Εξάρτηση σε σύντροφο; Κανεις που να ξέρει τον ψυχολογικό λόγο;

Καλημέρα σε όλους... Πρόσφατα χωρισα (2μιση μήνες) και με έριξε στα απυθμενα της στεναχωριας ενώ ήξερα ότι κάποια πράγματα ήταν λάθος απο την αρχή μαζι της,ότι δεν κολλαγαμε τόσο, οι ιδεολογίες τις τις περισσότερες φορές ήταν αντίθετη κλπ... Παρόλα αυτα την αγαπάω και στεναχωριεμαι/απογοητευομαι κάθε φορα που δεν την έχω ή κάνει κάποια αλλαγή στην ζωή της(π.χ την είδα τυχαία και δεν της μίλησα αλλα είδα ότι έκανε τρύπα στην μύτη και για κάποιο λόγο καταρρευσα), οποιαδήποτε και να ειναι αυτη... Με έκανε να σκεφτώ αρκετα και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι εξαρτιοταν η χαρα μου μονο απο εκείνη, κολλουσα(όπως και με την προηγούμενη μου σχεση που κατέληξα στον ίδιο πάτο)... Η αλήθεια ειναι ότι μετα το σχολείο (αποφοιτησα πριν απο 4 χρόνια) δεν έκανα πράγματα για τον εαυτο μου... Σπάνια! Και οταν τα έκανα δεν ένιωθα την ίδια χαρα με αυτη που δίνει ένας σύντροφος... Το μονο που έκανα και είχα σαν στόχο ήταν να έχω μια καλη κοπέλα δίπλα μου, τεράστιο λάθος ομως, τωρα το κατάλαβα..

Έχω ψάξει αρκετα τα θέματα ψυχολογίας αλλα δεν μπορω να το εντοπισω... Ενα θέμα ειναι το οιδιποδειο(λόγω χωρίς ενώ γονέων), ομως δεν ισχύει καθόλου... Αλλο θέμα ειναι η καταθλιψη, ισχύει αρκετά αλλα μονο μετα απο τους χωρισμους με πιάνει το οποίο ειναι φυσιολογικό αλλα διαρκεί αρκετό καιρο, ισως και πάνω απο 5-6 μήνες(τον καιρο που έχω ηρεμήσει απο το σοκ και την εγκατάλειψη νιώθω πεσμένος αλλα δεν ισχύουν πολλα απο τα συμπτώματα)... Αλλο θέμα ειναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση, ομως νιώθω μια χαρα με τον εαυτο μου, μια χαρα παιδι ειμαι, άσχετα αν κάποιες φορές με πιάνει μια κρίση και γέμιζω με ανασφαλειες που κρατάνε για λιγότερο απο μια μερα... Και κάποια αλλα που δεν ισχύουν και δε έχω λόγο να τα γράψω για να σας κουρασω παραπάνω.

ΑΛΛΑ

Βλέπω τους φίλους μου να ειναι 3 χρόνια μόνοι τους και δεν τους απασχολεί σχεδόν καθόλου... Κάνουν πράγματα για τον εαυτο τους που τους καθιστά εν μέρει χαρουμενους ώστε να μην τους αγχωνουν πολλα πράγματα και αν συμβεί το αντίθετο σε μερικές μερες ειναι μια χαρα.. Εγω δεν έχω το κίνητρο, αυτη την σπίθα να κάνω πράγματα... Οσες φορές ξεκίνησα κάτι το παράτησα μέσα στους πρώτους 3ις μήνες (διαιτησία, τρέξιμο,Γερμανικά κ.α) χωρίς ο λόγος να ειναι ο φοβος της αποτυχίας... Νιώθω ότι δεν υπάρχει τρόπος να νιώσω χαρούμενος απο μόνος μου και περιμένω να μου προσφέρει την χαρα, τρυφερότητα, στοργικοτητα και αγαπη απο μια κοπέλα!

Αυτα τα βασικά, περισσότερες λεπτομέρειες οταν αρχίσει η συζήτηση... (Υ.Γ μη μου πείτε ξεκινά το τάδε κλπ, νιώθω ότι τα Βαριέμαι όλα και έχω όρεξη να τα κάνω ότι και να μου πουν!:Ρ)

Βυρωνα νταξει, ειναι προσφατο επομενως ειναι λογικο να νιωθεις καπως. Δεν ειπες ομως, για ποιο λογο χωρισατε?

