Η κατάθλιψη ξαναγυρνά...

Καλησπέρα σε όλους. Πρίν από περίπου οκτώ μήνες διαγνώστηκα με ιδεοληπτικό ψυχαναγκασμό (ΙΨΔ ή OCD). Μαζί με αυτό είχα και κατάθλιψη καθώς και κάποιες κρίσεις πανικού. Ξεκίνησα θεραπεία πέρνωντας ζολόφτ των 100mg ημερισίως και για περίπου 3 εβδομάδες λεξοτανίλ. Όλα ήταν καλά μέχρι τις 22/5 όπου έπερνα μόνο ζολόφτ των 100mg κάθε πρωί. Στις 22 είχα γενέθλια και η γονείς μου αποφάσισαν να μου κάνουν πάρτυ έκπληξη. Μόλις το κατάλαβα (10 λεπτά πριν έρθουν οι καλεσμένοι) έκανα κρίση πανικού και αισθάνθηκα τον σοκ αυτό στην καρδιά που είναι σαν να σε χτυπάει κεραυνός και αμέσως σου ρχεται αυτή η πολύ άσχημη διάθεση. Αυτές τις 5 μέρες δεν έχω επανέλθει στα επίπεδα που ήμουν προηγουμένως. Η ζωή μου είχε μπει κανονικά σε ρυθμό και είχα ξεπεράσει το παθολογικό στάδιο. Πήγαινα καλά και μάλιστα ο γιατρός μου είχε πει ότι από τον Ιούνιο θα μειώναμε τη δόση του ζολόφτ. Τώρα για 5 μέρες, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του γιατρού, παίρνω λεξοτανίλ για να ηρεμήσω από το άγχος και το φόβο που νιώθω, χωρίς να ξέρω γιατί έχω αυτά τα συναισθήμτα. Θέλω τόσο πολύ να επανέλθω στην κατάσταση που βρισκόμουν μόλις πριν από μια εβδομάδα και όμως μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο!! Ζητώ τη βοήθεια σας. Όσοι είστε παθόντες και γνωρίζετε πείτε μου σας παρακαλώ, μια ζωή θα έχω αυτό το πρόβλημα; Δεν υπάρχει περίπτωση να το ξεπεράσω μόνιμα; Ενώ θέλω τόσο πολύ, νιώθω ότι δεν μπορώ. Ίσως να μην προσπαθώ αρκετά και να μην το έχω ακόμα πιστέψει όμως είμαι σίγουρος ότι με καταλαβαίνετε.

Ευχαριστώ
Holyman

Γεια σου.
Γιατί σε επηρέασε τόσο πολύ το πάρτυ έκπληξη?Είναι κάτι ευχάριστο.Γιατί σε άγχωσε τόσο πολύ?

Πολλά άτομα που αντιμετώπιζαν κρίσεις πανικού το έχουν ξεπεράσει....εγώ έχω για παράδειγμα τον αδερφό μου.
Εμπιστοσύνη στο γιατρό σε ότι σου λέει και σιγά σιγά θα χαλαρώσεις..εγώ αυτο πιστεύω.
Το είχα κιεγώ απορία...έχεις μήπως κάποια ιδέα τι είναι αυτό που σου προκάλεσε τον πανικό στο πάρτυ;

Παράξενο που αγχώθηκες από ενα πάρτυ!!!Τα φάρμακα που παίρνεις είναι πολύ καλά και να συνεχίσεις την αγωγή!!!
Μήπως είσαι τελειομανής και γι\'αυτ\'ο σε πιάνει πανικός?

Quote:

---

Originally posted by Holyman
Καλησπέρα σε όλους. Πρίν από περίπου οκτώ μήνες διαγνώστηκα με ιδεοληπτικό ψυχαναγκασμό (ΙΨΔ ή OCD). Μαζί με αυτό είχα και κατάθλιψη καθώς και κάποιες κρίσεις πανικού. Ξεκίνησα θεραπεία πέρνωντας ζολόφτ των 100mg ημερισίως και για περίπου 3 εβδομάδες λεξοτανίλ. Όλα ήταν καλά μέχρι τις 22/5 όπου έπερνα μόνο ζολόφτ των 100mg κάθε πρωί. Στις 22 είχα γενέθλια και η γονείς μου αποφάσισαν να μου κάνουν πάρτυ έκπληξη. Μόλις το κατάλαβα (10 λεπτά πριν έρθουν οι καλεσμένοι) έκανα κρίση πανικού και αισθάνθηκα τον σοκ αυτό στην καρδιά που είναι σαν να σε χτυπάει κεραυνός και αμέσως σου ρχεται αυτή η πολύ άσχημη διάθεση. Αυτές τις 5 μέρες δεν έχω επανέλθει στα επίπεδα που ήμουν προηγουμένως. Η ζωή μου είχε μπει κανονικά σε ρυθμό και είχα ξεπεράσει το παθολογικό στάδιο. Πήγαινα καλά και μάλιστα ο γιατρός μου είχε πει ότι από τον Ιούνιο θα μειώναμε τη δόση του ζολόφτ. Τώρα για 5 μέρες, σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του γιατρού, παίρνω λεξοτανίλ για να ηρεμήσω από το άγχος και το φόβο που νιώθω, χωρίς να ξέρω γιατί έχω αυτά τα συναισθήμτα. Θέλω τόσο πολύ να επανέλθω στην κατάσταση που βρισκόμουν μόλις πριν από μια εβδομάδα και όμως μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο!! Ζητώ τη βοήθεια σας. Όσοι είστε παθόντες και γνωρίζετε πείτε μου σας παρακαλώ, μια ζωή θα έχω αυτό το πρόβλημα; Δεν υπάρχει περίπτωση να το ξεπεράσω μόνιμα; Ενώ θέλω τόσο πολύ, νιώθω ότι δεν μπορώ. Ίσως να μην προσπαθώ αρκετά και να μην το έχω ακόμα πιστέψει όμως είμαι σίγουρος ότι με καταλαβαίνετε.

