Θέλω να δώσω ένα τέλος.

Τίποτα δε με κρατάει πλέον σε αυτήν τη ζωή. Νοιώθω ολομόναχη σ'αυτόν τον κόσμο,χωρίς κανένα στήριγμα. Χάθηκε κάθε μου ελπίδα για ανάκαμψη. Δε θέλω να πεθάνω,θέλω απλώς να σωθώ από αυτόν τον πόνο.

Κουκλίτσα καλώς ήρθες στην πραγματικότητα αυτή είναι αλήθεια είσαι μόνη σου κανείς δεν μπορεί να σ βοηθήσει παρτο πάνω σου χαλαρά μη βιάζεσάί κ πάλεψε το κ εξηγώ τ εννοώ οι γονείς σου π νομίζεις ότι σε βοηθάνε αμα το δεις λογικά τι κάνουν σου παρέχουν ένα περιβάλλον ασφαλείας κ κάποιεςανέσεις καθώς κ σ μαθαίνουν κάποια πράγματα για τη ζωή εσυ είσαι αυτή που θα διαβάσεις θα ερωτεύτεις θα χτυπήσεισ θα πονέσεισ όλα εσυ τα κανείς πολλοί γονείς είναι υπέρπροστατευτικόι κ κάνουν αρκετά πράγματα για να σε διευκολύνουν κ μπερδεύονται κ νομίζουν ότι αυτοί τα κάνουν όλα κ εσυ δεν κανείς τίποτα όχι κοριτσάκι κάτι κανείς κ ανάλογα αμοιβέσαι αν δεν διαβάσεις δεν θα πάρεις βαθμό είναι απλό

Δεν ξέρω. "Γονέας",μία λέξη με πολλαπλή σημασία. Δε γνωρίζω εαν είμαι απογοητευμένη από τους γονείς μου. Εκείνοι είναι σίγουρα από εμένα. Η μητέρα μου μου έχει φερθεί απαίσια. Νομίζω πως αρχίζω να τη μισώ. Δεν αντέχω ούτε την παρουσία της στο σπίτι. Δε θέλω όμως να κάνω τέτοιου είδους σκέψεις. Η μητέρα μου μου χάρισε τη ζωή. Πόσο ανόητη μπορεί να είμαι; Όμως δεν μπορώ ταυτόχρονα να αποβάλω αυτό το συναίσθημα της απέχθειας μόλις εμφανίζεται μπροστά μου. Είναι κυνική,φωνάζει διαρκώς,παρεκτρέπεται,με έχει κάνει νευρική. Είμαι πολύ κακός άνθρωπος τελικά.

κοιτα κουκλιτσα η μητερα σου φωναζει γτ σε βλεπει να μην προσπαθεισ οπωσ το κρινει αυτη εσενα δεν πρεπει να σε απασχολει αυτο πρεπει να προσπαθησεισ για σενα κανεισ δεν θα σ λυσει τα προβληματα αν δεν κανεισ κατι

Όλοι πιστεύουν πως δεν αγωνίζομαι αρκετά. Μόνο εγώ γνωρίζω πόση προσπάθεια καταβάλλω. Κανείς δεν καταλαβαίνει!

Από τον τρόπο που γράφεις φαίνεται ότι έχεις μία στοιχειώδη ευφυΐα την οποία προς το παρόν διοχετεύσεις στον αυτοοικτιρμό και το δράμα (κανένα πρόβλημα κι εγώ ήμουν έτσι ακριβώς στα 16 :P). Το θέμα είναι ότι δίνεις την αίσθηση ότι ναι μεν υποφέρεις αλλά ταυτόχρονα αντλείς μια ηδονή και αυτοπροσδιορίζεσαι με βάση αυτό που περνάς (απολύτως φυσιολογικό και αυτό). Από τη στιγμή όμως που διατηρείται αυτή η αμφιθυμία -και οδύνη και λαγνεία για την οδύνη- δυστυχώς παγιδεύεσαι σε ένα μεταίχμιο, δεν προχωράς ούτε μπρος ούτε πίσω και η στασιμότητα είναι θάνατος.

Δεδομένου ότι φαίνεται να στροφάρεις αυτό που έχεις να κάνεις είναι να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου ούτως ώστε να μπορεί να μπορέσει να υιοθετήσει και άλλα mindsets και άλλες ερμηνείες του κόσμου.

Έχεις τον έλεγχο. Πρόκειται για δεξιότητα που καλλιεργείται σταδιακά, όπως όταν μαθαίνεις μουσική ή διαπρέπεις σε ένα άθλημα. Τίποτα δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη και οι μεταπτώσεις θα υφίστανται αλλά το πόιντ είναι να μπεις στο τριπάκι να προσπαθείς λίγο λίγο να κάνεις κάτι που φαίνεται ενάντια στη φύση σου. Συχνά οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι κακό να πιέζεσαι λίγο παραπάνω και να κάνεις κάτι που δε θες. Εκεί χτίζεις όμως δεξιότητες ελέγχου.

Νοιώθεις χώμα, ναι, αλλά του δίνεις υπόσταση, το θρέφεις και αυτό ριζώνει όταν το δραματοποιείς. Μην.

