Ανύπαντρη Μητέρα. Εγώ δεν έχω μπαμπά

Printable View

16-01-2013, 11:43
Erini

Ανύπαντρη Μητέρα. Εγώ δεν έχω μπαμπά

Καλημέρα σε όλους και καλή χρονιά.

Είμαι ανύπαντρη μητέρα, ο μικρός μου είναι τώρα 3,5 χρονών. Τον μπαμπά του μικρού τον βλέπουμε πολύ σπάνια αλλά ξέρει ότι αυτός είναι ο μπαμπάς. Χαίρεται πολύ όταν τον βλέπει αλλά δεν είμαι σίγουρη τι ακριβώς έχει καταλάβει ο γιος μου για την όλη κατάσταση.
Γνωρίζει τον μπαμπά του έχει γνωρίσει τα αδελφάκια του και την γιαγιά του ( ο μπαμπάς έχει άλλα δύο παιδιά από προηγούμενο γάμο ).
Πριν λίγες μέρες ο μικρός είπε στην μητέρα μου " Εγώ δεν έχω μπαμπά" . Η μητέρα μου του λέει " Μα πως και δεν έχεις, ο μπαμπάς σου είναι ο Θ...... τα αδελφάκια σου η ... και ο .... η γιαγιά Β... και κλπ" .
Θα προτιμούσα βέβαια να ήμουν εγώ στην θέση της μητέρας μου αλλά.....
Τώρα με συμβουλεύετε να ανοίξω εγώ ξανά το θέμα και αν ναι με πιο τρόπο; Τι να του πω;
Και γιατί τώρα αυτή η απορία; Δεν του έχει πει κανείς ότι δεν έχει πατέρα, πιστεύετε ότι έχει γίνει κάτι στο παιδικό σταθμό; Help!!!!
16-01-2013, 12:23
Frini

Erini καλημέρα και καλή χρονιά και σε σένα
Νομίζω πως μια καλή ιδέα -επειδή ο γιος σου είναι μικρούλης- θα ήταν, να το κάνεις με τη μορφή παιχνιδιού.
Δηλαδή παίζοντας με ζωάκια ή ανθρωπάκια (κουκλοθέατρο για παράδειγμα) να παραστήσεις μια εικόνα της δικής σας οικογένειας.
Εσένα με το παιδάκι σου στο ένα σπίτι, τον μπαμπά με τα αδερφια του στο άλλο σπίτι που τους επισκέπτεται.
Φτιάξε μια ιστοριούλα με φαντασία και πολύ αγάπη, τονίζοντας το δέσιμο που μπορεί να υπάρχει ακόμα και σε διαφορετικής μορφής οικογένειες.
16-01-2013, 13:13
void

Quote:

Originally Posted by Erini

Καλημέρα σε όλους και καλή χρονιά.

Είμαι ανύπαντρη μητέρα, ο μικρός μου είναι τώρα 3,5 χρονών. Τον μπαμπά του μικρού τον βλέπουμε πολύ σπάνια αλλά ξέρει ότι αυτός είναι ο μπαμπάς. Χαίρεται πολύ όταν τον βλέπει αλλά δεν είμαι σίγουρη τι ακριβώς έχει καταλάβει ο γιος μου για την όλη κατάσταση.
Γνωρίζει τον μπαμπά του έχει γνωρίσει τα αδελφάκια του και την γιαγιά του ( ο μπαμπάς έχει άλλα δύο παιδιά από προηγούμενο γάμο ).
Πριν λίγες μέρες ο μικρός είπε στην μητέρα μου " Εγώ δεν έχω μπαμπά" . Η μητέρα μου του λέει " Μα πως και δεν έχεις, ο μπαμπάς σου είναι ο Θ...... τα αδελφάκια σου η ... και ο .... η γιαγιά Β... και κλπ" .
Θα προτιμούσα βέβαια να ήμουν εγώ στην θέση της μητέρας μου αλλά.....
Τώρα με συμβουλεύετε να ανοίξω εγώ ξανά το θέμα και αν ναι με πιο τρόπο; Τι να του πω;
Και γιατί τώρα αυτή η απορία; Δεν του έχει πει κανείς ότι δεν έχει πατέρα, πιστεύετε ότι έχει γίνει κάτι στο παιδικό σταθμό; Help!!!!