Ευχαριστώ
Holyman

---

Επιτέλους ένα δικό μου παιδί..Καλώς μου ήρθες να βγάλω τον πόνο μου.Ε χμμμ.Μου πήρε χρόνο να αντεπεξέλθω σε πολλά πράγματα στη ζωή μου.Μη ζητάς ριζικές αλλαγές σε μερικούς μήνες.Αν δεν αισθανόσουν και καλά με το πάρτυ,αγχώθηκες και γι\'αυτό ήρθε η κρίση.Είναι μόλις οχτώ μήνες.Είναι λίγοι.Κάνε υπομονή και πολλά πράγματα θα υποχωρήσουν.Άσχετο και δική μου σημείωση.Και το έλεγα πως ο ιδεοψυχαναγκασμός δεν πάει μόνος του αλλά καπάκι με κατάθλιψη.Ιδεοψυχαναγκαστ� �κός σε τι είσαι;;;Κάνεις τελετουργίες;Τα θέλεις όλα στην τάξη;Μετράς αριθμούς;Σκουπίζεσαι,πλένε σαι πενήντα ώρες;Σίγουρα έχεις ένα υπέρμετρο άγχος.Η Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ανήκει στις αγχώδεις διαταραχές.Λένε πως μας έρχονται σκέψεις στο μυαλό που μας αγχώνουν.Δεν ξέρουμε πως να τις αντιμετωπίσουμε και καταπιανόμαστε με ανούσιες πράξεις για να αποβάλλυμε το άγχος.Προσπαθούμε να εμποδίσουμε τις ενορμήσεις του είναι μας γιατί φοβόμαστε ότι θα απορριφθούμε,θα αποτύχουμε,θα απογοητευτούμε κι έτσι μας \"τιθασεύουμε\" ασχολούμενοι με τη βρωμιά που υπάρχει γύρω μας και άλλα πιο επουσιώδη πράγματα.Συνήθως αδυνατούμε να καταλάβουμε ότι αυτό που κάνουμε είναι ιδεοψυχαναγκαστικό αλλά και αρνούμαστε να το αποδεχτούμε.Μα όντως υπάρχει βρωμιά λέμε.Δεν θυμάμαι τι μου έλεγε ο ψυχίατρος αλλά πάνω κάτω ότι παντού υπάρχει βρωμιά και γι\'αυτό έχουμε και τα αντίστοιχα αντισώματα.Είναι άσκοπο να προσπαθούμε να αποκλείσουμε κάθε παράγοντα μόλυνσης μας.Συμφιλιωνόμαστε λοιπόν με τα μικρόβια,γινόμαστε πιο ανεκτικοί με εμάς και με τους άλλους.Όταν τα καταφέρεις να μου το πεις και εμένα να παίρνω κουράγιο.Χεχε.Μια δύσκολη διαδικασία η ψυχανάλυση του ιδεοψυχαναγκασμού μας.Με ταλαιπώρησε πολύ....κι ακόμα αναρωτιέμαι αν έχω θεραπευτεί.Φαντάζομαι ο γιατρός θα σου έχει πει τα βασικά για το τι πρέπει να κάνεις όπως το να έρχεσαι αντιμέτωπος- έστω και με το ζόρι ή μάλλον κυρίως με αυτό- με ότι φοβάσαι.Μισούσα απίστευτα και μόνο την ιδέα ότι θα πιάνω το πόμολο του ντουλαπιού που μέσα είναι η σκουπιδοσακούλα και να μην πλένω τα χέρια μου μετά ή να μην βάζω χαρτοπετσέτα ή να μην αγγίζω με τρόπο το πόμολο.Κοπίασα για κάτι φαινομενικά απλό.Αν δεν λύσεις τα απλά δε θα μπορέσεις να δεις τα πιο ουσιαστικά.Αν μάθεις να ελέγχεις τα ιδεοψυχαναγκαστικά τα πρακτικά θα μπορέσεις να διακρίνεις τα πιο θεωρητικά.Χάλια περίπλοκη έγινα.Φαίνεται ανόητο στο μυαλό μου ότι αν μάθω να μην πλένω διπλά και τριπλά τα χέρια μου θα λύσω το πρόβλημα της ζωής μου.Κι όμως σιγά σιγά αφού διώχνεις αυτά μαθαίνεις τι είναι αυτό που σε οδήγησε εκεί.Να θυμάσαι.Ξέρω ότι πονάει πολύ η θεραπεία μας.Δεν είναι εύκολη.Σε κατανοώ και ζούνε και άλλοι μαζί σου ίδιες δύσκολες στιγμές.Να μας σκέφτεσαι όταν την επόμενη φορά περνάς για παράδειγμα με περισσή χλωρίνη το σπίτι.Καλή επιτυχία!!!!!!!!

Καλησπέρα!