Άμα κατάφερες να ξεπεράσεις το φόβο και να περπατήσεις ξέρω 'γω στην πόλη σου μια απόσταση που κάποτε σε τρόμαζε, μπορείς να πειραματιστείς απεριόριστα με αυτό. Άμα δε φοβάσαι δοκίμασε να πεις πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες δε θα έλεγες, να πας σε μέρη που δε θα ήθελες να πας μόνη (ακόμα και σε μια συναυλία και σε ένα καφέ) κτλ

Η εσωστρέφεια δεν είναι κακό πράγμα. Ναι, οι περισσότεροι θα πούνε ότι πρέπει να ανοίγεσαι και λοιπές φανφάρες αλλά καλώς ή κακώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι καλοί στο σχεσιακό κομμάτι, γίνονται επικριτικοί, υπεραπλουστευτικοί, κάνουν προβολές και είναι μικροπρεπείς και μαλάκες. Το θέμα δεν είναι να ανοιχτείς αλλά να ξέρεις πρώτον ποιους ανθρώπους μπορείς να εμπιστευτείς (ίσως και κανένας), δεύτερον πώς μπορείς να απομυθοποιήσεις τα κολλήματά σου εκθέτοντάς τα στη φόρα στον καθένα και τρίτον πώς θα διαχειριστείς αυτά που έχεις μέσα σου χωρίς να νοιώθεις συνεχώς την ανάγκη ότι ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ στη ζωή σου να υπήρχε κάποιος που καταλαβαίνει.

Petitefille σχολειο δεν πηγαινεις?
Mου κανει εντυπωση πως εισαι 9 το πρωι συνδεδεμενος ........

lol σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη βοήθεια και το ενδιαφέρον σας. Διαθέτετε το λέγειν και αυτή σας η ικανότητα με εντυπωσιάζει. Έχετε απόλυτο δίκιο. Οφείλω να αγωνισθώ ακόμη περισσότερο,να αναπτύξω ορισμένους μηχανισμούς προκειμένου να διευκολύνω τη ζωή μου και να αποβάλω τις προκαταλήψεις μου. betelgeuse,θα ήθελα να σας αναφέρω πως δεν πηγαίνω στο σχολείο εξαιτίας της αγοραφοβίας μου. Ανατρέξαμε στο Κ.Ε.Δ.Υ και εγκρίθηκε προς το παρόν η κατ'οίκον διδασκαλία αν και δεν ξεκίνησα ακόμη τα μαθήματα.

Δεν κατάλαβα τί εννοείτε. Σε εμένα αναφέρεστε; Δεν ονομάζομαι Έρη.

Πετιτ απο αυτα που εχεις γραψει μεχρι στιγμης εχεις πεσει σε ενα σωρο αντιφασεις.
Οπως για παραδειγμα μας λες οτι οι γονεις σου δεν γνωριζουν τις αυτοκτονικες σου τασεις αλλα λες οτι εχεις κανει 3 αποπειρες αυτοκτονιας σε αλλο σημειο μιλας για 2 αποπειρες. Λες οτι οι γονεις σου δεν νοιαζονται αλλα απο την αλλη νοιαζονται.Επισης γνωριζουν για τον αυτοτραυματισμο αλλα ταυτοχρονα δεν γνωριζουν.
Εγω μπορω να δεχτω οτι θελεις βοηθεια αλλα αν δεν εισαι ειλικρινης και ξεκαθαρη δεν μπορει ακνεις να σε βοηθησει........

Είμαι απολύτως ξεκάθαρη και ειλικρινής. Πρώτον οδηγήθηκα δύο φορές στο νοσοκομείο από υπερβολική δόση φαρμάκων όμως οι γονείς μου δε γνωρίζουν πως επρόκειτο για απόπειρα αυτοκτονίας καθώς επικαλέσθηκα την ΙΨΔ λέγοντας τους πως πήρα μεγάλο αριθμό υπνωτικών καθώς οι ψυχαναγκασμοί με οδήγησαν σε αυτό το σημείο,κάτι το οποίο εν μέρει ισχύει. Δεύτερον,το γνωρίζω πως οι γονείς μου πραγματικά νοιάζονται για εμένα απλώς αισθάνομαι πως αδιαφορούν και πως με αγνοούν. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του γνωρίζω και του αισθάνομαι. Και τρίτον δεν υποχρεωμένη να απολογηθώ σε κανέναν. Τα λεγόμενα μου είναι απολύτως αληθή. Έχω γνωρίσει αρκετούς κακοπροαίρετους ανθρώπους στη ζωή μου,συνεπώς τα λόγια σας δε με πλήγωσαν ιδιαίτερα. Το γεγονός όμως πως αμφισβητείτε τα λόγια ενός ανθρώπου που πραγματικά υποφέρει με κάνει να συνειδητοποιώ την αναισθησία που επικρατεί στον κόσμο. Δε ζητώ να με βοηθήσετε,ούτε παρακαλώ κανέναν. Τέλος,αν ο σκοπός μου ήταν με κάποιο τρόπο να προσελκύσω το ενδιαφέρον ανθρώπων που δε γνωρίζω και να περάσω το χρόνο μου ψευδόμενη ,πιστέψτε με,αυτή η ιστοσελίδη δε θα ήταν η κατάλληλη.

Ρε συ πετιτ σορρυ κιολας θελεις να πεθανεις λες οτι κοβεσαι κτλ κ ερχεσαι κ τα περιγραφεις λες κ θα γραψεις δοκιμιο, εγω οταν κοβομουν απο τον πονο κ τα νευρα οχι να γραψω, ουτε καν να σκεφτω δν μπορουσα, κ ποσο μαλλον να γραψω κ συγκροτημενα ελπιζω να μην κανεις πλακα γτ θα σε παρει ο διαολας

Ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια. Εγώ πάντοτε έτσι εκφράζομαι στην καθημερινότητα μου. Δικαίωμα μου είναι. Δε μου ενδιαφέρει η προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Σας είμαι ευγνώμων για την υποστήριξη σας. Τέλος συζητήσεως.