Σχετικα με ψυχοθεραπεια !

Γεια σας παιδια :) Θα ηθελα να σας ρωτησω την αποψη σας σχετικα με το ζητημα της ψυχοθεραπειας
. Λοιπον,δεν ξερω αν με θυμαστε,ειμαι 16/17 χρονων , εχω διαγνωσθει με την καλη μας , διαταραχη πανικου και εδω και 3 μηνες περιπου εχω ξεκινησει θεραπεια με αντικαταθλιπτικα γιατι δεν αντεχα αλλο καθως οι πανικοι ηταν πολλοι και βαρβατοι σχεδον καθε μερα . Τωρα να ναι καλα η επιστημη , εχουν εξαλειφθει οι πανικοι μαζι με ολα τα συμπτωματα που αυτοι προκαλουν και κατα καιρους εχω ελαχιστες ενοχλησεις . Αλλα καμια σχεση . Επιτελους νιωθω οπως παλια σε αυτο το θεμα . Κανω παραλληλα ψυχοθεραπεια βεβαια, δεν μπορουσα να την αφησω γιατι ναι μεν οκ εγινα καλα , αλλα δεν τα αντιμετωπισα εγω αλλα τα χαπια και εκτος αυτου εχω και μια ιδεοληψια η οποια με την δοση του χαπιου δεν λεει να φυγει και ουτε επροκειτο να ανεβασω την δοση για ενα παιχνιδι του μυαλου , θα το αντιμετωπισω τουλαχιστον αυτο με ψυχοθεραπεια :cool: . Επισης η ψυχοθεραπεια ειναι και για μενα σαν μια μορφη συνηθειας πια αφου κανω απο το καλοκαιρι συστηματικα και μου δινει δυναμη και εν ολιγοις ειναι σαν ενας στοχος που μου δινει κουραγιο να προσπαθω και να λεω στον ψυχοθεραπευτη τι καταφερα μεσα σε αυτο το διαστημα . Ελα ομως που στις τελευταιες συνεδριες ,ειτε κλαιω πολυ ειτε νιωθω περιεργα επειδη λεω ειμαι τοσο χρονων και τρεχω σε ψυχιατρους χωρις να εχω προβληματα ουσιαστικα (ποτε δεν τους παρεξηγουσα , παντα τους θαυμαζα αυτους τους ανθρωπους ).
Και κοινωνικη ειμαι και οικογενεια που με στηριζει εχω και τελοσπαντων πλην της χαζορουτινας ειμαι πολυ ευχαριστημενη .
δεν ξερω τι φταιει και το ενεργοποιω τον μηχανισμο του κλαματος , ισως επειδη μιλαω για μενα πια και οχι για τις ζαλαδες , αποπραγματοποιησεις και δεν συμμαζευεται ? ?
Μετα ειναι και το αλλο , ενδιαφερομαι απο πολυ μικρη να σπουδασω ψυχολογια , τοτε ηταν επειδη μου ακουγοταν καλο,αργοτερα γιατι το εψαξα και μου αρεσε πολυ η επιστημη αυτη καθαυτη και τωρα ειναι κυριως η θεληση μου να να βοηθαω κατι που η ιδια καταλαβαινω .
Αλλα πια σκεφτομαι ,μηπως επειδη τα εχω περασει ολα αυτα δεν θα επρεπε να ασχοληθω με κατι τετοιο ?
Και επισης σχετικα με την ψυχοθεραπεια δεν ξερω τι να κανω .
Να την παρατησω δεν παιζει ,γιατι αν την παρατησω και αυτη και μεινω μονο με τα χαπια ζητω που καηκαμε . Δεν θελω οπως και κανεις πανικους στην ζωη μου οποτε πρεπει να μαθω να τους χειριζομαι . αλλα απο την αλλην τοσο κλαμα,τοσο,τοσο,μηπως δεν γινεται δουλεια ? Δεν ξερω τι ζηταω ακριβως να μου πειτε,ειδικα τωρα που το ξαναδιαβαζω , αλλα γενικα οποιαδηποτε συμβουλη,ευπροσδεκτη !! Σας ευχαριστω πολυ και αντε και καλες γιορτες ! ! ! ! :D

και επισης αυτο οτ πραγμα να μην εμφανιζει ποτε ολοκληρο το μυνημα μου,ποτε δεν το καταλαβα !!

