Θελω να βοηθησω αλλα πως?

Γεια σας,
Αυτη τη φορα θελω να σας πω για εναθεμα που με απασχολει πολυ αλλα δεν ειναι δικο μου. Απλα θελω να βοηθησω την νυφη μου και τα ανηψια μου και τον αδερφο μου. Τον βαζω στο τελος γιατι αυτος εχει φερει σε πολυ δυσκολη θεση την οικογενεια του και ιδιως τα παιδια του. Παντρευτηκε απο προξενιο σε σχετικα μικρη ηλικια, 28 ηταν τοτε 47 ειναι σημερα. Παντρευτηκε απο προξενιο γιατι ειχε σχεση με μια κοπελα "ελαφρων ηθων" οπως θα ελεγαν πολλοι. Για να μην σας τα πολυλογω για να καταλαβετε ποσο απελευθερομενη ηταν ειχε κανει σεξ με ολους τους φιλους του αλλα ακομη και με τον αλλο μου τον αδερφο που ειναι 2 χρονια μικροτερος δηλ. 45. Ολα αυτα πριν πολλα χρονια οταν ο αδερφος μου ηταν 25. Ηταν παρα πολυ καψουρης μαζι της. Μαθαινε για της απιστιες της και το μονοπου εκανε ηταν να ερχεται στο σπιτι και να τα σπαει ολα απο τα νευρα του. Να την χωρισει ουτε λογος. Τοτε οι δικοι μου απο απελπισια του γνωρισανε την τωρινη του γυναικα και τον παντρεψανε χωρις να το πολυκαταλαβει και ο ιδιος. Αυτη ειναι μια κοπελα "απο σπιτι" οπως λενε, δηλαδη για να καταλαβετε οταν παντρευτηκε τον αδερφο μου σε ηλικια 26 ετων ηταν ακομα παρθενα. Δεν θα ελεγα οτι ειναι ασχημη ουτε ομορφη απλα λιγο συντηριτικη στην εξωτερικη της εμφανιση που την κανει να μην φαινεται ομορφη. Απεριποιητη δηλαδη, ή περιποιημενη αλλά παλιομοδιτικα. Τελος παντων. Η ζωη τους στην αρχη ηταν καλη και οι δικοι μου ηταν ευτιχισμενοι που καταφεραν να τον χωρισουν απο την "πτν" και να τον παντρεψουν με ενα καλο κοριτσι. Ολα πηγαιναν κατ' ευχην μεχρι που πριν απο καμια πενταετια ο αδερφος μου "ξυπνησε". Αρχισε να εχει την μια γκομενα μετα την αλλη, αδιαφορια πληρη για την γυναικα του, με την δικαιολογια οτι αρρωστησε και δεν του σηκωνεται! Αυτη ετρεχε απο τον ενα γιατρο στον αλλον για να κανει καλα τον αντρα της και να δει χαρα στα σκελια της ενω αυτος προσποιουμενος τον αρρωστο γαμουσε απο δω και απο κει και καθε φορα πιο ερωτευμενος απο την αλλη. Καποια στιγμη τον πιανει η νυφη μου να μιλα στο κινητο με την τοτε γκομενα και παθαινει αλλαλουμ. Καταλαβαινει το ψεμα της αρρωστιας και γινεται εξαλλη. Το λεει στα παιδια τα οποια ειναι το ενα 18 χρονων και το αλλο 13, και αρχιζει τον πολεμο. Τι πολεμο δηλαδη? Παντα εβαζε και βαζει τα παιδια μπροστα, τους λεει ολη την αληθεια για τον πατερα τους, αυτα ειναι σε φαση μελαγχολιας. Η μεγαλη με δυσκολια περασε στο πανεπηστημιο ενω ηταν μια αριστη μαθητρια και η μικρη καθημερινα κλαιει απαρηγορητα. Ειναι δυο υπεροχα παιδια τα οποια περνανε ενα μαρτυριο στο σπιτι τους. Η νυφη μου με την καθολου εμπειρια να μεταχειριζεται τους αντρες βαζει τον μπαμπα της να "μαλωσει" τον αδερφο μου και να τον συνετισει. Ο αδερφος μου εν τω μεταξυ δειχνει μια πληρη αδιαφορια για ολους και ολα. Την μεγαλη του κορη την εδειρε πριν απο κανενα μηνα για ασημαντη αφορμη. Ξεσπαει πανω τους συνεχεια γιατι πνιγεται στο γαμο του. Οταν πας να του μιλησεις γελαει και φευγει. Δεν ακουει κανεναν. Χρυση την καναμε την νυφη μου να τον χωρισει αλλα ζουνε σε επαρχια και οπως σας ειπα ειναι της παλιας σχολης. Μεσα στο σπιτι το μονο που ακουγεται ειναι βρισιες απο του ενος το στομα και του αλλου. Πιο πολυ λυπαμαι την μικρη μου ανηψια γιατι η μεγαλη εφυγε να σπουδασει και δεν τα ζει ολα αυτα πια. Τουλαχιστον οχι τοσο πολυ. Η μικρη ομως? Τι θα κρυβεται μεσα σε αυτη την ψυχουλα?? Πως μπορω να την βοηθησω? Στεναχωριεμαι παρα πολυ. Θ ηθελα παρα πολυ να την παρω στην Αθηνα και να την μεγαλωσω εγω... Ξερω οτι αυτο δεν γινεται αλλα θα το ηθελα παρα πολυ. Την συμπονω. Πεστε μου καμια ιδεα. Τι θα μπορουσα να κανω?

