Τελος με τις κρισεις πανικου

Καλημερα σε ολους,
ειμαι νεο μελος στη σελιδα αυτη αν και την εχv\ω επισκεφτει απειρες φορες σε στιγμες απελπισιας οταν βιωνα κρισεις πανικου,αγοραφοβια κοινωνικης φοβιας και ηπιας καταθλιψης.Δεν εχω μιλησει ΠΟΤΕ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ για αυτα τα προβληματα γιατι ντρεπομουν και φοβομουν οτι θα ερθει η ταμπελα της "τρελης". Ειμαι πολυ υπερηφανο ατομο και κατι τετοιο θα με τελειωνε οποτε αποφασισα να το κρατησω για μενα.Τα συμπτωματα γνωστα σε ολους τους συμπασχοντες..τρεμουλο,ταχ� �καρδιες,εφιδρωση κτλ κτλ... Εναν ολοκληρο χειμωνα δεν εβγαινα απο το σπιτι.Το να παω με τα ποδια καπου ηταν αδυνατο (κι αν παθω κριση;κι αν με δουν;κι αν δεν μπορω να γυρισω σπιτι;).Για να παω 3 χιλιομετρα με το αμαξι ηταν ενας εφιαλτης,ποσο μαλλον μαζι με καποιον αλλον αυτο με αγχωνε διπλα γιατι φοβομουν οτι θα παθω την κριση και θα το μαθουν ολοι.Οποτε αποξενωθηκα απο ολους.Ασε το οτι οποτε χτυπουσε το κινητο με πιανανε ταχυκαρδιες με τις γελοιες σκεψεις οτι κατι θα παθω και θα θελω να το κλεισω :p οτι να ναι...Για εναν ολοκληρο χειμωνα λοιπον εμεινα στο σπιτι.Δεν ειχα ορεξη για ΤΙΠΟΤΑ ,ξυπνουσα κι απλως περιμενα να ξανακοιμηθω..Αυτο με ειχε διαλυσει καθως κι απο τη φυση μου ειμαι πολυ κοινωνικο ατομο κι εξωστρεφης. Λοιπον, τωρα παμε στο πως ηρθε το τελος. Να σημειωσω εδω οτι ΠΟΤΕ δεν πηρα χαπια ουτε επισκεφτηκα καποιον ειδικο.Διαβασα ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ αρθρα για το θεμα και εμπειριες ανθρωπων.

ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ
ΘΡΕΦΕΙΣ ΤΟ ΦΟΒΟ ΣΟΥ ΜΕ ΦΟΒΟ

Πηρα την αποφαση μια μερα να το αντιμετωπισω κι οτι ειναι να γινει ας γινει.Απλως ειπα θα παραδωθω θα αφεθω στον φοβο κι οπου με βγαλει.Οσα πανε κι οσα δεν πανε .Δεν αντεχα αλλο αυτη τη ζωη.Ξεκινησα με το να πηγαινω για τρεξιμο στην κοντινοτερη παραλια για 30 λεπτα.Πιεσα τον εαυτο μου κι ελεγα θα περπατησεις εδω κι αν παθεις κατι τι να κανουμε ετσι ειναι η ζωη καποιος θα σε βρει.Αυτο κρατησε για ενα μηνα.Ηδη απο την πρωτη εβδομαδα ειδα σημαντικη μειωση στο αγχος.Οποτε χρησιμοποιησα την ιδια μεθοδο οταν μου προτεινε καποιος να παμε καπου πηγαινα κι ελεγα στον πανικο αντε ελα να τελειωνουμε,τελειωσε με ,ξεφτιλυσε με κανε με οτι θες βαρεθηκα τα παραταω!ειμαι δικη σου!Και καπως ετσι φιλοι μου το θεριο το δικο μου αποφασισε να με αφησει στην ησυχια μου..Οι κρισεις εχουν τελειωσει εδω κι ενα χρονο.Τα θυμαμαι και μου φαινονται γελοια!Σημερα μπαινω σε λεωφορεια,σε κεντρα διασκεδασης,σε πολυχωρους και παω παντου!Ειναι μακραν οτι χειροτερο μπορει να βιωσει καποιος αλλα παιδια να ξερετε οτι μπορειτε να το νικησετε και να ζησετε ομορφα και ελευθερα!Απλως αφεθητε στον φοβο,περαστε μεσα απο αυτον και θα δειτε οτι τελικα δεν υπαρχει τιποτα..Καλη δυναμη!Ευχομαι να λυτρωθειτε ολοι οσοι το παλευετε ακομα.Ειλικρινα.Συγνωμη για το μακροσκελη ποστ μου ελπιζω να σας εδωσα λιγο κουραγιο παρα ταυτα.

