Δεν σταματαει να με εκπλησει...πως πνιγομαστε σε μια κουταλια νερο.

Το κουταλι ειναι διαφορετικο για τον καθενα. Οταν εκφραζεις στους αλλους την αιτια της στενοχωριας σου , πολλες φορες διαπιστωνεις οτι τελικα ειναι κατι ασημαντο , πραγματικα ασημαντο και οτι για ακομα μια φορα πνιγηκες σε μια κουταλια νερο.

Το ιδιο ισχυει οταν ακους προβληματισμους απο τους αλλους. Πολλες φορες βλεπεις οτι πνιγονται και στενοχωριουνται για το τιποτα. Σιγουρα υπαρχουν και σοβαρα προβληματα , αλλα τα περισσοτερα ειναι σχετικα ασημαντα. Σε κανει να αναρωτιεσαι πολλες φορες , πως κατι που μας απασχολει εντονα , και το εκλαμβανουμε ως προβλημα , καταφερνει τελικα να μπει στο πετσι μας και να υποβιβασει την σκεψη μας σε σημειο που να το θεωρουμε πλεον Γολγοθα. Καλο ειναι να το εξορκιζουμε με καποιο τροπο λεγοντας τον προβληματισμο μας σε καποιον πριν φυσικα καταληξει να γινει ογκολιθος. Φυσικα καποιοι προβληματισμοι δεν μπορουν να υποθουν στον οποιονδηποτε και καλο ειναι να χεις διπλα σου ατομα αξια εμπιστοσυνης. Δεν μπορουμε να ζησουμε αραγε χωρις τετοιου ειδους προβληματα? Εδω, πιστευω μπαινει και το γνωθει σ'αυτον , πολλες φορες μας προβληματισε και μας στενοχωρησε καποιο αλλο γεγονος και μεις αναλυοντας το με την σκεψη μας και θετοντας καποιες "αρχες περι του εαυτου μας που της θεωρουμε δεδομενες" , καταληγουμε σε λαθος αλλυσιδωτα συμπερασματα.
Αυτα , απλως καποιες σκεψεις.

Keep, πολλούς προβληματισμούς μαζί έχεις βάλει
και χρειάζονται τουλάχιστον
10 διαφορετικές επιμέρους απαντήσεις.

Επειδή στις ανθρώπινες σχέσεις
παίζονται πολλά παιχνίδια επικράτησης και ανταγωνισμού,
συχνά σοβαρά θέματα περνάνε σε δεύτερη μοίρα
ενώ συχνά την προσοχή κερδίζει κάτι ασήμαντο που προβάλλεται ως σοβαρό
(λέω εγώ τώρα).
Και τελικά το ζητούμενο δεν είναι όταν έχουμε πρόβλημα να το επικοινωνήσουμε
και, αν όχι να βοηθηθούμε,
τουλάχιστον να το βγάλουμε από μέσα μας;
Ίσως μετατόπισα το ζητούμενο του ερωτήματός σου.
Θες να πεις ότι συχνά πελαγώνουμε άνευ λόγου και αιτίας
για κάτι ασήμαντο,
ενώ εγώ λέω για σοβαρά θέματα που δε δίνεται η πρέπουσα προσοχή.
Το λέω σκεφτόμενη τόσο θέματα ζωτικής σημασίας,
όπως στην εργασία ή ό,τι αντιμετωπίζουμε σαν πολίτες μιας χώρας,
όσο και κάνοντας συσχετισμούς στις προσωπικές σχέσεις και στις οικογένειες
και στις προτεραιότητες που βάζουν.

Γι' αυτό που λες στο τέλος, τα λάθος συμπεράσματα,
όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ,
προσωπικά έχω πέσει σε λάθος συμπεράσματα
όταν δεν αντέχω να δω την αλήθεια κατάματα,
βολεύομαι σε καταστάσεις,
και ενώ αντιλαμβάνομαι τι συμβαίνει κι ότι κάτι δεν πάει καλά
"χαϊδεύω" τον εαυτό μου και στρουθοκαμηλίζω.
Έτσι την ευθύνη στο τέλος τη φέρω εγώ.

Απ' την άλλη, νομίζω μπαίνουν κι άλλοι πολλοί παράγοντες στη μέση,
όταν κάνουμε αναγωγή του πραγματικού προβλήματος σε κάποιο άλλο,
διαφορετικό. Μπορεί να το κάνουμε συνειδητά
για να γλιτώσουμε από επίπονες παραδοχές για τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Αλλά τελικά μήπως αυτό λειτουργεί και σαν λύτρωση
ή σαν γιατρειά από κάποια ίωση;
Αρκεί να μην το παρακανουμε βέβαια
γιατί χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα
λόγω έλλειψης θάρρους
και χάνουμε και το τρένο!
Αυτά, φεύγω, γιατί το μετρό έχει απεργία
και θα χάσω το λεωφορείο και τον ηλεκτρικό
και μετά θα τρέχω και δε θα φτάνω!
Καλημέρα! :-)

Ρε σεις μην την ψαχνετε πολυ, οσο την ψαχνετε τοσο μπερδευεστε.. απο τη στιγμη που περα απο τους αντικειμενικους παραγοντες παιζουν κ υποκειμενικοι το θεμα ειναι ξεκαθαρο, δν χρειαζεται περαιτερω αναλυση! Διοτι δν εχουμε να κανουμε με αντικειμενα, αλλα με υποκειμενα (ανθρωπους)! Τελος τωρα με το συντακτικο! Εγω πιστευω δν θελει κ πολλη αναλυση, τι κ πως κ γιατι.. Το ζητημα ειναι η εφαρμογη της θεωριας στην πραξη! Αυτα!!! :)

Μάλλον δυστυχώς, ζωή χωρίς προβλήματα δεν γίνεται. Θάταν άραγε υπερβολή να πούμε ότι η ζωή από μόνη της είναι ένα πρόβλημα?
Μετά κι εμείς να μην έχουμε προβλήματα, λέμε τώρα.. έχουν οι άλλοι γύρω μας.. Νομίζω το θέμα είναι πως θα μπορούσαμε να τα διαχειριζόμαστε όσο γίνεται καλύτερα.
Οπότε πάλι κι εδώ μπαίνει ο παράγοντας παιδεία κι επανεκπαίδευση σ' όσα μας έμαθαν τελικά ή δεν μας έμαθαν, για ν' αποτελούμε μέρος της λύσης κι όχι του προβλήματος.
Αυτό το τελευταίο κάπου τόχω διαβάσει.. και μ' άρεσε πολύ!

Η γνώμη μου είναι ότι πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι που μεγαλοποιούν τα προβλήματά τους και πνίγονται σε μία κουταλιά νερό.
Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που φαίνεται ότι πνίγονται σε μία κουταλιά νερό στον εξωτερικό κόσμο αλλά στην ουσία δεν είναι μόνο μία κουταλιά αλλά θάλασσα. Είναι δύσκολο κάποιος να κρίνει αν το πρόβλημα κάποιου άλλου είναι εύκολο ή όχι γιατί πολύ απλά στη συγκεκριμένη θέση είναι μόνο αυτός που αντιμετωπίζει το πρόβλημα.

ανωνυμη
εχεις δικιο απολυτο στο οτι ο καθενας με καποιο προβλημα μπορει να το βλεπει βουνο και καθολου δεν τον ανακουφιζει το οτι σε καποιον αλλο φαινεται απλο.
το θεμα ομως αλλαζει άρδην ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ για το προβλημα που αυτος θεωρει τεραστιο και ειτε δεν το γνωριζει ειτε απο απελπισια δεν ειναι σε θεση να το δει.
εκει ειναι πολυ σημαντικο καποιος να καταφερει να του δειξει προς τον δρομο της λυσης.

