Έρωτας

Καλησπερα,
Ειμαι ενα ατομο που...ποτε δεν εχει κανει σοβαρη σχεση.Οι σχεσεις που εκανα μεχρι τωρα ηταν μοναχα επειδη εκεινοι το επιδιωξαν..με κυνηγησαν,με κερδισαν για λιγες μερες και εν τελη τους αποστραφηκα το συντομοτερο.Εχω ζησει ομως τον παιδικο ερωτα...τον παραλογο, ουτοπικο, απειρο, ευφανταστο λογισμο του ερωτα που δεν οδηγησε πουθενα..Τωρα ομως ειμαι μια ενηλικη κοπελα αντιμετωπη με τον ψυχρο ρεαλισμο..τον ρεαλισμο που μας υποβαθμιζει ακαταλογιστα..Και τωρα δεν θελω να ερωτευτω ,δεν επιδιωκω να ερωτευτω, δεν ξερω τι ειναι ερωτας και φοβαμαι να το ανακαλυψω..δεν θελω να εξαρτωμαι απο κανενα, δεν θελω γαμους και διαζυγια, δεν θελω μια χαρουμενη ομορφη οικογενεια, -θα προτιμουσα ηλικρινα να ιοθετησω ορφανα παιδακια, γιατι αλωστε να ταλαιπωρω ψυχουλες φερνοντας τες στον σαπιο κοσμο αυτο?- εχω στοχους ,εχω ονειρα να βοηθησω και να συμβαλω με ενα πετραδακι εστω στον κοσμο αυτο και γιαυτο παλευω καθημερινα..

Ομως ναι προβληματιζομαι και αναρωτιεμαι...πως οι ανθρωποι χρειαζονται ο ενας τον αλλο ,χρειαζονται την αγαπη, χρειαζονται την αγκαλια, χρειαζονται τον ερωτα.Φυσικα και δεν εννοω τα ψυχρα ζωωηδη ενστικτα που εχουν αντικαταστησει το φυσικο με το αφυσικο..-φυσικα και θεωρειτε φυσιολογικο στις μερες μας η εκπορνευση καθε ειδους(ναι εννοω το σεξ με τον καθε ασχετο ωστε να ικανοποιησεις την φιληδονια σου) και θεωρειται αφυσικος ο ρομαντισμος..τα ομορφα λογια των στιχων στις οπερες...το αγγιγμα των χεριων ως ενδειξη αγνης αγαπης..ναι αυτο εννοω..αυτο θεωρειτε cheesy των μοντερνων καιρων που ζουμε..αναγκαστικα και χωρις κανενα ελεος..

Εγω που θεωρω οτι δεν ανηκω πουθενα...πως δεν με χωραει ο τοπος πουθενα...αναγνωριζω αυτη την ανθρωπινη,θνητη αναγκη για επαφη.Και σημερα νιωθω καταθλιπτικη και την ψυχη μου αβασταχτη..λυγισα γιατι ειμαι ανθρωπος.. και νιωθω την αναγκη για ερωτα να με καταδυναστευει, να με εξουσιαζει..εχω αμφιβολιες..θα τα καταφερω χωρις τον ερωτα? θα αντεξω? θα ολοκληρωσω με επιτυχια το οραμα μου,τη χρησιμοτητα της υπαρξης μου..χωρις τον ερωτα...Θεε μου τι μεγαλειωδες συναισθημα..

συγχωρεστε με αλλα ηθελα να μοιραστω μαζι σας αυτα τα συναισθηματα..ειστε ελευθεροι να απαντησετε το οτιδηποτε..σας ευχαριστω εκ των προταιρων..

Γεια σου κορθα. Για ποιο λογο αποστραφηκες τους ανδρες που σε προσεγγισαν?