Quote:

---

Originally Posted by believe

Καλημερα σε ολους,
ειμαι νεο μελος στη σελιδα αυτη αν και την εχv\ω επισκεφτει απειρες φορες σε στιγμες απελπισιας οταν βιωνα κρισεις πανικου,αγοραφοβια κοινωνικης φοβιας και ηπιας καταθλιψης. Δεν εχω μιλησει ΠΟΤΕ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ για αυτα τα προβληματα γιατι ντρεπομουν και φοβομουν οτι θα ερθει η ταμπελα της "τρελης". Ειμαι πολυ υπερηφανο ατομο και κατι τετοιο θα με τελειωνε οποτε αποφασισα να το κρατησω για μενα.Τ α συμπτωματα γνωστα σε ολους τους συμπασχοντες..τρεμουλο, ταχυκαρδιες, εφιδρωση κτλ κτλ... Εναν ολοκληρο χειμωνα δεν εβγαινα απο το σπιτι. Το να παω με τα ποδια καπου ηταν αδυνατο ( κι αν παθω κριση;κι αν με δουν;κι αν δεν μπορω να γυρισω σπιτι;). Για να παω 3 χιλιομετρα με το αμαξι ηταν ενας εφιαλτης, ποσο μαλλον μαζι με καποιον αλλον αυτο με αγχωνε διπλα γιατι φοβομουν οτι θα παθω την κριση και θα το μαθουν ολοι. Οποτε αποξενωθηκα απο ολους.Ασε το οτι οποτε χτυπουσε το κινητο με πιανανε ταχυκαρδιες με τις γελοιες σκεψεις οτι κατι θα παθω και θα θελω να το κλεισω :p οτι να ναι... Για εναν ολοκληρο χειμωνα λοιπον εμεινα στο σπιτι. Δεν ειχα ορεξη για ΤΙΠΟΤΑ ,ξυπνουσα κι απλως περιμενα να ξανακοιμηθω.. Αυτο με ειχε διαλυσει καθως κι απο τη φυση μου ειμαι πολυ κοινωνικο ατομο κι εξωστρεφης. Λοιπον, τωρα παμε στο πως ηρθε το τελος. Να σημειωσω εδω οτι ΠΟΤΕ δεν πηρα χαπια ουτε επισκεφτηκα καποιον ειδικο. Διαβασα ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ αρθρα για το θεμα και εμπειριες ανθρωπων.

ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ
ΘΡΕΦΕΙΣ ΤΟ ΦΟΒΟ ΣΟΥ ΜΕ ΦΟΒΟ

Πηρα την αποφαση μια μερα να το αντιμετωπισω κι οτι ειναι να γινει ας γινει. Απλως ειπα θα παραδωθω θα αφεθω στον φοβο κι οπου με βγαλει. Οσα πανε κι οσα δεν πανε .Δεν αντεχα αλλο αυτη τη ζωη. Ξεκινησα με το να πηγαινω για τρεξιμο στην κοντινοτερη παραλια για 30 λεπτα. Πιεσα τον εαυτο μου κι ελεγα θα περπατησεις εδω κι αν παθεις κατι τι να κανουμε ετσι ειναι η ζωη καποιος θα σε βρει. Αυτο κρατησε για ενα μηνα. Ηδη απο την πρωτη εβδομαδα ειδα σημαντικη μειωση στο αγχος. Οποτε χρησιμοποιησα την ιδια μεθοδο οταν μου προτεινε καποιος να παμε καπου πηγαινα κι ελεγα στον πανικο αντε ελα να τελειωνουμε, τελειωσε με , ξεφτιλυσε με κανε με οτι θες βαρεθηκα τα παραταω! ειμαι δικη σου! Και καπως ετσι φιλοι μου το θεριο το δικο μου αποφασισε να με αφησει στην ησυχια μου.. Οι κρισεις εχουν τελειωσει εδω κι ενα χρονο. Τα θυμαμαι και μου φαινονται γελοια! Σημερα μπαινω σε λεωφορεια, σε κεντρα διασκεδασης, σε πολυχωρους και παω παντου! Ειναι μακραν οτι χειροτερο μπορει να βιωσει καποιος αλλα παιδια να ξερετε οτι μπορειτε να το νικησετε και να ζησετε ομορφα και ελευθερα! Απλως αφεθητε στον φοβο, περαστε μεσα απο αυτον και θα δειτε οτι τελικα δεν υπαρχει τιποτα.. Καλη δυναμη! Ευχομαι να λυτρωθειτε ολοι οσοι το παλευετε ακομα. Ειλικρινα. Συγνωμη για το μακροσκελη ποστ μου ελπιζω να σας εδωσα λιγο κουραγιο παρα ταυτα.

