Πώς να πω ότι δεν ειμαι καλα;

Καλησπέρα παιδιά.Εδω και μερικους μηνες νομιζω πως κατι δε παει καλα με εμενα.Εχω χασει πολλα κιλα,δεν εχω ορεξη για τιποτα,κλαιω με το παραμικρο αλλα και για αγνωστους λογους και οι στιγμες που θα ειμαι χαλαρη και συζητησιμη ειναι ελαχιστες μεσα στη μερα.Επισης,δεν κοιμαμαι καλα γιατι πριν με παρει ο υπνος κανω ασχημες σκεψεις για το μελλον ή σκεφτομαι πραγματα που εχουν γινει στο παρελθον με αποτελεσμα να βλεπω ασχημα ονειρα και να ξυπναω με μια αισθηση κουρασης.Δεν ξερω αν ολα αυτα που περιγραφω ειναι συπτωματα καταθλιψης.Δυστυχως δεν επισκεπτομαι καποιον ψυχολογο γιατι πρωτον στη περιοχη που μενω δεν υπαρχει καποιος και δευτερον οι γονεις μου δε το εγκρινουν και τοσο.Πιστευα πως μπορω να τους κρυψω ολες μου τις ανησυχιες γιατι ξερω πως δεν τους ενδιαφερουν και ιδιαιτερα ομως τωρα πια δεν αντεχω αλλο.Θελω με καποιον τροπο να τους πω τι μου συμβαινει αλλα με κομπλαρει το γεγονος οτι θεωρουν τα ατομα με καταθλιψη ή με αλλες ψυχικες διαταραχες,τρελα.Επαρχια και στενομυαλα ατομα βλεπετε.Πώς να τους κάνω να το ψάξουν λίγο?Δε μπορω να πω "Μανα,πατερα εχω καταθλιψη"..το πιο πιθανο (και ντρεπομαι που το λεω) ειναι να γελασουν.
Σας ευχαριστώ για όποια απάντηση και να μου δωσετε :)

Πόσων ετών είσαι;
Άν είσαι πάνω από 18 μπορείς να πας χωρίς την άδεια των γονέων.

Καλησπερα!Ειμαι 18 και σιγουρα θα το κανω καποια στιγμη οταν παω για σπουδες.Απλα τωρα νιωθω πως το εχω αναγκη και δεν υπαρχει καποιος ειδικος εδω κοντα.

http://www.epipsi.gr/Service_all/service/A7/A7.php

Δε το ειχα ψαξει,σ'ευχαριστω πολυ!Δε ξερω τι να πω στους γονεις μου πια.Με φερνουν στα ακρα και πρεπει να τους πω τι μου συμβαινει για να χαλαρωσουν λιγο.

Θα σε συμβούλευα να αποφύγεις την σύγκρουση με τους γονείς σε αυτό το θέμα, αν αυτοί δεν είναι σε θέση να σε καταλάβουν.
Για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ένας λόγος είναι το ότι αν οι γονείς είναι τόσο αρνητικοί στο να επισκεφτείς έναν ειδικό, με κάθε αφορμή, ακόμα και σε κάθε διαφωνία ή αντιπαράθεση που θα έχετε μεταξύ σας, θα σου το αναφέρουν συνεχώς. Μην ανακατέψεις τους γονείς σε οτιδήποτε κάνεις.
Όταν έρθει η ώρα να πάς για σπουδές, θα έχεις το περιθώριο να κάνεις ότι θέλεις.
Μην συζητήσεις με τους γονείς το πρόβλημά σου.

Έχεις δίκιο,θα μου το χτυπουν συνεχεια..αχ τι να πω!Ευχομαι εμεις σαν γονεις να ειμαστε αλλιως.Σ'ευχαριστω πολυ για την πολυτιμη βοηθεια :)

Φίλους δεν εχεις εκεί που είσαι ; Κοντα δεν υπαρχει μεγαλη πόλη με ενα Κέντρο Ψυχικης Υείας έστω ?