καλο μου κερασι,

δεν τους ερωτευτηκα. Μου αρεσε το γεγονος οτι με προσεγγισαν, επιδιωξαν, παλεψαν για μενα ,ηταν γοητευτικο και συγκινητικο μα τι καλυτερο μπορουσα να κανω απο το να τους πω οτι δεν ειμαι ερωτευμενη?Οταν σου πιανει καπιος το χερι και τον νιωθεις σαν φιλο ή ακομα χειροτερα αδιαφορο , πια ειναι η καλυτερη λυση ωστε να μην πληγωσεις τα αισθηματα τους....?

Ενταξει, αν δεν ενιωθες ερωτικη ελξη ή τους εβλεπες φιλικα, τοτε καλα εκανες κ δεν προχωρησες με καποιον απ αυτους.

Γεια σου Κόρθα, το βιντεάκι αυτό δίνει απαντήσεις http://www.youtube.com/watch?v=ycpWvckhIn4
Ελπίζω να βοηθήσει!

Κορθα πολύ επιστημονικά κ ποιητικά ταυτόχρονα τα γράφεις μπορεί να είσαι μποέμ τύπος αλλά υπάρχουν άντρες μποέμ οπότε το πρόβλημα σου ποιο είναι;δες τ είσαι δες τ θέλεις κ άνοιξε τον κύκλο σου γτ βασάνιζεσαι

Kortha, όλες οι επιλογές ζωής είναι σεβαστές. Όμως μια επιλογή χωρίς αναζήτηση, χωρίς γνώση, χωρίς εμπειρία, είναι πάρα πολύ εύθραυστη.
Διαβάζοντας το κείμενο σου σκέφτηκα πως οι άνθρωποι που προσπαθούν να καταπνίξουν μια δική τους ανάγκη, που νιώθουν μια δική τους επιθυμία σαν δυνάστη, είναι συνήθως αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι που τελικά ερωτεύονται με τρόπο καταστροφικό και αυτοκαταστροφικό.
Νομίζω ότι ζεις σε έναν κόσμο ιδεών, έχεις πλάσει εικόνες και σενάρια στο μυαλό σου σχετικά με τον έρωτα και την αγάπη και αποφεύγεις τον έρωτα, με βάση το σενάριο σου και όχι με βάση τις επιθυμίες σου, τις επιλογές σου, την πραγματικότητα.
Απλά κάποιες σκέψεις... :)

Koρθα ο τιτλος και μονο που εχεις βαλει για το θεμα λεει πολλα. Προφανως δεν εχεις νιωσει τον ερωτα στην πραγματικη του μορφη , ειδα λιγο παρακατω απο το αρχικο σου μνμ οτι γραφεις πως δεν ερωτευτικες αυτους που σε επιδιωκαν αλλα στο αρχικο σου λες οτι εζησες τον αληθινο ερωτα .. Ο ερωτας εχει πολλες μορφες και τα συναισθηματα του ειναι χιλιαδες ... Οταν ζεις τον ερωτα ζεις σε μια αλλη διασταση και σε αυτην την διασταση δεν υπαρχουν προβληματισμοι, γιατι πολυ απλα ζεις το τωρα ,εκεινη την χρονικη στιγμη , αφηνεσαι στον χειμαρο του ερωτα και τον αφηνεις να σε παρασηρει στο δικο του χορο.

Οπως οι εποχες αλλαζουν , ετσι αλλαζουν και οι ανθρωποι , επειδη ζουμε σε εποχες διχως ταμπου και ειμαστε πιο ανοιχτομυαλοι δε παει να πει οτι ο ρομαντισμος θεωρειτε μπαναλ, αλλα ουτε και μια οπισθοδρομικη αποψη. Ο ρομαντισμος υπηρχε και υπαρχει μεσα στην καθημερινοτητα του ανθρωπου , απλα εχει συμβιβαστεί με τα σημερινα δεδομενα. Ενα να ξερεις ομως οτι καποια στιγμη στο δρομο σου θα συναντησεις τον ανθρωπο που θα περασει το αορατο τοιχος που εχεις χτισει και τοτε ο μηχανισμος του ερωτα θα παρει εμπρος.... Να εισαι ετοιμη να ακολουθησεις τον χορο γιατι θα βρεθεις προ εκπληξεων.

