Μου λειπει...

Πως αντιμετωπιζεις εναν χωρισμο μετα απο 5 χρονια σχεση?μια σχεση που την βιωνεις σε ολο τον υπερτατο βαθμο...μια σχεση ναι μεν πολυ δυσκολη αλλα ταυτοχρονα τοσο δυνατη συναισθηματικα..αγαπας εναν ανθρωπο τοσο πολυ και στο τελος νιωθεις οτι αυτο το τοσο δυνατο συναισθημα ερχεται μεσα σου και γινεται τοσο μεγαλος πονος..προσπαθω να το αντιμετωπισω εδω και καποιες μερες κανοντας ισως πραγματα που στην ουσια δεν θελω..πινω σε ασχημο βαθμο ξενυχταω βγαινω εξω αλλα και παλι οταν μπαινω στο σπιτι το μυαλο μου η σκεψη μου ειναι παλι εκει...εχω χασει τον υπνο μου,δεν μπορω να λειτουργησω στην καθημερινοτητα μου..θελω αυτο το τραυμα να επουλωθει γρηγορα..δεν μπορω να περιμενω τον χρονο..βαρεθηκα να ακουω ' ασε το χρονο να περασει και θα νιωσεις καλυτερα''μονο ο χρονος γιατρευει' κτλ...βαρεθηκα να μιλαω να περιμενω κατι παντα...αναρωτηθηκα πως γινεται μετα απο τοσο μεγαλο χρονικο διαστημα να μην του καιγεται καρφακι να μην νιαζει αυτο τον ανθρωπο αν εισαι καλα..μια καλη φιλη μου ειπε καταπινεις τα καρφακια και προχωρας..πως?πως μπορεις να το κανεις τοσο ευκολα αυτο?