Μα δεν ειναι αυτο το point... Φυσιολογικό ειναι βέβαια..! Το αφύσικο ειναι που πάω και δενομαι ψάχνοντας την χαρα μου και μονο απο σχέσεις χωρίς να την ψάχνω μόνος μου (με διάφορες δραστηριότητες), ξεροντας μεσα μου καπου βαθεια ότι δεν ταιριαζω πραγματικά εκει που πάω... Ο λόγος; Μου είπε ότι ειναι μπερδεμενη, δεν την κυνηγαω, δεν ειναι ερωτευμένη πια, δεν με θέλει, μπορει να βρει κάτι καλύτερο, τους τελευταίους μήνες δεν ήθελε να ειναι στο κρεβάτι μαζι μου... Φαίνεται λες και είμαι κάποιο τέρας με αυτα που είπε αλλα δεν ισχύει κάτι τέτοιο... Έκανα το καλύτερο που μπορούσα και πάλι δεν το δεχόταν! Αχαριστία δηλαδή... (Εννοείται ότι είχα ματια μονο για εκείνη και καμία άλλη)..

Αυτο που λες οτι ηξερες απ την αρχη οτι καποια πραγματα ηταν λαθος και οτι διαφωνουσατε ιδεολογικα σε καποια ζητηματα, τι εννοεις?

Είχαμε 4 χρόνια διαφορα, άλλους στόχους και άλλο μυαλο εκείνη στα 18 και άλλα εγω στα 22... Σε πολλα θέματα ήμουν προσγειωμενος ενώ εκείνη σε ένα ροζ συννεφακι.. Δεν την κατηγορισα ούτε προσπάθησα να την αλλάξω αντιθετα οπως εκανε εκεινη, γιατι εχει τα δικα του πιστευω σαν άνθρωπος! Απο μια μεγάλη γκάμα θεμάτων για συζήτηση (μέσα στα οποία το ένα σπουδαζω και ξεροντας ότι δεν εχει διαβάσει σχεδον τίποτα επέμενε) σχεδόν πάντα κατέληγε να προσπαθεί να μου αποδείξει το αντίθετο...

Φιλαρακι δεν καταλαβα τιποτα. Καταλαβα οτι εθεσες το θεμα περισσοτερο για να υπογραμμισεις την εξαρτηση και την ερμηνεια, οποτε φανταζομαι οτι θα υποφερεις παραπανω απ το κανονικο, αλλα αν μπορεις γινε λιγο πιο συγκεκριμενος.

Ωραία... Ο λόγος που γράφω δεν εχει να κάνει με τον πρόσφατο χωρισμο και την στεναχώρια. Απλα εκει κατάλαβα οτι κατι κάνω λάθος και οδηγούμαι σε τέτοιες καταστάσεις. Εξαρτάται η χαρα μου (πες το ψυχική υγεία) και οι ασχολίες μου μονο απο κάποια σύντροφο η οποία μπορει να μην μου ταιριάζει. (δεν περιμένω εκείνη να μου πει βέβαια τι να κάνω) Γεμιζω την ζωη μου δηλαδη μονο απο σχεσεις. Εγω σαν byronc22 δεν κάνω κάτι γι αυτο και θέλω να μάθω τον λόγο επειδη ειναι αυτοκαταστροφικο... Δεν υπογράμμισα την ερμηνεία, ίσα ίσα αυτήν ψάχνω! Αναρωτιεμαι γιατι πρεπει να ψάχνω σχεση, να εχω αυτο σαν απώτερο σκοπό για την χαρα μου, αντί να φρόντιζω τον εαυτο μου ώστε το ίδιο αποτέλεσμα -η χαρα- να έρχεται απο μένα;; γιατι να γεμιζω το δικο μου κενο μεσα απο καποιο αλλο ατομο(το οποίο στην ουσία αν φύγει, καταρρέει ο κόσμος μου) ;; το περιεργο ειναι οτι ενω θελω να κανω πραγματα απο μονος μου, κατι με κραταει πισω... Ελπίζω να ήμουν πιο συγκεκριμένος...

