μπέρδεμα...μεγάλο μπέρδεμα....
καλησπέρα....γράφω ξανά εδώ γιατί δεν θέλω να τα πω κάπου αλλού...ίσως γιατί τα έχω πει πολλές φορές ίσως γιατί δεν θέλω να δω να με λυπούνται δεν ξέρω....περνάω από τις καλύτερες κ από τις χειρότερες φάσεις της ζωής μου....από τις καλύτερες γιατί έχω, ότι έχω ζητήσει από τη ζωή...έχω τους φίλους μου, την οικογένεια μου, τις ασχολίες μου, έχω κάνει ήδη αρκετή δουλειά με τον εαυτό μου κ είμαι πολύ περήφανη γιαυτό....αλλά...υπάρχει πάντα ένα αλλά...κ αυτό αφορά κυρίως τον μεγάλο μου έρωτα...πρώτη φορά αντιμετωπίζω κάτι τέτοιο...όταν χωρίσαμε δεν το περίμενα όλο αυτό...περίμενα τα κλασικά...ότι ουσιαστικά είχα ζήσει κ την προηγούμενη φορά που είχα χωρίσει....ότι ζουν όλοι...δηλαδή θα πονούσα, θα έκλαιγα κ κάποια στιγμή θα γινόμουν καλά κ θα πήγαινα παρακάτω....είμαστε χώρια 4,5 μήνες κ μέσα σε αυτούς τους μήνες έχω μπει στην διαδικασία να μαζέψω τα κομμάτια μου πάνω από 10 φορές κ το λέω χωρίς να υπερβάλω...δεν παραπονιέμαι γιατί ήταν επιλογή μου κ δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου....το πρόβλημα μου είναι γιατί δεν μπορώ να τον αφήσω πίσω μου....γιατί κάθε φορά που εμφανίζεται (όχι για να μου πει να είμαστε μαζί αλλά για την οποιαδήποτε βλακεία, είτε να ρωτήσει απλά τι κάνω,είτε έτσι απλά για να μιλήσουμε) εγώ γυρίζω πάλι στην αρχή...έχουν γίνει πολλά μέχρι σήμερα...πράγματα που με έχουν πληγώσει...πράγματα που κανονικά δεν θα έπρεπε να του συγχωρέσω....η λογική φωνάζει τρέχα μακριά όχι μόνο για αυτά που μου έχει κάνει αλλά κ για το επάγγελμα του....αλλά η καρδιά μου λιώνει....υποσυνείδητα πάντα περιμένω μια του κίνηση η οποία πάντα έρχεται....έχουμε πει πολλές φορές τέλος σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα αλλά πάντα επιστρέφει....σαν να μην μπορεί πολύ καιρό μακριά μου....έχουμε βγει κάποιες φορές έξω κ αν μας δει κάποιος θα πει ότι αυτοί οι δύο είναι φουλ ερωτευμένοι....δεν το λέω μόνο εγώ...μας είδε μια γνωστή μου κ μου το είπε...έχουμε κάνει πολλά λάθη...αυτός κάθε φορά που τον ρωτάω αν υπάρχει αυτή η πιθανότητα να το πάμε από την αρχή μου λέει ένα δεν ξέρω....από τη μια θέλω κ από την άλλη όχι...δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν θα ξανακρεμαστείς από πάνω μου....αλλά κάθε φορά που είμαστε μαζί μου λέει πόσο όμορφα νιώθει, πόσο γνώριμα είναι όλα αυτά...πόσο πολύ του αρέσουν τα χάδια μου κ πόσο του λείπουν....πρόσφατα μου είπε ότι θα του λείψει που δεν θα κάνουμε μαζί πρωτοχρονιά....είμαι τόσο πολύ μπερδεμένη...η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι ακριβώς θέλω να ρωτήσω γιατί οι ερωτήσεις μου είναι πολλές....ουσιαστικά μια γνώμη για όλο αυτό...πως φαίνεται....ευχαριστώ για τον χρόνο σας κ συγνώμη κ για το πρίξημο αλλά κ για το μεγάλο κείμενο.......
