Άγχος, αϋπνία και Xanax

Καλημέρα και καλώς σας βρήκα.. Παρακολουθώ καιρό το φόρουμ και βλέπω ότι υπάρχει μια χρήσιμη επικοινωνία!
Εδώ και περίπου ένα μήνα λόγω έντονου άγχους, έχω ένα θέμα με τον ύπνο μου. Ο ψυχολόγος που επισκέπτομαι μίλησε με γνωστή του ψυχίατρο, η οποία και μου έγραψε Xanax, με σκοπό εντελώς προσωρινά και με πολύ προσεγμένη χρήση να βοηθηθώ, με σκοπό να ξεκουραστώ και λίγο, καθώς η αϋπνία είχε αρχίσει να με εξαντλεί.. Μου είπε να πάρω μισό χαπάκι των 0.5 όταν ένιωθα έντονο άγχος. Πήρα το βράδυ της Παρασκευής και χτες το βράδυ, αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να κοιμηθώ 4 και 3 ώρες αντίστοιχα. Η μόνη διαφορά ότι δεν ένιωθα τόσο πολύ (σχεδόν καθόλου) έντονα σωματικά συμπτώματα του άγχους, όπως ταχυπαλμία και βάρος στο στήθος.. Ίσως και ότι η εξάντληση το άλλο πρωί έμοιαζε πιο υποφερτή, αλλά υποτίθεται σκοπός είναι να αυξήσω λίγο τις ώρες του ύπνου μου (καθώς ο μ.ο. αυτόν τον τελευταίο μήνα έπεσε απότομα στις 3-4 ώρες από τις 7-8), πράγμα που δεν έγινε. Άλλοι που έχετε χρησιμοποιήσει Xanax τι εμπειρία είχατε;; Μήπως τελικά ''είναι πάντα κυρίως μέσα στο μυαλό όλα'';; όπως είδα να γράφουν κάποια σε άλλα topics;;

αμα εισαι κ ξεκουραστη παιζει ρολο κουρασου λιγο κ θα πεσεισ κατω

Τσινι το αγχος, που σου εφερε και την αυπνοια, γιατι το εχεις? Τι εχει παει στραβα? Σου συμβαινει κατι?

Δεν είναι και απλό να το περιγράψω.. Γενικά έχω μεγαλώσει μάλλον με το άγχος, που το βρίσκω μπροστά μου παντού.. Είμαι 25, τέλειωσα πριν ένα χρόνο τη σχολή μου και τώρα κάνω πρακτική άσκηση. Τα φοιτητικά μου χρόνια δεν τα απόλαυσα καν, ήμουν άτομο πολύ κλειστό και είχα απομονωθεί αρκετά και από το 3ο έτος ακόμα της φοίτησης βρέθηκα με έντονο άγχος για τα πάντα (προσωπικά θέματα, αλλά και μαθήματα), ενώ πέρασα κι ένα διάστημα ενός έτους περίπου, που ο ψυχολόγος- τον οποίο πολύ αργότερα επισκέφθηκα, χαρακτήρισε ως καταθλιπτικό ακούγοντας τις περιγραφές μου. Φίλους είχα πάντα ελάχιστους, κοπέλα δεν είχα ποτέ και πλέον με την άσκηση που κάνω (σε δικηγορικό γραφείο) νιώθω την καθημερινότητά μου να στενεύει ακόμα περισσότερο.. Ενώ παράλληλα και η ίδια η δουλειά - σαν αντικείμενο - δε μου φαίνεται σχεδόν καθόλου ελκυστική.. Όπως καταλαβαίνετε, είναι κάπως πολλά που με απασχολούν (κοινωνικά και επαγγελματικά μαζί).. Παρότι έχω περάσει πάρα πολλή πίεση εδώ και 7 χρόνια με όλα αυτά η διαταραχή του ύπνου είναι κάτι καινούργιο, που νιώθω να κάνει τη ζωή μου ποιοτικά πολύ χειρότερη, αν και με τη βοήθεια του ψυχολόγου μου έχω νιώσει να κάνω κάποιες - μικρές έστω - αλλαγές προς το καλύτερο συνολικά στη ζωή μου και στον τρόπο που σκέπτομαι

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Τσινι το αγχος, που σου εφερε και την αυπνοια, γιατι το εχεις? Τι εχει παει στραβα? Σου συμβαινει κατι?

