Παιδική Επιθετικότητα

Γεια σας,
ΕΧΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΟΥ ΓΙΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΔΙΟΤΙ ΕΧΩ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΞΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥ.
ΜΠΟΡΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΡΙΑΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΗΡΕΜΙΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΛΛΕΣ ΟΧΙ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΑΥΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ? ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΦΙΛΟΥΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Γεια σου.
Είδα χτες στην τηλεόραση μια εκπομπή με θέμα την επιθετικότητα των παιδιών και έλεγαν ότι δυστυχώς είναι συχνό φαινόμενο αυτό,πολλά παιδάκια εμφανίζουν επιθετικότητα πέρα από το φυσιολογικό,γιατί κάτι θέλουν να πουν με αυτόν τον τρόπο.
Πόσο χρονών είναι ο γιος σου?Πώς την εκδηλώνει την επιθετικότητα?Τι ακριβώς κάνει δηλαδή?

Αν είναι μικρό (κάτω των 5-6), είναι φυσιολογικό- νομίζω.
Και γω ρωτώ με τη σειρά μου... τι ακριβώς κάνει και τον χαρακτηρίζεις επιθετικό?

μηπως εισαι και η δικη σου συμπεριφορα ειναι παρομοια και το παιδι σε μιμειται? Δεν χρειαζεται να επιτιθεσαι σωματικα, και λεκτικα να το κανεις το ιδιο ειναι. Τα παιδια μας μιμουνται πολυ. Ο δικος μου (7 ετων) οταν δεν γινεται το δικο του τσιριζει, χτυπαει πορτες.... Και οταν του λεω γιατι το κανει μου απανταει \"εσυ γιατι φωναζεις?\" . Και πραγματι κι εγω καπως ετσι αντιδρω οταν του λεω κατι και δεν το κανει. Χωρις να το καταλαβαινουμε ειμαστε εμεις οι γονεις αυτοι που τους μαθαινουμε την επιθετικοτητα.

gramle θα συμφωνησω μαζι σου
τα ξεσπασματα του γιου μου ειναι ολοιδια με τα δικα μου..δυστυχως!

απο κει κ περα θελω να ξαναπω τους τροπους αντιμετωπισης που πηρα απο τον παιδοψυχιατρο(να ενημερωσω τα καινουργια μελη οτι πεθανε ο πατερας του κ αυτος ειναι ο λογος που παμε σε παιδοψυχιατρο )

χαμηλωνουμε στο υψος των ματιων του κ του μιλαμε ηρεμα με σταθερη φωνη κοιταζοντας τον στα ματια..του λεμε αυτο που θελουμε κι απο κει κ περα αγνοουμε τις υστερικες αντιδρασεις(αλλιως το παιδι μαθαινει να αποκτα μεσα απο την υστερια αυτο που θελει)
οταν ειμαστε σε ενα σπιτι κ το παιδι μας χτυπαει..τον απομακρινουμε απο την παρεα λεγοντας του οτι αν συνεχισει θα φυγουμε
κι οτι λεμε το κανουμε!

κ τελος κατι που θελω να πω για να το εμπεδωσω κι εγω ΔΕΝ τον χτυπαμε
η δραση αυτη βιας θα φερει ως αντιδραση τη βια!

....συνηθως τα μικρα δειχνουν με τη συμπεριφορα τους τη δυσλειτουργια στο οικογενειακο περιβαλλον!Συνηθως κατι δεν γινεται σωστα....

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΧΕΔΟΝ 3 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΔΕΛΦΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΤΑ 5-6 ΧΡΟΝΙΑ.
ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΟΥ ΜΙΛΑΜΕ ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΗΡΕΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟΥΜΠΑΡΕΙ ΜΕ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΕΣ.
ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΜΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΗΡΕΜΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΕΜΕΤΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ (ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ).

ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΝΑ ΒΡΗΚΑΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΤΟΥ ΦΕΡΘΗΚΑ ΑΣΧΗΜΑ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

....βαλτε ορια στο παιδι και θα δειτε πολυ θετικα αποτελεσματα,αρκει να το κανουν και οι 2 γονεις!

τα ιδια ειναι κ ο δικος μου γιος.τημ μια με ακουει και την αλλη οχι.μαλλον ειναι η ηλικια που φταιει.

Τα παιδιά γενικά θέλουν να γίνετε το δικό τους πολύ απλά γιατί θέλουν να καταφέρουν αυτό που θέλουν για να περάσουν καλύτερα.
Σε γενικές γραμμές και εμείς οι <<μεγάλοι>> το δικό μας θέλουμε να περνάει απλά η ζωή μας έδειξε ότι δεν είναι πάντα εφικτό.
Πιστεύω με τον καιρό όταν δεν γίνετε το δικό απλά θα ασχολείται με κάτι άλλο.

Ο τίτλος παιδική επιθετικότητα μηπως είναι λίγο υπερβολικός για το μικρό σου ???

ναι σιγουρα εγω ειμαι αρκετα ευχαρηστιμενη με τον δικο μου απλα μια απορια ειχα

Μαρία δεν το έλεγα για σένα το έλεγα για την chrkik .............

α οκ,ειμαι νεα εδω και περδευομαι καλε