Ναι έχεις απόλυτο δίκιο ρέμεντυ σε όσα λες.
Απλά πχ αν κάποιος έχει κατάθλιψη, κάποιος που δεν έχει μπορεί να του βρίσκει χίλιες λύσεις αλλά δεν ικανοποιούν αυτές οι λύσεις αυτόν που έχει.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι κάποιος που έχει προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις να τον συμβουλεύουν βγες έξω και γνώριζε άτομα. Αυτό είναι λύση για τους περισσότερους αλλά τα προβλήματα πχ στις διαπροσωπικές σχέσεις μπορεί να έχουν κάποια αιτιολογία ή αφετηρία που αυτός που δίνει τις συμβουλές να μη μπορεί να τα καταλάβει. Δεν έχουν όλοι άνθρωποι το ίδιο ψυχολογικό υπόβαθρο ούτε τις ίδιες αντοχές σε διαφορετικά θέματα.
Κάποιος μπορεί να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό στα προσωπικά του ενώ στα επαγγελματικά του να ξεπερνάει πιο εύκολα τις δυσκολίες και το ανάποδο. Αν κάποιος έχει ένα πρόβλημα και πνίγεται σε αυτό το σίγουρο είναι ότι είναι μεγάλο πρόβλημα για αυτόν εκτός αν το προβλημά του είναι η υπερβολή και θέλει να δείχνει ότι έχει προβλήματα.

σωστα ανωνυμους(1) :Ρ
αλλα μπορει η απαντηση να μην ειναι οπως λες το "χαμογελα βρε, γιατι να εισαι θλιμμενη?" η το "βγες εξω ", αλλα να καταφερει καποιος να τον πεισει να βρει καποιες δυσλειτουργιες που του προκαλεσαν τις κακες σχεσεις, η την καταθλιψη, οχι δια μαγειας, αλλα με σωστο ψαξιμο η με την βοηθεια ενος ειδικου αν δεν γινεται αλλιως, κι αυτο οντως να τον βοηθησει παρολο που πνιγεται.

Quote:

---

Originally Posted by anonymous_1

Ναι έχεις απόλυτο δίκιο ρέμεντυ σε όσα λες.
Απλά πχ αν κάποιος έχει κατάθλιψη, κάποιος που δεν έχει μπορεί να του βρίσκει χίλιες λύσεις αλλά δεν ικανοποιούν αυτές οι λύσεις αυτόν που έχει.

Πιστεύω ότι το ζητούμενο είναι ο καθένας μας που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα να βρει τη λύση που είναι γι' αυτόν κατάλληλη κι όχι την λύση που θα σου υποδείξει κάποιος τρίτος. Μπα δεν ισχύει ότι για να βοηθήσεις τον άλλο να βρει λύση πρέπει κι εσύ να πάσχεις π.χ. από κατάθλιψη.. Ίσως ν' ανακουφίζεσαι, επειδή ο άλλος έχει με σένα το ίδιο πρόβλημα, αλλά
σίγουρα δεν θα εμπιστευτείς όσα σου προτείνει.. και λογικό είναι να καταφύγεις εκεί που θα πάρεις υγιή κατεύθυνση και θα οδηγηθείς να δεις μόνος σου εναλλακτικές..

Ένα άλλο παράδειγμα είναι κάποιος που έχει προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις να τον συμβουλεύουν βγες έξω και γνώριζε άτομα. Αυτό είναι λύση για τους περισσότερους αλλά τα προβλήματα πχ στις διαπροσωπικές σχέσεις μπορεί να έχουν κάποια αιτιολογία ή αφετηρία που αυτός που δίνει τις συμβουλές να μη μπορεί να τα καταλάβει. Δεν έχουν όλοι άνθρωποι το ίδιο ψυχολογικό υπόβαθρο ούτε τις ίδιες αντοχές σε διαφορετικά θέματα.