---

Tsini αυτο που γραφει το kerasi ειναι η ουσια. Και αυτο να αρχισεις να ψαχνεις με τον ψυχολογο σου. Σε αυτο το σταδιο ειμαι κι εγω. Να ζητησεις να αρχισει να σε μαθαινει τεχνικες χαλαρωσης εμενα απο οτι βλεπω εχουν αρχισει να με βοηθανε.
Απο την αλλη ως "χρηστης" ζαναξ κι εγω καταλαβαινω οτι στο δωσανε για να πατησεις λιγο στα ποδια σου να μειωθει το αγχος ωστε απο κει και περα να αναλαβει να σε βοηθησει ο ψυχολογος. Λιγη υπομονη και επιμονη.
Αν κρινω απο εμενα που ξυπνουσα 5,6 φορες την νυχτα (κοιμομουν μια ωρα ξυπνουσα μετα παλι μια ωρα παλι ξυπνουσα κτλ) τωρα κοιμαμαι 3 ωρες συνεχως και πιο βαθια και ξυπναω 2,3 φορες και λιγοτερο αγχωμενος.
Η ουσια ειναι οτι αμα στραβωσει ο υπνος μετα στραβωνουν πολλα (διαθεση διατροφη σωματικες δυναμεις κτλ)

Κατά βάση εκεί κινούμαστε με τον ψυχολόγο. Θεωρώ ότι η πρακτική άσκηση που ξεκίνησα - υπό συνθήκες όχι ιδιαίτερα καλές μάλιστα - είναι που έφερε ένα φούντωμα του άγχους - ξεκίνησα μόλις πριν 2 μήνες - και πιο πολύ σε αυτό εστιάζουμε.. Αλλά είναι και άλλα διάφορα.. Η απορία μου οπότε είχε κυρίως να κάνει με την αποτελεσματικότητα του χαπιού αυτή καθαυτή και πώς την έχουν διαπιστώσει (ή δεν την έχουν) και άλλοι στο φόρουμ..
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

Θα σου πω και για την αγωγη, να σε ρωτησω ομως λιγα ακομη, οταν λες οτι στο 3ο ετος βρεθηκες με πολυ αγχος για προσωπικα θεματα και μαθηματα τι εννοεις? Για τα μαθηματα το καταλαβαινω. Τα προσωπικα θεματα ποια ειναι που σε αγχωναν? Και γιατι η πρακτικη σε φουντωσε? Τι σου παει στραβα εκει?

Είχα βρεθεί απομονωμένος.. το πρώτο εξάμηνο είχα παρέα που έβγαινα συχνά, αλλά πολύ γρήγορα ξέκοψα. Αργότερα ακολουθούσα ένα φίλο μου από το Λύκειο, που είχε περάσει στην ίδια σχολή, με δικές του παρέες που όμως δεν κολλούσα καθόλου. Απλά είχα βασιστεί πάνω σε αυτόν τον παλιότερα κολλητό φίλο, αλλά ήταν μάταιο.. αυτός έκανε πια μια τελείως διαφορετκή ζωή, που δε με εξέφραζε καθόλου. Γενικά ήμουνα πάντα δύσκολος στις παρέες και κυρίως είχα έναν αυστηρό τρόπο να κρίνω τους άλλους (αυτό το κατάλοιπο γονεϊκών αντιλήψεων δουλέψαμε πιο πολύ με τον ψυχολόγο κι εκεί έχω κατορθώσει να δω μικρές αλλαγές). Επομένως κάπου σ' εκείνη τη φάση απογοητεύτηκα, δε διεκδίκησα νέες παρέες, ούτε επανασύνδεση με τις παλιές και έμεινα πολύ μόνος. Έτσι ήρθε και η καταθλιπτική περίοδος και ένα μακρύ διάστημα χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο και το ενδιαφέρον. Κατανόηση δεν υπήρχε ιδιαίτερη από την οικογένεια, τα πράγματα έτσι ήταν πιο ζόρικα.. Αντίθετα, βλέποντάς με κάπως νωθρό και με τη σχολή το ίδιο διάστημα, με φόρτωναν με δυσανάλογα πολλή πίεση στο θέμα των μαθηματων (''να διαβάζεις, να τελειώνεις γρήγορα, τι σε απασχολούν τα υπόλοιπα, τα υπόλοιπα θα ερθουν κ.τ.λ.)
Τώρα με την άσκηση, που το ωράριό της είναι αρκετά μεγάλο, νιώθω εν γένει να μην έχω τόσο χρόνο για άλλα πράγματα (το θέμα αυτό με άγχωνε ήδη πριν ξεκινήσω). Και το θεμα είναι ότι πρόκειται για πράγματα που μου έχουν λείψει. Επίσης η επικεφαλής του γραφείου δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου τύχει, αλλά και σε δεύτρο επίπεδο σκέφτομαι μήπως η Νομική είναι κάτι που δεν θέλω κατά βάθος και πέφτουν πάλι πολλά μαζί... Γενικά νιώθω την καμερινότητά μου φτωχή, οι φιλικές επαφές είναι λίγες και πολλές φορές ούτε αυτές δεν κατορθώνουν να με χαλαρώσουν, π.χ. το Σ/Κ ή και τα 3ήμερα που μας πέρασαν. Για να μη μιλήσω για ερωτικά θέματα, όπου υπάρχει απλά ένα μεγάλο μηδενικό...