Βαζε κενο πριν και μετα απο τις τελειες και τα κομματα!
Τωρα οσο για αυτο που ρωτας , δεν ξερω . Και εγω τωρα κανω συνεδριες και δεν πανε ολα τοσο καλα οσο θα ηθελα.

Quote:

---

Originally Posted by το αγχος προσωποποιημενο!

Γεια σας παιδια :) Θα ηθελα να σας ρωτησω την αποψη σας σχετικα με το ζητημα της ψυχοθεραπειας. Λοιπον,δεν ξερω αν με θυμαστε,ειμαι 16/17 χρονων,εχω διαγνωσθει με την καλη μας ,διαταραχη πανικου και εδω και 3 μηνες περιπου εχω ξεκινησει θεραπεια με αντικαταθλιπτικα γιατι δεν αντεχα αλλο καθως οι πανικοι ηταν πολλοι και βαρβατοι σχεδον καθε μερα. Τωρα,να ναι καλα η επιστημη,εχουν εξαλειφθει οι πανικοι μαζι με ολα τα συμπτωματα που αυτοι προκαλουν και κατα καιρους εχω ελαχιστες ενοχλησεις. Αλλα καμια σχεση .Επιτελους νιωθω οπως παλια σε αυτο το θεμα. Κανω παραλληλα ψυχοθεραπεια βεβαια,δεν μπορουσα να την αφησω γιατι ναι μεν οκ εγινα καλα,αλλα δεν τα αντιμετωπισα εγω,αλλα τα χαπια και εκτος αυτου εχω και μια ιδεοληψια η οποια με την δοση του χαπιου δεν λεει να φυγει και ουτε επροκειτο να ανεβασω την δοση για ενα παιχνιδι του μυαλου,θα το αντιμετωπισω τουλαχιστον αυτο με ψυχοθεραπεια :cool: . Επισης η ψυχοθεραπεια ειναι και για μενα σαν μια μορφη συνηθειας πια αφου κανω απο το καλοκαιρι συστηματικα και μου δινει δυναμη και εν ολιγοις ειναι σαν ενας στοχος που μου δινει κουραγιο να προσπαθω και να λεω στον ψυχοθεραπευτη τι καταφερα μεσα σε αυτο το διαστημα. Ελα ομως που στις τελευταιες συνεδριες ,ειτε κλαιω πολυ ειτε νιωθω περιεργα επειδη λεω ειμαι τοσο χρονων και τρεχω σε ψυχιατρους χωρις να εχω προβληματα ουσιαστικα (ποτε δεν τους παρεξηγουσα,παντα τους θαυμαζα αυτους τους ανθρωπους ).
Και κοινωνικη ειμαι και οικογενεια που με στηριζει εχω και τελοσπαντων πλην της χαζορουτινας ειμαι πολυ ευχαριστημενη.
δεν ξερω τι φταιει και το ενεργοποιω τον μηχανισμο του κλαματος,ισως επειδη μιλαω για μενα πια και οχι για τις ζαλαδες , αποπραγματοποιησεις και δεν συμμαζευεται ? ?
Μετα ειναι και το αλλο,ενδιαφερομαι απο πολυ μικρη να σπουδασω ψυχολογια , τοτε ηταν επειδη μου ακουγοταν καλο,αργοτερα γιατι το εψαξα και μου αρεσε πολυ η επιστημη αυτη καθαυτη και τωρα ειναι κυριως η θεληση μου να να βοηθαω κατι που η ιδια καταλαβαινω .
Αλλα πια σκεφτομαι , μηπως επειδη τα εχω περασει ολα αυτα δεν θα επρεπε να ασχοληθω με κατι τετοιο?
Και επισης σχετικα με την ψυχοθεραπεια δεν ξερω τι να κανω .
Να την παρατησω δεν παιζει , γιατι αν την παρατησω και αυτη και μεινω μονο με τα χαπια ζητω που καηκαμε . Δεν θελω οπως και κανεις πανικους στην ζωη μου οποτε πρεπει να μαθω να τους χειριζομαι. αλλα απο την αλλην τοσο κλαμα,τοσο,τοσο,μηπως δεν γινεται δουλεια ? Δεν ξερω τι ζηταω ακριβως να μου πειτε,ειδικα τωρα που το ξαναδιαβαζω , αλλα γενικα οποιαδηποτε συμβουλη,ευπροσδεκτη ! ! Σας ευχαριστω πολυ και αντε και καλες γιορτες ! ! ! !: D

