ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΕΛΛΟΝ!!!!!!!

Επειδή το φόρουμ είναι ένας χώρος ψυχολογίας στο οποίο γράφουμε τις σκέψεις μας αποφάσισα και εγώ να γράψω τις δικές μου. Περνάω λοιπόν έναν εφιάλτη και δεν ξέρω αν ποτέ ξεμπλέξω με αυτόν και αν ποτέ κατορθώσω να βγω από αυτό το λούκι, ίσως με υπεράνθρωπες προσπάθειες γιατί δεν έχω πολλές δυνατότητες ως άνθρωπος να κάνω κάτι. Είμαι το χειρότερο πλάσμα όλων. Όλοι κάτι μπορούνε και κάνουνε χωρίς να καταβάλλουν ιδιαίτερες προσπάθειες. Παντρεύονται δουλεύουνε όλοι είναι ανώτεροι από μένα και δεν μπορώ εγώ να τους φτάσω. Γιατί γεννήθηκα να υστερώ τόσο;;;; Δεν ξέρω αν είμαι καθυστερημένη ή όχι πάντως τα πρώτα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα πολύ καλά τώρα που καλούμαι να πάρω την ζωή στα χέρια μου δεν μπορώ. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν με κάνουνε παρέα γιατί απλά αισθάνονται ανώτεροι από μένα και δεν έχουνε να πουνε και να συζητήσουνε τίποτα με μένα δεν είμαι ευχάριστη παρέα. Μια δουλειά βρήκα για να κοινωνηκοποιθώ και εγώ και δεν με κρατήσανε στην ίδια δουλειά οι φίλες μου μείνανε 2 και χρόνια. Βρήκα καταφύγιο μέσα στο σπίτι και κάθομαι όλη την ημέρα δίχως να κάνω τίποτα γιατί όταν εμπλέκομαι με φυσιολογικό κόσμο πάντα κάτι γίνεται και στενοχωριέμαι. Ακόμη και η εμφάνισή μου χάλασε δείχνει όλο αυτό που είμαι τώρα κάποτε ξεγελούσα και φαινόμουνα ότι άξιζα κάτι. Τι θα κάνω πώς θα ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου;;; Πώς θα καταφέρω να επιβιώσω;;; Τίποτα δεν μπορώ να κάνω. Ίσως αν με δίνανε κανένα επίδομα αναπηρίας αλλά και πάλι αυτό δεν είναι λύση. Είμαι η χειρότερη όλων των ανθρώπων....ένα ανίκανο καθυστερημένο πλάσμα χωρίς μέλλον. Δεν μπορεί να γεννιόνται τέτοια άτομα και να ταλαιπωρούνται σε όλη τους την ζωή σίγουρα κάποια λύση θα υπάρχει αλλά δεν την βλέπω. Είμαι πάρα πολύ δυστυχισμένη.

Γενικώς στην ζωή μου εγώ δεν προχωράω ενώ όλοι οι άλλοι παρά την δυστυχία τους προχωράνε κάτι κάνουνε παντρεύονται βρίσκουνε δουλειές κάπως την παλεύουνε εγώ όχι έχω μείνει στάσιμη και δεν λέω να προχωρήσω ούτε ένα βήμα. Είμαι ένα δυστυχισμένο πλάσμα και νομίζω ότι έτσι θα είμαι από εδώ και πέρα. Είμαι σίγουρη ότι αυτή την στιγμή της ζωής μου με φτύνουνε ως και οι πέτρες και έτσι θα εξακολουθήσουνε και στο μέλλον. Εγώ γύρω μου δεν βλέπω και πολύ δυστυχισμένο κόσμο πλην ελάχιστο και αυτοί έχουνε άλλα καλά που εγώ δεν μπορώ να τα φτάσω πχ μια γνωστή μου είναι 40 χρονών ανύπαντρη αλλά έχει την υγεία της την δουλειά της είναι σαφώς ανώτερη από μένα που δεν ξέρω πώς να μιλήσω και πως να σταθώ σε κόσμο και αυτή δυστυχισμένη σίγουρα είναι άλλα είναι καλύτερα από μένα που έχω απλά και μόνο την υγεία μου. Επίσης, έχω μια άλλη γνωστή που δεν έχει την υγεία της γιατί παίρνει χάπια από πολύ νέα αλλά έχει την οικογενεία της είναι παντρεμένη έχει την δουλειά της και αυτή είναι καλύτερα από μένα. Γενικώς πιστεύω ότι και αυτοί που είναι δυστυχισμένοι και δεν έχουνε την υγεία τους είναι καλύτερα από μένα εγώ γεννήθηκα καταδικασμένη και ενώ τα πρώτα χρόνια της ζωής μου ήμουνα πολύ τυχερή και τα πέρασα υπέροχα τώρα δεν βλέπω να μπορώ να προχωρήσω στην ζωή μου. Θα είμαι πάντα στο περιθώριο σαν ένα καθυστερημένο και δυστυχισμένο πλάσμα που δεν θα έχει μέλλον για κάτι καλύτερο.Δεν βασίζομαι καθόλου στις δυνάμεις μου ότι μπορώ να το ανατρέψω όλο αυτό.

