Printable View
Τα κατάφερε κανείς να ξεπεράσει τη κατάθλιψη του σταματώντας τα φάρμακα? Αναφέρομαι σε καταθλιψεις πάνω απο 2 φορές στη ζωή μας. Ειναι αλήθεια ότι πρεπει να πέρνουμε φάρμακα εφ όρου ζωής? Και πόσοι απο εσας καπνίζετε? Ίσως να φταίει και το τσιγάρο για την έναρξη αυτης της ύπουλης ασθένειας
για μένα αυτό το ερώτημα πλέον είναι άστοχο.
το ερώτημα είναι με ποιους τρόπους νιώθεις καλύτερα και μπορείς να χαίρεσαι περισσότερο τη ζωή. εσύ συγκεκριμένα, γιατί κάθε άνθρωπος είναι και διαφορετικός και δεν υπάρχουν γενικές απαντήσεις.
είναι και τα φάρμακα ένα εφόδιο και κάποιους τους βοηθάει.
δεν είναι ούτε το μόνο, ούτε αποκλείει άλλους τρόπους καταπολέμησης της καταθλιψης παράλληλα. εννοώ αν κάποιος πάιρνει φάρμακα, μπορεί παράλληλα να χρησιμοποιεί και άλλους τρόπους κατάπολέμισης της κατάθλιψης, πχ γυμναστική, παρέες, δραστηριότητες, ψυχοθεραπεία λπ.
ναι τα κατάφερε και όχι ένας αλλά αρκετοί.. Η υγεία πηγάζει απο μέσα μας.. Φυσικά τα φάρμακα μας παρέχουν υποστήριξη αλλά έρχεται η ώρα που μπορούμε να βαδίσουμε και μόνοι μας χωρίς φάρμακα ... Με τον κατάλληλο Ψυχοθεραπευτη και με πολλή δουλεία με τον εαυτό σου θα καταφέρεις θαύματα ...
Πόσο αληθινό κι αισιόδοξο! :) Συμφωνώ απόλυτα!Quote:
Originally Posted by Κλειδί Σκέψης
και ο φουφουτος τα καταφερε
Ριξε μια ματια στο αρθρο μου περι ΝΙΑΣΙΝΗΣ λιγο πιο κατω... λεω καποια πραγματα για την δικη μου "πορεια" και πως καποια συμπληρωματα διατροφης και αλλαγες στο life style μπορουν να απαλασσουν απ την καταθλιψη.... Θες την εμπειρια μου απ το τσιγαρο? Μετα απο 2 και βαλε χρονια που εχω που το ξανααρχισα, (αρχισα στα 19 το εκοψα στα 23... 25 το ξανααρχισα... 26 το εκοψα 27 παλι τα ιδια και τωρα παω στα 29 και ξαναπροσπαθω, ελπιζω αυτη τη φορα για παντα...) τωρα με λιγες μερες εκτος, νιωθω ναι μεν "σφιγμενος" λογω της ελλειψης αλλα απο ενεργεια ΠΕΤΑΩ ... και στο κρεβατι... ;))) Παιρνω και συμπληρωματα διατροφης και γυμναζομαι πολυ εντονα 5 φορες την εβδομαδα...
Δες ομως και το θεμα μου λεω πολλα....
εγω τα σταματησα επειδη αυτα που επαιρνα σταματησαν να υπαρχουν στα φαρμακεια! αναφρανιλ επαιρνα. αληθεια ξερει κανεις γιατι σταματησαν; τι να σου πω; δεν ειμαι και πολυ καλα απο τοτε που τα σταματησα αλλα ειμαι σχεδον σιγουρος πως και να τα επαιρνα παλι το ιδιο θα ημουν. δεν πιστευω οτι τα χαπια τουλαχιστον σε μενα κανουν κατι. ειναι που γενικα δε μπορω να βαλω τη ζωη μου σε μια ταξη, που τα προσωπικα μου πανε χαλια και διαφορα αλλα για τα οποια τι να μου κανουν κατι χαπακια;
πιστευω πως σε περιπτωσεις ηπιας καταθλιψης τα χαπακια ειναι αχρηστα. χρειαζεσαι καλη παρεα, ενδιαφεροντα, να κανεις ευχαριστα πραγματα, ηρεμια, εναν καλο ψυχολογο ισως.