Quote:

---

Originally Posted by Byronc22

Ωραία... Ο λόγος που γράφω δεν εχει να κάνει με τον πρόσφατο χωρισμο και την στεναχώρια. Απλα εκει κατάλαβα οτι κατι κάνω λάθος και οδηγούμαι σε τέτοιες καταστάσεις. Εξαρτάται η χαρα μου (πες το ψυχική υγεία) και οι ασχολίες μου μονο απο κάποια σύντροφο η οποία μπορει να μην μου ταιριάζει. (δεν περιμένω εκείνη να μου πει βέβαια τι να κάνω) Γεμιζω την ζωη μου δηλαδη μονο απο σχεσεις. Εγω σαν byronc22 δεν κάνω κάτι γι αυτο και θέλω να μάθω τον λόγο επειδη ειναι αυτοκαταστροφικο... Δεν υπογράμμισα την ερμηνεία, ίσα ίσα αυτήν ψάχνω! Αναρωτιεμαι γιατι πρεπει να ψάχνω σχεση, να εχω αυτο σαν απώτερο σκοπό για την χαρα μου, αντί να φρόντιζω τον εαυτο μου ώστε το ίδιο αποτέλεσμα -η χαρα- να έρχεται απο μένα;; γιατι να γεμιζω το δικο μου κενο μεσα απο καποιο αλλο ατομο(το οποίο στην ουσία αν φύγει, καταρρέει ο κόσμος μου) ;; το περιεργο ειναι οτι ενω θελω να κανω πραγματα απο μονος μου, κατι με κραταει πισω... Ελπίζω να ήμουν πιο συγκεκριμένος...

---

Γιατί έχεις φάει πλύση εγκεφάλου, όπως οι περισσότεροι από μας, ότι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η σχέση σου με το άλλο φύλο. Και ότι υπάρχει η "ιδανική σχέση" που αν δεν καταφέρεις να την έχεις, κάτι δεν πάει καλά με σένα.
Το καλό είναι ότι προβληματίζεσαι.
Οι ερωτικές σχέσεις είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, δεν είναι όλη η ζωή μας. Σίγουρα υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορεί να σου δίνουν χαρά ή και να σε παθιάζουν, ίσως δεν επικεντρώνεσαι εκεί. Οι φίλοι και οι παρέες, κάποια χόμπυ και ασχολίες, οι σπουδές σου ή η δουλειά σου. Ψάξε να δεις τι άλλο σ' αρέσει, δοκίμασε νέα πράγματα, συναναστρέψου καινούργιους ανθρώπους και δεν μπορεί, κάτι θα βρεθεί που να σε τραβήξει.

σε πολλα σημεια του ποστ σου ταυτιστηκα με σενα.η αλη8εια ειναι οτι ο ερωτας οπως και να το κανεις ειναι μια κινητηρια δυναμη που σε ω8ει να κανεις πραγματα.σιγουρα δεν ειναι μονο αυτο που μπορει να σου προσδωσει χαρα,αλλα ειναι ενα σημαντικο κομματι ειδικα στις ηλικιες που ειμαστε.το εχω νιωσει πολλες φορες με τη διαφορα οτι εγω δεν συναπτα ακριβψς σχεσεις αλλα και μονο με την ιδεα οτι ημουν ερωτευμενη και ειχα καποια ανταποκριση ενιω8α μια τετοια δυναμη που αναφερεις ενω οταν αυτην η ανταποκριση επαψε να υφισταται ειναι σαν να εχανα τον κοσμο μου.αυτο που πιστευω ειναι οτι σε τετοιες περιπτωσεις το ζητημα ξεκιναει απο τον φοβο της μοναξιας και το αγχος που προκαλλει αυτο.8ελωντας να ξεφυγεις απο αυτην την κατασταση που για τον α η β υποδηλωνει οτι δεν εχεις λυσει καποια ζητηματα με τον εαυτο σου,αναζητας διαρκως εναν αλλον αν8ρωπο προκειμενου να αποτρεψεις αυτην την επαφη με τον εαυτο σου.απο την αλλη το γεγονος οτι δεν σου δινει χαρα να κανεις πραγματα μονος σου,ενω οταν εχεις σχεση ναι,δηλωνει οτι η αναγκη σου ειναι να τα μοιραζεσαι με καποιον,δηλαδη αυτα βρισκουν ουσια μονο οταν υπαρχει καποιος και αυτο παλι επιβαβαιωνει αυτο που σου ειπα πριν.οταν εισαι μονος σου ισως βλεπεις πραγματα που σ ενοχλουν σ εσενα,ενω οταν εισαι με καποιον αυτα εξουδετερωνται γιατι νιω8εις οτι ο αλλος σε αποδεχεται.δεν ξερω αν τα εχεις σκεφτει ολα αυτα εγω παντως 8εωρω οτι κατι τετοιο συμβαινει μ εμενα

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Γιατί έχεις φάει πλύση εγκεφάλου, όπως οι περισσότεροι από μας, ότι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι η σχέση σου με το άλλο φύλο. Και ότι υπάρχει η "ιδανική σχέση" που αν δεν καταφέρεις να την έχεις, κάτι δεν πάει καλά με σένα.

