Γιατι δεν αλλαζει τιποτα?! Εστω κατι...

Καλησπερα στην παρεα..Λεγομαι Γιαννης..Δεν ξερω αν συμβαινει και σε αλλους, αλλα εδω και χρονια, εχοντας ολη την καλη διαθεση, δεν πραγματοποιειται τιποτα, κανενας απο τους στοχους μου...Εχω περασει απο πολλα σταδια της ηπιας καταθλιψης (αυτοτραυματισμους, πληρης απομονωση, χαμηλη αυτοπεποιθηση, κτλ)..Δεν εχω μπλεξει ποτε με ψυχολογους-χαπια-ματζουνια, κτλ...Παραυτα εχω βγει αλωβητος...Μη μου προτεινετε βιβλια αυτοβοηθειας τα χω διαβασει ΟΛΑ...Πιστευω πως τιποτα δεν ειναι τυχαιο..Εμεις οι ιδιοι καθοριζουμε τις ζωες μας...Ειμαι υποστηρικτης αυτου: "το απροσμενο εχει παντα αναγκη μακρας προετοιμασιας" (βλεπε βιβλιο: "Σχολη των Θεων")...Ολα ειναι θεμα τυχης? Οι αρνητικες σκεψεις εχουν τοση δυναμη και υπερνικανε τις οποιες θετικες?! Υπηρξαν-υπαρχουν ευκαιριες που μας εμφανιστηκαν και δεν τις αρπαξαμε, δεν το πηραμε χαμπαρι?! Δεν θα πρεπε να τα γραφω ολα αυτα...Διαιωνίζω την υπαρχουσα κατασταση και μαλακιες..Σκεψου θετικα, μπλα μπλα μπλα.. Ευχαριστω εκ των προτερων για οποιαδηποτε απαντηση...

Quote:

---

Originally Posted by AlphaAlpha

Καλησπερα στην παρεα..Λεγομαι Γιαννης..Δεν ξερω αν συμβαινει και σε αλλους, αλλα εδω και χρονια, εχοντας ολη την καλη διαθεση, δεν πραγματοποιειται τιποτα, κανενας απο τους στοχους μου...Εχω περασει απο πολλα σταδια της ηπιας καταθλιψης (αυτοτραυματισμους, πληρης απομονωση, χαμηλη αυτοπεποιθηση, κτλ)..Δεν εχω μπλεξει ποτε με ψυχολογους-χαπια-ματζουνια, κτλ...Παραυτα εχω βγει αλωβητος...Μη μου προτεινετε βιβλια αυτοβοηθειας τα χω διαβασει ΟΛΑ...Πιστευω πως τιποτα δεν ειναι τυχαιο..Εμεις οι ιδιοι καθοριζουμε τις ζωες μας...Ειμαι υποστηρικτης αυτου: "το απροσμενο εχει παντα αναγκη μακρας προετοιμασιας" (βλεπε βιβλιο: "Σχολη των Θεων")...Ολα ειναι θεμα τυχης? Οι αρνητικες σκεψεις εχουν τοση δυναμη και υπερνικανε τις οποιες θετικες ?! Υπηρξαν-υπαρχουν ευκαιριες που μας εμφανιστηκαν και δεν τις αρπαξαμε, δεν το πηραμε χαμπαρι?! Δεν θα πρεπε να τα γραφω ολα αυτα...Διαιωνίζω την υπαρχουσα κατασταση και μαλακιες..Σκεψου θετικα, μπλα μπλα μπλα.. Ευχαριστω εκ των προτερων για οποιαδηποτε απαντηση...

---

Το γιατι δεν αλλάζει τιποτα το απαντας εσυ ο ίδιος, όπως επίσης και τη λύση την οποία έχεις βρει. Λείπει η πράξη, οτιδήποτε κι αν σημαινει αυτό. Δεν κανεις τιποτα ή δεν κανεις αυτα που θα πρεπε να κανεις για να πραγματωσεις τους στοχους.

μη κατηγορεις τον εαυτο μονο. σημερα δεν υπαρχουν γενικα πολλες επιλογες. οποτε και να θες πως να αλλαξει κατι ?