Quote:

---

Originally Posted by tsini

Δεν είναι και απλό να το περιγράψω.. Γενικά έχω μεγαλώσει μάλλον με το άγχος, που το βρίσκω μπροστά μου παντού.. Είμαι 25, τέλειωσα πριν ένα χρόνο τη σχολή μου και τώρα κάνω πρακτική άσκηση. Τα φοιτητικά μου χρόνια δεν τα απόλαυσα καν, ήμουν άτομο πολύ κλειστό και είχα απομονωθεί αρκετά και από το 3ο έτος ακόμα της φοίτησης βρέθηκα με έντονο άγχος για τα πάντα (προσωπικά θέματα, αλλά και μαθήματα), ενώ πέρασα κι ένα διάστημα ενός έτους περίπου, που ο ψυχολόγος- τον οποίο πολύ αργότερα επισκέφθηκα, χαρακτήρισε ως καταθλιπτικό ακούγοντας τις περιγραφές μου. Φίλους είχα πάντα ελάχιστους, κοπέλα δεν είχα ποτέ και πλέον με την άσκηση που κάνω (σε δικηγορικό γραφείο) νιώθω την καθημερινότητά μου να στενεύει ακόμα περισσότερο.. Ενώ παράλληλα και η ίδια η δουλειά - σαν αντικείμενο - δε μου φαίνεται σχεδόν καθόλου ελκυστική.. Όπως καταλαβαίνετε, είναι κάπως πολλά που με απασχολούν (κοινωνικά και επαγγελματικά μαζί).. Παρότι έχω περάσει πάρα πολλή πίεση εδώ και 7 χρόνια με όλα αυτά η διαταραχή του ύπνου είναι κάτι καινούργιο, που νιώθω να κάνει τη ζωή μου ποιοτικά πολύ χειρότερη, αν και με τη βοήθεια του ψυχολόγου μου έχω νιώσει να κάνω κάποιες - μικρές έστω - αλλαγές προς το καλύτερο συνολικά στη ζωή μου και στον τρόπο που σκέπτομαι

---

1ον μου θυμιζεις σε πολλα πραγματα τον εαυτο μου
2ον Παρα πολυ καλα κανεις και το ψαχνεις εγω εφτασα στα 45 μου για να το ψαξω. Οσο πιο νωρις τοσο πιο καλα.
3ον Η διαταραχη του υπνου που αναφερεις δεν ειναι κατι καινουριο ειναι κατι το "αναμενομενο". Το υποσυνηδειτο σου, ο αλλος σου εαυτος, που λεει και η ψυχολογος μου βρεισκει τροπους (και καλα κανει) και σου ...βαραει καμπανακια. Σου λεει "φιλε μου κατι δεν κανεις καλα" και ετσι οπως το πας θα βρεθουμε σε κανενα "γκρεμο". Το θεμα ειναι να καταλαβεις αυτο που θελει να σου πει. Το πως γινεται προς το παρον ουτε εγω το ξερω αλλα με την βοηθεια του ψυχολογου μου θα βρω τον δρομο.
4ον. Το ΕΓΩ, οχι με την εγωιστικη εννοια αλλα με την εννοια του εαυτου μας ειναι πολυ μεγαλο πραγμα τελικα. Το Εγω σου ο Εαυτος σου πρεπει να ειναι και να αισθανεται καλα ειναι η προτεραιοτητα σου και η υποχρεωση σου. Ολοι και ολα τα αλλα ειναι μηδαμινα και στο κατω κατω να πανε να γ...ηθουν.
5ον Τα γραφω σε σενα για να τα ακουω εγω:D

Φίλε Tsini, σε καταλαβαίνω και σε νιώθω. Αυτο με τη συγκεκριμένη σχολή το έζησα, έχεις απόλυτο δίκιο. Όπως και με την άσκηση. Αλλο λούκι, με τον κέρβερο/αφεντικό, λίγα λεφτά, τρελή δουλειά και να τρέχεις σαν τον παλαβό...Σε αυτό το θέμα, αν δεν σε καλύπτει το γραφείο τώρα, ή βρίσκεις ένα άλλο με νορμάλ αφεντικό και ωράριο ή κάνεις ένα μεταπτυχιακό και εικονική άσκηση. Μπορείς να δηλώσεις για άσκηση για κανένα 6μηνο και σε ευρωπαϊκά όργανα, να φύγεις λίγο έξω να αλλάξεις παραστάσεις. Γενικά το ψάχνεις και εστίασε στο τί θα κάνεις μετά ή προς τα πού θα κατευθυνθείς.
Τώρα για το φιλικό κομμάτι επίσης σε καταλαβαίνω απόλυτα. Νομίζω ότι ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει!
Για το Xanax, είναι σχετικά μικρή δόση, θα σε χαλαρώσει.
Αν θέλεις να ανταλλάξουμε απόψεις για τα επαγγελματικά μας, θα χαρώ να βοηθήσω! Μη διστάσεις να στείλεις μήνυμα!

