Printable View
Εχει αντιμετωπισει κανεις,οριστικα τις ιδεοληψιες; Η ψυχοθεραπεια απο μονη της αρκει; Τα φαρμακα ή τα συμπληρωματα διατροφης για επαναπροσληψη σεροτονινης οπως ειναι η τρυπτοφανη(5htp) βοηθανε;
Αν καποιος δε θελει να παρει φαρμακα, κατι φυτικο υπαρχει,πχ τα ανθοιαματα του Μπαχ;
Καλησπερα Ιφιγενεια , εχω 10 χρονια και βαλε ΙΨΔ φαρμακα εχω δοκιμασει αλλα δεν εχω ολοκληρωσει ποτε φαρμακευτικη αγωγη.
Στο ερωτημα σου αν δηλαδη φευγουν οριστικα καποια στιγμη οι ιδεοληψιες δεν εχω απαντηση , αλλα πιστευω πως ειναι αδυνατον να απαλλαγεις για παντα.
Αυτο που πιστευω πως αλλαζει με την ψυχοθεραπεια ειναι ο τροπος με τον οποιο τις αντιμετωπιζεις . Μετα απο καποιο διαστημα αρχιζεις να βλεπεις τις ιδεοληψιες στην πραγματκη τους διασταση , δηλαδη σαν απλες σκεψεις που δεν μπορουν να σε βλαψουν ,και τις αφηνεις απλα να περναν χωρις να σου δημιουργουν προβλημα στην ζωη σου.
Οσο για τα διαφορα φυτικα σκευασματα εχω χρησιμοποιησει αρκετα απο αυτα χωρις ιδιαιτερο αποτελεσμα . Εμενα με βοηθησαν κυριως στο να αντιμετωπισω τα σωματικα συμπτωματα του αγχους και στον υπνο , αλλα απο εκει και περα δεν ειδα διαφορα σε οτι αφορα τις ιδεοληψιες.
Ευχαριστω για την απαντηση σου Betelgeuse! Δοκιμασες εναλλακτικες θεραπειες ποτε? Ομως ομοιοπαθητικη ή βελονισμο?
Ifigeneia se poia hlikia emfanisthke i ideopsychanagkastikh diataraxh?
Christo78,στα 25 νομιζω ξεκινησε και τωρα ειμαι 30
Α σε μεγαλη ηλικια σου εμφανιστηκε , εμενα στα 16 ειχε εκδηλωθει σχεδον πληρως .
Εναλλακτικες θεραπειες οχι δεν εχω δοκιμασει , εχω κανει ομαδικη θεραπεια και τωρα εχω αρχισει εδω και 2 μηνες περιπου ατομικες συνεδριες.
Εσυ τι εχεις κανει μεχρι στιγμης για να το αντιμετωπισεις?
Ιφιγένεια, το αν χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία, ή και τα δύο ταυτόχρονα, είναι κάτι που διαφέρει σε κάθε περίπτωση. Οπότε, δεν μπορεί να δοθεί μια γενική απάντηση για το αν αρκεί ή όχι η ψυχοθεραπεία. Τώρα οι εναλλακτικές θεραπείες που ανέφερες δεν έχουν καμία αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα στην ιδεοψυχαναγκαστική. Ενδεχομένως να βοηθήσουν σε κάποιες άλλες αγχώδεις καταστάσεις, όχι όμως σε ΙΨΔ. Όσο για την καλή διατροφή, πάντα βοηθά. Δεν υπάρχει όμως ούτε παραδοσιακό, ούτε εναλλακτικό 'φάρμακο', που από μόνο του να δίνει μια λύση. Μέχρι σήμερα λοιπόν πώς έχεις αντιμετωπίσει την όλη κατάσταση?
Η γνωστικη συμπεριφορικη μεθοδος ψυχολογιας βοηθαει, με τη μεθοδο της εσωτερικης παρατηρησης. Εχω γραψει αρκετα παλια εκτενως στο φορουμ στην ενοτητα ΙΨΔ για τη μεθοδο αυτη σε θεματα που ειχαν ανοιξει μελη. Αν ειναι χρονιο το προβλημα και μεγαλη η ενταση της καλύτερα να το συζητησεις με καποιον καλο ειδικο. Η μεθοδος αυτη ειναι αποτελεσματικη. Καποιες φορες όμως η ιψδ ερχεται με τετοια ενταση, ιδιως αμα βασιζεται σε προσφατα περιστατικα στη ζωη του ατομου, ενος ατομου όμως με παρελθον, που ειναι σαν ορμητικος χειμαρρος που παρασυρει καθε τι στο διαβα του και τιποτα δεν μπορει να τον εμποδισει. Και η ψυχικη ενταση να ξερεις ειναι αιτιο προβλημάτων υγειας. Οση ειναι η ενταση της ιψδ αλλη τοση ειναι η ενταση της θελησης/πεισμα που πρεπει μεσα σου να ψαξεις να βρεις για να την αναχαιτησεις. Εκει ειναι που η εφαρμογη της μεθοδου που σου προτεινω ειναι δυσκολη.