καμμιά απαντηση?

αρε ολγακι πολυ απαισιοδοξα τα λες ...ειμαι σε παρομοια φαση 12 χρονια και οπως βλεπω θα συνεχισω να ειμαι ,βλεπω τα παντα γυρω μου να διαλυονται και προσπαθω να σηκωθω .πολλες φορες εχω σκεφτει οτι δεν μπορω αλλο αλλα νομιζω ειναι η φυση του ανθρωπου να αγωνιζεται ...
εχω κανει ψυχοθεραπεια ,τωρα με παρακολουθει ψυχιατρος ειμαι με χαπια ,τουλαχιστον τα καταφερνω στην καθημερινοτητα .
δεν σκεφτηκες ποτε να δεις καποιον ειδικο ?
παντως απο προσωπικη μου αποψη μην περιμενεις πολλα πραγματα αλλα να μπορεις να τα ψιλοκαταφερνεις λιγακι ..

καταρχάς olgaki είσαι σε πανικό για αυτό το λόγο τα βλέπεις όλα μαύρα!!ήμουν και γω πολλές φορές σε πανικό στην ζωή μου και τα έβλεπα μαύρα και άραχνα δεν λέω πως και τώρα δεν τα βλέπω μερικές φορές έτσι!αυτό συμβαίνει γιατί θέλουμε να τα κάνουμε όλα μαζί και πολλές φορές δια μαγείας!!ένα πουλάκι πριν 4 περίπου χρόνια μου έμαθε ότι δεν γίνονται έτσι, σιγά και μεθοδικά γίνονται οι στόχοι μας πραγματικότητα!!το έκανα πράξη και έγινε ένα μεγάλο βήμα στη ζωή μου!!να σε ρωτήσω και κάτι επειδή θυμάμαι και τα άλλα post σου το επάγγελμα που ακολουθείς σου αρέσει;;και αυτό που λές με την υγεία είναι πραγματικά το κυριότερο αγαθό που πρέπει να έχουμε, η φίλη σου που είναι παντρεμένη και μάλλον με παιδιά και παίρνει χάπια, που μάλλον είναι και νέα δεν νομίζω να είναι τρισευτυχισμένη επειδή απλά είναι παντρεμένη!!κανείς δεν είναι ανώτερος του άλλου!!απλά πρέπει να κάνεις βήματα και να αγωνίζεσαι να μην φοβάσαι ή αν φοβάσαι απλά να τολμάς έστω και σιγά σιγά!!το σημαντικό γλυκό μου ολγάκι είναι να μην μένεις στάσιμη..

Quote:

---

Originally Posted by vasso82

....το σημαντικό γλυκό μου ολγάκι είναι να μην μένεις στάσιμη..

---

Δυστυχώς και στάσιμη μένω και όχι μόνο και πίσω πάω και είναι γεγονός ότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα στην ζωή μου εγώ και δεν ξέρω τι να κάνω είμαι σε πλήρη απελπισία.

