Εχω φοβηθει πολυ και δεν ξερω τι να κανω...

Γεια σας. Ειμαι καινουργιος εδω. Ειμαι 21 χρονων, εχασα τον πατερα μου πριν 2 χρονια απο καρκινο του πνευμονα και απο τοτε ειμαι ας πουμε στη τσιτα. Καθε μερα στο τρεξιμο να προλαβω τις δουλειες και τις σπουδες μου. Προσωπικη ζωη να σας πω την αληθεια εδω και 2 χρονια μηδεν. Χωρισα και με τη κοπελα μου ενα μηνα μετα τον θανατο του πατερα μου και γενικα ολα τα νιωθω στραβα. Τελος παντων απο τη προηγουμενη εβδομαδα μπορω να πω οτι ειμαι χαλια. Δηλαδη. Ενιωθα για 2 μερες πονο στο θωρακα μεχρι που ηρθε η στιγμη να μετρησω και τη πιεση μου (εχω περασει παλιοτερα περικαρδιτιδα και παντα ειχα αυτη την εγνοια). Βλεπω οτι ειχα 15 και 8. Εκεινη τη στιγμη ενιωσα κατι σαν φουντωμα, να μουδιαζει το κεφαλι μου, να νιωθω οτι μου κοβονται τα ποδια, να τα βλεπω ολα θολα. Ξαναμετριεμαι βλεπω 18 πιεση και τη καρδια μου να ακουγεται στα αυτια μου και ξηροστομια. Τις επομενες μερες μια απο τα ιδια. Ζαλαδα, πιεση, ταχυκαρδιες. Παω σε καρδιολογο μου κανει καρδιογραφημα τιποτα, Triplex τιποτα. Μου λεει αγχος και μου δινει ενα ηρεμιστικο. Εγω να σας πω δεν το εχω παρει ακομα. Ηρεμω για μια μερα χωρις ιδιαιτερα συμπτωματα και ξαφνικα εμφανιζω βραδυκαρδια αντι για ταχυκαρδια. Η παλμοι μου να μην ανεβαινουν πανω απο 65 και να πεφτουν μεχρι και 50. Και πιεση μεχρι 14. Παω κανω γενικες εξετασεις αιματος ολα μια χαρα εκτος απο μια ιωση που μου βρηκαν, κανω εξετασεις θυρεοειδους καλυτερα και απο καλα. Εκανα κι αλλο καρδιογραφημα μου βρηκαν 3 εκτακτες συστολες αλλα ολες την ωρα που επαιρνα βαθια ανασα. Μου λενε αγχος και μου εδωσαν βαλεριανες. Εκανα κι αλλο καρδιογραφημα χθες δεν μου βρηκαν τιποτα ηταν καλο. Εκανα ακτινογραφια θωρακα εξαιρετικη. Ομως εγω φοβαμαι μην παθω καμια ανακοπη γιατι την ωρα που εχω βραδυκαρδια, νιωθω ενα φτερουγισμα στο στηθος και πεταγομαι, νιωθω οτι θα λιποθυμισω, οτι χανομαι. Δυσκολευομαι να αναπνευσω μερικες φορες, δεν κοιμαμαι καλα το βραδυ, ξυπναω 3-4 φορες τη νυχτα, βλεπω εφιαλτες ή περιεργα ονειρα. Γενικα μεσα στην ημερα δεν αναπνεω και πολυ καλα δηλαδη βαριανασαινω. Πραγματικα φοβαμαι δεν ξερω τι μου συμβαινει. Νιωθω οτι θα πεθανω. Συγγνωμη αν σας κουραζω αλλα πραγματικα δεν ξερω τι να κανω. Ολοι μου λενε αγχος αλλα εγω νιωθω οτι κατι δεν παει καλα. Σας παρακαλω διαφωτιστε με καπως.. :(