Quote:

---

Originally Posted by AlphaAlpha

Καλησπερα στην παρεα..Λεγομαι Γιαννης..Δεν ξερω αν συμβαινει και σε αλλους, αλλα εδω και χρονια, εχοντας ολη την καλη διαθεση, δεν πραγματοποιειται τιποτα, κανενας απο τους στοχους μου...Εχω περασει απο πολλα σταδια της ηπιας καταθλιψης (αυτοτραυματισμους, πληρης απομονωση, χαμηλη αυτοπεποιθηση, κτλ)..Δεν εχω μπλεξει ποτε με ψυχολογους-χαπια-ματζουνια, κτλ...Παραυτα εχω βγει αλωβητος...Μη μου προτεινετε βιβλια αυτοβοηθειας τα χω διαβασει ΟΛΑ...Πιστευω πως τιποτα δεν ειναι τυχαιο..Εμεις οι ιδιοι καθοριζουμε τις ζωες μας...Ειμαι υποστηρικτης αυτου: "το απροσμενο εχει παντα αναγκη μακρας προετοιμασιας" (βλεπε βιβλιο: "Σχολη των Θεων")...Ολα ειναι θεμα τυχης? Οι αρνητικες σκεψεις εχουν τοση δυναμη και υπερνικανε τις οποιες θετικες?! Υπηρξαν-υπαρχουν ευκαιριες που μας εμφανιστηκαν και δεν τις αρπαξαμε, δεν το πηραμε χαμπαρι?! Δεν θα πρεπε να τα γραφω ολα αυτα...Διαιωνίζω την υπαρχουσα κατασταση και μαλακιες..Σκεψου θετικα, μπλα μπλα μπλα.. Ευχαριστω εκ των προτερων για οποιαδηποτε απαντηση...

---

Οι περισσότεροι Γιάννη, θέλουμε να τ’ αλλάξουμε όλα, ιδιαίτερα το θυμό που παρουσιάζεται απρόσμενα, πολλές φορές μοιάζει σαν να έχουμε φύγει ένα ταξίδι, προφασιζόμαστε το ταξίδι, φεύγουμε μακριά από όλους και από τα οικία μας πρόσωπα μέχρι να βρούμε τι θα κάνουμε μ’ αυτό το θυμό, γιατί δεν θέλουμε να πληγώσουμε αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν. Το φανταστικό αυτό ταξίδι στην αρχή δεν μας ενθουσιάζει είμαστε μόνοι μας και νιώθουμε άβολα. Θυμώνουμε με τον εαυτό μας που δεν κάναμε καλύτερη επιλογή. Σιγά σιγά συνηθίζουμε και θέλουμε να δούμε τις ομορφιές που αυτό το μέρος κρύβει, κι αποφασίζουμε να χαλαρώσουμε και να ξεκουραστούμε. Σ’ αυτό το ταξίδι τα δοκιμάζουμε όλα την αδιαφορία, τη μοναχικότητα κι ότι βάζει ο νους, και το λάθος και το σωστό, και το θυμό και τη χαλάρωση και την απομόνωση και την συντροφιά. Η απάντηση που ψάχνουμε όλος ο αγώνας είναι να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη όλων, κι έτσι να έρθη η ισορροπία, να είμαστε χρήσιμοι.
Τι θα πει χρήσιμοι; να λέμε πάντα ...ναι στους άλλους, ή να λέμε πάντα ...όχι; Για ισορροπία μιλάμε, αρά οφείλουμε να έχουμε κρίση, ούτε το ένα άκρο ν' αγκαλιάζουμε ούτε το άλλο, ανάμεσα να στεκόμαστε να κρατάμε ίσες αποστάσεις και από τα ναι και από τα όχι, για να μπορούμε να παίρνουμε ξεκάθαρες αποφάσεις. Όσο σωστότερη κρίση έχουμε τόσο σωστότερες αποφάσεις θα παίρνουμε.
Άρα σωστή κρίση, ..ευχάριστα αποτελέσματα, κι όταν είμαστε χαρούμενοι, τό μεταδίδουμε στο περιβάλλον μας, και μπολιάζονται όλοι με χαρά. Λοιπόν έχουμε και λέμε, σωστή κρίση ένα το κρατούμενο, μετάδoση δύο τα κρατούμενα... :) ..σκέψεις είναι..

Κοίτα ανάλογα τι θες ανάλογα το παλεύεις αμα θες γυναίκες πασ κ την πέφτεις αμα θες δουλειά ψάχνεις πάντως κάπως το παλεύεις εσυ τι κανείς;

gianaki akou na deis pws exoun ta pragmata file

de tha sou poume emeis to noima tis zois

o kathenas sto monodromo....enow to dromo tu

kapsta vivlia su ke diabase stephen king,kalitera tha niwseis na ena prwto vima!

http://www.youtube.com/watch?v=pPtlSF4TlJE