, αυτοκολλητοι, δε μπορουσα να τον δω ερωτικα μεχρι προσφατα που σαν σκεψη ειχα σκεφτει να συνευρεθω ερωτικα μαζι του, ενα βραδυ απο τα πολλα που βγηκαμε, ηπιαμε και φιληθηκαμε, το σκηνικο συνεχειστηκε 1 εβδομαδα ωσπου ενα αλλο παρομοιο βραδυ ολοκληρω8ηκε! Αυτος κολλησε λιγο μαζι μου γιατι με αγαπαει σαν ανθρωπο και δεν εχει προβλημα αν χωρισω να ειμαι μαζι του! Βεβαια εγω δε θελω αυτο, τον αγαπω σαν ανθρωπο αλλα οτι εγινε ηταν μεχρι εκει, μονο ως ερωτικη ελξη οχι ως συναισθηματικη! Νιωθω τοσο απαισια για την προδωσια μου αλλα φυσικα δε θα πω τιποτα στο αγορι μου, αυτη την εβδομαδα ημουν ψυχρη του ειπα να κανουμε ενα διαλειμμα, διαλυθηκε, αρχισε να μου ζητα μια 2η ευκαιρια και τα σχετικα, απο τοτε ειμαι χαλια, μονο με τον κολλητο μου μιλαω, αυτος ξερει τη κατασταση ο οποιος κι αυτος μου λεει να συνελθω να μη τα παιρνω τοσο βαρια ολα, εγω ειμαι χαλια, δε μπορω να δουλεψω και να φαω! Θεωρω οτι ειμαι κακος ανθρωπος και οτι οι γυρω μου πονανε αν ειναι μαζι μου, προτιμω να μεινω μονη! Δε θελω να στεναχωρω κανεναν για τα λαθη που κανω συνεχεια! Μαλλον θα χασω και σχεση και φιλια! Τα εχω κανει σκατα! Δε ξερω αν μετα τον ανθρωπο που ειμαι μαζι βρω κατι καλο, ισως δε μου αξιζει, παντα ετσι θα φερομαι? Δεν ειναι του χαρακτηρα μου, νιωθω οτι εχασα τον εαυτο μου και επαναλαμβανω συνεχεια τα ιδια λαθη! Σκεφτομαι να παω σε ψυχολογο! Αξιζει να συνεχεισω με το αγορι μου, να δωσω μια 2η ευκαιρια και να προσπαθησω με κοπο να ξεχασω οτι εγινε? Πιστευεται στα θαυματα? Το αγορι μου δε μπορει λεει χωρις εμενα, ξαφνικα θελει να κανει οτι τοσο καιρο ηθελα και δεν εκανε, θελει να συγκατηκησουμε, και ερχεται να με βλεπει συχνοτερα και οχι μια φορα τη βδομαδα, να με πηγαινει εκδρομες, και αναρωτιεμαι γιατι τωρα? Γιατι επρεπε να γινουν ετσι τα πραγματα? Τι να κανω? Αξιζει να συνεχεισω τη σχεση και οτι γινει η θα ειμαι το χειροτερο ατομο στον κοσμο?

---

Καλησπέρα mimikaki,
ήθελα να σε ρωτήσω..έχεις ξανακάνει κτ εκτός σχέσης κ στο παρελθόν? Με τον φίλο σουπως είναι η καθημερινότητα γιατί να βλέπεσαι μια φορά την εβδομάδα είναι σαν να τα έχεις μήνες όχι χρόνια..εννοώ ότι δν προχωράει η οικειότητα, η σχέση αν δν υπάρχει μια μεγαλύτερη τριβή και κάνοντας λίγα πράγματα μαζί. Μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου..αν κτ δν πάει καλά στη σχέση δν φταίει μόνο ο ένας, συνήθως όμως ο ένας παίρνει την ευθύνη να το τελειώσει ή να το αναθερμάνει κ δεν είναι πάντα ο ίδιος από το ζευγάρι.

