Η πορτα μενει κλειστη

Printable View

11-02-2013, 02:21
Loukas

Η πορτα μενει κλειστη

Καλησπερα, ειμαι στα 22 και μολις βγηκα απο μια σχεση 3 χρονων.
Ηρθε λοιπον η ωρα να προχωρησω στη ζωη μου και να βαλω αλλους ανθρωπους να καλυψουν τα κενα που συμπληρωνε η κοπελα.
Προσπαθω να καταλαβω το λαθος μου, γιατι? Γιατι δε μπορω απλα να ανοιξω τη πορτα και να βαλω καποια αλλη κοπελα στη ζωη μου?
Εχω τη δικη μου δουλεια, καλους φιλους, ειμαι εμφανισημος (απ'οσο ακουω τουλαχιστον) και προσπαθω να καταλαβω τι κανω λαθος γιατι αυτη η πορτα της ζωης μου να μενει κλειστη?
Ισως να φταιει το οτι ειμαι ντροπαλος, κι ομως οταν μου δινονται ευκαιριες με κοπελες απλα τις απορηπτω, βρισκω παντα κατι που να μ'ενοχλει!
Μου λειπει τοσο πολυ η αγκαλια της, θελω να προχωρησω, πρεπει να προχωρησω αλλα παντα μενω στασημος!

Τι μπορει να μου συμβαινει?
11-02-2013, 08:41
ioannis2

Αν χωρισες πολύ πρόσφατα, αυτός ειναι ο λόγος.
11-02-2013, 11:39
aeolus74

Το να κάνεις μια καινούρια σχέση τώρα μόνο και μόνο για να καλύψεις τα κενά που σου συμπληρωνε η κοπελα - όπως λές - θα σε οδηγήσει σίγουρα σε στασημότητα. Ίσως ο εαυτός σου να θέλει να σου πει ότι τώρα δεν είναι ώρα για νέα σχέση αλλά για δουλειά. Άκουσέ τον. Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσεις
11-02-2013, 23:22
elis

Αμα περιμένεις να σ καλύψουν τα κενά οι κοπέλες
φίλε άστο να πάει
11-02-2013, 23:40
path

Quote:

Originally Posted by Loukas

Καλησπερα, ειμαι στα 22 και μολις βγηκα απο μια σχεση 3 χρονων.

κι ομως οταν μου δινονται ευκαιριες με κοπελες απλα τις απορηπτω, βρισκω παντα κατι που να μ'ενοχλει!
Μου λειπει τοσο πολυ η αγκαλια της, θελω να προχωρησω, πρεπει να προχωρησω αλλα παντα μενω στασημος!

Τι μπορει να μου συμβαινει?

ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΣ ΑΚΟΜΑ !
υπαρχει πιθανοτητα να ξαναρχίσει κατι με την ίδια ?
12-02-2013, 01:03
deleted-member141015

Ίσως πάντα βρίσκεις κάτι να σε ενοχλεί στις νέες γνωριμίες, γιατί στο μυαλό σου κάνεις αυτόματα τη σύγκριση με την πρώην κοπέλα σου. Ή ίσως γιατί είχες συνηθίσει διαφορετικά.
Χαλάρωσε, μην ψάχνεις αγχωτικά και άσε το χρόνο να κυλάει στις νέες γνωριμίες χωρίς να κάνεις βιαστικές κινήσεις.
Εξάλλου και ο χωρισμός σου είναι φρέσκος, αλλά και μπορεί ακόμα να μην γνώρισες κάτι που να νιώθεις ότι σε ενδιαφέρει πολύ.
12-02-2013, 08:03
ioannis2

Quote:

Originally Posted by marina38

Ίσως πάντα βρίσκεις κάτι να σε ενοχλεί στις νέες γνωριμίες, γιατί στο μυαλό σου κάνεις αυτόματα τη σύγκριση με την πρώην κοπέλα σου. Ή ίσως γιατί είχες συνηθίσει διαφορετικά.
.......άσε το χρόνο να κυλάει στις νέες γνωριμίες χωρίς να κάνεις βιαστικές κινήσεις.
........., αλλά και μπορεί ακόμα να μην γνώρισες κάτι που να νιώθεις ότι σε ενδιαφέρει πολύ.

Σύγκριση πιστευω πάντα γίνεται και η επιδίωξη ειναι πάντα κάθε επόμενο να ειναι καλύτερο από το προηγούμενο. Πισωγυρισματα δε χωρουν.
Βιαστικες κινησεις δεν υπάρχουν, ειναι θεμα ωριμότητας και να ξερεις τον τροπο να κανεις καινουργιες γνωριμίες. Σ αυτο το πλαίσιο αν δεν γνωρισεις τον αλλο απο κοντα δεν ξερεις αν σου κανει, δεν μπορεις να προδικάσεις. Επειδη αλλιως το βιαστικες κινησεις λειτουργει ως καλη δικαιολογια για τις ανασφαλειες και τις φοβιες που μας κρατα με τα χερια σταυρωμενα. Αν εχεις την ωριμοτητα και κρινεις ότι δεν σου κανει ο αλλος αλλά επιμενεις τοτε μιλαμε για βιαστικες κινησεις. Νοειται ότι ο καθενας εχει τα δικα του προτυπα και πάντα μεσα σ αυτα κινείτε.
14-02-2013, 01:14
deleted-member141015

Ναι... συμφωνώ ότι θέλουμε κάθε επόμενο να είναι καλύτερο. Μερικές φορές όμως 'καλύτερο' μπορεί να αποδειχθεί κάτι που είναι πολύ διαφορετικό ποιοτικά, ενώ εμείς σκεπτόμενοι είτε ποσοτικά, είτε με βάση το 'οικείο', να το έχουμε ήδη απορρίψει. Φυσικά και χρειάζεται να γνωρίσουμε τον άλλον από κοντά. Με το 'βιαστικές κινήσεις' εννοούσα να μην βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα, επειδή ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
14-02-2013, 14:13
Loukas

Ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια και τις συμβουλες παιδια, θα'θελα να προσθεσω το οτι προσφατος χωρισμος ειναι 2 μηνες και οπως αναφερθηκε και απο aeolus74 καλο θα ηταν να το ριξω στη δουλεια για να ξεχαστω, κατι που εκανα αμεσως απο την επομενη εβδομαδα, παρατησα τα παντα και προσθεσα ακομα ενα 8ωρο στη δουλεια μου, τη πρωτη εβδομαδα ηταν καλα, στη συνεχεια ακομα και στη δουλεια σκεφτομουν πολυ, ασε που παρατησε και ολες τις δραστηριοτητες μου, ισως ο χρονος να ειναι το καλυτερο φαρμακο, σταματησα να δουλευω τοσο πολλες ωρες και περναω την ωρα μου με τα φιλαρακια-προξενητρες (χεχε) που με στηρηζουν σε αυτη τη φαση! Αυτο ομως που βοηθησε πιο πολυ ειναι οι δυο μερες που δεν εκανα τιποτε, σκεφτομουν ξανασκεφτομουν το συμπερασμα μου πλεον ειναι να περναμε μεσα απο το προβλημα να μην το αποφευγουμε. Σας ευχαριστω πολυ ολους, θεωρω πλεον οτι υπαρχουν και πιο σοβαρα προβληματα στη ζωη.