δεν ξέρω τι συμβαίνει

Γεια σε όλους και σε όλες. Δεν ξέρω αν έπρεπε να βάλω το θέμα μου εδώ και γενικά δεν ξέρω αν έπρεπε να μπω στη διαδικασία. Είναι η πρώτη φορά που μοιράζομαι
πράγματα με ανθρώπους που δεν ξέρω, αλλά νιώθω ότι έχω φτάσει εκτός ορίων. Δεν περιμένω κάτι ιδιαίτερο, αλλά ώρες ώρες μου έρχεται να φωνάξω οπότε προτιμώ να γράψω. Το πρόβλημα μου είμαι εγώ. Ο εαυτός μου ή μάλλον για να είμαι περισσότερο ακριβής ο άλλος μου εαυτός. Έχω μία πολύ καλή σχέση με έναν άνθρωπο εδώ και χρόνια. Είναι καλός, τρυφερός, με καταλαβαίνει και με αγαπάει. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι τέλειος. Και είναι. Και εγώ τον αγαπώ ειλικρινά, βαθιά. Πάντα έκρυβα κομμάτια της ψυχής και του μυαλού μου από τον κόσμο. Πάντα φρόντιζα να χαλιναγωγώ τον σκοτεινό μου εαυτό και τις προτιμήσεις μου. Μέχρι που τον γνώρισα και αυτό έπαψε σε ένα βαθμό να υπάρχει. Δεν του έδειξα τίποτα. Απλά γύρισα σελίδα. Και τώρα μετά από χρόνια ο παλιός μου εαυτός έχει ξυπνήσει και ζητάει πράγματα. Προσπάθησα να του μιλήσω, να του το δείξω αλλά δεν μπόρεσα. Προσπάθησα να του το δείξω μέσω σεξουαλικών παιχνιδιών και πάλι δεν μπόρεσα. Φταίω γιατί τα σκοτάδια μου δεν του τα έδειξα ποτέ. Ξέρω έχω ψυχολογικά; Ναι ίσως και να έχω. ίσως να φταίνε τα παιδικά μου χρόνια και η μανία να είμαι τέλεια σε όλα χωρίς ψεγάδια. Ίσως να φταίει η ψυχολόγος που είχα κάποτε και που δεν της μιλούσα γιατί δεν μου γέμιζε το μάτι. Ίσως να φταίει το γεγονός πως δεν συγχωρώ λάθη και ψέματα, πως δεν συγχωρώ εμένα την ίδια. Αισθάνομαι ότι πνίγομαι και παρά την μεγάλη επαγγελματική μου επιτυχία, παρά τον καταπληκτικό μου σύντροφο νιώθω μικρή και τελευταία, ίσως από ντροπή για αυτά που θέλω, ίσως πάλι από ανάγκη να τα κάνω πράξη.

Γεια σου παρις. Απ οτι καταλαβα υπαρχει μια πλευρα του εαυτου σου που σε προβληματιζει. Ποια στοιχεια ειναι αυτα που τη συνθετουν? Ποια ειναι αυτα τα κομματια της ψυχης σου που δεν επιθυμουσες να φανερωνεις στους αλλους? Σε ποιες προτιμησεις αναφερεσαι που επιδιωκεις να τις χαλιναγωγεις? Απ οτι καταλαβα εχει να κανει αρκετα, με θεματα ερωτικης φυσεως αλλα δεν αναφερεις συγκεκριμενα. Θες να γινεις πιο συγκεκριμενη?

Γεια σου kerasi ... πάντα είχα ωμό χαρακτήρα και σαν άνθρωπος ήμουν και είμαι πάντα ρεαλίστρια μέχρι εσχάτων. Από μικρή από την εφηβεία μου ήμουν κλειστό παιδί, χωρίς φίλους και χωρίς ιδιαίτερες ανάγκες ως προς συναισθήματα. Αυτό ένιωθα. Μεγαλώνοντας αυτό γενικεύτηκε και δημιουργήθηκε μια συμπεριφορά από μέρους μου ως προς τη σεξουαλικότητα μου ανάλογη με το χαρακτήρα μου. Δεν περίμενα ποτέ να χρειαστεί να μοιραστώ τις συναισθηματικές μου ανάγκες γιατί απλά δεν είχα. Ώσπου τον γνώρισα και αυτό άλλαξε. Αλλά τώρα συμβαίνει το αντίθετο. Ας πούμε ότι οι προτιμήσεις μου έχουν να κάνουν με ερωτικές περιπτύξεις διαφορετικές από ότι θα προτιμούσε μια κοπέλα. Και δεν μιλώ σαφώς για έρωτα, ούτε καν για βίαιο σεξ. Είναι πιο ιδιαίτερα τα ερωτικά μου γούστα και όλα περιστρέφονται γύρω από τον φαύλο κύκλο υποταγής και υποδούλωσης, σε γενικές γραμμές τουλάχιστον.