Μα αν μιλήσεις σε κάποιον που εμπιστεύεσαι, σημαίνει ότι είναι και γνώστης της κατάστασης κι αντικειμενικός, οπότε το πρώτο που θα κοιτάξει είναι το αίτιο του προβλήματος, ώστε η συμβουλή που θα δώσει να είναι αποτελεσματική και με διάρκεια κι όχι μόνο για ν' αντιμετωπιστεί προσωρινά το όποιο πρόβλημα.

Κάποιος μπορεί να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό στα προσωπικά του ενώ στα επαγγελματικά του να ξεπερνάει πιο εύκολα τις δυσκολίες και το ανάποδο. Αν κάποιος έχει ένα πρόβλημα και πνίγεται σε αυτό το σίγουρο είναι ότι είναι μεγάλο πρόβλημα για αυτόν εκτός αν το προβλημά του είναι η υπερβολή και θέλει να δείχνει ότι έχει προβλήματα.

---

Τα προβλήματα διογκώνονται κι απ' την δυσλειτουργική μας σκέψη, γι' αυτό ίσως χρειάζεται να βλέπουμε και κατά πόσο ρεαλιστικό είναι να τα χάνουμε μπροστά στην πρώτη δυσκολία.

Ευχαριστω ολους για τις απαντησεις και τις αποψεις. Ηταν λιγο αφηρημενο το θεμα και δεν αναφεροταν σε ενα συγκεκριμενο προβλημα , μιας και δε υπαρχει κιολας καποιο συγκεκριμενο προβλημα:)

Οχι οτι δεν εχω προβληματα , αλλα τουλαχιστον δεν ειναι τοσο ψυχολογικης υφης , αν και σχεδον οποιοδηποτε προβλημα θα μπορουσε να αναχθει εκει πιστευω , μονο που δεν ειμαστε μηχανες ωστε να αναβαθμιζουμε τον εαυτο μας κατα βουληση και να ξεπερναμε καθε δυσκολια.

Μου αρεσε ενα ρητο που ειχα διαβασει καποτε , δεν ξερω αν το θυμαμαι κατα γραμμα αλλα γενικα ελεγε:

Οι ανθρωποι προτιμουν να πεθανουν , παρα να επιλυσουν ενα προβλημα....και αυτο ακριβως κανουν (λιγο μακαβριο:P)

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Ευχαριστω ολους για τις απαντησεις και τις αποψεις. Ηταν λιγο αφηρημενο το θεμα και δεν αναφεροταν σε ενα συγκεκριμενο προβλημα , μιας και δε υπαρχει κιολας καποιο συγκεκριμενο προβλημα:)

Οχι οτι δεν εχω προβληματα , αλλα τουλαχιστον δεν ειναι τοσο ψυχολογικης υφης , αν και σχεδον οποιοδηποτε προβλημα θα μπορουσε να αναχθει εκει πιστευω , μονο που δεν ειμαστε μηχανες ωστε να αναβαθμιζουμε τον εαυτο μας κατα βουληση και να ξεπερναμε καθε δυσκολια.

Μου αρεσε ενα ρητο που ειχα διαβασει καποτε , δεν ξερω αν το θυμαμαι κατα γραμμα αλλα γενικα ελεγε:

Οι ανθρωποι προτιμουν να πεθανουν , παρα να επιλυσουν ενα προβλημα....και αυτο ακριβως κανουν (λιγο μακαβριο:P)

---

Καλημέρα Κηπ :-)
Η αλήθεια είναι πως είτε μας αρέσει, είτε όχι και οι δυσκολίες και τα προβλήματά μας τελικά, αποτελούν τη γνωστική μας βάση και είναι κι αιτίες για την εξέλιξή μας.
Βέβαια, είμαι της άποψης ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε να μαθαίνει και μέσα απ' τη χαρά.
Λένε πως κάθε φορά, που αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα-δυσκολία, καλό είναι αντί να σκεφτούμε με απελπισία "όλα σε μένα!.." ή "άντε πάλι!.. "
ν' αναλογιστούμε "Τί να θέλει να μου δείξει τώρα αυτό, που μου συμβαίνει?" Νομίζω, ότι λίγο βοηθάει..