κινδυνευω απο καταθλιψη..

καλησπέρα, ειμαι φοιτητρια και ειμαι μονη μου, δεν έχω πολλές παρέες. κανω παρεα με μια κοπελα όπου και βγαινω για κανενα καφε και στη σχολή μιλαω με ατομα αλλα γενικα ειμαι μονη μου..
τωρα τελευταια και συγκεκριμενα το τελευταιο μηνα εχω παρατηρησει αλλαγη στη διαθεση μου. νιωθω ανυπόφορη θλιψη οταν ειμαι μονη μου σπιτι και όταν βγαινω να παω στη σχολη μου παιρναει εν μερει , κλαιω με το παραμικρό , όταν αρχιζω και σκεφτομαι οτι ειμαι μονη μου παω να εκδηλώσω κρισεις πανικου τις οποιες και μεχρι στιγμης ελέγχω και ασχολουμε παρα πολύ με το σωμα μου και συγκεκριμενα το βαρος μου. δεν έχω περιττα κιλα αλλα έχω επίμονη ανασχοληση με το τι θα φαω και το ποσο θα φαω..πλεον δεν με ευχαριστει τιποτα και δεν ειμαι ποτε χαρουμενη. ολα αυτα ειναι σημαδια ότι αρχιζω να έχω καταθλιψη??

Να σου κανω κ μια υποθεση να με πεις αν ισχυει. Εχει πεσει η αποδοση σου στη σχολη και ισως δεν πας και συχνα στα μαθηματα. Πεφτω μεσα?
Α ναι, και ψαχνεις για καλες γευσεις να φας, καποια γλυκα ισως σοκολατοειδη και φαστ φουντ.

Δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτηση σου όχι γιατί δεν θέλω αλλά γιατί δεν γνωρίζω! Είμαι και εγώ φοιτήτρια πέρυσι που ήταν η πρώτη χρονιά σε μία άλλη πόλη ένιωθα αρκετά παρόμοια με σένα! Ήμουν μόνη μου και από το άγχος μου να βρω παρέα κλεινόμουν όλο και περισσότερο στον εαυτό μου. Θα σ πω τι έκανα εγώ χωρίς να σημαίνει ότι είναι σωστό… βρες ασχολίες που σου αρέσουν (θέατρο, μουσική, χορό, άθληση κ.α. ) και ασχολήσου με αυτές! Υπάρχουν και διάφοροι φοιτητικοί σύλλογοι. Στην αρχή θα νιώθεις περίεργα έξω από τα νερά σου, δεν θα ξέρεις και κανέναν, αλλά δώσε χρόνο στον εαυτό σου να προσαρμοστεί και να γνωρίσει ανθρώπους. Σιγά, σιγά θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να χαλαρώσει και να αφήσει τους άλλους να σε πλησιάσουν ώστε να αναπτύξεις σχέσεις που θα σε κάνουν να νιώθεις λιγότερη μοναξιά.
Με λίγα λόγια θα σε συμβούλευα όσο μπορείς να φεύγεις από το σπίτι! Ακόμα και για διάβασμα επέλεξε μια βιβλιοθήκη. όταν μένεις μόνη επιτρέπεις στο μυαλό σου να κάνει ατελείωτες σκέψεις. Αυτά από μένα. Ελπίζω να έκανα καλά που πήρα το θάρρος να σου απαντήσω.

το να σκεφτεσαι τοσο πολυ το φαγητο δειχνει οτι αναζητας μια αλλη ευχαριστηση στη ζωη σου,,δεν αρκουν αυτα που εχεις,
,,οσον αφορα για το ερωτημα σου καλα κανεις και το εχεις,,,,,,

μα πιστη ηδη εχεις καταθλιψη ......

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Να σου κανω κ μια υποθεση να με πεις αν ισχυει. Εχει πεσει η αποδοση σου στη σχολη και ισως δεν πας και συχνα στα μαθηματα. Πεφτω μεσα?
Α ναι, και ψαχνεις για καλες γευσεις να φας, καποια γλυκα ισως σοκολατοειδη και φαστ φουντ.