Γιαννη απλα να συμπληρωσω πως πρωτα απο ολα χρειαζεται χρονος. Δεν γινεται απο την μια στιγμη στην αλλη να το παρεις αποφαση και απλα να το αντιμετωπισεις.
Εγω τα πρωτα 3 χρονια δεν ειχα καταλαβει καν οτι προκειται για αγχος, μετα φοβομουν για 2 χρονια να παω σε ειδικο γιατι νομιζα οτι εχω σχιζοφρενεια , μετα ημουν σε αρνηση και εντελει 10 χρονια αρχισα σοβαρη προσπαθεια για θεραπεια. επρεπε να περασω 2 φορες καταθλιψη για να ξυπνησω .
Ο τελευταιος ψυχιατρος που πηγα ειναι και ψυχαναλυτης και μου ειπε οτι πανω κατω χρειαζονται 7 χρονια μεχρι να συνειδητοποιησει καποιος οτι εχει προβλημα . Δεν νομιζω να ισχυει αλλα οκ το μεταφερω.
Τελος παντως αυτο που θελω να πω ειναι πως πριν κανει καποιος θεραπεια πρεπει να ειναι σιγουρος οτι το θελει και να την κανει συνειδητα
Το να σου πει καποιος κανε αυτη την θεραπεια και θα σου φυγει ειναι σχεδον ανουσιο αν εσυ ο ιδιος δεν εισαι ετοιμος.
betelgeuse, δεν διαφωνω με τα όσα λες, απλα μια εισηγηση εκανα μεσα από τη δικη μου εμπειρια. Επειδη καποιος που βρισκεται στο σταδιο της συνηδητοποίησης του προβληματος και νιωθει την αναγκη θεραπειας, αφου καταλαβει ότι με τις δικες του προσπαθειες δεν λύνεται το προβλημα ή οι δικές του προσπαθειες δεν απεδωσαν αποτελέσματα αρχίζει το ψάξιμο. Ψάξιμο για καταλληλη θεραπεια. Σ αυτο το σταδιο υποβοηθα, απο την αποψη δεν αφηνεται να πελαγοδρομει, το να τυχει συμβουλης απο ανθρωπους με παρομοια ή συναφή εμπειρια που εχουν γνωρισει επίσης μορφες θεραπειας οι οποιες τους εχουν βοηθησει. Σιγουρα μπορει για το δεδομενο ατομο να μην ειναι οι καταλληλες. Από τη στιγμη όμως που επιστημονικα ειναι αποδεκτες και τα ατομα τα οποια τις εχουν δοκιμασει είδαν ωφελεια, ποιος ο λόγος να μην τις προτεινουν, όπως λεμε δες το κι αυτο δεν χανεις τιποτα. Επισης το να νιωσει καποιος ετοιμος για θεραπεια πιστευω υποβοηθα το να του κεντρισει καποιος το ενδιαφερον, να του βαλει τη σκεψη, κι απ εκει και περα συμφωνω μαζι σου πως θα το κανει επειδη το θελει, συνηδειτα.
Πιστεψε με, και μεσα απο τα δικα σου βιωματα θα χεις καταλαβει, πως όσο καταλληλη κι αν ειναι η μεθοδος για το δεδομενο ατομο δεν σημαινει ότι τα πραγματα εγιναν ευκολα. Μπορει η θεραπεια ήδη να το εχει βοηθησει να καταλάβει και μαλιστα με ακριβεια το προβλημα του και να αγωνιζεται να εφαρμοζει τις θεραπευτικες τις μεθοδους για χρονια αλλά τα αποτελεσματα ειτε να ειναι πενιχρα ειτε καποτε να υποτροπιάζει ή να επανερχεται στα προηγούμενα, ιδιως αν στην πορεια εξακολουθουν τα βιωματα ή τα θεματα ψυχολογιας μεσα του ειναι απο χρονια βαθια ριζωμενα.
Τελικα εδω μπορει να θεωρητικολογουμε, στην πραξη όμως δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα. Στην πραξη εχεις συνεχεια στο νου τη σκεψη ότι παλευεις, η θεραπεια σε εχει βοηθησει στο να ξερεις τι πρεπει να κανεις και πως αυτο βοηθαει στο να αλλάξεις. Αυτα που λεω πιο πάνω για την ενταση της θελησης και του πεισματος ίσως τελικα να ναι ο μονος τροπος για να δουλεψει η θεραπεια και να λυθει το προβλημα. Και παλι επαναλαμβανω πως τα πραγματα δεν ειναι καθολου ευκολα. Εισαι, απ εκει και περα, και κανεις δεν ξερει για ποσο, σε μια φαση που συνηδητα και καθημερινα παλευεις.
Ελπίζω να μην κουρασα..