---

Καπως ετσι δηλαδη

Μπετελ να σαι καλα ,επιτελους καταλαβα τι φταιει !! Κοιτα εχω ακουσει οτι ειναι φυσιολογικο να σε αναστατωνει η ψυχοθεραπεια , αλλα μονιμως ρε παιδι μου? Δεν ξερω...εσυ ποσο καιρο κανεις ? Θεωρεις πχ οτι εχεις δυσκολια στο να εκφρασεις αυτα που σε ταλαιπωρουν ? ή ακομα μηπως δεν ο ψυχοθεραπευτης σου δεν τον θεωρεις ικανο για σενα ?

Εγω δεν κανω πολυ καιρο. 4 συνεδριες μεχρι στιγμης. Στην πρωτη εκλαιγα μια ωρα συνεχομενα.
Στις αλλες ηταν λιγο καλυτερα.
Δεν ξερω ρε συ . Ισως επειδη τα 2 τελευταια χρονια ημουν σχετικα καλα να το ειχα βγαλει απο το μυαλο μου , και τωρα λογω θεραπειας να ηρθαν παλι τα προβληματα στην επιφανεια , απο την στιγμη που πρεπει να τα αντιμετωπισω.
Και ναι εχω δυσκολια στο να πω καποια πραγματα πχ για τις ιδεοληψιες δεν θελω να μιλαω , αλλα δεν νομιζω να φταει αυτο.
Ετσι και αλλιως η ψυχολογος δεν με πιεζει να μιλησω για αυτα που δεν θελω. Μαλλον κατι αλλο φταει και δεν το εχω προσδιορισει ακομα.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Εγω δεν κανω πολυ καιρο. 4 συνεδριες μεχρι στιγμης. Στην πρωτη εκλαιγα μια ωρα συνεχομενα.
Στις αλλες ηταν λιγο καλυτερα.
Δεν ξερω ρε συ . Ισως επειδη τα 2 τελευταια χρονια ημουν σχετικα καλα να το ειχα βγαλει απο το μυαλο μου , και τωρα λογω θεραπειας να ηρθαν παλι τα προβληματα στην επιφανεια , απο την στιγμη που πρεπει να τα αντιμετωπισω.
Και ναι εχω δυσκολια στον να πω καποια πραγματα πχ για τις ιδεοληψιες δεν θελω να μιλαω , αλλα δεν νομιζω να φταει αυτο.
Ετσι και αλλιως η ψυχολογος δεν με πιεζει να μιλησω για αυτα που δεν θελω. Μαλλον κατι αλλο φταει και δεν το εχω προσδιορισει ακομα.

---

Παιζει μεγαλο ρολο που εισαι στην αρχη . Και οπως λες και εσυ , οταν φερνεις τα προβληματα στην επιφανεια ειδικα οταν εισαι καλα ,ειναι φυσιολογικο ολο αυτο. Αλλα πρεπει να τα αντιμετωπισεις παρα να τα αφηνεις μεσα σου . Και οταν λεω αντιμετωπιση δεν εννοω με χαπια αλλα με ψυχοθεραπεια . Γιατι και τα χαπια το καλυπτουν γαμωτο τα καταραμενα. Και σχετικα με τις ιδεοληψιες , γενικοτερα δεν χρηζουν αναλυσης γιατι ουτως η αλλως δεν λενε κατι για εσενα ή τον χαρακτηρα σου εκτος και αν σε περιοριζουν σε μεγαλο βαθμο οποτε ναι τοτε πρεπει να τις αναλυσεις , οχι τιποτα αλλο αλλα για να ηρεμησεις εσυ η ιδια . Παντως μην τα παρατησεις , πιστευω ειναι αρχη γι αυτο ειναι ετσι και ουτως η αλλως η ψυχοθεραπεια δυστυχως ή ευτυχως δεν δινει αποτελεσματα απο τις πρωτες ψυχοθεραπειες.