Φιλικα

KORTHA ,καλησπερα¨), πρωτα απο ολα πρεπει να πω οτι εχω εντυπωσιαστει με τον ομορφο λογο σου! τοσο ρομαντικος! τοσο συναισθηματικος τοσο μορφομενος! συγχνωμη που ροταω την ηλικια σου, απλα απορω? μαλον εισαι μικρη αλλα γραφεις με πολυ ωριμο λογο! μπραβοσου¨)

Σχετικα με το θεμα σου ,εχω να πω την δικια μου αποψη, δεν ειμαι ειδικος (βεβαια υπαρχει καποιος που ειναι ειδικος στον ερωτα? υπαρχει επιστημη στον ερωτα ?¨)¨) ετσι λοιπον εχω να πω οτι για μενα ο ερωτας ειναι πολυ δυνατο αισθημα ,που γινετε συναισθημα αφου υπαρχει κι απο αυτον που εισαι ερωτευμενος το ιδιο αισθημα, τοτες λοιπον γενιετε το συναισθημα! αφου θελει δυο ο ερωτας!

Αυτο τον καιρο ,εδω κι ενα χρονο ειμαι με μια κοπελα , νιωθουμε και οι δυο αυτο το συναισθημα, βεβαια δεν ειναι κανονας να εισαι ερωτευμενος σε μια σχεση, οπως σχεδον ολοι ετσι κι εγω εχω βρεθει σε σχεσεις οπου δεν ειμουν ερωτευμενος η ειχα παψει να ειμαι μετα απο καποιο καιρο! παρα οτι ειμαι πανω απο τα 30, παρα το οτι εχω υπαρξει προδομενος απο ερωτες , παρα οτι πιστεψα καποτε οτι δεν θα ξανα ζησω αυτο το αισθημα ξαφνου ολα μου ηρθαν πανω κατω! ειμαι-ειμαστε τρελα ερωτευμενη με το αλλο μου μισο! περναμε απιστευτα σαν ειμαστε μαζι! δεν μπορουμε να αφησουμε ο ενας τον αλλον! θελουμε ολο να ειμαστε αγγαλια! ολο να φιλιομαστε! ειναι ενα τριφερο χαιδι στην καρδια! γελας χωρις λογο! ακομα κι τα πιο απλα πραματα μπορουν να σε κανουν να διασκεδασεις οταν εισαι με αυτον που αγαπας παρεα! ολα αυτα μας εχουν κανει να περναμε υπεροχα!

Ομως πρεπει να σου πω οτι ο ερωτας δεν ειναι παντα χαρα! δεν εχει παντα γελια , σεξ , κι ομορφες στιγμες! υπαρχουν και τα ασχημα, υπαρχουν και οι λυπες! δεν ειναι λιγες οι φορες που εχω φρικαρει! δεν ειναι λιγες οι φορες που εχουμε τσακοθει! που εχει υπαρξει παρεξηγηση! βλεπεις στον ερωτα υπαρχει κι το αισθημα της ζηλιας! οπου ειναι αναγκη αλλα δεν πρεπει να ξεπερνα το μετρο του κι αυτο το αισθημα! γιατι μπορει να γινει ο δολοφονος του ερωτα! Εχουν υπαρξει μερες που ο χωρισμος εδειχνε να ειναι τοσο κοντα! βλεπεις οταν μηλας απο μακρια καμια φορα, οταν τα λες απο τηλεφωνα κι αλλα μεσα ειναι πολυ ευκολο να τσακοθεις! ετσι κι εγω με την κοπελα μου εχουμε φτασει στα ορια λογο αυτον το παλιο μεσων! ευτυχως ομως που σαν βρησκομαστε απο κοντα μπορουμε να τα ξεπερναμε ολα! αγγαλιαζομαστε κι σαν θαυμα αλλαζουμε κι το γελιο , τα χαδια κι ο ερωτας μας βοηθα να ξεπερναμε καθε δυσκολια!

