Στα μπλογκ εκφραζεις τη μοναξια σου, στα φορουμ κλαιγεσαι για τη μοναξια σου και στο τουιτερ απλα την υπονοεις.
Printable View
Στα μπλογκ εκφραζεις τη μοναξια σου, στα φορουμ κλαιγεσαι για τη μοναξια σου και στο τουιτερ απλα την υπονοεις.
Στεφανε αμα το γραψες το παραπανω μονος σου, ειναι κ γαμω τα quotes!!! Κλεβωωωω !!!!!!!!!!!!
Μόνο που ουτε στα μπλογκ, ουτε στα φορουμ, ουτε στα τουιτερ ξεπερνας τη μοναξια σου... απλα υποκαθιστας την προσωπικη επικοινωνια αντι να λύσεις το προβλημα σου στην προσωπικη επικοινωνια.
Δεν σε ταρακουναει παντα Γιατι αν ο αλλος εχει μαθει να "καλυπτεται" και να εκφραζει τα συναισθηματα του ,τις αναγκες του , μεσα απο οθονες Θελει νομιζω λιγη ειδικη βοηθεια γενικα , και προσπαθεια δικια του ,για να καταφερει να τις εκφρασει δια ζωσεις . : )
Συμφωνω απόλυτα και με τις δυο απόψεις. Εχει εγκλωβιστει σε ενα χωρο υποτιθεται ασφαλειας όπου εκφραζεται. Ασφαλεια, ήτοι δεν υπαρχουν τα προβληματα εκει και οι αρνητικοι ψυχολογικοι παραγοντες, δεν ακλειεται εκει να ρθει προσωπο με προσωπο μ αυτα. Εχει υποκαταστησει τη δια ζωσης επιοκοινωνια με το πληκτρολόγιο και την οθονη. Για να το κανει αυτο σημαινει πως για καποιους λόγους απωθείτε στο να εκφραστει δια ζωσης ή δεν έχει τα καταλληλα ατομα για το σκοπο αυτο.
Ενας καλος λόγος, ιδιως σε ατομα με χαμηλη αυτοεκτιμηση ή ψυχολογικη καταπτωση μπορει να αναζωογωνησει σε απίστευτο βαθμό τη διαθεση του ατομου. Δεν ειναι και τοσο ευκολο όμως να κρατησει αυτο αμα η καταπτωση εχει μονιμο χαρακτηρα ενω ο καλος λογος ειναι μια ωραια κουβεντα της στιγμης που αν αυτος που σου την ειπε δεν ειναι συνεχως κοντα σου ή δεν σε ενθαρρυνει συνεχεια με τον ιδιο τροπο, μολις κρυωσει εξασθενει και μετα χανεται και μενει απλα μια αναμνηση. Ταρακουνουν μεν τα λογια (πρωτα να χεις τη διακριση να απορριπτεις τον μειωτικο λόγο) θελει όμως πολλή θεληση, ελπιδα και αντοχες για να γινει βιωμα κι οσο πιο δυσκολο ειναι το προβλημα του ατομου αναλογα τοσο δυσκολο ειναι και το να γινει βιωμα.