---

αυτο που λες ισως να ισχύει κατα πολυ. Φίλους έχω αρκετούς και εμπιστους, μου αρέσει να γνωρίζω καινουρια άτομα αλλα θα κανω παρέα με ελάχιστα..είμαι αρκετα επιλεκτικος με τους φίλους. Με τα χομπυ με τις σπουδές και ασχολίες βρίσκω ενα αορατο εμπόδιο... Οσο περνάνε τα χρόνια πέφτει το ενδιαφέρον μου γι αυτα σχεδόν σε μηδενικό επίπεδο! Ασχολούμαι με κιθάρα, μπάσο, φωτογραφία, επεξεργασία φωτογραφίας, windsurfing και κάθε χρονο όλο και περισσότερο τα βαριεμαι... Ξεκίνησα Γερμανικά με σκοπό να τα μάθω για να φύγω στο εξωτερικό, τα παράτησα ενώ τα πήγαινα καλα. Ξεκίνησα τρέξιμο, διαιτησια, εθελοντης, τα ίδια... Οπως και την ίδια κατάληξη είχαν και κάποια αλλα... Λες και τίποτα δεν μπορει να με γεμίσει...

Στο γιατι χωρισατε εννοουσα και θα ρθουμε και στο αρχικο ερωτημα. Τι εννοεις απ την αρχη ηξερες ηταν λαθος καποια πραγματα και τι εννοεις ιδεολογικες διαφορες.

Quote:

---

Originally Posted by melina20

σε πολλα σημεια του ποστ σου ταυτιστηκα με σενα.η αλη8εια ειναι οτι ο ερωτας οπως και να το κανεις ειναι μια κινητηρια δυναμη που σε ω8ει να κανεις πραγματα.σιγουρα δεν ειναι μονο αυτο που μπορει να σου προσδωσει χαρα,αλλα ειναι ενα σημαντικο κομματι ειδικα στις ηλικιες που ειμαστε.το εχω νιωσει πολλες φορες με τη διαφορα οτι εγω δεν συναπτα ακριβψς σχεσεις αλλα και μονο με την ιδεα οτι ημουν ερωτευμενη και ειχα καποια ανταποκριση ενιω8α μια τετοια δυναμη που αναφερεις ενω οταν αυτην η ανταποκριση επαψε να υφισταται ειναι σαν να εχανα τον κοσμο μου.αυτο που πιστευω ειναι οτι σε τετοιες περιπτωσεις το ζητημα ξεκιναει απο τον φοβο της μοναξιας και το αγχος που προκαλλει αυτο.8ελωντας να ξεφυγεις απο αυτην την κατασταση που για τον α η β υποδηλωνει οτι δεν εχεις λυσει καποια ζητηματα με τον εαυτο σου,αναζητας διαρκως εναν αλλον αν8ρωπο προκειμενου να αποτρεψεις αυτην την επαφη με τον εαυτο σου.απο την αλλη το γεγονος οτι δεν σου δινει χαρα να κανεις πραγματα μονος σου,ενω οταν εχεις σχεση ναι,δηλωνει οτι η αναγκη σου ειναι να τα μοιραζεσαι με καποιον,δηλαδη αυτα βρισκουν ουσια μονο οταν υπαρχει καποιος και αυτο παλι επιβαβαιωνει αυτο που σου ειπα πριν.οταν εισαι μονος σου ισως βλεπεις πραγματα που σ ενοχλουν σ εσενα,ενω οταν εισαι με καποιον αυτα εξουδετερωνται γιατι νιω8εις οτι ο αλλος σε αποδεχεται.δεν ξερω αν τα εχεις σκεφτει ολα αυτα εγω παντως 8εωρω οτι κατι τετοιο συμβαινει μ εμενα

---

Ενδιαφέρουσα άποψη... Οντως σιχαινομαι την μοναξιά και να μην μοιραζόμαι πράγματα! Ισως και να φοβάμαι την μοναξια γιατι θεωρώ δύσκολο να τα βρω με τον εαυτο μου... Πολλα μπορει να ειναι! Εχω μάθει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος ειναι ένα τεραστιο μυστήριο που δεν μπορείς να λύσεις... Μπορεις ομως να χαλιναγωγησεις το μυστηριο για να έχεις μια εικόνα του τι συμβαίνει, ώστε να μπορέσεις να δράσεις όπως πρέπει...! Αρκει να μη σου βγει σε λαθος... παντως ολα παίζουν κάποιο ρόλο!

