Εδώ και 5 χρόνια μετά από 1 επεισόδιο απέκτησα φοβία και όποτε έβγαινα έξω είχα τάση για εμετό... μετά σφίξιμο στο στομάχι, ξεραμένος λαιμός/στόμα και παρόλο που ένιωθα ότι πεινάω και το στομάχι μου είναι άδειο δεν είχα διάθεση να φάω(ξεραμένος λαιμός/στόμα) γιατί πίστευα πως θα κολλήσει στον λαιμό μου, παρόλα αυτά όταν πίεζα τον εαυτό μου ώστε να φάω ένιωθα με μια μπουκιά ότι έχω φάει μισό ταψί.
Το αποτέλεσμα ήταν σιγά σιγά να απομονώνομαι γιατί κάθε φορά που έβγαινα από το σπίτι ένιωθα άσχημα.
Επειδή η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο αποφάσισα να πάω σε ψυχίατρο και μου έγραψε το zyprexa. Τώρα αισθάνομαι αρκετά καλύτερα(άνοιξε η όρεξη μου, έφυγε το πολύ άγχος κτλ) αλλά δε μπορώ να πω ότι έχω ξεπεράσει τον φόβο μου για το «έξω απ’ το σπίτι». Την αγωγή την ξεκίνησα εδώ και 2 εβδομάδες περίπου.
Αυτό που έχω μοιάζει με αγοραφοβία αλλά στην δική μου περίπτωση και καθόλου κόσμο να μην είχε έξω πάλι δεν θα μπορούσα να βγω.
Παρ\' όλα αυτά που και που βγαίνω πχ να πάω στο περίπτερο, καμιά τράπεζα για λογαριασμούς κτλ αλλά δεν είναι ουσιαστική έξοδος.
Ποια είναι η άποψη σας για το συγκεκριμένο φάρμακο;
Το έχει δοκιμάσει κανείς;