ουφ παιδια πραγματικα το να μου πειτε δες τι νιωθεις ειναι σα να μου λετε η ταν η επι τας! Δε ξερω, αν ηξερα δε θα ημουν ετσι, βαζω κατω τα αρνητικα και τα θετικα, προσπαθω να θυμωσω κ.α. tips αλλα τιποτα δε πιανει! Το εχω παρει κατακαρδα γιατι εγω εκανα τη βλακεια και νιωθω τιποτενια! Δεν ειμαι τετοιο ατομο και δε ξερω γιατι κανω χαζα, προσπαθω να δικαιολογηθω λεγοντας πως ειναι η ηλικια μυ, οι λιγες εμπειριες μου αλλα αυτα μονο δικαιολογιες μου φαινονται! Δε μενουμε μαζι, δεν ηθελε να συγκατοικησουμε το καλοκαιρι που του το ελεγα, μου ελεγε να περιμενω Οταν δεν ημουν καλα του εδειχνα σημαδια, δε τα καταλαβαινει, παντα πρεπει να φτασουν οριακα τα πραγματα για να εκδηλώθει! Δε μου εχει πει ποτε σάγαπω (ειναι απο αυτους που το δειχνουν), τωρα μου το ειπε! Νιωθω οτι του κατακερματιζω τη καρδια! Βλεπομαστε λιγο γιατι μενουμε σε διπλανες πολεις και δουλευει! Οταν εχει χρονο δεν εχει κουραγιο να ερθει καθημερινες! Κι εγω αναγκαστηκα εδω εχω το κυκλο μου αλλα κοιτα τι εγινε! Στο παρελθον φλερταρα και εχω φιλησει ξανα σε παρομοια φαση που ηταν απων το αγορι μου! Αλλα ποτε δεν εφτασα να ολοκληρωσω με καποιον, να δωθω, ειδικα με καποιον οπως ενας φιλος που βγαιναμε καθε μερα για 1 χρονο και τον ηξερε! Κανεις στη παρεα δεν εχει μαθει τι εχει γινει και δε θα το μαθει το αγορι μου! Δε προσπαθω να δικαιολογηθω, εγω φταιω και αυτο με ποναει! Ο χρονος δε γυριζει πισω, ολα απο καπου πηγαζουν αλλα γιατι επιλεγω παντα τον λαθος δρομο? Το θεμα ειναι εγω τι κανω? Συνεχιζω και δε λεω τιποτα για να φτασει η σχεση καπου να δω αν παει η δε παει! Η το αφηνω? Γιατι ενιωσα την επιθυμια για καποιον αλλον και ειδικα για τον φιλο μου που αν μου το ελεγες πριν 2 μηνες θα επεφτα κατω γελωντας! Το εχω μετανιωσει, οτι κανω στη ζωη μου το μετανιωνω! Ισως χρειαστω τη βοηθεια απο καποιον ειδικο! Νιωθω οτι εχω χασει εμενα με ολα αυτα! Συγνωμη αν σας ζαλισα απλα δεν εχω κανενα να τα πω! Ουτε στους φιλους μπορω, ουτε στην οικογενεια μου! Και να μη ξερεις τι πραγματικα θελεις σε κουραζει ψυχικα αν εστω και καποτε στη ζωη σου υπηρξες συνειδητοποιημενο ον!

Αυτό που άλλον γουστάρετε κ με άλλον πατζ δεν το κατάλαβα πότε εγώ νομίζω ότι δεν γουστάρετε κανένα πραγματικά

Quote:

---

Originally Posted by mimikaki

Δε μενουμε μαζι, δεν ηθελε να συγκατοικησουμε το καλοκαιρι που του το ελεγα, μου ελεγε να περιμενω Οταν δεν ημουν καλα του εδειχνα σημαδια, δε τα καταλαβαινει, παντα πρεπει να φτασουν οριακα τα πραγματα για να εκδηλώθει! Δε μου εχει πει ποτε σάγαπω (ειναι απο αυτους που το δειχνουν), τωρα μου το ειπε! Νιωθω οτι του κατακερματιζω τη καρδια! Βλεπομαστε λιγο γιατι μενουμε σε διπλανες πολεις και δουλευει! Οταν εχει χρονο δεν εχει κουραγιο να ερθει καθημερινες!

---

Ποια ήταν η αιτιολογία του να μην συγκατοικήσετε? Πως το κάνουν κάποιοι ρε παιδιά και δν νιώθουν το σύντροφο τους και δν βλέπουν τι παίζει??? Δν θέλουν να το δουν σίγουρα αλλά γιατί???!!