Καλησπέρα Χάρη..!!!Δεν είμα ειδικός πάνω στο θέμα,δεν είμαι γιατρός απλά βλέπω ότι το πρόβλημα σου,είσαι εσύ ο ίδιος και οι σκέψεις που κάνεις...!!!Εγώ πραγματικά σε καταλαβαίνω.Νιώθεις έτσι γιατί ''σου πέσανε'' όλα μαζεμένα.Ηρεμησε με τις εμμονές και τις περίεργες σκέψεις.Δεν θα πάθεις τίποτα!!!Οι σκέψεις σου το κάνουν αυτο το πράγμα.Είσαι νέο παιδι και το άγχος και το στρες σε φέρνουνε σε αυτό το σημείο ...και στην τελική αν πραγματικά νιώθεις ασφάλεια πηγαίνοντας σε κάποιον γιατρό,γιατί από ότι βλέπω πήγες σε πολλούς ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑΝΕ ΣΤΡΕΣ ΚΙ ΑΓΧΟΣ,πήγαινε σε έναν ειδικό.Σε έναν ψυχολόγο ας πούμε που θα σε βοηθησει να το ξεπεράσεις.ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΙΔΙΚΟΣ (και το τονιζω γιατί είναι το πρώτο μου ποστ και δεν γνωρίζω αν απαντάνε ψυχολόγοι στο φορουμ).ΑΑΑ και Χάρη,πρόσεξε αυτό που θα σου πω...Εχεις προσωπική ζωή.Αυτή είναι η προσωπική σου ζωή στα 21 που βράζει το αίμα σου.Να μην περπατάς αλλά να πετάς,να είσαι μέσα σε όλα και να νιώθεις περίφανος γι αυτό και τυχερός που τρέχεις για δουλειές και σχολή...ΠΑΜΕ ΜΑΓΚΑ ΜΗ ΜΑΣΑΣ....!!! :)

Quote:

---

Originally Posted by Χαρης1991

Γεια σας. Ειμαι καινουργιος εδω. Ειμαι 21 χρονων, εχασα τον πατερα μου πριν 2 χρονια απο καρκινο του πνευμονα και απο τοτε ειμαι ας πουμε στη τσιτα. Καθε μερα στο τρεξιμο να προλαβω τις δουλειες και τις σπουδες μου. Προσωπικη ζωη να σας πω την αληθεια εδω και 2 χρονια μηδεν. Χωρισα και με τη κοπελα μου ενα μηνα μετα τον θανατο του πατερα μου και γενικα ολα τα νιωθω στραβα. Τελος παντων απο τη προηγουμενη εβδομαδα μπορω να πω οτι ειμαι χαλια. Δηλαδη. Ενιωθα για 2 μερες πονο στο θωρακα μεχρι που ηρθε η στιγμη να μετρησω και τη πιεση μου (εχω περασει παλιοτερα περικαρδιτιδα και παντα ειχα αυτη την εγνοια). Βλεπω οτι ειχα 15 και 8. Εκεινη τη στιγμη ενιωσα κατι σαν φουντωμα, να μουδιαζει το κεφαλι μου, να νιωθω οτι μου κοβονται τα ποδια, να τα βλεπω ολα θολα. Ξαναμετριεμαι βλεπω 18 πιεση και τη καρδια μου να ακουγεται στα αυτια μου και ξηροστομια. Τις επομενες μερες μια απο τα ιδια. Ζαλαδα, πιεση, ταχυκαρδιες. Παω σε καρδιολογο μου κανει καρδιογραφημα τιποτα, Triplex τιποτα. Μου λεει αγχος και μου δινει ενα ηρεμιστικο. Εγω να σας πω δεν το εχω παρει ακομα. Ηρεμω για μια μερα χωρις ιδιαιτερα συμπτωματα και ξαφνικα εμφανιζω βραδυκαρδια αντι για ταχυκαρδια. Η παλμοι μου να μην ανεβαινουν πανω απο 65 και να πεφτουν μεχρι και 50. Και πιεση μεχρι 14. Παω κανω γενικες εξετασεις αιματος ολα μια χαρα εκτος απο μια ιωση που μου βρηκαν, κανω εξετασεις θυρεοειδους καλυτερα και απο καλα. Εκανα κι αλλο καρδιογραφημα μου βρηκαν 3 εκτακτες συστολες αλλα ολες την ωρα που επαιρνα βαθια ανασα. Μου λενε αγχος και μου εδωσαν βαλεριανες. Εκανα κι αλλο καρδιογραφημα χθες δεν μου βρηκαν τιποτα ηταν καλο. Εκανα ακτινογραφια θωρακα εξαιρετικη. Ομως εγω φοβαμαι μην παθω καμια ανακοπη γιατι την ωρα που εχω βραδυκαρδια, νιωθω ενα φτερουγισμα στο στηθος και πεταγομαι, νιωθω οτι θα λιποθυμισω, οτι χανομαι. Δυσκολευομαι να αναπνευσω μερικες φορες, δεν κοιμαμαι καλα το βραδυ, ξυπναω 3-4 φορες τη νυχτα, βλεπω εφιαλτες ή περιεργα ονειρα. Γενικα μεσα στην ημερα δεν αναπνεω και πολυ καλα δηλαδη βαριανασαινω. Πραγματικα φοβαμαι δεν ξερω τι μου συμβαινει. Νιωθω οτι θα πεθανω. Συγγνωμη αν σας κουραζω αλλα πραγματικα δεν ξερω τι να κανω. Ολοι μου λενε αγχος αλλα εγω νιωθω οτι κατι δεν παει καλα. Σας παρακαλω διαφωτιστε με καπως.. :(

