Απο τοτε που διαγνωστηκατε με ψυχωση ποσο το παλευετε οι ιδιοι για να ειστε καλα?Εγω μπορω να πω οτι στην αρχη ειχα αφεθει και με πηρε απο κατω ενω τωρα προσπαθω και ο ιδιος να ειμαι οσο το δυνατον καλυτερα.Για πχ παλι απεφευγα να βγαινω εξω ενω τωρα το επιδιωκω για να ξεχνιεμαι.Επισης δεν κανω ασχημες σκεψεις ενω παλια ελεγα οτι δεν θα γινω καλα ποτε.
Βεβαια πιστευω πως με βοηθησαν τα φαρμακα με τον καιρο να ειμαι καλυτερα και να βγαινω πιο πολυ γιατι παλια ειχα ιδεες οτι με παρακολουθουν και αλλα τετοια σημαδια ψυχωσης ενω τωρα δεν τα εχω.Εσεις λοιπον τι κανετε για να ειστε οσο το δυνατον καλυτερα εκτος της φαρμακευτικης αγωγης και της βοηθειας του ψυχιατρου?