με αγαπανε οι φιλοι μουη μονο εγω αυτους?

γεια σε ολου!

με λενε Ιωαννα και ειμαι 15 ετων..πριν δυο χρονια ειχα φτασει τα 98 κιλα πραγμα που με κρατουσε στο σπιτι και η κοινωνικοτητα μου ηταν μικρη.Πριν 1,5 χρονο ξεκινησα μια προσπαθεια και καταφερα να χασω 35 κιλα τοτ αρχησα να βγαινω πιο πολυ και να ασχολουμε με τον χορο.Στην σχολη που πηγαινα γνωρισα ενα σημαντικο ατομο για μενα..την πρωτη μου φιλη! δεθηκαμε πολυ αλλα αυτο εγινε με αργα βηματα..την αγαπαω πολυ και τις το δειχνω καθημερινα αλλα αυτη δεν μου το εχει δειξει ποτε..τωρα που περναω μια δυσκολη περιοδο στην ζωη μου δεν νιωθω οτι ειναι διπλα μου,δεν νιωθω οτι με στηριζει οσο την στηριξα εγω πιο παλια..εχουμε πολους μηνες να βγουμε μαζι και δεν ξερω νιωθω οτι πια δεν την ενδειαφερω..:/

Της εχεις μιλησει για το πως νιωθεις ? Και οταν λες δυσκολη περιοδο? Συγνωμη αν γινομαι αδιακριτη απλα ρωταω για να καταλαβω περισσοτερα και να σου πω τη γνωμη μου

μην ανυσιχεις δεν γινεσαι αδιακριτη..ναι τις εχω μιλησει λιγο καιρο πριν..της εχω πει πως με ενοχλει που δεν μου δινει σημασια και οτι ενω εγω την εχω 1η επιλογη αυτη δεν ξερω καν που με εχει..δεν μου εχει ξεκαθαρισει τι θελει να ειμαστε..αν θελει να ειμαστε απλως φιλες η πιο πανω απο φιλες κολλητες..δεν της αρεσει να της μιλαω για το αυτο και θεωρει μελο αν της πω πως ειναι το πιο σημαντικο πραγμα για εμενα..περναω δυσκολα επειδη μου προεκυψε ενα προβλημα στο γονατο και αναγκαστηκα να σταματησω τον χορο και να ξεκινησω γυμναστηρο ωστε να γινει καλα..το ξερω πως αυτο μπορει να φενεται ανοητο αλλα για μενα τα παντα ειναι ο χορος..και αυτο ακριβως το προβλημα που εχω εγω τωρα το ειχε και εκεινη για αυτο ειπα πως δεν μου συμπαραστεκεται οσο εγω..

και ακομα δεν ξερω πως να φερθω εγω η παλια παρεα μου παρεα με παρατησε πιο παλια και περασα ενα διαστημα χαους και θλιψης αλλα μετα την γνωρισα και μετα απο ενα εξαμηνο εξελιχθηκαμε σε αυτο που ειμαστε τωρα για αυτο ισως να να εχω αυτες την ανασφαλιες και της φοβιες μηπως την χασω.,