---

οχι παω παντα στα μαθηματα γιατι ετσι βγαινω απο το σπιτι, προσευχομαι να εχουμε αναπληρωσεις και οποτε χανω μαθημα στεναχοριεμαι παρα πολυ!!

το οτι πηγαίνεις σχολή και σε ενδιαφέρουν τα μαθήματα σου είναι πολύ καλό!!
δείχνει ότι έχεις ενδιαφέρον για κάτι!

τι έτος είσαι αν επιτρέπεται στη σχολή σου?

απο ότι καταλαβαίνω δεν έχεις κάτι αυτή τη στιγμή που να σε γεμίζει γι αυτό και ασχολείσαι με το φαγητό κτλ

όπως σου απάντησαν κ παραπάνω για το θέμα της μοναξιάς, όλοι το περνάμε και αν ειδικά είναι αρχές στη σχολή σου και δεν ξέρεις κόσμο μπορείς να κάνεις πολλά γι αυτό!
στη σχολή σου μίλα εσύ σε άτομα!σε άτομα που σου κάνουν πως ίσως σου ταιριάζουν ή ίσως σου φαίνονται πιο κοινωνικα!
γράψου σε ομάδες που σίγουρα κάτι θα υπαρχει στο πανεπιστήμιο σου!χορός/θέατρο/καλλιτεχνικά!φοιτητικοί σύλλογοι!στα λένε και παραπάνω και είναι ΤΕΛΕΙΑ ευκαιρία για παρέες αλλά και να κάνεις κάτι δημιουργικό στον ελεύθερο σου χρόνο!
προσωπικά εμένα οι περισσότεροι μου φίλοι απο το πανεπιστήμιο από κάτι τέτοιους συλλόγους ήταν!!

αν θέλεις να μου πεις την πόλη που μένεις μπορώ να σου δώσω ιδέες γιατί το έχω ψάξει το θέμα αρκέτα!!


όσον αφορα το θέμα με το φαγητό , προσοχή!!!
προσπάθησε να αποβάλλεις αυτή τη συνήθεια!εφόσον ούτε περιττα κιλά έχεις!!
δεν είναι ώρες να αποκτήσεις καμιά διατροφική διαταρραχη!στο λεω γιατί την έχω πατήσει!!
είσαι νέα κοπέλα!φοιτητρια!τι πιο τέλειο!κινητοποιήσου!βγες!� �ίλησε με κόσμο!!χαλαραα

δεν πιστεύω πως έχεις κατάθλιψη, ίσως λίγο μελαγχολία.. αλλά όπως σε ακούω μου φαίνεται πως μπορείς να το παλέψεις και να αρχίσεις να περνάς όμορφα!

Πιστη θυμαμαι και το προηγουμενο θεμα που ειχες ανοιξει , και απο οτι εχω καταλαβει εχεις αρκετα θεματα να λυσεις.
Πιστευω πως καλο θα ηταν να επισκεφτεις καποιον ψυχολογο οσο ειναι νωρις ,για να μην χτυπας το κεφαλι σου στον τοιχο αργοτερα .
Και εγω θεωρουσα πως μπορω να τα καταφερω χωρις βοηθεια και το εχω πληρωσει.....
Μην κανεις το ιδιο λαθος.

Quote:

---

Originally Posted by abyss

το οτι πηγαίνεις σχολή και σε ενδιαφέρουν τα μαθήματα σου είναι πολύ καλό!!
δείχνει ότι έχεις ενδιαφέρον για κάτι!

τι έτος είσαι αν επιτρέπεται στη σχολή σου?

απο ότι καταλαβαίνω δεν έχεις κάτι αυτή τη στιγμή που να σε γεμίζει γι αυτό και ασχολείσαι με το φαγητό κτλ

όπως σου απάντησαν κ παραπάνω για το θέμα της μοναξιάς, όλοι το περνάμε και αν ειδικά είναι αρχές στη σχολή σου και δεν ξέρεις κόσμο μπορείς να κάνεις πολλά γι αυτό!
στη σχολή σου μίλα εσύ σε άτομα!σε άτομα που σου κάνουν πως ίσως σου ταιριάζουν ή ίσως σου φαίνονται πιο κοινωνικα!
γράψου σε ομάδες που σίγουρα κάτι θα υπαρχει στο πανεπιστήμιο σου!χορός/θέατρο/καλλιτεχνικά!φοιτητικοί σύλλογοι!στα λένε και παραπάνω και είναι ΤΕΛΕΙΑ ευκαιρία για παρέες αλλά και να κάνεις κάτι δημιουργικό στον ελεύθερο σου χρόνο!
προσωπικά εμένα οι περισσότεροι μου φίλοι απο το πανεπιστήμιο από κάτι τέτοιους συλλόγους ήταν!!

αν θέλεις να μου πεις την πόλη που μένεις μπορώ να σου δώσω ιδέες γιατί το έχω ψάξει το θέμα αρκέτα!!


όσον αφορα το θέμα με το φαγητό , προσοχή!!!
προσπάθησε να αποβάλλεις αυτή τη συνήθεια!εφόσον ούτε περιττα κιλά έχεις!!
δεν είναι ώρες να αποκτήσεις καμιά διατροφική διαταρραχη!στο λεω γιατί την έχω πατήσει!!
είσαι νέα κοπέλα!φοιτητρια!τι πιο τέλειο!κινητοποιήσου!βγες!� �ίλησε με κόσμο!!χαλαραα

δεν πιστεύω πως έχεις κατάθλιψη, ίσως λίγο μελαγχολία.. αλλά όπως σε ακούω μου φαίνεται πως μπορείς να το παλέψεις και να αρχίσεις να περνάς όμορφα!

---

σπουδαζω πατρα και ειμαι δευτερο έτος...!σπουδαζω στο τει και ενώ προσπαθησα να δικτυωθω μεσω ομαδων εκει δεν βρηκα καποια δραστηριοτητα:( ειμαι μονη μου και αυτο που με ποναει ειναι οτι σε περιπτωση αναγκης δεν θα έχω διπλά μου κανενα! μενω σε πολυκατικια που τα περισσοτερα διαμερισματα ειναι αδεια και μενουν 2-3 ατομα τα οποια ειναι απο χωρια γυρω γυρω και φευγουν συχνα οποτε δεν εχω ουτε αυτη την επιλογη!:( στη σχολη ενω μιλαω με παιδια δεν δενομαι. μονο με μια κοπελα εχω περισσσοτερη ικειοτητα και παμε και για καφε αλλα αυτη μενει πατρα και μακρια απο οπου μενω εγώ και δεν περνουμε πολλες ωρες μαζι..

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Πιστη θυμαμαι και το προηγουμενο θεμα που ειχες ανοιξει , και απο οτι εχω καταλαβει εχεις αρκετα θεματα να λυσεις.
Πιστευω πως καλο θα ηταν να επισκεφτεις καποιον ψυχολογο οσο ειναι νωρις ,για να μην χτυπας το κεφαλι σου στον τοιχο αργοτερα .
Και εγω θεωρουσα πως μπορω να τα καταφερω χωρις βοηθεια και το εχω πληρωσει.....
Μην κανεις το ιδιο λαθος.

---

εχεις δικιο αλλα μου ειναι πολυ δυσκολο να ζητησω βοηθεια και προπαντων δεν θα δεχτω φαρμακευτική αγωγη! οσες φορες εχω παρει χανω τον εαυτό μου..

μην φοβασαι την φαρμακευτικη αγωγη,,απλα πρεπει να βρεις την καταλληλη που να μην χανεις τον εαυτο σου,,εξηγησε στο γιατρο τι ακριβως παθαινεις με τα φαρμακα,,