Ολα αυτα τα υπεροχα που νιωθω τα ζουμε γιατι υπαρχει αμοιβαιος σεβασμος απο εμενα κι απο αυτην! ειναι ισως το πιο συμαντικο, μαζι με την εμπιστοσυνη , ειναι δυο απο τα πιο συμαντικα πραματα που μας κανουν να μπορουμε να εχουμε ονειρα για το μελον μας! ειναι αυτα που μας κανουν να φανταζομαστε ο ενας τον αλλον στην ζωη του μεχρι το τελος μας! ξερω , ειναι μεγαλη κουβεντα αυτο! αλλα δεν ειμαι μικρος , κι ξερω πωτε το λεω κι ποτε το ακουω αληθεια.

Ευχομαι κι εσενα να ζησεις γρηγορα αυτο το ομορφο συναισθημα! πιστεψετο κι θα το ζησεις! μην το ψαχνεις μανιοδος , θα σου ερθει εκει που δεν το περιμενεις, ετσι γινετε παντα¨), η μονη συμβουλη μου , που μπορω να σου γραψω ειναι να εισαι ταπινη μπροστα στον ερωτα, να μην τον μπερδευεις με υλικα πραματα, να μην ψαχνεις τον τελειο! δεν υπαρχει ο τελειος ανδρας ουτε η τελεια γυναικα! παρα μονο στο χολυγουντ¨), ολοι μας εχουμε κουσουρια, αδυναμιες , ομως ο ερωτας μπορει να σε κανει να αποδεχεσαι αυτον που αγαπας με τα κουσουριατου! κι με αγαπη κι σεβασμο να κανεις καθε μερα ενα βημα προς την καλητερευση του χαρακτηρα του αλλα κι του δυκουσου! γιατι εχουμε κι εμεις κουσουρια, κι πρεπει να τα βρουμε!

Εισαι υπεροχος ανθρωπος , απο αυτα που γραφεις ετσι δειχνεις, πιστευω πως θα ειναι πολυ τυχερος αυτος που θα λουστει τον ερωτα σου! εχεις να δωσεις κι να παρεις πολλα , καθε καλο ευχομαι να το εχεις

Πολυ σκεφτεσαι, πολυ ονειρευεσαι, πολυ αγχωνεσαι, λιγο αφηνεσαι, λιγο απολαμβανεις, λιγο ζεις για σενα.

Ευχαριστω για το βιντεο-λατρευω τον γιωσαφατ-, για καθεμια απαντηση και ειμαι ευγνωμων..μαρινα τι ομορφα και σοφα λογια και ναι πιστευω εχεις δικιο..ολο αυτο ειναι αποτελεσμα συγκρουσης ιδεων και ρεαλισμου..οπως και πολλες αλλες καταστασεις..
Elis θαυμαζω την ιδεολογια των μποεμ, ο μονος τροπος δυστυχως που μπορω να την προσεγγισω ειναι ακουγωντας μουσικη και διαλογους απο εργα εμπνευσμενα και μαγικα.. http://www.youtube.com/watch?v=l_4YKzBtbpc