καλημέρα Erini.
Νομίζω ότι τα μικρά παιδιά αντιλαμβάνονται τη μαμά τους ως μαμά τους και το μπαμπά κατά αντιστοιχία, βάσει της οικειότητας που αναπτύσσουν με αυτούς. Και η οικειότητα, η αγάπη, η ασφάλεια, η σιγουριά δημιουργείται όταν το παιδί βλέπει τον γονιό και κυρίως όταν ο γονιός ασχολείται με το παιδί.
Δεν πιστεύω ότι ο γιος σου έχει διαστρεβλώσει τα πράγματα περί της ύπαρξης πατέρα. Μάλλον εξέφρασε αυτό που νιώθει.
Και δεν είναι και παράλογο...από τη στιγμή που βλέπει τον πατέρα σπάνια όπως λες, πως θα αισθανθεί τη σιγουριά του και ότι αγαπιέται από τον πατέρα. Κι εγώ έτσι έλεγα όταν ήμουν μικρή για τον πατέρα μου, επειδή λόγω δουλειάς δεν τον έβλεπα συχνά.
Δεν αποκλείεται να του έχουν πει και κάτι στον παιδικό σταθμό...δηλαδή εφόσον δεν πηγαίνει ποτέ ο πατέρας να τον πάρει, τότε αυτό αυτομάτως δείχνει ότι δεν υπάρχει πατέρας..
Ξέρεις κάτι;
τα παιδιά βλέπουν πίσω από τις λέξεις και πίσω από τις μάσκες των μεγάλων. Ούτε έχουν σε εκτίμηση αυτά τα προσωπεία που φοράνε οι μεγάλοι δήθεν για το καλό τους.
Βιολογικός πατέρας πάντα θα υπάρχει, δεν τον έφερε ο πελαργός τον γιο σου.
Μπαμπάς όμως με όλη τη σημασία της λέξεως δεν υπάρχει. Γι'αυτό και κατά τη γνώμη μου μίλησε έτσι το παιδί.
Τι σημασία έχουν τα αδελφάκια και οι γιαγιάδες και ο ο μπαμπάς αν είναι μόνο στα χαρτιά;
16-01-2013, 14:02
Frini

Να σε ρωτήσω κατι , φυσικά αν θέλεις να μας πεις.
Ο πατέρας ειναι αμέτοχος στο μεγάλωμα του παιδιού? Δεν μπορεί να υπάρξει ενα είδος ουσιαστικότερης επικοινωνίας μ' αυτόν?
16-01-2013, 16:05
Θεοφανία

Νομίζω πως μόνο ένας παιδοψυχολόγος θα μπορούσε να σου δώσει σοβαρές απαντήσεις σε κάτι τέτοιο...:)
16-01-2013, 17:31
μαρκελα

Γειά σου Erini :) καλωσόρισες και να τον χαίρεσαι τον πιτσιρικά σου!
Ίσως μπορούσες να μάθεις κι απ' τις νηπιαγωγούς, αν έχει "παιχτεί" κάτι στο σταθμό και πως κι οι ίδιες χειρίζονται μια τέτοια περίπτωση..
Επειδή τώρα ο γυιός σου είναι αρκετά μικρός για να του πεις πολλά.. θα μπορούσες επίσης, να του διηγηθείς και κάποιο παραμυθάκι.. όπου αν κι ο μπαμπάς δεν είναι
μαζί σας, ωστόσο τον αγαπάει πολύ, ενδιαφέρεται για κείνον και θέλει να είναι καλά! Λένε πως τα παιδάκια για όσα συμβαίνουν.. ενοχοποιούνται
τα ίδια, οπότε πιστεύω, ότι αυτό είναι κάτι που χρειάζεται ν' αποκαταστήσεις. Και βέβαια του λες, πως για ό,τι θέλει να μαθαίνει για τον μπαμπά του, εσύ
όποτε μπορείς, θα είσαι διαθέσιμη για να το συζητάτε, γιατί τώρα και για ό,τι χρειάζεται έχει εσένα και τους δικούς σου..
17-01-2013, 09:54
Erini

Quote:

Originally Posted by Frini

Να σε ρωτήσω κατι , φυσικά αν θέλεις να μας πεις.
Ο πατέρας ειναι αμέτοχος στο μεγάλωμα του παιδιού? Δεν μπορεί να υπάρξει ενα είδος ουσιαστικότερης επικοινωνίας μ' αυτόν?