---

Xαρη καλησπέρα...ειμαι καποια χρόνια μεγαλύτερη απο σενα και χασαμε τον μπαμπα μαου ενα χρονο περιπου απο την ιδια ανιατη ασθενεια!Εισαι πολυ μικρος και η ζωη σου με αυτους τους ρυθμους είναι λογικό να συνοδευεται και απο αγχος,στρες...πέρα απο την ιδια συμβουλη με την προηγουμενη κοπελα θα σε προετρεπα να κανεις και μια συζητηση με τον γιατρο που παρακολουθουσε το μπαμπα σου,αν πάλι είναι δύσκολο να βρεις εκεινον κλεισε ενα ραντεβου με εναν πνευμονολογο και πες του αυτο που φοβασαι,τον τροπο με τον οποιο το βιωνεις..ο καρκινος του πνευμονα δεν ειναι κληρονομικη ασθενεια,θα σου παρουσιαστει αν και εφοσον οι συνθηκες της ζωης σου ειναι τετοιες..και παλι με βαση τις προσωπικες μου γνωσεις σου απαντω...μπορει να κανω και λαθος!Όμως εισαι πολυ νεο παιδι,θα εχεις περασει σιγουρα και πολυ δυσκολα χρονια,καλο θα ταν να αρχισει το μυαλουδακι σου να σκεφτεται και τις ομορφιες της ζωης,τον ερωτα ολα αυτα που δικαιουσαι και πρεπει να ζησεις στο μεγιστο και στο ευχομαι μεσα απ την καρδια μου!!

Ευχαριστω που απαντησατε..Το πολεμαω παιδια...Σε μια φαση ειπα δεν παει αλλο..αν ειναι να παθω κατι ας το παθω...και τα συμπτωματα αρχισαν σιγα σιγα να υποχωρουν...αραια και που προσπαθουν να ξαναερθουν στην επιφανεια αλλα λεω.."κατσε εκει που καθεσαι καλα εισαι"...μονο οι βραδυκαρδιες με ανησυχουν ρε γαμωτο που παραμενουν...εγω απο μικρος ειχα παντα ταχυκαρδιες...και τωρα ξαφνικα εχω βραδυκαρδια, ειδικα σε κατασταση ηρεμιας...φτανω τους 50 ανετα...και στον καρδιολογο π πηγα δεν μ ειπε κ τπτ...μ λεει ειναι λογικο αφου ηρεμεις...τι να πω...το βραδυ με επηρεαζει αυτο το πραγμα κ δεν μπορω ν κοιμηθω...να ναι κι αυτο απο το αγχος? οταν το παθαινω εχω ξηροστομια με ιδρωμενες παλαμες και νιωθω μια νευρικοτητα...αμα ηταν αγχος δεν θα ειχα ταχυκαρδιες? :/

και εγώ είχα περικαρδίτιδα, την έπαθα βέβαια από ατύχημα και όταν πάθαινα τις κρίσεις με έπιανε και εμένα το ίδιο μην αγχώνεσαι, αλλά αν θέλεις μπορείς να κάνεις
holter ρυθμού, για να σου φύγει από το μυαλό σου και να αποδεκτής αν είναι πραγματικά άγχος και να το αντιμετωπίσεις ανάλογα, θα είσαι πιο συνειδητοποιημένος
και αυτό πιστεύω θα σε βοηθήσει, δεν είναι τίποτα απλά θα σου μετρήσει του χτύπους της καρδιάς για είκοσι τέσσερις ώρες, δεν είμαι γιατρός αλλά εγώ αυτό θα έκανα
γιατί είσαι πολύ μικρός και πρέπει να χτυπήσεις το πρόβλημα από την ρίζα.