Ναι εχετε δικιο ισως να ειμαι ευαισθητη,αγχωμενη,ιδεαλισ τρια και να λατρευω τον ρομαντισμο ,ετσι κ αλλιως και να το κρυψω- οπως κανω συνηθως- δεν βγαινει τιποτα εδω..
Αυτο που νιωθω και με εχει υποβαλει σε ατερμονες σκεψεις, αγχος και διχασμο ειναι το οτι μεσα μου ξερω και νιωθω πως δεν ειναι φυσικο για τους ανθρωπους να αντιδρουν στα εξωτερικα ερεθισματα σαν αλογα οντα, σαν τα ζωα ας πουμε.Εχουμε λογικη ανυπερβλητη και υπεραναπτυγμενη, καλλιεργουμε την ψυχη μας και αυτος ειναι ο σκοπος μας, αυτη θα πρεπει να ειναι η αναποφευκτη εξελιξη μας.Να αντιδρουμε στον ερωτα με μεσα ιερα, χωρις να χανουμε αξιοπρεπεια και διατηρωντας την ‘’ανθρωπινη΄΄ υποσταση του.Εδω ως ανθρωπινη οριζεται ως αποτελουμενη με αξιες και ιδανικα και οχι ετσι οπως κατεληξε να οριζεται.

Αυτο που λες undetermined πως εχει συμβιβαστει με τα σημερινα δεδομενα, ειναι κατι που με εχει απογοητευσει γιατι δεν νιωθω πλεον ομορφα οταν κανω μια ‘’συγχρονη’’ σχεση και τρεχω να κρυφτω.Δεν νιωθω ανετα με τον ευατο μου οταν ενδιδω σε τετοιες καταστασεις, σαν να προδιδω κατι που πιστευω,κατι ομορφο που εχω χτισει.

Η γευση που αφηνει το κειμενο μου φανταζει αντιδραστικη..ομως ειμαι μικρη και θελω να παλεψω και γ αυτα που πιστευω και για τον ερωτα, πιστευω εχω δυναμη οπως ολοι μας εχουμε και πρεπει να το πιστεψουμε..
Κροσνι σε ευχαριστω πολυ ,τα λογια σου μου εδωσαν δυναμη και κουραγιο ..πιστεψε με εχω καιρο να απολαυσω τετοια ανταποκριση στα λεγομενα μου..Ειμαι 21..και χαιρομαι πολυ για την ομορφη κατασταση που ζεις και απολαμβανεις..χαιρομαι γιατι τα λογια σου ειναι ελπιδα..σε ευχαριστω...

Quote:

---

Originally Posted by Kortha

... δεν ξερω τι ειναι ερωτας και φοβαμαι να το ανακαλυψω...

---

Αλήθεια...ποιος είναι αυτός που δεν τον φοβάται; Και ποιος τον έμαθε πραγματικά;
Επειδή τυχαίνει την περίοδο αυτή να βιώνω τον πόνο του έρωτα...θα τολμήσω να πώ... ότι τελικά ο έρωτας είναι ο μόνος που μπορεί να φωτίσει τις σκοτεινές πτυχές της ψυχής μας, τα σκοτάδια αυτά στα οποία συνήθηζε να κρύβεται ο πραγματικός εαυτός μας, να μας κάνει να δούμε την γύμνια μας που ωστόσο δεν θέλουμε να βλέπουμε.
Πως να μην τον φοβάται κανείς;

Quote:

---

Originally Posted by Kortha

Καλησπερα,
Ειμαι ενα ατομο που...ποτε δεν εχει κανει σοβαρη σχεση.Οι σχεσεις που εκανα μεχρι τωρα ηταν μοναχα επειδη εκεινοι το επιδιωξαν..με κυνηγησαν,με κερδισαν για λιγες μερες και εν τελη τους αποστραφηκα το συντομοτερο.

---

Καλημέρα! :D
Το βρίσκω απίστευτα φυσιολογικό να τους αποστρέφεσαι. Είναι σπάνιο να βρεις κάποιον ανθρωπο να ταιριάξεις, ότι κι αν μας διδάσκουν τα παραμύθια. Και όσο πιο σπάνια εσύ, τόσο πιο σπάνιο άτομο σου αξίζει, άρα δύσκολο να βρεθείτε - ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΑΠΙΘΑΝΟ.

Quote:

---

Originally Posted by Kortha

Ομως ναι προβληματιζομαι και αναρωτιεμαι...πως οι ανθρωποι χρειαζονται ο ενας τον αλλο ,χρειαζονται την αγαπη, χρειαζονται την αγκαλια, χρειαζονται τον ερωτα.Φυσικα και δεν εννοω τα ψυχρα ζωωηδη ενστικτα που εχουν αντικαταστησει το φυσικο με το αφυσικο..-φυσικα και θεωρειτε φυσιολογικο στις μερες μας η εκπορνευση καθε ειδους(ναι εννοω το σεξ με τον καθε ασχετο ωστε να ικανοποιησεις την φιληδονια σου) και θεωρειται αφυσικος ο ρομαντισμος..τα ομορφα λογια των στιχων στις οπερες...το αγγιγμα των χεριων ως ενδειξη αγνης αγαπης..ναι αυτο εννοω..αυτο θεωρειτε cheesy των μοντερνων καιρων που ζουμε..αναγκαστικα και χωρις κανενα ελεος..

---

Και εδώ συμφωνώ μαζί σου. Και επειδή έχω πολύ ισχυρές απόψεις και σκέψεις για τη σημερινή κατάσταση, εγώ που νιώθω τόσο παλιομοδιτισα όταν συναναστρέφομαι με άτομα της ηλικίας μου, θα τις παραθέσω εδώ.
Φυσικά, η όλη κατάσταση, ο κάθε άνθρωπος με τη σειρά του συμβάλλει σε αυτόν τον ξεπεσμό του έρωτα. Δεν είναι έρωτας φυσικά, είναι εκπόρνευση όπως είπες. Κι όμως, οι ανθρωποι πείθονται ότι αυτό που αξίζει είναι ο οργασμός και καταλήγουν να ψάχνουν αυτό και μόνο αυτό - είναι ο λόγος εξάλλου που υπάρχουν τα οne night stand, έτσι δεν είναι; Κι όμως, πόσο διαφορετικά θα το έβλεπαν αν συνειδητοποιούσαν ότι ο οργασμός είναι απλά μια λειτουργία της μηχανής του οργανισμού μας; Ότι δηλαδη, με την ιδια διαδικασια που πατώντας τα σωστά κουμπιά μια μηχανή θα σου δώσει το προϊόν της, έτσι και το ανθρώπινο σώμα αν το χειριστείς κατάλληλα θα νιώσει αυτό το συναίσθημα. Αυτό φροντίζουν να το αφήνουν στην άκρη και έτσι οι άνθρωποι καταλλήγουν να αποζητούν έναν αλλο ανθρωπο ώστε να κανει αυτό που και μια απλή μηχανή θα έκανε. Μια γυναίκα, για παράδειγμα, που θα φέρει έναν άντρα σε οργασμό. Αν η μόνη τους συναλλαγή είναι αυτή, το σεξ χωρις συνεπειες, τότε και οι δύο είναι πόρνοι - απλά ο ένας πληρώνει τον άλλο σε είδος. Αντί για χρήματα ( που είναι γνωστό να δίνει κανείς σε μια ***** ) , ο άντρας δίνει και αυτός εναν οργασμό στη γυναίκα και είναι ' πάτσι '.

Κι εγώ εκεί αναρωτιέμαι, γιατι να μπουν σε όλη αυτή τη διαδικασία, να ψάχνουν για 'σχέση΄και ' σύντροφο' αν το μόνο που αποζητούν είναι αυτή η υπηρεσία. Εξάλλου....πλέον υπάρχουν και πραγματικές 'μηχανές' για να πάρει κανείς μόνος του τον οργασμό. Άρα, όλοι αυτοί καλά θα έκαναν , κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, να δουν τα πράγματα όπως είναι και να μην εμπλέκονται σε συναισθηματικούς δεσμούς που στην τελική μόνο προβλήματα θα μπορούσαν να φέρουν και για τα δύο μέλη αυτής της σχέσης.