Τεσσερα χρόνια δεν ήσασταν τυχαία μαζι, αμα δεν ενιωθες κατι το πολύ ιδιαίτερο δε θα σουν μαζι του. Πέραν αυτου, όπως τελειοτητα δεν υπάρχει πουθενα αλλού δεν υπάρχει ουτε στις σχεσεις. Απο τα μηνυματα σου βγαζω ότι υπαρχουν μεν καποιες δυσκολιες, εισαστε όμως ευτυχισμενοι. Εκτος κι αν εισαι χαρακτηρας που δεν μπορει να μεινει προσκολλημενος σε μια σχεση, που θελει να δοκιμάζει. Μονο αυτο θα βλεπα ως αιτια σε σενα να τον παρατησεις.
Ο αλλος, από τη δικη του σκοπια, δε σε βλέπει απλά φιλικά, ειναι κοντα σου υποτιθεται σαν φιλος. Στην πραγματικοτητα όμως ειναι κοντα σου επειδη σε γουσταρει, δημιουργει προϋποθεσεις για να τον φλερταρεις, καραδοκει ποτε θα παει κατι στραβο στη σχεση σου ή πότε θα χωρισεις για να τα φτιαξεις μαζι του.
Οσον αφορα το λάθος που εκανες, ο χρονος γιατρευει πληγες. Το καλύτερο φαρμακο ειναι να φροντισεις, να βρεις τους τροπους η σχεση σου να επιστρεψει στην ομαλότητα. Το ότι νιωθεις τοσο ασχημα γι αυτο που εγινε ειναι απόδειξη ότι το παιδι το γουσταρεις, το αγαπας, διαφορετικα δε θα σου καιγοταν καρφι. Απλα με τον αλλο παρασυρθηκες, ήταν ο ενθουσιασμος της στιγμης.
Η συγκατοικηση θα ρθει με τον καιρο, σαν απο μονη της.

ευχαριστω ολους για τις απαντησεις σας! αυριο θα βρεθουμε, δυστυχως με το φιλο μου βλεπομαστε καθε μερα, ειναι ο πιο κοντινος μου, ξερω οτι ενδιαφερεται για μενα αλλα ξερει οτι δεν υπαρχουν ελπιδες, το εχω ξεκαθαρισει! ισως αν με το αγορι μου παει καλα απομακρυνθω αλλα θα ειναι δυσκολα χωρις παρεα! μενω σε διπλανη πολη με τον φιλο μου και βρηκα δουλεια τωρα και εχω μονο κυριακη ελευθερη οποτε το πλανο να συγκατοικησουμε δε ξερω αν πραγματοποηθει! ξαφνικα το αγορι μου εγινε διαφορετικο, μου αρεσει ετσι, μακαρι να παραμεινει, τοσο καιρο δεν εκανε τιποτα, τωρα μιλαει αλλιως! επρεπε να τον φτασω στα ακρα λεει! τι να πω! και απο την αλλη ο φιλος θεε μου τα εχω μπλεξει, τους θελω και τους δυο στη ζωη μου απλα σκεφτομαι πως για να μη πληγωσω κανεναν να τους αφησω και τους δυο, να μην ειναι κοντα μου! βεβαια αυτοι το επιλεγουν βαση καταστασεων αλλα ειναι δυσκολο! δε ξερω αν μπορεσω να βρω συντομα ισοροπια! δεν ειναι οτι δε θελω να συνεχεισω τη σχεση μου απλα δε ξερω αν αξιζει μετα απο αυτο που εκανα, αν θελησω να το ξανακανω? θα σιχαθω τον εαυτο μου για τα καλα! κατα 99% θα προσπαθησω παντως αλλη μια φορα! τελευταια! α...δεν ηθελε να συγκατοικησουμε ενω ειχε οικονομικη δυνατοητα γιατι ηθελε του χρονου, μετα μη μου πειτε οτι δεν εδειξα σημασια, ορισμενες φορες τα πραγματα φτανουν σε μια καμπη που η προχωρανε η βαλτωνουν! θα φανει, δε θα τρελαθω αλλο, θα ζησω λιγο τη συνθηκη, εμπειρια ειναι και αυτη! δεν ειμαι για να παθω καταθλιψη τωρα, μια ολοκληρη οικογενεια (και δυο αντρες! χαχα), στηριζοντε απο μενα! θα βαλω χιουμορ, φτανει η μαυριλα! σας ευχαριστω ξανα που με συμβουλευεται πραγματικα το χεριαζομαι!

