ΤΙ ΕΧΩ??? ΤΙ Θ ΑΠΟΓΙΝΩ???
Παιρνω seroxat 3,5 χρονια. Με 20 ειμαι οκ. Με 15 καλα. Με 10 παλευεται μεχρι ενα διαστημα και μετα η υπενθυμιση: Εισαι φοβικη και καταθλιπτικη. Καθε φορα που φτανω στα 10 και μετα απο ενα χρονικο διαστημα (το προσδιοριζουν οι καταστασεις) επανερχομαι στο αρχικο σταδιο, εκει απ' οπου ξεκινησα να ζω το ονειρο: Μια ζωη φυσιολογικη με seroxat. Ειναι η δευτερη φορα που σοκαρομαι με το αισθημα/ταρακουνημα του ποια ειμαι. Ερχονται ολα μαζι και μου λενε: Μην το ξεχνας, εδω ειμαστε, δε φυγαμε, θα σε τρομαξουμε. Καταθλιψη, τα ματια μου μικραινουν, το στομα μου παιρνει κατευθυνση προς τα κατω και πανικος με μια κοινωνικη συναναστροφη. Ποτε δεν εγινα καλα με τα seroxat. Ολα οσα αφησα πισω, απλα εμειναν εκει και με περιμεναν να γυρισω απο το υπεροχο ταξιδι των χαπιων. Αυτη τη φορα ηταν πιο δυσκολο. Ενιωσα πως οτι εκανα αυτα τα 3,5 χρονια ηταν ενα ψεμα, πως ολα τα εκαναν τα χαπια κι οχι εγω. Αυτα μου βρηκαν παρεες, δυναμη, αποφασεις, ηρεμια. Και τωρα παλι μονη και τρομοκρατημενη. Κοιταγα το σπιτι μου, τη διακοσμηση, τα οσα εκανα μεσα σ αυτο κι ενιωθα πολυ περιεργα: "Εγω τα εκανα ολα αυτα? Πωπω! ...και τωρα??? Τωρα τι θα κανω?? Αμαν! Πως θα τα διατηρησω, πως θα ανταποκριθω σε ολες αυτες τις υποχρεωσεις? Φοβαμαι... Οχι, οχι ειναι αδυνατον να τα αναλαβω! Τι θα κανω? Θα παντρευτω? Εγω!!!??? Αποκλειεται!! Δεν υπαρχει περιπτωση να σταθω μπροστα σε τοσο κοσμο!" Την αλλη μερα καθομουν στο γραφειο μου κι ενιωσα κατι περιεργο και τρομακτικο: Ενα κενο. δεν ειχα συναισθηματα, ουτε καλα ουτε κακα. Δεν ηθελα ουτε να ειμαι ξυπνια αλλα ουτε και να κοιμηθω. Δεν ηθελα ουτε να υπαρχω, αλλα ουτε και να πεθανω. ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΤΠΤ. Κι αυτο με τρομαξε. Τελειωσα, τελειωνω...
Η ψυχολογος μου μου ανεφερε μια απροσωποποιηση. Διαβαζοντας γι αυτη δεν εμοιαζε. Τι ειναι??? Σας παρακαλω, δωστε μου μια ελπιδα. πεστε μου αν κανεις απο σας εχει ζησει κατι τετοιο! Εστω και ενας! πεστε μου οτι δεν τρελαθηκα, πεστε μου οτι ολα θα πανε καλα!!!
