Καταθλιψη Αυτοκτονικες τάσεις

Χαιρετω . ειμαι 19 χρονων και ειμαι φοιτητης . τους τελευταιους μηνες αντιμετωπιζω ασχημο ψυχολογικο προβλημα . χωρισα με την κοπελα μου μετα απο 4 χρονια και απο εκεινη τη στιγμη ηρθαν τα πανω κατω . η διαθεση μου και η ψυχολογια μου πεφτει κατακορυφα . εχω καταθλιπτικη διαθεση καθε βραδυ και δεν μπορω να κοιμηθω ευκολα . δεν βρισκω νοημα σε τιποτα . προσπαθω να κανω διαφορα πραγματα για να απασχολησω με κατι τον εαυτο μου . η πολη μου είναι μικρη και μιας και ειμαι εδω φοιτητης δεν εχω πολλες επιλογες και ζω καθημερινα τα ιδια και τα ιδια . νιωθω απιστευτα φυλακισμενος και ο μονος ανθρωπος που ειχα δεν ειναι πια εδω . σκεφτομαι συχνα την αυτοκτονια χωρις να το θελω . ζω ενα μαρτυριο και δεν ξερω τι να κανω. δεν ξερω πως θα ξεφυγω απο αυτο . ακομα και οι φιλοι που εχω δεν μπορουν να με βοηθησουν σε τιποτα . σας παρακαλω αν μπορει καποιος να με βοηθησει με καποιο τροπο . δεν ξερω που αλλου να απευθυνθω,

Κανεις δε μπορει να σε βοηθησει...
Μονο εσυ μπορεις να βοηθησεις τον εαυτο σου...
Αν δεν παιζει να τα ξαναβρειτε...
Ψαξου αλλου...
Θα σε βοηθησει να ξεχαστεις λιγουλακι και να ξεχασεις αρκετα ;)

κλεινω 5 μηνες σε χαλια ψυχολογικη κατασταση , δεν ξερω για ποσο θα αντεξω ακομα .

Γιατι χωρισατε?

Quote:

---

Originally Posted by braveheart

κλεινω 5 μηνες σε χαλια ψυχολογικη κατασταση , δεν ξερω για ποσο θα αντεξω ακομα .

---

Τότε τι περιμένεις; Ψυχολόγο και αν χρειαστεί και κάνα φάρμακο.
Το ίδιο έπαθε και η μάνα μου όταν πέθανε ο πατέρας της. Έπεσε τόσο πολύ που έκλαιγε
χωρίς λόγο και τέτοια. Ε αφού πήρε φάρμακο για κάποιους μήνες, μετά ισορρόπησε και
είναι ξανά αυτή που ήτανε. Κρίμα είναι να χαλιέσαι αν η κατάθλιψη σου δεν έχει γονιδιακή
ρίζα.

Κατ'αρχάς ηρέμησε. Είναι κάτι που θα περάσει. Απευθύνσου άμεσα σε κάποιον ειδικό διότι εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση το σώμα σου θα αντιδράσει και θα πάθεις κατάθλιψη. Mην το καθυστερείς καθόλου

Eισαι μικρος ακομα για αυτα, πρεπει να την ξεχασεις οντως 1ο, βρες αλλη 2ο
3ο θα περασει ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος σε τετια, 4ον η ζωη ειναι δυσκολη εχει πολυ χειροτερα πραματα για να εγκλωβιζεσε σ αυτο το μικροπραμα
ακολουθα τη ζωη σ, με φιλους και κοιτα να περασεις τη σχολη με διαβασματα...
φιλικα

Αν αισθάνεσαι πως δεν την παλεύεις μόνο σου να πας σε ψυχολόγο. Θα σε βοηθήσει. Καλό θα ήταν να προσπαθήσεις να ξεκινήσεις και γυμναστήριο ή να ξεκινήσεις κάποια πολεμική τέχνη ή να μπεις σε κάποια ομάδα θα σε βοηθήσει σε πολλά επίπεδα...

