Ψυχολογική Στήριξη Ασθενούς
Παλέψαμε πολύ για να είμαστε μαζί. Απόσταση, προβλήματα, οικονομικές δυσκολίες. Τα καταφέραμε όμως. Μεγάλος έρωτας που δεν μπορούσε να κλονιστεί από κάτι τέτοια. Είμαστε μαζί 2,5 χρόνια, τον τελευταίο χρόνο μένουμε μαζί. Οργανώνουμε το γάμο μας. Ευτυχία. Τη χαρά μας "έκοψε" μια αποβολή που είχα, αλλά και πάλι αισιοδοξήσαμε ότι "θα ξαναπροσπαθήσουμε, δεν πειράζει, εμείς να 'μαστε καλά". Αυτό έγινε πριν από 15 μέρες. Είχα αρχίσει να συνέρχομαι σωματικά και ψυχολογικά. Και χτες ήρθε το τελειωτικό χτύπημα. Ο άντρας της ζωής μου, το στήριγμά μου είναι άρρωστος. Δύσκολη περίπτωση, με λίγες επιλογές αντιμετώπισης. Μα πώς είναι δυνατόν; Πώς να βρω τη δύναμη να τον στηρίξω; Ίσα ίσα που πρόλαβα να συνέρθω από τα προηγούμενα. Με τι κουράγιο να του σταθώ; Πώς θα τα βγάλω πέρα;