Για να καταλήξω, δεν είσαι εσύ η λάθος. Οι άλλοι είναι που δεν ξέρουν τι ψάχνουν και πως να το πάρουν. Εσύ από ότι κατάλαβα μένεις ανεπηρρέαστη από αυτές τις τάσεις του 21ου αιώνα και , κατ εμέ, καλά κάνεις. Έχεις τα πραγματικά ιδανικά του έρωτα στο μυαλό σου και αποζητάς να ζήσεις κάτι τέτοιο, μια σχέση ενός ανθρώπου με έναν άλλο που , αν και περιλαμβάνει πιθανώς τον οργασμό, δεν έχει σκοπό αυτό και μόνο αυτό. Γιατί, γνωρίζοντας πως μπορει να ακουγονται αυτα που λέω, θέλω να προσθέσω ότι δεν θεωρώ κακό αυτό το feeling. Καθόλου κακό. Όμως δεν μπορώ να ονομάσω σχέση αυτό που ψάχνουν πολλοί στην εποχή μας - ψάχνουν σωματική ευχαρίστηση και αυτό δεν προϋποθετει καν σχέση. Ας λένε λοιπόν 'ψάχνω *****/ο', να είναι ξεκάθαροι. Κι αν τους φαίνεται σκληρή η λέξη αυτή, πρέπει να καταλάβουν ότι αν επιθυμούν σωματική συναλλαγή, αυτή η λέξη μόνο υπάρχει. Sorry. :P

Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις, δεν φανταζεστε ποσο με βοηθα το να παιρνω και να επεξεργαζομαι διαφορες αποψεις..Τον τελευταιο καιρο βιωνω πολλη και εντονη μοναξια..οποτε ειναι ευχαριστο να μοιραζομαι τις σκεψεις μου εστω και με αυτο τον τροπο.

Casius χαιρομαι που συμφωνουμε και που βασικα το εθεσες πιο στοχευμενα και ξεκαθαρα, νομιζω βασικα οτι και αυτοι που δρουν με αυτο τον τροπο, θα πρεπει να εχουν ενα ποσοστο αυτογνωσιας και να αναγνωριζουν τι κανουν και τι θελουν...πως αντιδρουν στην αναγκη για ερωτα, πως την διαχειριζονται. Ή τουλαχιστον θα επρεπε ωστε να αποφευχθουν και τα συναισθηματικα μπλεξιματα οπως αναφερεις..

Τι κριμα παντως...
Αυτο το συναισθημα να οριοθετειται, να μορφοποιειται ,να πωλειται μαζικα σαν εμπορευμα...εστω και με τη μορφη της ισης ανταλλαγης σε ειδος..
Τελικα ναι φοβομαστε ισως να ερωτευτουμε..ποιος θα μπορουσε τοσο ευκολα να αντιμετωπισει τοσο ατοφια και ευθραυστα συναισθηματα..Ολοι νιωθουν την αναγκη και οι περισοτεροι την ικανοποιουν με τα ετοιμα προιοντα..προσθετοντας μηδενικη φαντασια και αξια στο δωρο αυτο.

Τι κριμα..

παιδια, εγω ειμαι 25 χρονων και δεν εχω ερωτευτει ποτε. εχω αργησει πολυ;
οι καιροι αυτοι ειναι τοσο ξεν-ερωτοι παντως :(((
καλυτερα να μην σκεφτομαστε αυτα που δεν εχουμε και κυριως τον ερωτα. ειναι ενας βασικος λογος για να παθει κανεις καταθλιψη. πως θα ερωτευτουμε στο φιναλε οταν δεν τα εχουμε καλα με τον εαυτο μας; δε φταιμε ομως μονο εμεις. φταιει και η κοινωνια στην οποια ζουμε. αλλα ας μην ανοιξουμε τωρα κοινωνιολογικη συζητηση.