Ναι για τις ιδεοληψιες ισχυει αυτο που λες, για αυτο και η ψυχαναλυση δεν ειναι καταλληλη για την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη.
Πχ η γνωσιακη ειναι καλυτερη , και δινεις αμεσα αποτελεσματα.
Στο δικο σου θεμα τωρα.
Πιστευω πως επειδη εισαι και πιτσιρικα , καλυτερα θα ηταν να δοκιμασεις καποιο αλλο ειδος ψυχοθεραπειας και παραλληλα να προσπαθησεις να διακοψεις την φαρμακευτικη αγωγη.
Το κλειδι ειναι η διαχειριση του αγχους και οχι η καταστολη μεσω των φαρμακων . Τα φαρμακα ειναι καλυτερα να τα παιρνεις σαν συμπληρωμα της ψυχοθεραπειας , γιατι απο μονα τους σπανια δινουν λυση.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Ναι για τις ιδεοληψιες ισχυει αυτο που λες, για αυτο και η ψυχαναλυση δεν ειναι καταλληλη για την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη.
Πχ η γνωσιακη ειναι καλυτερη , και δινεις αμεσα αποτελεσματα.
Στο δικο σου θεμα τωρα.
Πιστευω πως επειδη εισαι και πιτσιρικα , καλυτερα θα ηταν να δοκιμασεις καποιο αλλο ειδος ψυχοθεραπειας και παραλληλα να προσπαθησεις να διακοψεις την φαρμακευτικη αγωγη.
Το κλειδι ειναι η διαχειριση του αγχους και οχι η καταστολη μεσω των φαρμακων .

---

Δεν κανω ψυχαναλυση . Επικεντρωνομαστε περισσοτερο στο εδω και τωρα και αντιμετωπιζουμε ο,τι με ενοχλει στο παρον . Απλα επειδη τωρα δεν με ενοχλουν οι πανικοι ή κατι παρομοιο , αλλα πιο προσγειωμενα πραγματα (ρουτινα,ελλειψη ενδιαφεροντος/στοχου κλπ) ισως νιωθω τραγικη που τα λεω σε αυτον και κλαιω (?) Δεν ξερω....Σχετικα με αυτο που λες , πανικους ειχα απο 12 χρονων ,αλλα τοτε που να καταλαβω τι ηταν , εφταναν οι εξετασεις αιματος για να πω οκ χαλαρωσε δεν εχεις τιποτα,ολα ειναι στο μυαλο σου και να συνεχισω . με επιαναν καθε χρονο για 2 εβδομαδες το πολυ και μετα εφευγαν. Φετος εκτος απο το γεγονος οτι με εκαναν δυσλειτουργικη ως εκει που δεν παει και μου στοιχησαν και εξετασεις πτυχιων αφου δεν μπορουσα να διαβασω τιποτα ,ουτε να βγω απο το σπιτι , κρατησαν παρα πολυ . Εκανα 4 μηνες ψυχοθεραπεια και δοκιμασαμε χωρις χαπια ,το καλοκαιρι ημουν καλα αλλα τωρα εξαιτιας της πιεσης του σχολειου και γενικοτερα ,ηρθαν ξανα οι πανικοι και με εκαναν χαλια . Ε αι στο διαολο,δεν μπορεσα να τους ξαναπαλεψω οποτε επελεξα τα χαπια . Και ουτε ημουν προθυμη να χασω πραγματα απο την ηλικια μου εξαιτιας τους. Ακομα και η αποφυγη εξοδων για μενα ηταν ηττα γιατι οταν βλεπεις συνομηλικους να κανουν αυτα και εγω να καθομαι σπιτι να κλαιω τν μοιρα μου που λεει ο λογος,ε τι στο καλο κατι επρεπε να αλλαξει. Και ειναι δυσκολο τρ να αλλαξω γιατρο και επειδη δεν θελω και τα ξερει ολα για μενα και επειδη ειναι δυσκολο να βρεις καποιον που να νιωθεις ανετα μαζι του !

