Ηρεμία στη σχέση!

Καλησπέρα σας...είναι η πρώτη φορά που γράφω...είμαι τόσο μπερδεμένη που δεν ξέρω τι ακριβώς να κάνω... χρειάζομαι τη βοήθεια σας..Είμαι 20 χρονών και είμαι φοιτήτρια....Έχω σχέση εδώ και 1 χρόνο με ένα παιδί που είναι από το μέρος που σπουδάζω και είναι στην ηλικία μου...από την αρχή της σχέσης μας ήμασταν μια χαρά πολύ ερωτευμένοι..μόνο που το βασικότερο πρόβλημα στη σχέση μας που εκείνος δεν το καταλαβαίνει είναι ότι νευριάζει πολύ εύκολα ακόμη και όταν ο λόγος δεν έχει να κάνει με εμάς σε εμένα θα ξεσπάσει... και είναι τόσο κουραστικό αυτό το πράγμα... δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά.... πριν 3 μήνες έφυγε φανταρος και ενώ στις αρχές ήταν όλα καλά την τελευταία εβδομάδα έχει τύχει να μιλάμε και να είναι απότομος ή να μου μιλάει πολύ βιαστικά και δεν ξέρω τι γίνεται...έχει πολλά νεύρα και εγώ δεν είμαι των εντάσεων γενικότερα...απλά τον αγαπάω πολύ... προσπαθώ να κρατάω τις ισορροπίες και να μην τον φέρνω σε σημείο ώστε να εκνευρίζεται με το παραμικρό αλλά να μην φταίω εγώ για τα νεύρα του και να τα απολαμβάνω εγώ, πάει πολύ!!! :(

Α ρε κοπελια, περνας κ το φανταριλικι, τι να σου λεω τωρα, χαρα στο κουραγιο σου! Εχεις μεγαλες αντοχες!

Άστα...η αλήθεια έχω μεγάλη υπομονή άρα και αντοχή...αλλά δεν ξέρω αν με την συγκεκριμένη συμπεριφορά μπορώ να αντέξω μέχρι τον αύγουστο που απολύεται ο κύριος!

Το μερος που σπουδαζεις ποσο κοντα ειναι με το μερος που μεγαλωσες? Δηλ αμα τελειωσεις τη σχολη τι θα γινει?

νησιά είναι και τα 2...και εντάξει συχνή συγκοινωνία με τα αεροπλάνα-καράβια... για να τελειώσω θέλω 1,5 χρόνο ακόμα!

Προσπάθησε να θίξεις τον εγωισμό του ή κάτι παρόμοιο για να καταλάβει πως δεν είναι σωστό αυτό που κάνει.Αν σε αγαπάει θα προσπαθήσει να αλλάξει

Δεν μπορώ να το κάνω αυτό...πες το ότι δεν μου πάει η καρδιά...δεν ξέρω...αν αλλάξω φοβάμαι ότι θα τον χάσω! αλλά και αν δεν αλλάξω θα με χάσει εκείνος... πφφφ...

Δηλαδη για πες κανενα παραδειγμα να καταλαβουμε.
Με το προηγουμενο ερωτημα εννοω οτι οταν τελειωσεις με το καλο τι θα γινει? Θα πας εσυ να μεινεις στο μερος του ή θα ρθει αυτος?
Γιατι οκ μπορει να υπαρχει συχνη συγκοινωνια αλλα να περνανε τα χρονια και ο ενας να ναι εδω και ο αλλος εκει τι ζευγαρι θα ειναι αυτο?
Καποια στιγμη πρεπει να στε στο ιδιο μερος μονιμα, οχι part time. Aν και ενταξει αλλο ειναι το θεμα μας τωρα, απλα λεω πως το χεις σκεφτει και αν γινεται πρακτικα.

Τους τελευταίους 3 μήνες λείπει... πριν το φανταριλίκι μέναμε μαζί στο σπίτι μου!... στην ουσία συγκατοικούσαμε...εντάξει έλειψα εγώ 1 μήνα το καλοκαίρι τώρα τα χριστούγεννα ήρθε εκείνος και έκατσε 4 μέρες....και το πάσχα θα κάτσω μάλλον εγώ εδώ που θα πάρει και αυτός άδεια για να το περάσουμε μαζί, με τους δικούς του ... γενικά δεν είμαστε πολύ καιρό χωριστά και καλά ο ένας μακριά από τον άλλο....
Αυτά...εκείνος σκέφτεται το μέλλον όταν μου πρότεινε να μείνω εδώ το πάσχα έμαθα από τον κολλητό του ότι σκέφτεται όταν απολυθεί να βρούμε ένα σπίτι μαζί και να δώσουμε λόγο....