---

Σου το εφτιαξα λιγακι γτ το εκοβε επειδη θελει να βαζεις κενα αναμεσα σε προτασεις κ αναμεσα στα κομματα κ τις τελειες!

Κατα τ' αλλα μπραβο ρε συ που τα καταφερες! Ετσι τετοια ευχαριστα να διαβαζουμε!! Πιστευω δινεις ενα μηνυμα αισιοδοξιας σε πολλους που θα το διαβασουν! Ολα να σου πηγαινουν καλα! :)

Μπράβο σου ...Είσαι η απόδειξη πως η δύναμη υπάρχει μέσα μας αρκεί να την ανακαλύψουμε!!!! http://tokleidi.wordpress.com/2013/03/27/krisi-panikou/

Μπράβο και απο μένα ειλικρινά. Θα το κρατήσω να το διαβάζω για όσο καιρό παλευω και γω με την αγοραφοβία μου.

Σε ευχαριστώ Lacrymosa!! Δεν είχα ίδεα για τα κένα, θα το έχω υπόψιν! :D

Quote:

---

Originally Posted by Κλειδί Σκέψης

Μπράβο σου ...Είσαι η απόδειξη πως η δύναμη υπάρχει μέσα μας αρκεί να την ανακαλύψουμε!!!! http://tokleidi.wordpress.com/2013/03/27/krisi-panikou/

---

Αυτό ακριβώς! Είναι κρίμα να χάνουμε το χρόνο μας στους φαύλους κύκλους πανικού και άγχους!!! Η ζωή είναι τόσο όμορφη και άξιζει σε όλους να τη ζούμε δημιουργικά και ποιοτικά!

Quote:

---

Originally Posted by shifter

Μπράβο και απο μένα ειλικρινά. Θα το κρατήσω να το διαβάζω για όσο καιρό παλευω και γω με την αγοραφοβία μου.

---

Ν ασκέφτεσαι όμορφα πράγματα! Κάπου είχα διαβάσει πως η ψυχή μας ειναι ένας κήπος με ομορφα λουλούδια αλλά και αγκάθια... Έχουμε κι ένα λάστιχο με νερό, όπου το στρέφουμε και ποτίζουμε εκεί ανθίζει κιόλας! Μην απελπίζεσαι στιγμή καλό μου! Ξέρω πόσο άσχημα αισθάνεσαι αλλά είμαι σίγουρη πως μια μέρα θα τα καταφέρεις!

Περνάω ακριβώς τα ίδια και αυτη τη στιγμη εχω ξυπνησει με μια κριση πανικου τι να πω μπραβο σου που το ξεπερασες.......