O πατέρας είναι αμέτοχος, έρχεται στο σπίτι ως, δυστυχώς, επισκέπτης. Μια φορά στο τόσο.
17-01-2013, 10:18
Frini

Καλημέρα Εrini.
Η κοινωνία μας δυστυχώς είναι δομημένη με τέτοιο τρόπο , ώστε να παιδιά να έχουν συγκεκριμένα πρότυπα μαμάς-μπαμπά.
Μεγάλη η απόφαση να το φέρεις στον κόσμο μόνη σου και συγχαρητήρια που είχες τη δύναμη να το κάνεις. (Να φανταστώ ότι ο μπαμπάς είχε δηλώσει από την αρχή αμέτοχος?)
Από εδώ και πέρα όμως που αρχίζουν τα πιο δύσκολα οφείλεις κορίτσι μου να έχεις τα μάτια και τα αυτιά σου δεκατέσσερα σ' ότι συμβαίνει, ώστε το παιδί όπως είπε και η μαρκέλα πιο πάνω να μην αισθανθεί ένοχο και διαφορετικό που δεν έχει πατέρα.
Είναι αναμενόμενο να νιώσει ότι ο πατέρας του τον απορρίπτει από τη στιγμή δε , που έχει κι άλλα παιδιά. Θα αισθανθεί κάποια στιγμή ανταγωνιστικά απέναντι σ' αυτά , να το περιμένεις (τι έχουν αυτά που εγώ δεν έχω, γιατί εγώ δεν έχω την αγαπη του πατέρα μου όπως αυτά)
Δεν γνωρίζω τι σχέσεις έχετε με τον πατέρα του μικρού σου και κατά πόσο θα μπορούσε να συμμετέχει περισσότερο με την παρουσία του. Θα ήταν ότι καλύτερο να περνάει λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί του για να νιώσει την αποδοχή και την αγάπη του ακόμα και αν δεν μετέχει οικονομικά.
Όπως είπε και η Θεοφανία επιβάλλεται η επίσκεψη σ' ενα παιδοψυχολόγο ο οποίος θα σου δώσει κάποιες κατευθυντήριες γραμμές ώστε να ξέρεις πως θ' αντιμετωπίσεις κάποιες καταστάσεις.
17-01-2013, 17:15
rafailia90

Καλησπέρα Ειρήνη... το ίδιο σκηνικό αντιμετωπίζουμε και εμείς στην οικογένεια μου...όχι εγώ όπως κατάλαβες αλλά η αδερφή μου... την παράτησε ο αρραβωνιαστικός της μόλις 3 μηνών έγκυο... ο μικρός μας τώρα είναι 18 μηνών... ο ''πατέρας'' ήθελε να κάνει DNA όσο καιρό ήταν έγκυος η αδερφή μου κι ακόμη και όταν γέννησε που πήγε να δει και καλά το μωρό την πρώτη μερα το ξαναείπε και όταν έμαθε το ποσό που χρειάζεται να δώσει έκανε πίσω...στην τελική αποφάσισε να αναγνωρίσει το μωρό όταν ήταν 7 μηνών... μετά από 2 μήνες η αδερφή μου του έδωσε 2η ευκαιρία μήπως και καταλήξουν σε μια ευτυχισμένη οικογένεια... αυτό όμως έληξε τον οκτώβρη όπου την χώρησε και πάλι... όλο αυτό το διάστημα από την αναγνώριση και μετά μην φανταστείς ότι συμμετείχε και σε τίποτα.... γιατί η αδερφή μου μένει μαζί μας με το μωρό και εκείνος έμενε στη μάνα του... οπότε ότι χρειάζεται το μωρό τα έχει από τον πατέρα μας.... το θέμα είναι ότι ο μικρός καταλαβαίνει πλέον τι γίνεται...το πατέρα του τον βλέπει 2 φορές την εβδομάδα αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα γιατί κάποιες φορές δεν ενδιαφέρεται ο πατέρας να πάρει τηλ και κάνει κίνηση η αδερφή μου... απλά ο μικρός μιλάει τώρα και λέει τον πατέρα μου μπαμπά....και είναι πολύ άσχημο αυτό γιατί όταν μεγαλώσει ακόμα λίγο και θα ξεχωρίζει καλύτερα πιστεύω πως θα πληγωθεί αν συνδυάσει και την συμπεριφορά του πατέρα του... οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα... απλά προσπάθησε να κάνεις μια κουβεντούλα με το πριγκιπά σου και να του εξηγήσεις πως έχει μπαμπά... αν μπορείς να χρησιμοποιήσεις και κάποιες φωτογραφίες να του ξεχωρίσεις τα πράγματα... ή μέσα από ένα παιχνίδι... και στην τελική μίλα και στον πατέρα του να είναι πιο ενεργός γιατί και αυτό παιδί του είναι...και τον έχει ανάγκη... και αν δεν συμφωνήσει υπάρχουν και οι δικηγόροι και τα δικαστήρια.....εμείς πλέον εκέι έχουμε καταφύγει ώστε να έχει αυτά που χρειάζεται και η αδερφή μου και ο μικρός...καλή δύναμη!!!
17-01-2013, 17:18
Danay1997