Λοιπον. Πρωτα απο ολα σε καταλαβαινω γιατι το εχω περασει. Μου εχει συμβει και εμενα στο γυμνασιο να με παρατησει η παρεα μου. Βρισκομουν και εγω σε μια κατασταση χαους και δεν ηξερα τι να κανω. Βεβαια τωρα που το σκεφτομαι χαιρομαι που ξεκοψα απο αυτη τη παρεα γιατι μαζι τους ειχα αλλαξει πολυ. Το οτι εκανες μια κουβεντα μαζι της ειναι πολυ καλο. Το εβγαλες απο μεσα σου. Ειπες αυτα που σε ενοχλουσαν. Συμφωνω απολυτα στο γεγονος οτι απο τη στιγμη που εχει περασει το ιδιο με εσενα θα επρπε να σου συμπαρασταθει αν σε ενιωθε κολλητη της η εστω φιλη της. Για να μη το κανει μπορει να μη σε βλεπει ετσι. Απλα πιστευω οτι γατζωθηκες επανω της και για αυτο αισθανεσαι ετσι. Αντιμετωπιζω και εγω προβλημα με φιλους και μολις χθες αποφασισα να γραψω στο forum. Αυτο που μπορω εγω να σου πω ειναι να προσπαθησεις να προσεγγισεις αλλα ατομα στο σχολειο η ακομα και στο γυμναστηριο που η οπουδηποτε. Ξερω οτι ειναι πολυ ευκολο να καθομαι εγω η εσυ η ο οποιοσδηποτε να δινει συμβουλες αλλα για αυτους που περνανε το ζορι ειναι δυσκολο να τις εφαρμοσουν. Ακουσα και εγω εδω απο πολλους πως να λυσω το θεμα μου και να προχωρησω αλλα ακομα στα ιδια ειμαι. Anyway πιστευω οτι δε πρεπει να καθεσαι και να στεναχωριεσαι για μια φιλη που ισως δεν αξιζει. Αλλα να προσπαθησεις να γνωρισεις καινουργια ατομα. Ξερω ειναι δυσκολο το νιωθω οσο τιποτα αλλο αλλα κανε μια προσπαθεια

Πως και εφτασες τοσα κιλα στα 13 σου?

Ιωαννα γεια:) εχουμε την.ιδια ηλικια και αντιμετωπιζα το ιδιο προβλημα με την.κολλητη μου στην πρωτη κ δευτερα γυμνασιου.. Ενιωθα πως δεν ενδιαφεροταν τοσο για μενα και πως εβαζε τους υπολοιπους πανω απο εμενα ενω εκεινη ηταν παντα η δικη μου προτεραιοτητα.. Προσπαθησα να της το πω και μια και δυο μα αδικος κοπος: δεν με καταλαβαινε

*συνήθως μου απαντουσε πως 'το κανω πολυ δραμα ενω δεν ειναι' και διαφορα παρεμφερη... Δεν θα εβρισκα ακρη και ωρες ωρες αναρωτιόμουν γιατι εκανα παρεα ακομα μαζι της! Το μαλλον θετικο ηταν πως η ευρυτερη παρεα μας ηταν μεγαλη κ ετσι μπορεσα μα ερθω πιο κοντα με μια αλλη κοπελα η οποια με καταλαβαινε... Οσο περνουσε ο καιρος δεν επαυα να κανω παρεα και να εχω 'πρωτη μου κολλητη' την πρωτη κοπελα απλα δεν συζητουσα καποια πραγματα μαχι της.. Με τον καιρο βεβαια καταλαβα πως καταλαβαινει κ εκεινη.. Πως μαγαπα απλα δεν εξωτερικεύει τα συναισθηματα της οπως εγω που παντα τα δειχνω.. Πλεον το καταλαβαινω αυτο και μαλιστα βλεπω πως παλια ημουν και λιγο υπερβολικη ορισμένες φορες απλα ενιωθα ανασφαλεια κι ηθελα να ειμαι σιγουρη οτι εκεινη μαγαπαει.. Εγω σου προτινω, λοιπον, να γνωρισεις και να κανεις παρεα και μ αλλα παιδια απο τον κυκλο σου κι οσο κι αν σου φαινεται δυσκολο στην αρχη ισως να σε βοηθησει αλλα να μην παψεις να εισαι μαζι με την κολλητη σου.. Μη 'την πνιγεις' λέγοντας της συνέχεια πως νιωθεις.. Ασ' τη για λιγο.. Να δει πως κανεις παρεα και με αλλα ατομα και φροντισε να εθσαι παντα ο εαυτος σου με ολους.. Θα δειξει ομως μονο με το περασμα του χρονου.. Οσο για το χορο λυπαμαι πολυ :/ ελπιζω να βοηθησα εστω λιγο..