Καλημέρα η καλησπέρα ανάλογα πότε θα πάρεις αυτό το κείμενο στα χεριά σου.
Απλά ήθελα να σου πω δυο πράγματα ,πράγματα τόσο αληθινά και τόσο μέσα από την καρδιά μου που μόνο μεσώ αυτού του τρόπου σκέφτηκα ότι μπορούσα να τα πω. Δεν ψάχνω για απαντήσεις η εξηγήσεις ,έξαλλου της προάλλες μου τα είπες όλα ,δεν θέλω να τα ξανακούσω ,μου είναι αρκετό μια φορά.
Αναρωτιέμαι γιατί έχω κολλήσει σε εσένα παρόλα αυτά που έχουνε γίνει μεταξύ μας και να σου πω την αλήθεια ακόμα προσπαθώ να καταλάβω,άλλα αυτό που ξέρω είναι ότι μαζί σου ξεκλείδωσα την καρδιά μου και τα συναισθήματα μου, λάθος μου βέβαια άλλα άνθρωποι είμαστε και τα λάθη είναι ανθρώπινα .
Ήρθες σε μια φάση της ζωής μου που είχα απαλλαγεί από έννοιες και καημούς του παρελθόντος ,είχα ξαναγεννηθεί σαν άνθρωπος ψυχικά ,είχα βρει τον εαυτό μου μέσα από μεγάλη πάλη και αγώνα. ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΙΡΘΕΣ ΕΣΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ!!Στην αρχή δεν πίστεψα αυτό που μου συνέβαινε ,προσπάθησα να το κοντρολάρω , να λέω μέσα μου “άστο Αντωνάκη αυτό που ζεις δεν είναι αλήθεια, απλά ενθουσιασμός”μετά όμως με το καιρό πίστεψα σε αυτό που ζούσα ,πίστεψα στα φιλιά σου στα χάδια σου στα μάτια σου ,στην ώρα που γινόμασταν ένα , και ας μου έλεγες εσύ στο ...... όταν βρεθήκαμε την τελευταία φορά ότι δεν μου έδωσες τίποτα, και όμως μου έδωσες όλα αυτά ,που για μένα ήταν ένας ανεκτίμητος θησαυρός.
Η κάθε μου στιγμή μαζί σου,καλή η κακή, ήταν και μια αφορμή για να σε αγαπήσω.
Μα θα μου πεις κάτσε ρε συ μεγάλε τόσο εύκολα αγαπάς?? Η απάντηση είναι ΟΧΙ!!Αλλά με εσένα μου βγήκε τόσο αυθόρμητα ,τόσο εύκολα , τόσο απλά που και εγώ τρόμαξα κάποια στιγμή , προσπάθησα να το ελέγξω να το κοντρολάρω άλλα δεν τα κατάφερα ,ήταν σαν χείμαρρος ,που στο διάβα του παρέσυρε τα πάντα : άμυνες ,αναστολές ,φραγμούς ,μη και πρέπει, δεν άφησε τίποτα όρθιο.
Αισθάνθηκαν σαν ένα 16χρονο αγόρι που αγαπάει πρώτη φορά ,σαν τον πρώτο μου εφηβικό ερωτά, που είναι τόσο αληθινός ,τόσο απλός,βαθύς και αγνός,
Ίσως το χρονικό διάστημα που είμαστε μαζί να ήταν πολλή λίγο άλλα για μένα ήταν λες και ειμασταν μαζί χρονιά . Πίστεψα στις μικρές μας στιγμές , γιατί μέσα από αυτές ένιωσα ότι γεννιόταν κάτι μεγάλο.
Σου έδωσα όλο το θησαυρό που νομίζω ότι έχω μέσα στην καρδιά μου και σου είπα πάρτα είναι δικό σου , άλλα τελικά μάλλον δεν ήταν ο θησαυρός που εσύ έψαχνες.
Ο καθένας μέσα στην ψυχή του ψάχνει το δικό του θησαυρό, έχει το δικό του μοναδικό χάρτη μέσα στο μυαλό του και σαν πυξίδα έχει την καρδιά του για να τον βρει. Έμενα η πυξίδα της καρδιά μου έδειξε εσένα.
