Δυσκολια στην καταποση.

Γεια σας και απο εμενα.....

Ειμαι 29 χρονων και εχω προβλημα καταποσης σχεδον 10 χρονια......αφου σας απανταω σημαινει οτι ακομα την εχω γλυτωσει.
Την πρωτη φορα στα 19 μου ειχα γυρισει απο κατι γεννεθλια και ειπα να φαω μια MARS,ενα κομματι μου σταθηκε στο λαιμο και αρχισα να ζαλιζομαι με επιασε πανικος με τα πολλα ελιωσε και επανηλθα,πηγα στον γιατρο και μου ειπε οτι δεν ειναι τιποτα και απλα μου εγδαρε τον λαιμο....αλλα απο τοτε το παθαινω πολυ συχνα.(μεχρι τα 19 ετρωγα "αμασητη" την τροφη δεν καταλαβαινα τιποτα)

Την δευτερη φορα σε οικογενειακο τραπεζι μου εμεινε κρεας στο λαιμο αρχισαν να σκοτινιαζουν ολα σηκωθηκα ορθιος ζητοντας με νοηματα βοηθεια και ο πατερας μου αρχισε να χτυπαει στην πλατη....αυτο κατεβηκε ελαχιστα και μπορεσα να αναπνευσω πγαμε στο νοσοκομειο και ενω η γιατροι ειδαν οτι εχει σταματησει το κρεας ειπαν θα κατεβει μονο του οπως και εγινε.....
πηγα σε ΩΡΛ εκανα γαστροσκοπιση και μου ειπε δεν εχεις τιποτα ειναι απο το αγχος εκει καταλαβα οτι δεν θα βρεθει λυση ποτε.

την τριτη φορα σε κηδεια τη ωρα του καφε ειπα να παρω Depon και μου σταθηκε και πλαι στο λαιμο....πηγα στο νοσοκομειο μου λεει ο γιατρος οντως εχει σταματησει αλλα θα το αφησεις να λιωσει μεχρι να λιωσει νομιζα θα πεθανω.....απο αυτη την ιστορια απεκτησε εγκαυμα επειδη ελιωσε στον λαιμο μου και παλι δεν μου βρηκαν τιποτα....

Το εχω παθει και πολλες πολλες φορες αυτες ηταν οι κυριοτερες.....πριν 2 μερες μου σταθηκε η πιτσα και ειπα οχι παλι.....οτι και να φαω εχω παντα νερο διπλα μου μηπως και μου σταθει........πινω νερο σε καθε μπουκια σχεδον και φουσκωνω και δεν τρωω μετα.....δεν ξερω τι να κανω ειμαι πολυ αποητευμενος ειμαι σιγουρος οτι και να ξανα παω για εξετασεις θα μου πουν οτι δεν εχω τιποτα.....και απο την οικογενεια οπως και η κοπελα δεν καταλαβαινουν τι περναω οταν τρωω,τωρα ειμαι παλι σε φαση που δεν τρωω λογω φοβου.....ειμουν 70 κιλα και τα 10χρονια αυτα εχω γινει 63 επειδη φοβαμαι......

Ενα πιατο φαι ολοι το τελειωνουν στο 10λεπτο εγω θελω 30λεπτα γιατι προσπαθω να μασαω πολυ καλα την μπουκια.
Και σε καθε μπουκια που καταπινω και κατεβαινει σωστα αισθανομαι στον λαιμο μου "κατι" σαν να εχει μεινει εστω και λιγο......

Φίλε μου αυτό το παθαίνεις όταν τρώς μόνος σου, ή όταν βρίσκεσαι με άλλα άτομα στο τραπέζι; Άν δυσκολεύεσαι να φάς παρουσία άλλων ατόμων, μπορείς να τρώς κάτι όταν είσαι μόνος ώστε να μην αδυνατίζεις. Κάτι παρόμοιο έχω βιώσει και εγώ. Όταν τρώω μπροστά σε κόσμο κάνω πολλή ώρα γιατί φοβάμαι οτι μπορεί να στραβοκαταπιώ. Το έχω αντιμετωπίσει σχεδόν αποτελεσματικά, είμαι σε φάση που το έχω ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό. Ακολούθησα την εξής τακτική: είτε έτρωγα πολύ μικρές μπουκιές για να το διαχειρίζομαι πιο εύκολα, είτε έμενα για ώρες νηστική, οπότε όταν ερχόταν η ώρα να φάω δεν είχα καθόλου σκέψεις για το πώς θα το κάνω-λόγω της πείνας έτρωγα ...με φόρα.

Όσο πιο πολύ αγχώνεσαι με το ζήτημα, τόσο πιο πολύ θα χρονίζει. Μην το αφήνεις να σε ταλαιπωρεί άδικα. Εγώ μέχρι πέρσι ούτε το κουτάλι δεν μπορούσα να πιάσω από το άγχος και τώρα τρώω κανονικά 9 στις 10 φορές. Η σύμπτωση είναι οτι κι εγώ από ντεπόν την είχα πατήσει. Την πρώτη και τελευταία φορά που το πήρα ως χάπι- μόνο αναβράζοντα πλέον! Πρέπει να πείσεις τον εαυτό σου οτι το πολτοποιημένο φαγητό δεν κάθεται στο λαιμό όπως ένα χάπι. Ακόμα κι αν μείνει κάποιο ίχνος, είναι φυσικό. Θα κατέβει με την επόμενη κατάποση.

Αυτο το παθαινω γενικος οποτε τρωω ειτε με κοσμο ειτε μονος.

Και παντα κανω πολυ ωρα για να φαω,εχω την μπουκια στο στομα την μασαω αρκετη ωρα γιατι σκεφτομαι πως θα την καταπιω.
Λεω να παω ξανα σε ΩΡΛ αλλα δεν πιστευω να αλλαξει κατι,και οσο λεω να μην αγχωνομαι,τοσο το εχω στο μυαλο μου ολοι μερα....

Ειναι απιστευτο να θελεις να φας και να μην μπορεις,μεχρι προχθες νομιζα οτι μονο εγω εχω τετοιο προβλημα,σε οποιον το ελεγα με εβλεπε σαν
εξωγιηνο.

πιστευω πως ειναι καθαρα θεμα αγχους , πρεπει να παψεις να το σκεφτεσαι εφόσον έκανες και γαστροσκοπηση και δεν σου βρηκαν κατι τοτε δεν ειναι τιποτα απλα ξεπερασε το!!!!!!!