Quote:

Originally Posted by rafailia90

Καλησπέρα Ειρήνη... το ίδιο σκηνικό αντιμετωπίζουμε και εμείς στην οικογένεια μου...όχι εγώ όπως κατάλαβες αλλά η αδερφή μου... την παράτησε ο αρραβωνιαστικός της μόλις 3 μηνών έγκυο... ο μικρός μας τώρα είναι 18 μηνών... ο ''πατέρας'' ήθελε να κάνει DNA όσο καιρό ήταν έγκυος η αδερφή μου κι ακόμη και όταν γέννησε που πήγε να δει και καλά το μωρό την πρώτη μερα το ξαναείπε και όταν έμαθε το ποσό που χρειάζεται να δώσει έκανε πίσω...στην τελική αποφάσισε να αναγνωρίσει το μωρό όταν ήταν 7 μηνών... μετά από 2 μήνες η αδερφή μου του έδωσε 2η ευκαιρία μήπως και καταλήξουν σε μια ευτυχισμένη οικογένεια... αυτό όμως έληξε τον οκτώβρη όπου την χώρησε και πάλι... όλο αυτό το διάστημα από την αναγνώριση και μετά μην φανταστείς ότι συμμετείχε και σε τίποτα.... γιατί η αδερφή μου μένει μαζί μας με το μωρό και εκείνος έμενε στη μάνα του... οπότε ότι χρειάζεται το μωρό τα έχει από τον πατέρα μας.... το θέμα είναι ότι ο μικρός καταλαβαίνει πλέον τι γίνεται...το πατέρα του τον βλέπει 2 φορές την εβδομάδα αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα γιατί κάποιες φορές δεν ενδιαφέρεται ο πατέρας να πάρει τηλ και κάνει κίνηση η αδερφή μου... απλά ο μικρός μιλάει τώρα και λέει τον πατέρα μου μπαμπά....και είναι πολύ άσχημο αυτό γιατί όταν μεγαλώσει ακόμα λίγο και θα ξεχωρίζει καλύτερα πιστεύω πως θα πληγωθεί αν συνδυάσει και την συμπεριφορά του πατέρα του... οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα... απλά προσπάθησε να κάνεις μια κουβεντούλα με το πριγκιπά σου και να του εξηγήσεις πως έχει μπαμπά... αν μπορείς να χρησιμοποιήσεις και κάποιες φωτογραφίες να του ξεχωρίσεις τα πράγματα... ή μέσα από ένα παιχνίδι... και στην τελική μίλα και στον πατέρα του να είναι πιο ενεργός γιατί και αυτό παιδί του είναι...και τον έχει ανάγκη... και αν δεν συμφωνήσει υπάρχουν και οι δικηγόροι και τα δικαστήρια.....εμείς πλέον εκέι έχουμε καταφύγει ώστε να έχει αυτά που χρειάζεται και η αδερφή μου και ο μικρός...καλή δύναμη!!!

πως και την παρατησε εγκυο ????κριμα πολυ να γινει ετσι.
17-01-2013, 17:35
rafailia90

Quote:

Originally Posted by Danay1997

πως και την παρατησε εγκυο ????κριμα πολυ να γινει ετσι.

Αυτός (25 χρονών) είχε σχέση με μια 17χρονή πριν γνωρίσει την αδερφή μου....όταν ήταν με την αδερφή μου υποτίθεται ότι έιχαν χωρήσει με τη μικρή....αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ όπως μάθαμε αργότερα....
25-01-2013, 11:24
Erini

Σας ευχαριστώ κορίτσια με βοηθήσατε πολύ. Δεν έχω κάνει κουβέντα ακόμα με τον γιό μου αλλά είναι στο πρόγραμμα