Από εμπειρίες γνωστών και από ερώτηση σχετική σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους, όλοι μου είπαν ότι για να έχει τα πρώτα αποτλέσματα η ψυχοθεραπεία, θέλει 8 μήνες με ένα χρόνο. όλα τα συμπτώματ απου βγαίνουν ξανά είναι τρομμακτικά, και παρουσιάζονται σαν να είναι η πρώτη φορά που παθαίνουμε κρίση πανικού.Αυτό είναι το δύσκολο και το περίεργο. Εμένα με έπιασαν μετά από δύο μηνές χωρίς ούτε μία κρίση πανικού. Μόνο ψυχοσωματικά είχα που ήταν πάντα ελεγχόμενα.Σήμερα ,είμαι ένα κουρέλι. Η σκέψη μου γυρίζει γύρω από νοσοκομεία και αρρωστιες.Περιμένω την αυριανή μέρα ,μήπως πάω μόνη μου(αν και ποτέ δεν έχω καταλήξει σε νοσοκομείο) γιατί δεν θέλω να στεναχωρώ πια τους δικούς μου και να τους τρομάζω. Ο φίλος μου δε, απορώ πως είναι ακόμα μαζί μου με όλα αυτά που του λέω.

Quote:

---

Originally Posted by katpir

Από εμπειρίες γνωστών και από ερώτηση σχετική σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους, όλοι μου είπαν ότι για να έχει τα πρώτα αποτλέσματα η ψυχοθεραπεία, θέλει 8 μήνες με ένα χρόνο. όλα τα συμπτώματ απου βγαίνουν ξανά είναι τρομμακτικά, και παρουσιάζονται σαν να είναι η πρώτη φορά που παθαίνουμε κρίση πανικού.Αυτό είναι το δύσκολο και το περίεργο. Εμένα με έπιασαν μετά από δύο μηνές χωρίς ούτε μία κρίση πανικού. Μόνο ψυχοσωματικά είχα που ήταν πάντα ελεγχόμενα.Σήμερα ,είμαι ένα κουρέλι. Η σκέψη μου γυρίζει γύρω από νοσοκομεία και αρρωστιες.Περιμένω την αυριανή μέρα ,μήπως πάω μόνη μου(αν και ποτέ δεν έχω καταλήξει σε νοσοκομείο) γιατί δεν θέλω να στεναχωρώ πια τους δικούς μου και να τους τρομάζω. Ο φίλος μου δε, απορώ πως είναι ακόμα μαζί μου με όλα αυτά που του λέω.

---

ακριβως ετσι . σε καταλαβαινω απολυτα, ειδικα εκει που λες οτι καθε φορα ειναι σαν να ειναι και η πρωτη και επομενως που να την βρεις την ψυχραιμια....Ξεχνα τις αρρωστιες και τα νοσοκομεια , δεν εχουν σχεση μαζι σου οπως και με κανεναν που εχει σχεση με πανικους . Οταν δεν ημουν σε αντικαταθλιπτικη αγωγη, ειχα και εγω πισωγυρισματα. Διαβασε κανενα βιβλιαρακι,ξαπλωσε,δες ταινιες,πιες χυμο να σε δυναμωσει ,ακου μουσικη κανε κατι διαφορετικο απο το φορουμ , γιατι τουλαχιστον εμενα χωρις να το καταλαβαινα,με επηρεαζε σε μεγαλο βαθμο γιατι οταν ψαχνεις ,ψαχνεις και ψαχνεις σχετικα με το γιατι,πως νιωθεις ετσι ,το προβλημα ασχολειται περισσοτερο μαζι σου . Ειδικα οταν εισα σε ασχημη φαση . Power :-) αφου εχεις και τους δικους σου που σε στηριζουν ειναι πολυ θετικο!!!