Διαβάζοντας το μήνυμά σου θυμήθηκα μερικές εικόνες από \"τα παλιά\" μου! Με ταλαιπωρούσαν κι έμένα διαταραχές πανικού, αποτέλεσμα των ΙΨΑ. Εκεί που νομιζα οτί ξεπερνούσα το προβλημά μου υπήρχαν γεγονότα ευχάριστα ή δυσάρεστα που μου το υπενθυμίζαν... Δεν έχει σημασία που ήταν ευχάριστο, ήταν μια συγκίνηση, ήταν και ξαφνική!
Δυστηχώς ,όπως και γενίκοτερα σε ψυχολογικές διαταραχές, έτσι και στις διαταρχές πανικού ο κύκλος των ανθρώπων που σε περιβάλλει δεν μπορεί να σε καταλάβει με αποτέλεσμα πολλές φορές να σε βλάπτουν παρά να σε βοηθούν. Ερωτήσεις ή συμβουλές όπως \"μην φοβάσε τίποτα, δεν έχεις τίποτα, ιδέα σου είναι, μα ήταν ευχαριστο γεγονός\" είναι καλύτερα να μην δίνεις σημασία, αφού ήδη τα γνωρίζεις πόλύ καλά όλα αυτά, αλλά δεν μπορείς να τα αφομοιώσεις μέσα σου. Ο τρόπος σκέψης που καθορίζει την συμπεριφορά σου και ο τρόπος που βιώνεις την καθημερινότητα είναι διαφορετικά και αυτά που πρέπει να αλλάξεις. Θα σου εξηγήσω
Σε έπιασε κρίση πανικού την ώρα της έκπληξης του πάρτυ. Σε αυτό, λοιπόν το γεγονός που υπήρχαν άνθρωποι αγαπημένοι γύρω σου χαρούμενοι και χαμογελαστοί που όλοι ασχολούνται με εσένα και σε κάνουν χαρούμενο με διάφορους τρόπους, με δώρα, τούρτες, φωτογραφίες, ευχές, την στιγμή μιας σημαντικής προσωπικής στιγμής για σένα μια και γίνεσαι ακόμη πιο ώριμος και δυναμικός άντρας σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, σκέψεις και όνειρα για το μέλλον! Και πολλά πολλά ακόμη... Τώρα που είσαι ήρεμος λοιπόν σκέψου πόσο ζημιά σου έκανε αυτή η διαταραχή και τι έχασες από την ζωή σου. Μήπως έχεις χάσει και άλλα πράγματα από τη ζωή σου; Μήπως \"οι φόβοι και οι ψυχαναγκαστικές σκέψεις\" σε κάνουν περισσότερο δυστηχισμένο; Μήπως τελικά πρέπει να το πάρεις απόφαση για να το αντιμετωπίσεις δυναμικά και να το στείλεις στο καλό; Γιατί η ζωή είναι ωραία!!
Ελπίζω να πιάσεις το νόημα τώρα που έχεις την εμπειρία του προβλήματος και μπορείς να καταλάβεις κάποια πράγματα περισσότερο από κάποιους άλλους που δεν το καταλαβαινουν.
Τελειώνοντας μερικές πρακτικές συμβουλες
-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ το πρόβλημα σου και αφιέρωσε χρόνο για να το αντιμετωπίσεις,
-Κάνε πράκτικές ασκήσεις βάζοντας μικρούς και εφικτούς στόχους στην αρχή και προοδευτικά φτάσε στο επιθυμητό επίπεδο
-τα φάρμακα είναι απαραίτητα αλλά έχουν την μορφή θεραπείας. Δηλαδή η λήψη τους έχει αρχή, μέση και τέλος.
- Δεν πειράζει αφού δεν ένιωθες καλά που πήρες για λίγο λεξοντανύλ.
-Τα φάρμακα δεν σου φτιάχνουν την ζώη αλλά θεραπέυουν το προβλημα μετά αναλαμβάνεις εσύ!!

Ελπίζω για το καλύτερο! Κάποια στιγμή θα το ξεχασεις και εσύ! ;)

Quote:

---

Originally posted by ΜΙΧΑΛΗΣ
Καλησπέρα!