έχεις μιλήσει σε κάποια φίλη σου για αυτό που νιώθεις;στους δικούς σου;είναι καλό να ανοίγεσαι σε κάποιους ανθρώπους!!και κάτι άλλο μένοντας σπίτι δεν κάνεις κάτι !!είναι καλό να έχεις κάποια ενδιαφέροντα!!τι σου αρέσει να κάνεις; υπάρχει κάποιο χόμπυ που σε γεμίζει;

Λοιπον η πρωτη μου σκεψη οταν διαβασα το πρωτο σου μηνυμα ηταν οτι αμα σε ειχα μπροστα μου θα σου εβαζα τις φωνες...Καταλαβαινω οτι μεχρι ενα σημειο σε εχει παρει απο κατω δικαιολογημενα γιατι δε εχεις "πετυχει" αυτα που εχουν "καταφερει" οι αλλοι (παντριες, δουλια κτλ). Εγω ας πουμε ειμαι 45 χρονων και δεν εχω νυμφευθει αλλα να σου πω δεν αισθανομαι αποτυχημενος. Ενταξει εχω φιλους παντρεμενους που μου τη λενε συνεχεια για το "τι χανω" που δεν εχω βαλει κουλουρα. Σε τουτο δω τον κοσμο το να εχεις κανει οικογενεια σε κανει ...ανωτερο. Προσωπικα να σου πω τα θεωρω ολα αυτα παπαριες η ουσια ειναι να περνας οσο γινεται καλα και να γραφεις την γνωμη των αλλων εκει που πρεπει. Διοτι αν σε επηρεαζει η γνωμη των αλλων για σενα τοτε εισαι δυσκολα. Ο κοσμος ειναι κακος γουσταρει ας πουμε να σε υποβιβαζει , να σου πεταει εξυπναδες ετσι ωστε να αισθανεται καλυτερα. Οσες φορες μου εχει τυχει να μου την λενε περι παντριας στο τελος τους ρωταω "δε μου λες πιστευεις οτι περνας καλυτερα απο μενα". Συνηθως κολλανε και δεν ξερουν τι να πουνε αρκετοι συμφωνουνε οτι περνανε χειροτερα απο μενα αλλα σου λενε οτι ετσι πρεπει το "σωστο " ειναι να κανεις οικογενεια. Η απαντηση μου ειναι μια ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ και δε πα να λεει ο καθενας.
Κοινως δινεις μεγαλη σημασια στην γνωμη και την κακια (δηθεν ενδιαφερον) των αλλων. Και αφου το εχεις αφησει να σε παρει απο κατω τοτε ολα τα υπολοιπα , κλεισιμο στο σπιτι, απαισιοδοξια,αυτομαστιγωμa κτλ ειναι φυσικο επακολουθο. Κι οσο το αφηνεις θα σε παει χειροτερα.
Το θεμα ειναι να σταματησεις την κατηφορα και να παρεις τ απανω σου. Αν δεν μπορεις μονη σου απευθηνσου σε ψυχολογο καπως θα σε βοηθησει. Καπου υπαρχουν οι δυναμεις μεσα σου απλα δεν μπορεις να τις ξαναβρεις. Σε αυτο σιγουρα μπορει να σε βοηθησει ενας ψυχολογος . Απο καπου πρεπει να κρατηθεις.
Γι αυτο ασε ολες αυτες τις αυτοπροσβολες προς τον εαυτο σου και κοιτα ψαξε μια βοηθεια.
Και κατι ακομα , οταν σου την λενε οι διαφοροι "πετυχημενοι" φιλοι-ες σου να μην τους αφηνεις σε χλωρο κλαρι. Να αντιδρας και να τους την λες και εσυ για την εμμεση προσβολη που σου κανουν. Κοινως να τους επιτιθεσε γιατι τους αξιζει και γιατι αν το αφησεις τοτε το παιρνεις μεσα σου και ολα αυτα μαζευονται με τον χρονο. Αμα πας σε ψυχολογο θα σου τα πει και αυτος.
Ελπιζω να βοηθησα και αν και δεν συνηθηζω να ευχομαι ΚΑΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ.

καλημερα
τι ειναι τουτο παλι πολυ ωραια τα λες αλλα ...........
που ειναι αυτος ο ψυχολογος που μπορεις να κρατηθεις πανω του ?εχει τον ψαχνω δεν ξερεις ποσο καιρο .την πρωτη φορα εκανα ψυχοδυναμικη μονο που δεν πηδηξα απο το μπαλκονι .τωρα με παρακολουθει ψυχιατρος - ψυχαναλυτρια και μου λεει οτι για να βρω τι μου φταιει πρεπει να ερθει η καταλληλη στιγμη ....
δεν εχω χρονο ,δεν εχω χρημα ,δεν εχω διαθεση και δυναμη πια να ξαναπροσπαθησω μια καινουρια ψυχοθεραπεια και οπως μενω και σε χωριο δεν ειναι και τοσο ευκολο.
και ναι εχεις δικιο οτι εμεις περναμε καλυτερα οι ανυπαντροι αλλα δεν θελω να ειναι απειδη δεν μπορω ,θελω να ειναι επειδη δεν θελω .ας κανω εναν γαμο με πολλους καλεσμενους και μετα ας χωρισω αλλα να μην με κυνηγαει μια ζωη οτι φοβαμαι τον κοσμο και την γνωμη τους ....
τρεμω και μονο στην ιδεα ...........
καθε χρονο τετοιες μερες κανω μια ευχη να απαλλαγω απο φοβιες και καταθλιψη ,φετος ομως αυτο που θα ευχηθω ειναι να αντεξω εναν χρονο ακομα και ειναι πολυ δυσκολο ...........

