Δίλημμα και Φόβος

Γεια σε όλους.

Δημοσιεύω εδώ αν και δεν ξέρω αν είμαι στο σωστό μέρος.
Δεν ξέρω αν κάποιος γνωστός μου μπορεί να διαβάζει, οπότε προτιμώ να μη δώσω πολλές πληροφορίες. Μου παρουσιάστηκε μία ευκαιρία πρόσφατα και λογικά θα έπρεπε να χαίρομαι γιατί είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν. Αντί όμως να χαίρομαι, εγώ έχω καταληφθεί από φόβο και άγχος. Σε βαθμό που αυτή τη στιγμή τρέμω και πρέπει να προσέξω πολύ για το πως πατάω τα πλήκτρα.
Είμαι καταθλιπτικό άτομο, παίρνω χάπια και έχω κάνει μία απόπειρα αυτοκτονίας.
Το γεγονός ότι όλοι με συγχαίρουν για την ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε με κάνει να θέλω να κρυφτώ μακριά τους. Ξέρω τώρα ότι αν δεν δεχτώ θα τους απογοητεύσω. Θα με κοιτάζουν με ένα πολύ υποτιμητικό βλέμμα. Δεν έπρεπε ποτέ να τους το είχα πει. Αλλά το είπα και όσο κι αν φαίνεται γελοίο, σκέφτομαι ότι ακόμα και το να πεθάνω θα ήταν πιο εύκολο από το να αντιμετωπίσω την απογοήτευση που προκαλώ στους γύρω μου.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω καν αν θέλω να προχωρήσω με αυτή την ευκαιρία. Ξέρω όμως ότι δεν μπορώ, ότι έχω παραλύσει από τον φόβο, απλά φοβάμαι πάρα πολύ να το κάνω. Και κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει γιατί δεν βγάζει νόημα. Ακόμα και το άτομο με το οποίο κάνω ψυχοθεραπεία μου είπε ότι κανονικά θα έπρεπε να μην το σκέφτομαι καθόλου και να κάνω αυτό το βήμα.
Σας γράφω γιατί θέλω την άποψη ανθρώπων που ασχολούνται με θέματα ψυχολογίας. Πιστεύετε ότι καλύτερο θα ήταν να πιέσω τον εαυτό μου για να κάνω ένα βήμα παρακάτω ή να το αφήσω και να μείνω χωρίς φόβο αλλά σε στασιμότητα;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων