Για όσους αγαπούν τα ζωάκια...
Μόλις διάβασα αυτό το κείμενο και μ' έκανε να δακρύσω...είναι συγκινητικό έτσι κι αλλιώς αλλά ένα παραπάνω που μου θυμίζει τα ζωάκια που έχω χάσει, το ένα από την κακία ενός ανθρώπου όπως χάθηκε κι ο Ρήγας...πιστεύω πως αξίζει να διαδοθεί...αν θέλετε, διαβάστε το:
"Καλό σου ταξίδι Ρήγα!!!!
Ευχόμαστε η καρδούλα σου να είναι ήρεμη πια εκεί που πας.
Σε κάποια πλευρά του Παραδείσου, υπάρχει μία γέφυρα που ονομάζεται Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου.
Όταν ένα ζώο πεθάνει, το οποίο είχε ιδιαίτερη σχέση με κάποιον στη Γη, αυτό το ζώο πηγαίνει στη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου.
Εκεί υπάρχουν λιβάδια και λόφοι και πεδιάδες με άφθονο πράσινο γρασίδι για όλους τους ιδιαίτερους φίλους μας και μπορούν να τρέχουν και να παίζουν όλοι μαζί. Υπάρχει άφθονο φαγητό και νερό και λιακάδα, και οι φίλοι μας νιώθουν ζεστά και άνετα.
Όλα τα ζώα που ήταν άρρωστα και γέρικα έχουν αποκατασταθεί στην υγεία και τη σωματική δύναμή τους.
Αυτά που είχαν πληγωθεί ή ακρωτηριαστεί είναι και πάλι αρτιμελή και δυνατά…όπως ακριβώς τα θυμόμαστε στα όνειρά μας και τις στιγμές που περάσαμε μαζί τους.
Τα ζώα είναι χαρούμενα και ικανοποιημένα, εκτός από ένα πράγμα. Τους λείπει κάποιος πολύ ξεχωριστός γι’ αυτά, που έπρεπε να αφήσουν πίσω τους.
Όλα τρέχουν και παίζουν μαζί, όμως έρχεται η μέρα που ξαφνικά, κάποιο από αυτά σταματάει και κοιτάζει στον ορίζοντα.
Τα φωτεινά του μάτια κοιτάζουν έντονα και επίμονα, η μύτη του κουνιέται και το ανυπόμονο σώμα του τρέμει.
Ξαφνικά, αυτό το ζώο ξεχωρίζει από την ομάδα, αρχίζει να τρέχει γρήγορα πάνω στο καταπράσινο γρασίδι, τα πόδια του τρέχουν λες κι έχουν φτερά.
Έχει δει ΕΣΕΝΑ και όταν τελικά συναντηθείτε, αγκαλιάζεστε σε μια χαρούμενη επανένωση και δεν θα ξαναχωρίσετε ΠΟΤΕ!
Τα χαρούμενα φιλιά του βρέχουν το πρόσωπό σου. Τα χέρια σου χαϊδεύουν πάλι το αγαπημένο κεφάλι και κοιτάς, για άλλη μια φορά, τα γεμάτα εμπιστοσύνη μάτια του κατοικίδιού σου…τόσο καιρό έχουν φύγει από την ζωή σου, αλλά ποτέ δεν έλειψαν από την καρδιά σου.
Έπειτα, διασχίζετε τη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου μαζί……………"