Ωραια, επομενως δεν τιθεται θεμα αποστασης. Στο λεω γιατι γενικα ειμαι αντιθετος στις εξ αποστασεως σχεσεις χωρις προοπτικη.
Για πες κανενα παραδειγμα που λες σου φωναζει να καταλαβουμε τι εννοεις γτ μπορει να το παρερμηνευεις.

Quote:

---

Originally Posted by rafailia90

Δεν μπορώ να το κάνω αυτό...πες το ότι δεν μου πάει η καρδιά...δεν ξέρω...αν αλλάξω φοβάμαι ότι θα τον χάσω! αλλά και αν δεν αλλάξω θα με χάσει εκείνος... πφφφ...

---

Κοίτα εσύ τον ξέρεις σαν άτομο και σαν χαρακτήρα.Άμα πιστεύεις οτι μπορεί και να αλλάξει, η να φιλοτιμηθεί αν καταλάβει πόσο τον αγαπάς και να κάνει μια προσπάθεια μόνος του περίμενε λίγο ακόμα.Αλλα αν ξέρεις οτι δεν θα αλλάξει για πόσο ακόμα θα αντέξεις;
Αμα ισχύει το δεύτερο είναι προτιμότερο να το ξεκαθαρίσεις απο τώρα.Γιατί οσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ θα δένεσαι μαζί του και θα είναι όλο και πιο δύσκολο να τον ξεπεράσεις.Βέβαια στην τελική το τι θα κάνεις εξαρτάται απο τον χαρακτήρα σου.Για παράδειγμα εγώ αν τα είχα με κάποια και την αγαπούσα θα έμενα μαζί της και θα προσπερνούσα όλες τις παραξενιές της, θα αγνοούσα αν ήξερα οτι σύντομα μπορεί και να τελειώσει απλα για να είμαι μαζί της.
Εσύ αποφασίζεις.....

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ωραια, επομενως δεν τιθεται θεμα αποστασης. Στο λεω γιατι γενικα ειμαι αντιθετος στις εξ αποστασεως σχεσεις χωρις προοπτικη.
Για πες κανενα παραδειγμα που λες σου φωναζει να καταλαβουμε τι εννοεις γτ μπορει να το παρερμηνευεις.

---

Ας πούμε σήμερα...με πήρε τηλ να μου πει τι κάνω και τέτοια και μετά μου έιπε ένα νέο για κάτι φίλους μας και μετά ήθελε να το κλείσει και του λέω αυτό με πήρες να μου πεις και άρχισε να φωνάζει λέγοντας γαμώ την...για να δω τι κάνεις σε πήρα ρε... και του το έκλεισα.....κάτι τέτοια σκηνικά!

Δηλαδη εσυ τι ηθελες να σου πει? Δεν ενδιαφερθηκε για σενα τι κανεις κ πως εισαι? Ε και μετα σου ειπαε κι ενα νεο για φιλους κοινους. Δηλ τι επρεπε να σε πει το παλλικαρι? γιατι του γκρινιαζεις ρε ραφαελα?

ναι εντάξει...έχεις δίκιο ίσως τον αποπήρα και εγώ....απλά είναι κυκλοθυμικός και το ξέρει....τώρα πάλι μέσα στη γλύκα είναι που μιλάμε...αυτό το ζεστό τη μια και κρύο την άλλη είναι που δεν μπορώ... και του το έχω πει!

E αμα του γκρινιαζεις μπορει κ να ξεφυγει λιγο κ να σε βρισει. Πιστεψε με, εχω παει στρατο κ ξερω πως ειναι. Οσα κ να λεμε απ εξω δε συγκρινεται με το να το βιωνεις. Ειναι σημαντικη η πιεση απο τη στερηση ελευθεριας και τα νευρα ειναι στο φουλ. Ειναι λιγο σαν το μπιγκ μπραδερ που ολα διογκωνοντε κ ξεσπας στους ανθρωπους που αγαπας. Οταν βγαινεις εισαι αλλος ανθρωπος. Και δεν ειναι μονο η στερηση ελευθεριας. Ειναι οτι στη σπανε οι αλλοι, οτι βαριεσαι, οτι εισαι μακρια απ το σπιτι σου, οτι κοιμασαι ακαταστατα κλπ κλπ. Κοιτα να κοψεις λοιπον τα παραπονα και να δειξεις μια κατανοηση στο παιδι κ σε αυτα που περναει. Αυτα γινοντε, ο ανθρωπος δε γινεται. Μακαρι τα προβληματα των σχεσεων να ταν αυτα. Και ο,τι ξερεις οτι τον ερεθιζει μη του το κοπανας στο κεφαλι.