Μ αρεσει που λες δε θα πολυλογισεις...χαχα! Λοιπον κοπελια, επειδη ο φιλος σου ειναι καλο παιδι γι αυτο εγινε ο,τι εγινε. Τηλεοραση δεν ειχε αλλα του βαλες κεραια. Το καλο παιδι ειναι για οταν πλησιαζεις τα ραφια του ικεα και θες να καλοπαντρευτεις, αν ειναι κ στο δημοσιο ακομα καλυτερα. Να αγαπιοσαστε, να σε προσεχει, να σε φροντιζει, να πηγαινετε βολτες κλπ. Τωρα πρεπει να βρεις ενα κακο παιδι. Οχι να σε χτυπαει αλλα να μη σου κανει ολα τα χατηρια, να ειναι εγωιστης, να σε πειραζει και το κυριοτερο να ναι τολμηρος στον ερωτα και να τρεμεις στα χερια του, να σε κανει δικη του καθε φορα, τοσο που θα ξεχνας το ονομα σου και οποιαδηποτε σκεψη να κανεις κατι με αλλον. Τωρα σκεφτεσαι την ενδεχομενη απωλεια του σιγουρακιου γι αυτο νιωθεις ασχημα. Δες και το βιντεο και θα καταλαβεις. http://www.youtube.com/watch?v=zeh33Qmc-Ik Οχι καλο παιδι ξανα λοιπον. Αυτα σε κανενα προξενειο στα 40 σου.

kerasi γελαω γιατι οντως ειπα πολλα! μεχρι κι εγω που τα εγραψα κουραστηκα! γελαω με το βιντεο, βεβαια δε συμφωνω για το κακο παιδι, αλλα να τα ξεχνω ολα στα χερια του ισως! σημερα θα βρεθω με το αγορι μου, να δω αν θα νιωσω την ιδια ζεστη με πριν, αν οχι θα προχωρησω, μη τον κοροιδευω αδικα ακομη κι αν επειμενει να μεινει μαζι μου!

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Μ αρεσει που λες δε θα πολυλογισεις...χαχα! Λοιπον κοπελια, επειδη ο φιλος σου ειναι καλο παιδι γι αυτο εγινε ο,τι εγινε. Τηλεοραση δεν ειχε αλλα του βαλες κεραια. Το καλο παιδι ειναι για οταν πλησιαζεις τα ραφια του ικεα και θες να καλοπαντρευτεις, αν ειναι κ στο δημοσιο ακομα καλυτερα. Να αγαπιοσαστε, να σε προσεχει, να σε φροντιζει, να πηγαινετε βολτες κλπ. Τωρα πρεπει να βρεις ενα κακο παιδι. Οχι να σε χτυπαει αλλα να μη σου κανει ολα τα χατηρια, να ειναι εγωιστης, να σε πειραζει και το κυριοτερο να ναι τολμηρος στον ερωτα και να τρεμεις στα χερια του, να σε κανει δικη του καθε φορα, τοσο που θα ξεχνας το ονομα σου και οποιαδηποτε σκεψη να κανεις κατι με αλλον. Τωρα σκεφτεσαι την ενδεχομενη απωλεια του σιγουρακιου γι αυτο νιωθεις ασχημα. Δες και το βιντεο και θα καταλαβεις. http://www.youtube.com/watch?v=zeh33Qmc-Ik Οχι καλο παιδι ξανα λοιπον. Αυτα σε κανενα προξενειο στα 40 σου.

---

Στα 40 της όταν θα την έχουν φορτωσει αυτοι που περιγραφεις με τραυματικές εμπειρίες! Στα 40 που αυτοι που ειναι "καλα παιδια" (συμφωνα με την ορολογία σου) αμα καταλαβαινουν τα όσα έχει περασει θα της γυριζουν την πλατη για να μη την φορτωθουν! Κακος (με τη δικη σου εννοια) σημαινει και κακη πλευρα αρα και αναλογα βιωματα σ αυτους που ειναι διπλα του. Δλδ με ενα "καλό παιδϊ" θα περασει χαλια, δεν θα ξερει να την κυκλοφορα ή θα στερειτε εμπειριων στη ζωη και στο κρεβατι? Σε ενα προξενιο στα 40... σίγουρα μονο με προξενιο θα βρισκει τοτε αν ακολουθησει το δρομο που της δείχνεις. Ειναι οι κοπέλες με τετοιες εμπειριες που κινδυνευουν να μεινουν στο ραφι. Τι λες της κοπέλας? Τα έχεις δοκιμάσει αυτα που τη συμβουλεύεις ή λες ότι σου κατέβει?


