Originally Posted by
Byronc22
Και τις 3ις φορές που αγάπησα με χωρισανε(πάνω απο ένα χρονο σχεση η καθεμιά) για να ειναι αυτές καλα, εξαιτίας της διπολικης διαταραχής μου... 3ις μήνες μετα τον τελευταίο χωρισμο και δεν αντέχω άλλο... Έχω που έχω την καταθλιψαρα μου και δεν έχω κουράγιο να κάνω τίποτα, έχω να σκέφτομαι και ολα αυτα, μου λείπει κλπ...
Παίρνω lexotanil για να κοιμάμαι και ζολοφτ μια εβδομάδα (ελπίζω να δουλέψει αυτο το φάρμακο και να μην χρειαστεί να αλλάξω)...
Πέφτω κι άλλο γιατι όλοι φίλοι μου κάνουν κάτι στην ζωη τους με όρεξη, παίρνουν το πτυχίο τους, ασχολούνται με τα χομπυ τους... Δεν μπορω άλλο, νιώθω σαν λιοντάρι σε κλουβί που γυρνάει...(όσοι έχετε δει πως κάνουν θα καταλάβετε) ολο μου έρχεται να κλάψω ή κάπως να πονεσω τον εαυτο μου... Ξυπναω το πρωι και δεν θέλω να σηκωθω απο το κρεβάτι, τελικά σηκωνομαι γιατι και αυτο δεν το αντέχω.. Μετα κάθομαι στον καναπέ και δεν κάνω τίποτα.. Απλα τίποτα... Θέλω την φυσιολογική ζωη ενός 22χρονου, δεν παει άλλο......