Αυτό που λές για ύπνο και διάθεση..καλύτερα πάνε σε γιατρό, κάνε θεραπεία και θα περάσουν όλα! Αν παλι θέλεις πάνε σε ψυχολογο αλλα..εσυ ξέρεις σε τι κατάσταση είσαι. Συνήθως όταν δε λειτουργούμε ειμαστε δλδ τόσο χάλια που δε μπορούμε να ανταποκριθούμε στην εργασία μας πχ τότε θέλεις αγωγή, αν πάλι μπορείς να είσαι λειτουργικός κι απλά είσαι down το παλεύεις με ψυχολόγο ή όπως σου λέει και το κλειδι σκέψης ποιό πάνω με γυμναστική, δραστηριότητες κτλ για να ξεκολλησει το μυαλό απο αυτό που σε απασχολεί. Πάντος να ξέρεις όλοι όσοι έουν κατάθλιψη δεν αντέχουν να ζούν το παράγει η ασθένεια αυτό. Δεν είναι επειδη χώρισες, είναι επειδη έπαθες κατάθλιψη κι αυτή η @@@@ αρρώστια το φέρνει. Πάνε κάνε αγωγή καλύτερα και αγάπα τον εαυτό σου. Επειδή αργούν τα αποτελέσματα των φαρμάκων ξεκινα και θα σου φανέι παρελθόν όλο αυτό που περνάς

Το οτι χωρισες με την κοπελα σου σιγουρα επαιξε καταλυτικο ρολο στην πορεια της διαθεσης σου.. απο την αλλη 5 χρονια ειναι πολλα ρε συ για να συνεχιζεις να εισαι χαλια.. μην αφηνεις τον εαυτο σ σε παρακαλω.. κανε κατι, ζητα μια βοηθεια, προσπαθησε να βγεις απο το σπιτι εστω κ με το ζορι, μιλα με εναν φιλο, κατι ωστε να μν βουλιαξεις κι αλλο..

Πήγαινε σε ένα ψυχολόγο, στον οποίο θα μπορέσεις να πεις ότι θέλεις να βγάλεις από μέσα σου και εκείνος/η θα σε βοηθήσει μέσα από την συζήτηση αφού θα πρόκειται για απαντήσεις βασισμένες στην λογική και τροποποιημένες στα δικά σου προβλήματα. Ίσως χρειαστεί να πάρεις και κάποια χάπια για να νιώσεις καλύτερα και να περάσεις πιο ελαφριά αυτήν την κατάσταση που ζεις. Πάντως μην το αφήνεις, είναι κρίμα να περνάει ο καιρός και να βρίσκεσαι σε τέτοια ψυχολογία, χρειάζεσαι βοήθεια ειδικού και σιγά σιγά με τον καιρό θα δεις και εσύ ότι θα τα ξεπερνάς τα προβλήματα σου και ίσως γνωρίσεις κάτι καινούριο! Υπομονή, το κάθετι θέλει τον ειδικό του!

Υπομονη πρεπει να κάνεις!!!!!Προσπαθησε να κανεις πραγματα που σε γεμίζουν και σε ευχαριστουν θα σε βοηθησει να ξεφυγεις!!Μην μενεις κλεισμενος σε ενα σπίτι μαζι με τις σκεψεις σου γιατι αυτό επιδεινώνει την κατάσταση!!!!Ο χρόνος τα γιατρευει όλα!!!!Και αν πάλι δεις οτι δεν βγάζει πουθενά απευθύνσου σε εναν ειδικό θα σε βοηθήσει πολύ!!!
Σκεψου και αυτό: "οτι καποιοι ανθρωποι φευγουν απο την ζωης μας για να μεινουν αλλοι που θα το αξίζουν πραγματικα"!!!!!

Αυτοκτονία επειδή σε παράτησε μια γκόμενα ρε μεγάλε;Δηλαδή όλη σου η ύπαρξη από ένα νιμού εξαρτάται;

Πού να μεγαλώσεις κιόλας 19χρονε,να τρέχεις απο'δω κι απο'κει,να ψάχνεις για δουλειά,να πληρώνεις χαράτσια κλπ κλπ.Εκεί να δεις τα πραγματικά προβλήματα.Εκτός βέβαια εαν σου τα πληρώνουν κι εσένα άλλοι μέχρι τα 40.

Άντε με το κάθε βουτυρόπαιδο...