γεια σου beleve πραγματικα χερομαι που το ξεπερασες αυτο το προβλημα που ειχες, οπως και εγω και καποιοι αλοι εδω μεσα, πραγματικα με παρα πολυ προσπαθεια. Αλλα θελω να σε ρωτησω κατι μετανιωνεις γιαυτο που περασες? μετανιωνεις για το ποσο δυνατη σε εκανε η αυτη η αρωστια ακομα και απο παρα πολους ανθρωπους που δεν εχουν τετοιου ειδους προβληματα ('' φυσιολογικους''). Η απλα θα ειθελες να μην σου ειχε συμβει καν? Το λεω αυτο γτ κατι προβληματα σαν κι αυτα σε ξυπνανε πολυ σαν ανθρωπο και επιδει μεσα απο αυτη την φαση που περνας γνωριζεις καλητερα τον ευτο σου και συγουρα και του αλλους ανθρωπους! Οποτε στην ουσια γινεσαι καλητερος ανθρωπος, ας πουμε και απο τους φυσιολογικους! Το λεω αυτο γιατι εγω αυτο πηρα απο ολη αυτην την φαση που περασα εγω προσωπικα! εσυ τι αποψη εχεις πανω σε αυτο??πως βλεπεις το προβλημα που περασες?

"ετσι φιλοι μου το θεριο το δικο μου αποφασισε να με αφησει στην ησυχια μου.."

Τι ωραία που το εκφράζεις! Μου θυμίζει την "τίγρη" των χαϊνηδων. Τελικά άμα θέλουμε να απαλαχτούμε από την τίγρη πρέπει να την αφήσουμε να μας κατασπαράξει και όχι να την πολεμούμε.

Quote:

---

Originally Posted by thanos01

γεια σου beleve πραγματικα χερομαι που το ξεπερασες αυτο το προβλημα που ειχες, οπως και εγω και καποιοι αλοι εδω μεσα, πραγματικα με παρα πολυ προσπαθεια. Αλλα θελω να σε ρωτησω κατι μετανιωνεις γιαυτο που περασες? μετανιωνεις για το ποσο δυνατη σε εκανε η αυτη η αρωστια ακομα και απο παρα πολους ανθρωπους που δεν εχουν τετοιου ειδους προβληματα ('' φυσιολογικους''). Η απλα θα ειθελες να μην σου ειχε συμβει καν? Το λεω αυτο γτ κατι προβληματα σαν κι αυτα σε ξυπνανε πολυ σαν ανθρωπο και επιδει μεσα απο αυτη την φαση που περνας γνωριζεις καλητερα τον ευτο σου και συγουρα και του αλλους ανθρωπους! Οποτε στην ουσια γινεσαι καλητερος ανθρωπος, ας πουμε και απο τους φυσιολογικους! Το λεω αυτο γιατι εγω αυτο πηρα απο ολη αυτην την φαση που περασα εγω προσωπικα! εσυ τι αποψη εχεις πανω σε αυτο??πως βλεπεις το προβλημα που περασες?

---

Στην αρχή καταριόμουν την τύχη μου!!! :D Όπως όλοι φαντάζομαι! Πίστευα ότι ήμουν ένα αδύναμο άτομο που το έβαλε κάτω γιατί δεν ήταν άξιο να παλέψει τους δαίμονές του! Σήμερα αισθάνομαι τυχερή ( όσο παράξενο κι αν ακούγεται ) που βίωσα έναν τέτοιο μαρτύριο! Έμαθα τις αντοχές μου, τα όρια μου, τις δυνάμεις που κρύβει ο άνθρωπος μέσα του! Μέσα από αυτόν τον "Γολγοθά" κατάλαβα τι έχει νόημα τελικά στη ζωή. Κατάφερα να συγχωρώ και να πηγαίνω παρακάτω! Να μην απαιτώ από τους άλλους όσα δεν μπορούν και να σέβομαι τον εαυτό μου. Γλυκά μου παιδιά δείτε το σαν ένα δώρο! Αυτό είναι! Θα σας μάθει πολλά! Θα σας βγάλει πιο δυνατούς! Τα πιο δύσκολα είναι και τα πιο όμορφα! Να το θυμάστε! Εμένα με ταλαιπώρησε γύρω στα 2 χρόνια, αλλά ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ έντονο! ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 9 ΜΗΝΕΣ! Και την Δευτέρα κλείνω εισητίρια για Γερμανία! :D Μην χάνεται το κουράγιο και την πίστη στις δυνάμεις σας!!!

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

"ετσι φιλοι μου το θεριο το δικο μου αποφασισε να με αφησει στην ησυχια μου.."

Τι ωραία που το εκφράζεις! Μου θυμίζει την "τίγρη" των χαϊνηδων. Τελικά άμα θέλουμε να απαλαχτούμε από την τίγρη πρέπει να την αφήσουμε να μας κατασπαράξει και όχι να την πολεμούμε.