Διαβάζοντας το μήνυμά σου θυμήθηκα μερικές εικόνες από \"τα παλιά\" μου! Με ταλαιπωρούσαν κι έμένα διαταραχές πανικού, αποτέλεσμα των ΙΨΑ. Εκεί που νομιζα οτί ξεπερνούσα το προβλημά μου υπήρχαν γεγονότα ευχάριστα ή δυσάρεστα που μου το υπενθυμίζαν... Δεν έχει σημασία που ήταν ευχάριστο, ήταν μια συγκίνηση, ήταν και ξαφνική!
Δυστηχώς ,όπως και γενίκοτερα σε ψυχολογικές διαταραχές, έτσι και στις διαταρχές πανικού ο κύκλος των ανθρώπων που σε περιβάλλει δεν μπορεί να σε καταλάβει με αποτέλεσμα πολλές φορές να σε βλάπτουν παρά να σε βοηθούν. Ερωτήσεις ή συμβουλές όπως \"μην φοβάσε τίποτα, δεν έχεις τίποτα, ιδέα σου είναι, μα ήταν ευχαριστο γεγονός\" είναι καλύτερα να μην δίνεις σημασία, αφού ήδη τα γνωρίζεις πόλύ καλά όλα αυτά, αλλά δεν μπορείς να τα αφομοιώσεις μέσα σου. Ο τρόπος σκέψης που καθορίζει την συμπεριφορά σου και ο τρόπος που βιώνεις την καθημερινότητα είναι διαφορετικά και αυτά που πρέπει να αλλάξεις. Θα σου εξηγήσω
Σε έπιασε κρίση πανικού την ώρα της έκπληξης του πάρτυ. Σε αυτό, λοιπόν το γεγονός που υπήρχαν άνθρωποι αγαπημένοι γύρω σου χαρούμενοι και χαμογελαστοί που όλοι ασχολούνται με εσένα και σε κάνουν χαρούμενο με διάφορους τρόπους, με δώρα, τούρτες, φωτογραφίες, ευχές, την στιγμή μιας σημαντικής προσωπικής στιγμής για σένα μια και γίνεσαι ακόμη πιο ώριμος και δυναμικός άντρας σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, σκέψεις και όνειρα για το μέλλον! Και πολλά πολλά ακόμη... Τώρα που είσαι ήρεμος λοιπόν σκέψου πόσο ζημιά σου έκανε αυτή η διαταραχή και τι έχασες από την ζωή σου. Μήπως έχεις χάσει και άλλα πράγματα από τη ζωή σου; Μήπως \"οι φόβοι και οι ψυχαναγκαστικές σκέψεις\" σε κάνουν περισσότερο δυστηχισμένο; Μήπως τελικά πρέπει να το πάρεις απόφαση για να το αντιμετωπίσεις δυναμικά και να το στείλεις στο καλό; Γιατί η ζωή είναι ωραία!!
Ελπίζω να πιάσεις το νόημα τώρα που έχεις την εμπειρία του προβλήματος και μπορείς να καταλάβεις κάποια πράγματα περισσότερο από κάποιους άλλους που δεν το καταλαβαινουν.
Τελειώνοντας μερικές πρακτικές συμβουλες
-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ το πρόβλημα σου και αφιέρωσε χρόνο για να το αντιμετωπίσεις,
-Κάνε πράκτικές ασκήσεις βάζοντας μικρούς και εφικτούς στόχους στην αρχή και προοδευτικά φτάσε στο επιθυμητό επίπεδο
-τα φάρμακα είναι απαραίτητα αλλά έχουν την μορφή θεραπείας. Δηλαδή η λήψη τους έχει αρχή, μέση και τέλος.
- Δεν πειράζει αφού δεν ένιωθες καλά που πήρες για λίγο λεξοντανύλ.
-Τα φάρμακα δεν σου φτιάχνουν την ζώη αλλά θεραπέυουν το προβλημα μετά αναλαμβάνεις εσύ!!

Ελπίζω για το καλύτερο! Κάποια στιγμή θα το ξεχασεις και εσύ! ;)

---

Ωραίος Μιχάλη.Με έκανες και γέλασα με το τι ακούμε συνήθως από τους γύρω.
Έλα ξεκόλλα,η ιδέα σου είναι.Γίνε πιο δυνατή.Έχε θετική σκέψη.Δεν έχεις τίποτα εσύ.Κρύβεσαι πίσω από το πρόβλημά σου.Το κάνεις για να μας εκμεταλλεύεσαι.Κι άλλες μνημειώδεις ατάκες.
Τα φάρμακα ελαττώνουν σημαντικά τις ιδεοληψίες και τώρα που δεν τα παίρνω το νιώθω και θεραπεύουν την κατάθλιψη.Οι ιδεοψυχαναγκαστικοί δεν κάνουν βήμα.Δεν πάνε μπροστά.Το λέει η λέξη.Ψυχαναγκάζονται.Ρε ξεκόλλα.Τίποτα.(Θα το έλεγα κάπως σε λίγο κρασί,λίγο θάλασσα και τ\'άγόρι μου.Μια τέτοια σταθερότητα.Μόνο που βγαίνει σε λίγο αναφρανίλ,λίγο άγχος και την ιδεοληψία μου)Στο πάρτυ αγχώθηκε γιατί μάλλον δεν του ήταν και τόσο ευχάριστο.Φαινομενικά έμοιαζε γκλαμουράτο αλλά η ψυχή του δεν ήθελε να δει κανένα.Λέω εγώ τώρα.Ίσως.Και πώς το λένε;Δεν το θέλουμε να σκεφτόμαστε.Οι ιδέες μάς έρχονται μόνες τους.Είμαστε ένα εργοστάσιο ιδεών μόνο που οι συγκεκριμένες είναι άχρηστες και περιοριστικές.Αλλιώς θα είχα γίνει ο Αϊνστάιν......το λιγότερο!!!!