Χαίρετε,
Ήθελα να θέσω κάποια ζητήματα προς τους ομοιοπαθείς μια που έχουμε κοινή βάση επικοινωνίας.
Το ό,τι έχετε κατάθλιψή το έχετε μοιραστεί με την οικογένειά σας ή με συγγενείς;
Όταν αποφασίσετε να μιλήσετε για τη δυσκολία που αντιμετωπίζετε(κατάθλιψή) πως το παίρνουν αυτοί που σας ακούν;
Με φίλους ή κολλητούς το έχετε μοιραστεί; Άντεξαν ή τα παράτησαν στην πορεία;
Εγώ βλέπω πως την περίοδο αυτή έχω μιά ''υποτροπή'' κατά τη δική μου εκτίμηση πάντοτε.Αισθάνομαι ό,τι κανένας δε μπορεί να με αντέξει.Η συμπεριφορά μου όντως είναι αλλόκοτη και ούτε εγώ πολλές φορές δεν με αναγνωρίζω στον τρόπο που σκέπτομαι και ενέργω. Η οικογένεια μου δέν έχει το σθένος και την ωριμότητα ούτε να πληροφορηθεί το γεγονός, ούτε να με στηρίξει.
Και αυτές τις μέρες ''τα έσπασα'' με 2 κολλητούς φίλους(ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον) γιατί δεν μπορούν να με αντέξουν.Αυτό με κάνει ράκος.
Έχετε αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις;