Καλά βέβαια, σαφώς και συμφωνώ μαζί σας, αλλά εγώ δεν αναφέρομαι στο θέμα της παντρειάς και μόνο αναφέρομαι γενικά στην άσχημη εξέλιξη που έχει η ζωή μου από το κακό στο χειρότερο και δεν μπορώ να κάνω τπτ για να διορθώσω την κατάσταση και να πάρω την ζωή στα χέρια μου. Είμαι εντελώς ανίκανη να βρω μια εργασία και να την κρατήσω αυτό δεν συμβαίνει σε όλους παραμόνο σε μένα. Μόνο εγώ δεν μπορώ να δουλέψω γιατί δεν είμαι σε θέση να δουλέψω λόγο του ότι είμαι ανίκανη και δεν ξέρω από που να πιαστώ και να ανεβώ και να ενταχθώ στην κοινωνία. Είμαι πολύ δυστυχισμένη δεν μπορώ να φτάσω καν τους άλλους έχω πιάσει πάτο. Όλοι έχουνε ξεφύγει οι φίλοι κ οι γνωστοί μου δεν τους φθάνω. Αυτά.

Όλγα ούτε ανίκανη είσαι ούτε τίποτα νομίζεις ότι όλα στη ζωή γίνονται μόνα τους ότι ο άλλος έτσι είναι κ του παν όλα καλά αλλά δεν είναι έτσι ο καθένας προσπαθεί να αλλάξει κάτι στον εαυτό του κάθε μέρα από τότε που γεννιέται αυτοί που βλέπεις που τα πάνε καλά είναι αυτοί που βρήκαν τι πρέπει να κάνουν εσυ κάθεσαι μέσα στο σπίτι κ περιμένεις κάτι να αλλάξει αυτό δε γίνεται ένα γαματο τύπο να κλείσουμε μέσα σε ένα σπίτι για δύο τρία χρόνια κ να τον βγάλουμε μετά θα χει γίνει γάτακί

ρε ολγακι μην τα βλεπεις ολα τοσο μαυρα η τοσο ασπρα ,παντα θα υπαρχει και το γκρι .
δεν ξερω αν μπορεις να επισκεφτεις καποιον ειδικο αλλα οσο και να μην ξερει τιποτα θα σου δωσει μια φαρμακευτικη αγωγη τουλαχιστον θα σου γραψειι ενα χαναξ για να μπορεις να πας τουλαχιστον στο περιπτερο για τσιγαρα (το περασα και αυτο για να παω στο περιπτερο με επαιρνα ενα χαπι και περιμενα να με πιασει ).
ετσι οπως γιναμε το μονο που εχουμε ειναι τον ευατο μας ,ας μην τον αφησουμε και αυτον ........
το σκεφτηκες να πας σε γιατρο ?ψυχιατρο εννοω .....ασε τους ψυχολογους για αρχη ,ας σου γραψει καποιο αγχολυτικο γιατι θελει χρονο να δρασει 2 μηνες και μολις μπορεσεις λιγακι να σταθεις στα ποδια σου τοτε αποφασισεις και τι θα κανεις παρακατω ....
ελπιζω να βοηθησα