σας μπερδεψα ή δεν σας ενδιαφερει το θεμα?

μαλλον δεν ειναι ενδιαφερον το θεμα. Κριμα γιατι θελω πραγματικα να βοηθησω

Ισα ίσα,είναι ενδιαφέρον και σοβαρό το θέμα.Είναι κρίμα για αυτά τα παιδιά να ζούνε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις μόνο και μόνο επειδή οι γονείς τους σκέφτονται τι θα πει ο κόσμος αν χωρίσουν.Με τη νύφη σου είπες ότι έχετε μιλήσει.Φαντάζομαι θα της έχεις εξηγήσει πόσο κακό κάνουν στα παιδιά τους με αυτή τη συμπεριφορά ε?Τι λέει εκείνη?Δεν την ενδιαφέρει η ψυχολογία των παιδιών της?

Καταρχας σε ευχαριστω πολυ Νταλια μου για την απαντηση.
Διστυχως δεν μπορω να της μιλησω γιατι το παιρνει στραβα. Η αποψη της ειναι πως τα παιδια πρεπει να ξερουν τι καθικι ειναι ο πατερας τους. Οταν πηγα να της πω απ\' εξω απ\' εξω πως αυτο δεν ειναι καλο για τα παιδια γιατι τα πληγωνει απιστευτα μου επιτεθηκε λεκτικα και μου ειπε πως δεν φτανει που την κοροιδευει ο αδερφος μου θα βγει και η φταιχτρα απο πανω? Σου λεω, ειναι της παλιας σχολης. Σκεφτεται οπως οι μανες μας και χειροτερα.
Εμενα ειναι δυσκολη η θεση μου γιατι ειναι αδερφος μου και νομιζει οτι τον υπερασπιζομαι... ενω εγω κανω το αντιθετο! Δεν ειμαι καθολου με το μερος του. Ειναι φυσικα επιλογη του να μην θελει τη γυναικα του αλλά τα παιδια τι του φταινε? Χρειαζεται μια καλη ψυχοθεραπεια γιατι και αυτος κρυβει πολλα μεσα του για να φερεται ετσι αλλα οταν του το ειπα εκανε αυτο που κανει παντα, γελασε και εφυγε.

Τωρα ειναι διακοπες με την γκομενα γιατι η γυναικα του ηρθε στην Αθηνα για να δει εναν γιατρο και αυτος πασαρε την μικρη του κορη στην μανα μου και εφυγε. Το παιδι το καταλαβε οτι αυτος δεν ειναι στην πολη γιατι δεν εμφανιζεται στο σπιτι της μανας μου αφου λειπει και ολη μερα κλαιει μου ειπε η μανα μου. Το τραγικο ειναι πως οταν παιρνει η μανα της τηλεφωνο της λεει ψεματα πως βλεπει καθε μερα τον πατερα της! Κωμικοτραγικο ε? καλυπτει τον πατερα της στην μανα της προφανως για να μην υπαρχουν φασαριες και καβγαδες παλι... το καημενο! το ποναει η ψυχη μου

Καταλαβαίνω.Την έχει τυφλώσει ο εγωισμός τώρα και δεν μπορεί να καταλάβει τι κακό κάνει στα παιδιά της.Ελπίζω μόνο όταν το καταλάβει να μην είναι αργά.
Είναι πράγματι τραγικό μεγάλοι άνθρωποι να μην μπορούν να διαχειριστούν μόνοι τους τη σχέση τους και να βάζουν στη μέση το παιδί.
Αν τους πρότινες να την πάρεις εσύ το καλοκαίρι,όταν κλείσει το σχολείο δηλαδή,στην Αθήνα ή όπου αλλού πας εσύ διακοπές?Εστω για ένα διάστημα,να ξεφύγει λίγο από όλα αυτά?