mimimaki, η ασχημη αποψη που διαμορφωσες για το παιδι που εισαστε σε σχεση εδω και τεσσερα χρονια (δλδ που δινεις σημασια στην αρνητικη πλευρα της σχέσης και όχι στα ωραια που περασατε) και ετσι προδιαγραφεις χωρισμο δεν ειναι τιποτα αλλο παρα απλα το αποτελεσμα του ενθουσιασμού από το φλερτ με τον φιλο. Αμα διωξεις λίγο τον ενθουσιασμο απο τη σκεψη σου ίσως βλέπεις τα πράγματα αλλιως. Εν παση περιπτωσει ο ανθρωπος δε σου αρνηθηκε συγκατοικηση, το μονο που σου ειπε εμμεσως ειναι ότι οι παρουσες του συνθηκες δεν του το επιτρεπουν, εγω δεν καταλαβα να σου το αρνηθηκε. Σιγουρα δεν μπορεις να το παιζεις σε διπλο ταμπλό.

ioanni2 συμφωνω με οτι λες, δε θα παιξω τιποτα! θα προσπαθησω απλα να δω αντικειμενικα τα π[ραγματα! αν βρεθω με το φιλο μου και δε νιωθω τιποτα, και μολις του το λεω στεναχωριεται και απο ντυψεις γυρναω τοτε σημαινει οτι εχει τελειωσει! αυτη τη βδομαδα θα ειμαι λιγο απομακρη μπας και βρω καμια ακρη για το τι θελω εγω οχι οι αλλοι! ναι δυστυχως βλεπω τα αρνντικα απο τη σχεση, δεν ειχε κατι κακο, απλα ηταν μια φλατ βαρετη κατασταση! δε συνεβαινε τιποτα, ενιωθα λες και ειμαστε 50 χρονων και θα τον γηροκομησω! το ελεγα, προσπαθουσα συνεχως κι εγω ωσπου βαρεθηκα1 αυτος τωρα θελει να γινει αλλος ανθρωπος ξαφνικα, αυτα τα ξαφνικα με τρομαζουν, θα αφησω λιγο χρονο και θα καταλαβω! γιατι ετσι δε φερομαι σωστα ουτε σε αυτους αλλα ουτε στον εαυτο μου και με αυτον πρεπει να τα εχω καλα ρε γαμωτο!

Ξερεις και τα 4 ετη ειναι αρκετα, οσο να ναι κατα κανονα επερχεται ενα δεδομενο και μια σχεση ειναι μια αμφιδρομη δυναμικη ισορροπια. Προς τα που θα πολωθεις υπο την ωσμωση των παραγοντων που την επηρεαζουν, θα το δειξει η πραξη. Παντως βιβλιογραφικα εχω δει οτι η συντριπτικη πλειοψηφια των ψυχολογων συμβουλευουν να μη φανερωσεις την απιστια.

βρεθηκαμε χθες με το αγορι μου, μες την αμηχανια, λες και ηταν πρωτο ραντεβου! πηγαμε βολτα, σε μια φαση με φιλησε και δακρυσε! παιδια ελιωσα, δακρυσε το πιστευεται, οταν με φιλησε! ελιωσα! γενικα ομως δεν ενιωσα κατι ιδιαιτερο που βρεθηκαμε, θα απομακρυνθω και κανα 2 μερες απο το φιλο μπας και ειναι ο ενθουσιασμος που με θολωνει! σαβ/κο ελπιζω να ξερω σιγουρα τι θελω, να μη ταλαιπωρω κανεναν!

Εχε υπ' όψη σου οτι συνήθως επιθυμούμε περισσότερο το απαγορευμένο και λιγότερο εκείνο που θεωρούμε δεδομένο. Οσο περισσότερο το αγόρι σου σου δείχνει πως σε θέλει, τόσο λιγότερο τον επιθυμείς, παρότι αυτό σε κάνει να νιώθεις ενοχές. Από την άλλη μεριά θεωρείς λάθος να δώσεις συνέχεια σε αυτό που έγινε με το φίλο σου. Ετσι όμως το κάνεις να φαίνεται απαγορευμένο, άρα κάπου μέσα σου σε εξιτάρει.

Ζύγισε καλά τα πράγματα και αποφάσισε τι θέλεις πραγματικά...