Printable View
Καλησπέρα.
Ξαναγράφω εδώ γιατί με πιάνει μια ανησυχία γενικά και μάλλον συμβαίνει επειδή δεν κάνω ακριβώς τα πράγματα που θέλω.Τώρα θα ήθελα να βγώ για καφέ με έναν τύπο αλλά θα έβγαινε με μια φίλη του και γώ κάθομαι σπίτι και δεν ξέρω τί να κάνω.(δεν είναι ανησυχία γι' αυτόν).Απλά πέρασα αρκετό καιρό μοναξιάς και τώρα που συναναστρέφομαι με κόσμο θέλω να έρχονται έτσι όπως τα θέλω.:-)
δεν πρεπει να ανυσυχεις τις περισσοτερες φορες δεν ερχονται οπως τα θελουμε τα πραγματα
τώρα θα πάω να ρίξω κανά τρεξιματάκι.Φιλιά :-)Quote:
Originally Posted by nikopoul
φυσιολογικο! κ εγω ετσι θα ενοιωθα.τωρα πρεπει να περασεις ευχαριστα με σενα.μπορεις να πας σινεμα μονη σου (-οδηγος αισιοδοξιας- ειναι μια ευχαριστη ταινια, σιγουρα παιζεται ακομη).....κ διαφορα αλλα..... το θεμα ειναι να -πραξεις- μη με μενεις απρακτη κ σε πιανει λυπομανια!!!!!!!
φιλικα τα λεω σε εσενα κ ευχομαι να τα κανω κ εγω!
Μηπως ειναι απο τα φαρμακα? Μηπως απο το αμπιλιφαι? διοτι απ ο,τι θυμαμαι δν εχει κ πολυ καιρο π το παιρνεις..
Η ζωή όλη είναι μια ανηφόρα και μια κατηφόρα, ερχόμαστε και στα ίσια μας δε λέω, κι αυτά ισχύουν για όλους, το θέμα είναι να μπορείς να τα αντιμετωπίσεις. Να μη σκέφτεσε πολύ ή να μη σκεφτεσε αρνητικά.Αστο..θα περάσει ότι κι αν είναι
το θεμα ομως ειναι:οτι για μας τους ψυχωτικους δεν εχει κατηφορα καθολου...
Σα συγκυρίες ζωής, μπορεί κάποιος να τελειώσει η ζωή του απο ένα ξαφνικό ατύχημα και εως τότε να μην είδε ισιάδι,,κι ένας ψυχωτικός να κερδίσει στο τζόκερ..και να ζήσει μέχρι τα 80. Ή αν μη τι άλλο να έχει ενα νορμάλ περιββάλον κι ένας νορμάλ σε εισαγωγικά να ζεί τα πάθη του Χριστού με οικογενειακά αδιέξοδα κτλ
στα λογια μου νομιζω ερχεσαι:παλι αν ειναι να συγκριθουμε με 'φυσιολογικο'(με εισαγωγικα η χωρις...) ανθρωπο συγκρινομαστε μονο με καποιον φυσιολογικο δυστυχισμενο...πιο το νοημα?κανενα!!!!!!!!!!!!
Και ποιος είναι φυσιολογικός? Ο κάθενας μας έχει τα ψυχολογικά του, δεν ειναι τυχαίο ότι τα ψυχοφάρμακα είναι πρώτα σε κατανάλωση. Κι εσυ κι εγω πρέπει να κάνουμε αγωγή εφ όρου ζωης, κι εσυ κι εγώ χάσαμε πράγματα καθηλωμένοι στο σπίτι ανήμποροι επι βδομάδες. Και μένα μου τι δίνει να παίρνω φάρμακα αλλά αν δε πάρω όχι μόνο δε λειτουργω, αλλά, πεθαίνω σιγά σιγα. Και να σου πω καλύτερα με φάρμακα και οκ παρά χωρίς και χάλια. Αλλος πάσχει απο τη καρδιά και παιρνει φάρμακα, άλλος απο το θυρεοειδή, άλλος απο διαβήτη, σε εμας πάσχει η ψυχη μας
συμφωνω αλλα νομιζω οτι πρεπει να συμφωνησεις και εσυ οτι η πληγη της ψυχης ειναι το χειροτερο.η ψυχη αφου ειναι πιο σημαντικη και απο τον ιδιο τον εγκεφαλο(οχι οτι και αυτος λειτουργει καλα στην ψυχωση...).ΥΓ μετα τον καρκινο η ψυχωση...
Το ξέρω...αυτές οι αναταραχές χωρίς λόγο, το ανω κάτω μέσα μας,, το ξέρω ότι οι ψυχικές παθήσεις είναι χειροτερες απο τις σωματικές...
Quote:
Originally Posted by mariafil
Δεν ξέρω αν σε παρηγορεί, άλλα και εγώ κάπως έτσι είμαι..
Άσε που ώρες ώρες αισθάνομαι ότι έχουν φύγει τα χρόνια και δεν έχω ζήσει τη ζωή μου όπως ήθελα...!!
Βέβαια ακόμα νέος είμαι, άλλα δυστυχώς (για πάρα πολλούς λόγους) βλέπω αδιέξοδο..
φάσεις είναι πάνε και έρχονται.Καλά να περνάμε μόνο αυτό, και να έχουνε ανθρώπους που μας αγαπάνε.:-)
Aνθρώπους που να μας αγαπάνε και να ενδιαφέρονται για εμάς...Quote:
Originally Posted by mariafil