χααααχα ..αμα είναι έτσι να πάρω δύναμη γιατί έχω και τα παιδιά μου..που ειλικρινα...πέρασα τόσο άσχημα στις καταθλίψεις μου κι οι τύψεις με κατάκλυζαν γιατί δε μπορούσα ένα φαγητό να μαγειρέψω τόσο χάλια ήμουν...το καλό ειναι ότι γενικά ειμαι θετικός άνθρωπος...αλλά γμτ..κολλάω..σε κάτι ίσως που τυχαινει στη ζωη και νάσου η καταθλιψάρα ξανά..ουτε με νοιάζει αν θα εχω δουλεια,...χρήματα..αυτο θαρθει αν έχουμε υγεια..εστω και με χάπια..προς το παρόν περιμένω να περάσουν τα 2 χρόνια που θα τα πέρνω τα χαπάκια μου και βλέπουμε..η θα με ξαναεπισκεφθει η φιλεναδα μου η κατάθλιψη...η τέλος. Κι ο Θεός βοηθός...για ολους μας παιδιά!!Quote:
Originally Posted by thomas98
Ναι στέφανε σε ήπια κατάθλιψη ναι...σε βαριας μορφής και με σωματικά συμπτωματα να μη μπορεις να πας μέχρι το άλλο δωμάτιο χρειάζονται τα χάπιαQuote:
Originally Posted by stefanos14587
Σ ευχαριστώ! Θα το διαβάσω οπωσδήποτε! Χαίρομε για σένα..ειλικρινα δε περίμενα τόσος κόσμος να έχει το ίδιο πρόβλημα με μένα...έλεγα ρε γμτ...τι κάνω λάθος..το ξεχνούσα..νασου ξαναέπεφτα..τώρα που έπαθα με τη μετακόμηση...λέω ρε αλλοι πάνε Αυστραλία δουλεύουν τπτ δε παθαίνουν κι εγώ? Κατάθλιψη αντιδραστικη είπε η ψυχολόγος.Οσο για γυμναστική ουου με τα 2 παιδιά τρέχω όλη μέρα...έτρεχα δλδ..τώρα περιμένω να επανέλθει η ενέργεια με τα χάπια για να ξανακάνω το ίδιο. Νασαι καλα!Quote:
Originally Posted by jimmaster
Πολύ αισιόδοξο το μύνημα σου ευχαριστώ!Quote:
Originally Posted by Κλειδί Σκέψης
Ναι μόυ ειπε η ψυχολόγος ότι θα μου μάθει πως να διαχειρίζομε τη κατάθλιψη όταν τη νοιώθω να επανεμφανίζετε..αν επανεμφανιστεί δλδ..με έχει κουράσει τόσο....τόσοι χαμένοι μήνες χρόνια θα έλεγα απο τη ζωή μου με τόσο άσχημες εμπειρίες για μένα και για τους γύρω μου....που δε τη θέλω ξανά στη ζωή μου!!! Τα παιδιά μου με φωνάζουν αρρωστιάρα..και να φανταστείς τόσο υπομονή κάνω που όταν στις αρχές με πιάνει εκεινο το περιεργο συναίσθημα μέσα μου απο τη κατάθλιψη..εκεινες οι σκέψεις....δε μιλάω...το ότι δε μπορώ να κοιμηθώ...το ότι χάνω τη ζωή μου γιορτές των παιδιών στα σχολεία...να μη μπορώ να πάω να πληρώσω ένα λογαριασμό..να λέω στη κόρη μου μαγείρεψε δε μπορώ...να κάνω εμετό και να με ακούνε...Δε τη θέλω πάλι πίσω αυτή την αρρώστια!!Quote:
Originally Posted by Lou!