Την βραδιά που ήμασταν στον .... όταν σου έλεγα ότι είμαι ερωτευμένος , το ένιωθα τόσο πολλή τόσο έντονα που λες και η λέξη σε αγαπώ ,έβγαινε μέσα από όλο μου το είναι. Εκείνο το βράδυ είχαν πέσει και οι τελευταίες άμυνες μου και οι τελευταίες αναστολές μου ,παραδώθηκα σε αυτό που ζούσα μαζί σου. Που να ήξερα ότι σε 5 μέρες από τότε θα μου έλεγες ,χωρίζουμε
να κρατήσω κάτι και για μένα ο τρελός.
Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε στο .... ,δεν άκουγα τη μου έλεγες κοιτούσα μόνο τα μάτια σου τα χείλια σου ,τα χεριά σου ,κοιτούσα μόνο εσένα και ήμουνα χαμένος μέσα στο χρώμα τον ματιών σου. Κάθε σου κίνηση μου φαινόταν μαγική , υπέροχη, μοναδική. Και όταν με φίλησες για τελευταία φορά μέσα στο αμάξι πριν να φύγεις ήταν σαν να μου έδωσες όλη την γλύκα της ψυχής σου μαζεμένη σε μια και μοναδική στιγμή, την γλύκα της ζωής της ίδιας.
Προσπάθησα να μπω μέσα στην ψυχή σου που τόσο εμπόδια έχεις στρώση γύρω της για για να μην πλησιάσω εγώ,και δεν με άφησες. Με το που τόλμησα να την ακουμπήσω με έδιωξε και κλειστηκες στο καβούκι σου που τόσο ωραία και με ωραίο τρόπο το έχεις χτίσει για το εαυτό σου. Ίσως τα συναισθήματα που σου βγαίνουν να σε φοβίζουν, να σε κάνουνε να πονάς ,και να βγαίνουνε στο προσκήνιο όλες σου οι ανασφάλειες και οι φόβοι που έχεις μέσα στην καρδιά σου. Δέν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ ,εσύ ξέρεις καλύτερα .
Είναι στιγμές και φάσεις στην ζωή ενός ανθρώπου που τα πάνω έρχονται κάτω, αλλάζει όλα τα πιστεύω του και την κοσμοθεωρία του, ανατρέπει τον κόσμο που ζει και αισθάνεται και τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά, πράγματα και συναισθήματα. Θυμάσαι τη είπε η ....όταν είχαμε βγει?? ο καθένας ζει τον δικό του κόσμο , ζει το δικό του matrix. Ε, εσύ με έκανες να καταρρίψω τον παλιό μου κόσμο την παλιά μου κοσμοθεωρία και μαζί σου τον άλλαξα τον έχτισα από την αρχή και αντί για ένα μουντό και άσχημο κόσμο έκατσα και έφτιαξα μέσα μου ένα παράδεισο με χρώματα , αρώματα , συναισθήματα, έρωτα.
Δεν το έχω ξανακάνει πότε αυτό το να γράψω και να τα δώσω να τα διαβάσει κάποιος ,και ούτε πρόκειται ποτέ να το ξανακάνω για κανέναν , άπλα μια εσωτερική δύναμη,μια παρόρμηση με προτρέπει να το κάνω αυτό.
Ξέρω ότι με αυτή μου την κίνηση θα με δεις ακόμη πιο μικρο, μπορεί να γελάσεις, να κοροϊδέψεις να με πεις μαλάκα ,καψουρακο και εγώ δεν ξερό τι άλλο, μπορεί να το δειξης στην αδερφή σου η ακόμη και στο αγορι σου εάν τώρα είσαι ερωτευμένη μεν κάποιον άλλον και να γελάτε μαζί μου.
Είμαι σιγουρος ότι με αυτή μου την κίνηση θα απομακρυνθώ και άλλο από το πρότυπο του άντρα που έχεις μέσα στο μυαλό σου και που θες για εσένα , του δήθεν ,του κάποιου και του σκληροί τύπου. Να σου πω πω κάτι...ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ,δεν με νοιάζει και δεν δινω δεκάρα εάν γίνουν όλα από τα παραπάνω που σου λέω.
Δεν με νοιάζει γιατί εκτός από άντρας είμαι και άνθρωπος .
Και άνθρωποι ,επειδή είναι άνθρωποι πάνω από όλα αισθάνονται και αγαπάνε, και η αληθινή αγάπη σημαίνει ξεγύμνωμα της ψυχής χωρίς ντροπές, προσχήματα και εγωισμό.
