θα βοηθησουν???

Εδω και μηνες προσπαθω να ξεπερασω τον χωρισμο απο την προηγουμενη σχεση μου.
Κακη διαθεση και αγχος σχεδον καθε μερα υπνος χαλια μειωμενος και ανυσυχος και ενα σωρο αλλα...
Φυσικα εχω επισκευτει γιατρο για ολες αυτες τις καταστασεις.
Καταθλιψη και αγχος η διαγνωση για αλλη μια φορα.Μηνες παλευω τωρα με την ελπιδα οτι η επομενη μερα θα ειναι καλυτερη απο την προηγουμενη αλλα τιποτα.
Ειναι στιγμες που σκεφτομαι τα φαρμακα ως μοναδικη πια διεξοδο στο προβλημα μου.
Το προβλημα και το ερωτημα ειναι οτι και να τα παρω θα μειωσουν μονο τα συμπτωματα τις σκεψεις μου ομως και την ελπιδα μου για να ξαναγυρισει πισω αυτη η κοπελα δεν θα μπορεσουν να την διωξουν.Ετσι φοβαμαι οτι θα μπω σε ενα φαυλο κυκλο να παιρνω κατι για να χαλαρωνω και οι σκεψεις μου να μου επαναφερουν και παλι τα συμπτωματα.
Απο δικα σας βιωματα τι εχεται να πειτε?

Σκεφτεσαι τη χρηση φαρμακων χωρις θεραπεια με ψυχολογο????

παντα σε συνεργασια με το γιατρο.
το θεμα ειναι οτι ο γιατρος πιστευει σε μενα
και μου λεει οτι με λιγη υπομονη μπορουμε να
αποφυγουμε φαρμακοθεραπεια.
Εγω ομως δεν πιστευω στον ευατο μου και
καλοπερασακιας που ειμουν παντα τωρα νιωθω και
παλι να βασανιζομαι.
Θελω να κανω κατι παραπανω απο το να περιμενω τις
επομενες καλες μερες.

Αφού ο γιατρός σου λέει ότι μπορείς να τα καταφέρεις χωρίς φάρμακα κάτι θα ξέρει.Οι γιατροί συνήθως τα δίνουν εύκολα τα φάρμακα.Για να σου λέει ότι δεν είναι απαραίτητα σημαίνει ότι δεν είναι σοβαρή η κατάστασή σου.

Και γω cd2me στην ιδια κατασταση ειμαι παντα η γιατρος μου με βοηθουσε να μη φτασουμε στα φαρμακα ...και εχωντας δει αποτελεσματα νομιζω οτι εχει δικιο....Πιστεψε με κατι ξερει ο γιατρος ψαξε λιγο τα ποστ και θα δεις απο ενα σημειο και μετα θα καταλαβεις και συ ποιες περιπτωσεις χρειαζονται φαρμακα και θα καταλαβεις γιατι δεν εισαι μεσα σε αυτες ειδα πολυ χειροτερα και οχι μονο εδω μεσα αλλα και σε φιλους και συγγενεις πραγματικα δεν ειναι παντα απαραιτητα τα φαρμακα

εχουμε μιλησει αρκετες φορες και σιγουρα θα εχει καταλαβει καποια στοιχεια του χαρακτηρα μου.Επισης γνωριζει τον τροπο που σκεφτομαι και γιατι εχω φτασει ως εδω.Το θεμα ειναι οτι νιωθω τον ευατο μου αρκετα εξαντλημενο και δεν θελω να δω μεχρι που μπορω να φτασω μεχρι που ειναι τα ορια μου δηλαδη.Φοβαμαι πως απο την εξαντληση και την στεναχωρια τους πονοκεφαλους που νιωθω πολλες φορες
θα πεσω κατω και δεν θελω να εμφανιστουν μετα χριστον προφητες για να μου πουν οτι ολα αυτα ειθναι αποτελεσμα
καταθλιψης και αγχους.

στην κατάθλιψη ναι..θα βοηθηθείς....αλλά για την καψούρα ,το κόλλημα, όχι, δεν νομίζω να έχει εφευρεθει τέτοιο χάπι.....
(χρόνος=ο καλύτερος γιατρός για τις πονεμένες καρδούλες :D)

ειναι θλιβερο παντως καποιος να φτανει σε τετοια εξαθλιωση.
και ο χρονος σε αυτες τις περιπτωσεις κυλαει καπως παραξενα.
Κοιτωντας πισω βλεπω οτι περασε γρηγορα γιατι μεσα σε αυτην την κατασταση δεν μπορω να κανω κατι δημιουργικο και ολες οι μερες φαινονται ιδιες.Αν κοιταξω μπροστα ο χρονος κυλαει αργα γιατι θελω οσο πιο γρηγορα να τελειωνει αυτη η κατασταση και οι μερες περνανε αργα.
Ειναι και αυτη η κοπελα που δεν δινει καμια σημασια και κανει τα πραγματα ακομη χειροτερα.
Μακαρι κλεινοντας την πορτα να τελειωναν ολα τα προβληματα αλλα πολλες φορες η φυγη δεν ειναι η λυση.
Καμια φορα αυτοι που δεν ζητουν τιποτα ειναι αυτοι που θελουν τα πιο πολλα απο σενα.