Αυτο θα κανω..δηλαδη δεν παει αλλο..νιωθω χαλια..:/..που μπορω να κανω holter? κοστιζει? γιατι και απο οικονομικα δεν παμε και πολυ καλα..

Αν έχεις ταμείο δεν πληρώνεις τίποτα είναι δωρεάν αν δεν κάνω λάθος, μία συμβολή μόνη και γιαυτό δεν είμαι σίγουρη.
Θα πας σε ένα καρδιολόγο και θα του πεις το πρόβλημα σου και ότι θες να κάνεις holter για να βεβαιωθείς, γιατί παρουσιάζεις κατά την διάρκεια της ημέρας πολλές αρρυθμίες, αν βγουν όλα καλά θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις το πρόβλημα σου και να μην αγχώνεσαι άλλο γιαυτό.

Αρχισε το καπνισμα θα σε χαλαρωσει. Προτεινω Winston lights. Αν ειναι πας μετα σε πιο βαρια. :p:p:D

Φιλε τωρα σοβαρα. Ολα ειναι στο μυαλο σου. Προσπαθησε να ηρεμησεις και να το δουλεψεις μεσα σου. Το να παθει καποιος στενος συγγενης καρκινο δεν σημαινει οτι θα παθεις και συ. Πρεπει να συνδυαστουνε διαφοροι παραγοντες για την εκδηλωση μιας ασθενειας.

Ηρεμία και λίγη θετική σκέψη. Είναι καλό που μπορείς και το ελέγχεις και εκεί φαίνεται πως μάλλον δεν είναι κάτι παθολογικό αλλά είναι ψυχοσωματικό. Κάνε τις εξετάσεις που θέλεις αν και θα βγούνε άψογες είναι σίγουρο και άρχισε να δουλευεις με τον εαυτό σου γιατί πέρασες μια δύσκολη φάση και το σώμα σου τώρα βγάζει το στρες .. Είσαι μια χαρά ηρέμησε και κοίτα να ασχοληθείς με κάτι για να αποσπαστεί η προσοχή σου απο τους χτύπους της καρδιάς σου.. όταν νιώθεις τις παλαμές σου να ιδρώνουν και το στόμα σου να στεγνώνει βγες στο μπαλκόνι αν δεν ζαλίζεσαι και πιες αργά λίγο κρύο νερό απο το ψυγείο... αν απο την άλλη αισθάνεσαι τόσο άσχημα πήγαινε καρφί νοσοκομείο να δεις τι θα σου πούνε...

είχα ακριβώς το ίδιο πράγμα στα 18 μου, νόμιζα ότι ανά πασα στιγμή θα πάθω έμφραγμα,e για να μην στα πολυλογώ είχα πάει σε καμια 10 γιατρούς και αφού δεν μου βρήκαν τίποτα, άρχισα να ψάχνομαι μονος
και στο τέλος κατάλαβα ότι όλα είναι μέσα στο μυαλό μου, από το άγχος μην πάθω κάτι, είχα όλες τις ταχυκαρδίες-βραχυκαρδίες και πόνους στο "σθιθος" και τα λοιπά....βεβαια εμενα όλο αυτό μου είχε φέρι και κατάθλιψη, και πήρα κάτι πολύ καλά αντικαταθλιπτικά για λίγο καιρό που με βοήθησαν.
1on το άγχος μπορεί να σου δημιουργήσει πόνους σε όλο το σώμα(μόλις φυγή το άγχος-φεύγουν και οι πόνοι).
2on είναι όλα στο μυαλό σου και δεν εχεις τίποτα ξεχνατο έχω περάσει ακριβώς το ίδιο....τωρα που το ξανασκευτομαι λεω απο μεσα μου με τη μαλακακιες ασχολιομουν...

ειναι σιγουρο αγχος το χω παρει αποφαση. Τωρα τελευταια παιρνω καθε βραδυ βαλεριανα και ειμαι κομπλε. ουτε αρρυθμιες ουτε τιποτα. απ οτι εχω καταλαβει τα συμπτωματα σιγα σιγα φευγουν αν και βρισκομαι παντα σε επαγρυπνηση αφου το αγχος ειναι ενας φαυλος κυκλος. Το μοτο μου πλεον? Σιγα σιγα και οτι ειναι να γινει ας γινει..