---

Ακριβώς!!! Αφέσου στην αγκάλια του απάλα και νιώσε μέσα σου ότι παραδίνεσαι! Μιλησέ του! "Έλα πάρε με λοιπόν! Κάνε με ότι θες! Νικησες! " ! Και τότε στο ορκίζομαι θα δεις πως τίποτα δεν υπάρχει κανένα θεριό και καμία τίγρης! Μονάχα εσύ!

Quote:

---

Originally Posted by antilalo

Περνάω ακριβώς τα ίδια και αυτη τη στιγμη εχω ξυπνησει με μια κριση πανικου τι να πω μπραβο σου που το ξεπερασες.......

---

Περάστικά σου! (Γιατί περαστικό είναι είμαι σίγουρη! Ασχέτως πόσο θα κρατήσει! Κάποια στιγμή θα φύγει! ) Θα πάρεις το δώρο σου απο αυτό το προβλημα και θα συνεχισεις πιο δυνατός! Καλή δύναμη!

Γεια σου believe και απο μενα! Παθαινα ακριβως τα ιδια με σενα πριν 9 μηνες. Πηγα 4 με 5 φορες σε ψυχολογο! Απλα θελω να μου εξηγησεις τι ΑΛΛΑΞΕ ξαφνικα απο 2 χρονια παλης με τις κρισεις πανικου και αν γινεται να εισαι λιγο πιο λεπτομερης. Εμενα 1 μηνας συνεχισμενων κρισεων ηταν αρκετος να μου διαλυσει την ζωη. Απλα το μονο που εχει μεινει σαν απομηναρι και δεν μπορω να βρω λυση ειναι η αποπραγματοποιηση που νιωθω σχεδον στα περισσοτερα πραγματα(ετσι νομιζω δηλαδη,οτι λεγεται αποπραγματοποιηση). Ειναι αυτο που με κανει να μην νιωθω ελευθερος και οπως λενε οι περισσοτεροι δεν ειμαι ο εαυτος μου!! Την ημερα δεν την μπορω καθολου. Την νυχτα ειμαι πιο καλα. Ωστοσο τρωω περισσοτερο απο τους πρωτους μηνες. Το παλευω μονος μου βλεπεις χωρις χαπια. Επισης οδηγαω και παω σε μερη διασκεδασης αλλα παλι δεν νιωθω ελευθερος!! Εσυ το ειχες αυτο? Το οτι δηλαδη να τα παρατηρεις ολα περιεργα και να εισαι καλυτερα την νυχτα παρα την ημερα? Ειχες δηλαδη πχ θολη οραση,χαμηλη συγκεντρωση και πιο ασθενη μνημη? Και αν ναι πως ενιωθες οτι σου φευγουν τα συμπτωματα. Μια και εξω η σιγα σιγα? Εμενα πχ με ενοχλει το φως και ολα τα βλεπω περιεργα απο τοτε που παθαινα τις κρισεις! Πλεον δεν παθαινω εφιδρωσεις,ταχυπαλμιες. Μονο ζαλαδα λιγο και αποπραγματοποιηση(ετσι το λεω εγω)και αυτο μου προκαλει την χαλια καθημερινοτητα. Ωστοσο εχω κανει καποια βηματα.Αλλα οχι το τεραστιο ΒΗΜΑ για να νιωσω ξανα χαρουμενος και ελευθερος.Απλως δωσε μου πληροφοριες αν εχεις την καλοσυνη(που την εχεις) για το διαστημα που σου πηρε να νιωσεις ξανα ελευθερη και χαρουμενη.Εγω δουλευα και παραιτηθηκα.Νομιζω οτι δεν θα μπορεσω ξανα να εργαστω. Ουτε να παω διακοπες το καλοκαιρι η ενα μακρινο ταξιδι οπως εσυ! Νιωθω συνεχεια οτι αυτο που βλεπω ειναι μη-πραγματικο σε σχεση με αυτο που εβλεπα παλια πριν με πιασουν οι κρισεις! Το ενιωθες αυτο?? Θα αρχισω το τρεξιμο και γω και οτι γινει. Μου εδωσες μεγαλη ελπιδα σε ευχαριστω.