ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ

καλησπερα σας!σε αυτο το θεμα θα ηθελα να μιλησω γ κατι που με απασχολει τωρα αλλα κ γενικοτερα,γ κατι π τ κουβαλαω χρονια τωρα.Παντα οι σχεσεις των γονιων μου ηταν οι χειροτερες.Και δεν αναφερομαι μονο σε επιπεδο συννενοησης αλλα γενικα...Ισως λογω της μεγαλης διαφορας ηλικιας τους και του απολυτου χαρακτηρα π εχει,ο καθενας.Δεν εχω μιλησει σε κανενα γ αυτο τ θεμα,ουτε καν στους φιλους μου,αλλα εχω φτασει στ ορια μου.Καθε μερα λοιπον,εδω κ 25 χρονια π ειναι μαζι τσακωνονται συνεχεια..βια πασης φυσεως.λεκτικη,σωματικη μερικες φορες.ομως ολα αυτα εχουν αντικτυπο κ σ εμενα π ειμαι μολις 17 χρονων ομως εχω βαρεθει αυτο το καταθλιπτικο κλιμα μεσα στ σπιτι μ..η μαμα μ δ θελει διαζυγιο γ να μπορει να πληρωνει τ φροντηστιρια μ μεχρι να δωσω πανελλ αλλα δεν τ αντεχω αλλο αυτο..πειτε μ τ να κανω?το εχω συζητησει μαζι τους αλλα τιποτα..υπαρχει κατι π μπορω να κανω απο μερους μου?Ευχαριστω εκ των προτερων.

ρε ψυχή εσύ τί να κανεις; το μόνο που μπορω να σου πω είναι να κανεις
υπομονή έναν ******** χρονο, για να ηρεμλησει το κεφάλι σου
αυτα ειναι όμως μονο λόγια, διότι αυτή η κατασταση σε επηρεάζει
φαντάζομαι δε μπορείς να συγκεντρωθείς στο διάβασμα, όταν είσαι
έξω με φίλους το μυαλό σου πετάει αλλού. οι γονείς σου θα έπρεπε
να πάρουν τα χαμπαρια τους και να σκεφτούν εσένα, δεν τους φταις σε τίποτα.
έχεις κάποιον φίλο ώστε να του εμπιστευθεις τα οσα νιώθεις;

μου ειχε τυχει και εμενα κατι παρομοιο αλλα οχι τοσο πολυ...εισαι σε δυσκολη θεση...

υπομονη και δυναμη... για ενα χρονο ακομα.. και μετα οταν θα αναλαβεις πληρως τη ζωη σου ισως να μπορεσεις να τους βοηθησεις και εσυ..

παιδια σας ευχαριστω ολους..ομως δεν μπορω αλλη υπομονη δεν μπορω αλλο.να προσθεσω σε ολα τ αλλα τν παθητικη ζηλεια τ πατερα μ προς τν μητερα μ π κανει ακομα πιο δυσκολα τ πραγματα.

Και εμενα οι γονεις καπως ειναι αλλα με καποιες διαφορες απο τους δικους σου. Το κακο ειναι πως παντα φορτωνουν τα παιδια με τα δικα τους προβληματα στον γαμο τους και γινεται ενα ψυχοψορο θεμα. Υπομονη μονο μπορω να σου πω να κανεις.

Γιατι δε χωριζει η μανα σου? Δε νομιζω οτι ειναι για τα λεφτα του φροντιστηριου. Αυτα ειναι δικαιολογιες. 20 χρονια καθεται εκει να κακοπερναει? Ας ειμαστε σοβαροι. Σε καθε περιοχη υπαρχει κοινωνικο φροντιστηριο. Να πας εκει. Ειναι αλλοι οι λογοι που δε χωριζει. Εσυ αυτο που πρεπει να κανεις, ειναι να απενοχοποιηθεις γιατι οταν καποιος εχει ναυαγησει και του πετας το σωσιβιο, πρεπει να θελει να το πιασει για να σωθει. Μπορει ομως να μη θελει να σωθει,ας φαινεται παραξενο. Κοιτα να περασεις σε καμμια στρατιωτικη σχολη να χεις το κεφαλι σου ησυχο. Τωρα αν η μανα σου εχει τους δικους της λογους εσυ τι αλλο να κανεις? Να φθαρεις εσυ? Αφου δε θελει να φυγει.

Συμφωνώ με τον κεράσι, (εκτός της στρατιωτικής σχολής φυσικά :Ρ).
Είσαι πολύ μικρός ακόμη για να καταλάβεις και να συνειδητοποιήσεις πως αν ήθελε η μητέρα σου να φύγει, θα έφευγε.
Δυστυχώς δεν μπορείς να αλλάξεις και πολλά σε μια τέτοια κατάσταση πέρα από τον εαυτό σου και τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι όλα όσα συμβαίνουν.
Είναι δυο ενήλικοι άνθρωποι άξιοι των επιλογών τους και συ πρέπει να μένεις μόνο στο πως συμπεριφέρονται σε σένα μέχρι να ανοίξεις τα φτερά σου και να φύγεις από αυτή την ψυχοφθόρα κατάσταση :)

Blue_Butterfly εσυ το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να φροντισεις να απομακρυνθεις απο το σπιτι .
Ριξ το στο διαβασμα ωστε να περασεις σε μια σχολη της αρεσκειας σου , καλυτερα σε αλλη πολη , και να μεινεις σε φοιτητικη εστια αν τα οικονομικα δεν επιτρεπουν να νοικιασεις σπιτι. Επισης να προσπαθησεις να βρεις αμεσως δουλεια.
Οι γονεις σου θα πρεπει να λυσουν τα προβληματα τους μονοι τους.
Πανελληνιες δινεις φετος ή του χρονου ?

Κανόνας και νόμος : μην ανακατεύεσαι ποτέ στις σχέσεις και στα κρεβάτια των άλλων, ακόμη και αν αυτοί είναι οι γονείς σου. Μην πάρεις θέση και μην εκφράσεις καμία γνώμη για την σχέση τους. Απλά μια ωραία μέρα που όλα θα είναι ήρεμα θα πας και στους δύο και θα τους πεις πως κουράστηκες απο τους καβγάδες και την φασαρία και πως χρειάζεσαι ησυχία για τις πανελλήνιες και ένα όσο το δυνατόν πιο ήρεμο οικογενειακό κλίμα. να τους πεις πως για λίγο καιρό ας είναι πρώτα και πάνω απο όλα γονείς και μετά σύντροφοι.
Αν δεν αντέχουν τόσο ο ένας τον άλλον ας χωρίσουν αλλά χωρίς φασαρίες και χωρίς να ξεχάσουν πως επέλεξαν να σε φέρουν στον κόσμο και είσαι ευθύνη τους. Είναι γονείς και πρέπει να σου λύνουν τα προβλήματα και όχι να σου τα δημιουργούν. Μην κάνεις συζήτηση απλά κάνε ανακοίνωση του τι νιώθεις και αποχώρησε διακριτικά λέγοντας πως τους αγαπάς και τους δύο και θέλεις να τους βλέπεις ευτυχισμένους είτε μαζί είτε χώρια.. αν και μετά απο αυτό μαλώσουν και αρχίσουν να ρίχνουν ευθύνες ο ένας στον άλλον δυστυχώς είναι τόσο εγωιστές και οι δύο που δεν είναι σε θέση να δουν και εσένα... Θα κάνεις υπομονή και με το καλό να περάσεις στην σχολή σου και απο μακριά και αγαπημένοι !!!