ολγακι ποσους ξερω εγω (με πρωτο τον εαυτο μου) που λενε ή εχουνε πει "γαμοτο ολα τα στραβα μονο σε μενανε τυχαινουν". Αμα ρωτησεις στον δρομο 99 στους 100 αυτο θα σου πουν.Δε μπορω να καταλαβω γιατι πιστευεις οτι ολα πανε καλα για τους αλλους και ασχημα για σενα. Εχω την αισθηση οτι οχι μονο σου εχει γινει εμμονη αλλα πλεον το αφηνεις να καθοριζει την καθημερινοτητα και την ζωη σου. Δεν ξερω αν εχεις παει σε ψυχολογο η ψυχιατρο , δικια μου γνωμη ειναι πρωτα ψυχολογο ο οποιος αν κρινει οτι χρειαζεσαι φαρμακευτικη αγωγη θα σε στειλει σε ψυχιατρο. Απο την δικια μου πειρα νομιζω οτι ζεις εντονη αγχωδη διαταραχη και θα πρεπει κατι να κανεις γιατι θα σε πηγαινει ολο και πιο κατω (ψυχοσωματικα , καταθλιψεις κτλ). Τα εχω ζησει, δε θελω ουτε να τα θυμαμαι, δεν τα δεχομουν για μια περιοδο οσπου ενας φιλος φαρμακοποιος με "ταρακουνησε" λεγοντας μου "τι θες να ζεις μεσα στην μαυριλα και να χειροτερευεις ή να εισαι καλα , οσο γινεται πιο καλα". Φυσικα του ειπα οτι θελω να ειμαι καλα, ε τοτε μου ειπε "πηγαινε ψαξτο με ψυχολογο και ψυχιατρο". Αυτο και εκανα και ειμαι σε φαρμακευτικη αγωγη και ψυχοθεραπεια. Δε λεω οτι ειμαι απολυτως καλα αλλα διαολε ειμαι λειτουργικος ας πουμε αν μου πεσει ο καφες κατω θα σηκωσω το ποτηρι και θα καθαρισω. Οταν ημουν στην μαυριλα ουτε 10 βηματα δεν μπορουσα να κανω. Οταν πηγα πρωτη φορα στον ψυχιατρο πηγα με ενα φιλο. Ο γιατρος μου εδωσε φαρμακευτικη αγωγη και οταν φυγαμε ο φιλος εμεινε για λιγο μονος με τον γιατρο. Στο αυτοκινητο ο φιλος μου ειπε "ξερεις τι τον ρωτησα τον γιατρο? αν ειναι να σε παω να σουρωσουμε μηπως και καλυτερεψεις". Ομως ο γιατρος του ειπε " στην κατασταση που ειναι δεν τον βοηθαει το πιοτο, εχει κολλησει το μυαλο του με αυτο που τπυ συμβαινει και δεν μπορει να κανει τιποτε αλλο, τα φαρμακα θα τον βοηθησουν να σταθεροποιηθει για να παρει τα απανω του. Και ετσι και εγινε.
Δε ξερω αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να το κανεις αλλα καπως πρεπει να ξεκολλησεις και να συνεχισεις την ζωη σου.
Σαντυ διαφωνουμε λιγο αλλα στην ουσια συμφωνουμε οτι μια βοηθεια η Ολγα θα την βρει σε ψυχιατρο ψυχολογο.

τι ειναι τουτο παλι ηταν η ουσια που παιρνω εγω ,δεν εχω δοκιμασει καποια αλλη .τελος παντων ...
θα ηθελα αν γινεται να μου πεις ποια ουσια παιρνεις εσυ ρωταω γιατι ενω λαμβανω αγωγη δεν μου κανει δουλεια ,θα επρεπε αν δεν κανω λαθος να εχει καμψει καπως την αγχωδη διαταραχη που εχω,αλλα βλεπω λιγα πραγματακια να γινονται ....
ολγακι οτι και να κανεις καντο ,μην το αφηνεις οσο περνααν τα χρονια ειναι πιο δυσκολο .........

σορρυ τουτο παλι ,διαβασα λιγακι γρηγορα το ποστ και μπερδευτηκα γιατι λιγακι διαφωνουμε ?

Όλγα με την ίδια κατάσταση πάνω κάτω έχω να κάνω κ γω χρόνια τώρα, τα ίδια ερωτήματα βασανίζουν και μένα: Τι θα κάνω πώς θα ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου;;; Πώς θα καταφέρω να επιβιώσω;; Απαντήσεις δεν έχω βρει, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να βρω καν, το μόνο που ξέρω είναι οτι σε όλη αυτή τη διαδρομή βιώνω μοναξιά, ατέλειωτη μοναξιά..η μοναξιά του σχοινοβάτη που λέει κι ένα τραγούδι, οι στίχοι του οποίου με εκφράζουν απόλυτα..

http://www.youtube.com/watch?v=OtPqZhOIl5E