Quote:

---

Originally Posted by Byronc22

Ωραία... Ο λόγος που γράφω δεν εχει να κάνει με τον πρόσφατο χωρισμο και την στεναχώρια. Απλα εκει κατάλαβα οτι κατι κάνω λάθος και οδηγούμαι σε τέτοιες καταστάσεις. Εξαρτάται η χαρα μου (πες το ψυχική υγεία) και οι ασχολίες μου μονο απο κάποια σύντροφο η οποία μπορει να μην μου ταιριάζει. (δεν περιμένω εκείνη να μου πει βέβαια τι να κάνω) Γεμιζω την ζωη μου δηλαδη μονο απο σχεσεις. Εγω σαν byronc22 δεν κάνω κάτι γι αυτο και θέλω να μάθω τον λόγο επειδη ειναι αυτοκαταστροφικο... Δεν υπογράμμισα την ερμηνεία, ίσα ίσα αυτήν ψάχνω! Αναρωτιεμαι γιατι πρεπει να ψάχνω σχεση, να εχω αυτο σαν απώτερο σκοπό για την χαρα μου, αντί να φρόντιζω τον εαυτο μου ώστε το ίδιο αποτέλεσμα -η χαρα- να έρχεται απο μένα;; γιατι να γεμιζω το δικο μου κενο μεσα απο καποιο αλλο ατομο(το οποίο στην ουσία αν φύγει, καταρρέει ο κόσμος μου) ;; το περιεργο ειναι οτι ενω θελω να κανω πραγματα απο μονος μου, κατι με κραταει πισω... Ελπίζω να ήμουν πιο συγκεκριμένος...

---

Γειά σου Byronc..
πιστεύω ότι η εξήγηση που ψάχνεις έχει να κάνει με τον τρόπο που μεγαλώσαμε.. και στη συνέχεια με την ελλειπή εκπαίδευση..
Ίσως, λοιπόν δεν πήραμε αρκετή αγάπη απ' τους δικούς μας μ' αποτέλεσμα να την ψάχνουμε στις σχέσεις μας αργότερα..
Κυρίως μάλλον τον εαυτό μας ψάχνουμε, να ολοκληρώσουμε με συναισθήματα που ενδεχομένως στερηθήκαμε..
Σωστά το λες.. ο οποίος άλλος στην ενήλικη ζωή μας πλέον, δεν έρχεται για να καλύψει τα δικά μας κενά..
Πίσω νομίζω σε κρατάει ο γεγονός ότι χρειάζεται να γνωρίσεις καλύτερα τις ανάγκες σου.. εσένα.. :)

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Στο γιατι χωρισατε εννοουσα και θα ρθουμε και στο αρχικο ερωτημα. Τι εννοεις απ την αρχη ηξερες ηταν λαθος καποια πραγματα και τι εννοεις ιδεολογικες διαφορες.

---

Για τον λόγο που χωρισαμε έγραψα κατω απο το πρώτο πόστ σου.. Δεν μου είπε κάτι παραπάνω και ούτε έχω (δυστυχως ή ευτυχως;)μαγική δυνατότητα να μπω στο κεφάλι της...

Λάθος ήταν που έκανα σχεση με μια κοπελα πολυ μικρότερη, η οποία δεν εχει εμπειρίες ζωής, δεν ήξερε να συμπεριφέρεται σε σχεσεις(ήμουν η πρώτη της σοβαρή σχεση), που ενώ το ήξερα συνεχιζα να δενομαι, που οταν έβγαιναν στην επιφάνεια αυτα τα λάθη τα θαβαμε μαζι (και τελικά φάνηκε δυνατότερη για να με χωρίσει). Ιδεολογικά δεν κολλαγαμε. Ασπρο έλεγα, μαύρο έλεγε.. Σπάνια συμφωνουσαμε, ο,τι θέμα και να ήταν αυτο! (Θεματα συμπεριφοράς, θεμα οικογενειακό,πολιτικό,θρησ κευτικό,μουσικό κλπ)

Γι αυτο ειπα πριν οτι δε δινεις μια συγκεκριμενη εικονα. Ποια ειναι αυτα τα λαθη που εβγαιναν στην επιφανεια? Πρακτικα τι εννοεις δηλαδη? Για πες παραδειγματα.
Και ιδεολογικα τι εννοεις? Πρακτικα πως εκφραζοταν αυτη η διασταση αποψεων?
Και ποσο καιρο τα ειχατε?