Φιλους οχι,δεν εχω.Η πιο κοντινη πολη ειναι 1 ωρα με το αμαξι δυστυχως!! :/

Καταρχας θελω να σου πω πως καταλαβαινω την ανησυχια σου ! Ισως βρισκεσαι σε μια περιοδο η οποια διακατεχεται απο αγχος ! Καλο θα ηταν να μιλησεις στους γονεις σου με τους οποιους να υπαρξει μια σωστη επικοινωνια ! Μην βιαζεσαι να βγαλεις συμπερασματα για τη τυχον αντιδραση τους ! Η σωστη επικοινωνια και ο καθαρος διαλογος θα σε βοηθησουν να καθαρισεις το μυαλο σου απο τις αρνητικες σκεψεις !

Γεια σου ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ,σ'ευχαριστω πολυ!Συνηθως οι συζητησεις μαζι τους ειναι ακρως αποτυχυμενες.Δεν εχουν καταλαβει πως μεγαλωσα.Το πιο λυπηρο ειναι πως θυμαμαι τον εαυτο μου απο 8-9 χρονων παιδακι να αναγκαζομαι να τους γραφω διαφορα γραμματα στα οποια τους εξηγουσα πώς ενιωθα αλλα παντα η αντιμετωπιση τους ηταν ασχημη.Γελουσαν μαζι μου και δεν εδιναν σημασια.Δε πιστευω πως τωρα θα αλλαξει κατι.Σκεφτομαι να κανω υπομονη οσο μπορω 5 μηνες ακομα και μετα μη την ειδατε.Αφου αυτο επιδιωκουν αυτο θα εχουν.Μια ζωη φοβομουν να τους πω τα παντα..ποσο κουραστικο..

Quote:

---

Originally Posted by Fire

Φιλους οχι,δεν εχω.Η πιο κοντινη πολη ειναι 1 ωρα με το αμαξι δυστυχως!! :/

---

Οι φίλοι είναι μια καλή "επένδυση" σέ κάθε περίπτωση , πόσο μάλλον όταν ζούμε σε περιοχές απομακρυσμένες ...
Μιά ώρα δρόμος δέν είναι καί πολύ μακριά , υπάρχει Κέντρο Ψυχικής υγείας σε αυτη τη πόλη ? στα ΚΨΥ γίνεται αρκετα καλή δουλειά , μπορείς να μιλήσεις με ψυχολογο κ χωρίς χρήματα,,
Μήν προκαταβάλεις οτι έχεις καταθλιψη , μπορεί να είναι μια απλη αγχώδης διαταραχή,,

Πιστευω πως μπορεις να κανεις αυτο το οποιο επιθυμεις , φτανει να το πιστεψεις. Αν η καθε επικοινωνια με τους γονεις σου ειναι αποτυχημενη , τοτε μπορεις να απευθυνθεις σε αλλα προσωπα τα οποια εμπιστευεσαι και να τους εξηγησεις τη κατασταση με ολες τις λεπτομεριες. Θα σε συμβουλευα να κανεις το πρωτο βημα το συντομοτερο δυνατο.

Το ξερω και παντοτε ηθελα να εχω ανθρωπους που να αγαπω και να με αγαπουν και να με χρειαζονται οσο και εγω.Αλλα δε ταιριαζω και τοσο με τα παιδια εδω.Ειμαι καπως πιο μαζεμενο κοριτσι και γενικα δε συμφωνω με τη συμπεριφορα και τα πραγματα που κανουν οποτε δεν ακολουθω.Αργοτερα που θα σπουδασω ελπιζω να βρω κατι αξιολογο.Οσο για την κοντινη πολη ειναι καπως δυσκολο γιατι δεν εχω καποιο μεταφορικο μεσο να με παει και εκτος αυτου πανε πολλες οι ωρες.Δε μπορω να λειπω και τοσο απο το σπιτι.Οσο για την καταθλιψη,ευχομαι να ειναι ετσι Path.Ισως αν συμβει κατι καλο και ξελαφρωσω λιγο να ηρεμησω. :/

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ μου,εχω ειλικρινα απευθυνθει σε ολους τους κοντινους μου ανθρωπους αλλα δεν ειδα φως.Το μονο που θελω ειναι να σηκωθω να φυγω και να τους γραψω ολους.Λυπαμαι που χωρις να τους εχω κανει κατι με εχουν φερει σε τετοια κατασταση.