Μου αρεσε αυτο που λεει η Lou, να κανουμε δλδ αυτα με τα οποια νοιωθουμε καλύτερα και με τα οποία χαιρόμαστε περισσότερο τη ζωη, συμπληρωνω, ασχέτως αν αυτα δεν ειναι απ αυτα που καποτε βαζαμε ως στοχους ή αν απλα απομακρυνουν τη σκεψη απο ασχημα βιωματα. Αμα τα βαλουμε στο επικεντρο του ενδιαφεροντος μας σταδιακα περιοριζουν πιστευω το προβλημα.
Απο την εμπειρια μου και του γιατρου μου elli,τα φαρμακα εχουν αποτελεσμα σε ενα 20-25 τα εκατο των ασθενων. Βαλε και σε αυτο τοσυνδρομο placebo και τι μενει?Αυτο το παραδεχθηκε μετα απο 3 χρονια ο ψυχιατρος μου.Εχω δοκιμασει ολα τα ssris,ssnris,τρικυκλικα και mao.Στο μονο που ειδα κατι ειναι το seroxat.Oποτε η ερωτηση αν καταφερε κανεις να ξεπερασει την καταθλιψη σταματωντας τα φαρμακα την αλλαζω καταφερε να την ξεπερασει με φαρμακα? Κατα την γνωμη μου δεν εχει ανακαλυφθει ακομη το φαρμακο που πριμενουμε(εμεις και αλλοι 350.000.000).Δοκιμασε εναλλακτικες θεραπειες(η εταιρια που βγαχει το zoloft χρηματοδοτει εταιριες που 'τορπιλιζουν' εναλλακτικες θεραπειες) και αλλες εταιριες ζητουν απο κυβερνησεις και αναλογους φορεις(παγκοσμιος οργανισμος υγειας)χρηματοδοτηση για περαιτερω ερευνες..Εχε υπ,οψη ,οχι για να κανω τον καμποσο, αλλα νικησα εναν 6ατη αλκκολισμο χωρις καμμια εξωτερικη βοηθεια(παροτι κατεφυγα σε 'ειδικο'με μηδενικα αποτελεσματα,το 2007).Τωρα εχω να πιω 3 χρονια..Και κατι αλλο που μπορει να εχει εφαρμογη σε ολους τους τομεις της ζωης μας(και την καταθλιψη)Το αλκοολ δεν το εκοψα ετσι απλα.Το ειχα κοψει καμμια 30αρια φορες ,αλα καθε φορα ελεγα 'την επομενη θα τα καταφερω'.Τελικα η 31η φορα(περπου)ηταν επιτυχημενη.Δηλαδη θελω να πω οτι η ιδεα ωριμαζε μεσα μου.Ωσπου εγινε πραξη,παροτι ολοι με ειχαν ξεγραμμενο.ο Β.Ουγκω ειπε κατι πολυ σπουδαιο'ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ'ετσι και με την καταθλιψη,πιστεψε στον εαυτο ,σε οτιδηποτε αλλο νομιζεις ,και θα ανακαλυψης οτι εχεις δυναμεις που ουτε καν τις υποψιαζεσαι.Φιλικα
εγώ elli παίρνω ένα αντιψυχωσικό και ένα αντικαταθλιπτικό και δεν είχα παρενέργειες, ούτε υποτροπιάσεις αλλά ο γιατρός μου ήταν από την αρχή κάθετος ότι η θεραπεία πρέπει να γίνει για χρόνια και ότι μετά θα παίρνω ένα χάπι για συντήρηση, σημασία έχει ότι είμαι καλά, το ξέρω ότι είναι δύσκολο με τα χάπια γιατί κάποιες φορές επηρεάζουν και την υγεία αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά πρέπει να τα παίρνουμε συστηματικά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι από μόνα τους κάνουν θαύματα πρέπει να κάνουμε και εμείς πράγματα, όπως το να κόψουμε το τσιγάρο, τους πολλούς καφέδες, να βγαίνουμε να περπατάμε, να έχουμε επαφές με φίλους, να κάνουμε μία σχέση ενδεχομένως αν δεν έχουμε και αυτό καλό είναι, όλα είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής ακόμα και η κατάθλιψη.