Αχ βρε Νταλια μου αυτοι δεν νου την εμπιστευονται ουτε για ενα ΣΚ, που τους παρακαλαω να μου την στειλουνε..
Ασε, μερικοι ανθρωποι απορω γιατι τους αξιωσε ο Θεος να γινονται γονεις

Ξέρεις gramle, εκ πρώτης η συμπεριφορά του αδερφού σου είναι τελικά καλύτερη από αυτή της νύφης σου, γιατί τουλάχιστον αυτός βρίσκει μια διέξοδο από το γάμο που τον πνίγει, αλλά έξω από το σπίτι. Καλύτερα που αδιαφορεί για τα παιδιά, παρά αυτό που κάνει η γυναίκα του η οποία δήθεν \'ενδιαφέρεται\' να ξέρουν την \'αλήθεια\'!! Εκτός του ότι δεν ξέρουμε τελικά ποια είναι ακριβώς η \'αλήθεια\' του καθενός και της κάθε οικογένειας, το παιδί στην εφηβεία δεν μπορεί να επεξεργαστεί αυτά που του λέει η μητέρα του, γιατί στερείται εμπειρίας, συναισθηματικής ωριμότητας, αλλά και στήριξης τελικά.

Μίλα τηλεφωνικά στην ανηψιά σου όσο μπορείς, αφού δεν υπάρχει δυνατότητα για συχνή προσωπική επαφή, μίλα της για ότι την απασχολεί για να μην κλείνεται στον εαυτό της, στήριξέ την συναισθηματικά, ενθάρρυνέ την να κάνει πράγματα που της αρέσουν. Με την νύφη σου είναι προφανές ότι δεν υπάρχει επικοινωνία. Με τον αδερφό σου τι γίνεται; Γιατί εκείνος δεν χωρίζει;

Μην αντιμετωπίζεις τα όσα κάνει σαν πρόβλημα που χρειάζεται ψυχοθεραπεία. Σίγουρα η θεραπεία θα τον βοηθούσε, γιατί έχεις δίκιο ότι κρύβει πολλά μέσα του, αλλά στην παρούσα φάση δεν έχει καλό αποτέλεσμα να του πεις κάτι τέτοιο. Πες του ότι τον καταλαβαίνεις, ότι είναι λογικό να νιώθει εγκλωβισμένος, ότι έχει κάθε δικαίωμα να ζήσει τη ζωή του όπως επιθυμεί. Ενθάρρυνέ τον να χωρίσει, να περνάει την καθημερινότητά του όπως επιθυμεί, αλλά να μείνει συναισθηματικά κοντά στα παιδιά του.

O αδερφος μου θελει να χωρισει αλλα του κανει εμμεσο ψυχολογικο πολεμο η μανα μου. Δηλαδη του λεει \" χωρισε, αλλα τα παιδια σου δεν τα σκεφτεσαι? τι νομιζεις οτι η καθε μια γκομενα ειναι καλυτερη απ\' την γυναικα σου? στην αρχη ολες καλες ειναι\" και αλλα πολλα τετοια που τον κανουν να κανει πισω. Εχεις δικιο οτι η νυφη μου ειναι χειροτερη αλλα τοσο την κοβει τοσο κανει. Και αυτο το εννοω. Οπως ειπα παραπανω ειναι πολυ αμαθη με τους αντρες. Δεν ξερει να χειριστει μια τετοια κατασταση και την κανει πολυ χειροτερη. Ολη μερα τον καταριεται μπροστα στα παιδια \"κομματια να σε φερουνε\", \"να ψοφισεις\" και αλλα τετοια. Ο αδερφος μου απ\'την αλλη δεν δινει σημασια και λειπει ολη μερα απ\' το σπιτι. Η ανηψια μου ολη μερα κλαιει, τον υπεραγαπαει τον πατερα της. Αυτο που μου την δινει με τον αδερφο μου ειναι που ακουει την μανα μου και δεν χωριζει. Η μανα μου του λεει πως αν χωρισει δεν θελει ουτε την καλημερα του. Αυτος ειναι πολυ δεμενος με την μανα μου. Της τα λεει ολα. Την εχει σαν κολλητη του. Φοβερο δεσιμο σου λεω.
Προσπαθω οσο μπορω να ειμαι κοντα στο παιδι αλλα και εμενα ειναι πολυ δυσκολη η θεση μου γιατι ειναι αδερφος μου και νιωθω και εγω ενοχη για ολα αυτα που γινονται. Σαν να το κανω εγω ολο αυτο. Προσπαθω να μην παρω θεση γιατι οτι κι αν πω θα θεωρηθει οτι παω να τον καλυψω. Αν πω στην νυφη μου να τον χωρισει, θα σκεφτει οτι το λεω για να τον αφησω στην ησυχια του με την γκομενα του.

Δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις ενοχές.Δεν ευθύνεσαι εσύ για ότι κάνει ο αδερφός σου.Εσύ κάνεις ότι μπορείς για να βοηθήσεις και να τους πείσεις ότι η καλύτερη λύση είναι να χωρίσουν.Δεν φταις καθόλου αν δεν σε ακούνε και συνεχίζουν να κάνουν τα δικά τους.

Το ξερω οτι δεν φταιω, απλα νιωθω ενοχη οταν με κοιταζουν τα ματια των παιδιων. Καθε φορα που μιλαω με την μικρη της τονιζω ποσο πολυ την αγαπω. Πραγματικα οτι και να κανει αυτο το παιδι οταν μεγαλωσει θα την δικαιολογησω. Δεν μπορειτε να φανταστειτε τι περναει. Αυτα που σας εχω γραψει δεν ειναι ουτε τα μισα. Εγω δεν μπορω να κατσω στο σπιτι τους ουτε μια ωρα. Ψυχοπλακωνομαι απο τις βρισιες και την φαγομαρα. Αποφευγω να πηγαινω οσο πιο πολυ γινεται. Φαντασου αυτο το παιδι που ζει εκει μεσα. Τωρα που εμεινε στην μανα μου το ΣΚ της λεει \"αχ ρε γιαγια πως θα ξαναπαω στο σπιτι μου απο Δευτερα\"

Με την μαμά σου έχεις συζητήσει?Προσπάθησες να της αλλάξεις γνώμη,να της δώσεις να καταλάβει ότι για το παιδί είναι καλύτερα να χωρίσουν?

Μάλλον ο μόνος που σε παιρνει να του τριξεις τα δοντια ειναι η γρια. Αγρίεψέ την και πες της σοβαρα με πολύ αυστηρότητα ότι εκείνη γάμησε και το παιδι της και τα εγγονια της, αρα να παλουκωθει να βρει και τις λυσεις ως αποκλειστικα υπευθυνη. Τη νύφη σου δε θα τη φοβάσαι και κυρίως δε θα φοβάσαι να στραβωσει. τετοιο ουφο, μαλλον ειναι τιμη σου να στραβωσει μαζι σου! να της πεις οτι τα παιδια δεν της ανηκουν και να κατσει να σκεφτει σοβαρα το δικο τους καλο και μονο. Απειλησε την στην αναγκη οτι η κακη της συμπεριφορα απεναντι στα παιδια μπορει να της στοιχισει σοβαρα σε ενα δικαστηριο για το διαζυγιο! (Θε μου, τι εφτασα να σκεφτομαι..)
Στον αδερφό σου χρησιμοποιησε την αγαπη σου για να τον προσεγγισεις, πες του οτι εισαι μαζι του κατα βαθος και υποσχεσου του συμπαρασταση αν προσπαθησει σοβαρα να ενδοσκοπησει και να φτιαξει παλι κανονικα τη ζωή του. Ετσι, περασε του και τους προβληματισμους σου για τα παιδια, πιεσε τον να χωρισει και να επικεντρωθει εστω και προσωρινα στην προσπαθεια ανακουφισης των παιδιων. Με αλλα λογια χαμηλωσε τον πηχυ απο την ουτοπια που τον βαζει η γρια (μη χωρισεις για τα παιδια) στο: γινεται μια χαρα και να χωρισεις και να εισαι ευτυχισμενος και να κανεις και τα παιδια σου ευτυχισμενα. Τοτε ισως ενθαρρυνθει να ασχοληθει μαζι τους..

Η γυναίκα του αδερφού σου έχει άλλους συγγενείς που να εκτιμάει τη γνώμη τους?Γονείς, αδέρφια? Κι αν ναί, τι της λένε?

Κι αυτό που λέει η Ντάλια είναι σωστό, νομίζω

Quote:

---

Originally posted by Dalia
Με την μαμά σου έχεις συζητήσει?Προσπάθησες να της αλλάξεις γνώμη,να της δώσεις να καταλάβει ότι για το παιδί είναι καλύτερα να χωρίσουν?

---