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Φίλε Tsini, σε καταλαβαίνω και σε νιώθω. Αυτο με τη συγκεκριμένη σχολή το έζησα, έχεις απόλυτο δίκιο. Όπως και με την άσκηση. Αλλο λούκι, με τον κέρβερο/αφεντικό, λίγα λεφτά, τρελή δουλειά και να τρέχεις σαν τον παλαβό...Σε αυτό το θέμα, αν δεν σε καλύπτει το γραφείο τώρα, ή βρίσκεις ένα άλλο με νορμάλ αφεντικό και ωράριο ή κάνεις ένα μεταπτυχιακό και εικονική άσκηση. Μπορείς να δηλώσεις για άσκηση για κανένα 6μηνο και σε ευρωπαϊκά όργανα, να φύγεις λίγο έξω να αλλάξεις παραστάσεις. Γενικά το ψάχνεις και εστίασε στο τί θα κάνεις μετά ή προς τα πού θα κατευθυνθείς.
Τώρα για το φιλικό κομμάτι επίσης σε καταλαβαίνω απόλυτα. Νομίζω ότι ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει!
Για το Xanax, είναι σχετικά μικρή δόση, θα σε χαλαρώσει.
Αν θέλεις να ανταλλάξουμε απόψεις για τα επαγγελματικά μας, θα χαρώ να βοηθήσω! Μη διστάσεις να στείλεις μήνυμα!

---

Ευχαριστώ για την απάντηση Lena! Τα απογεύματα που έχω χρόνο θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε μερικά p.m. Πολύ ευχαρίστως!

τα xanax είναι αποτελεσματικά και θα σε βοηθήσουν. Βέβαια μπορείς να δεις και πιο φυσικές λύσεις Βαλεριάνα ή και φάρμακα ομοιοπαθητικής. Εδώ υπάρχουν κάποιες συμβουλές για τον ύπνο που θα σε βοηθήσουν http://tokleidi.wordpress.com/2013/0...D%CF%81%CE%B1/
Να αλλάξεις παραστάσεις, να ξεκινήσεις ένα νέο χόμπι για να γνωρίσεις νέους ανθρώπους κ νέες παρέες , να αρχίσεις γυμναστήριο θα σε βοηθήσει και στον ύπνο αλλά και στην κοινωνικοποίηση.

Το ζαναξ ειναι καλο φαρμακο και θα σε ηρεμησει, αλλα πρεπει να αλλαξεις λιγο κι εσυ το σκεπτικο σου, απο μονο του δεν ειναι the magic pill :p εχω παρει ζαναξ σε διαφορες δοσολογιες, αλλα θελει προσοχη διοτι προκαλει εξαρτηση.. κατα τ αλλα θα συμφωνησω με αυτα που σου γραψαν τα παιδια.. θελει και λιγο δραστηριοποιηση απο μερους σου, και πρακτικες αλλαγες στην καθημερινοτητα για να δεις διαφορα.. :)

Mε τις αυπνιες ξερει κανεις τι γινεται?δεν θελω υπναγωγα γτ ειναι εθιστικα.2 μηνες τωρα κανω 3 ωρες να κοιμηθω,καθε μια ωρα ξυπνω και μπορει να μη με ξαναπαρει ο υπνος,πανω απο 4 ωρες στο συνολο δεν κοιμαμαι κ ο υπνος ειναι τοσο ελαφρυς σαν να ειμαι ξυπνια.βλεπω συνεχεια ονειρα.αυτο μου ξεκινησε 20 μερες μετα τη γεννα.παιρνω zanax με μισο remeron των 30 mg αλλα τπτ.φευγει μονη της καποια στιγμη η αυπνια??

Quote:

---

Originally Posted by Μαρια87@

Mε τις αυπνιες ξερει κανεις τι γινεται?δεν θελω υπναγωγα γτ ειναι εθιστικα.2 μηνες τωρα κανω 3 ωρες να κοιμηθω,καθε μια ωρα ξυπνω και μπορει να μη με ξαναπαρει ο υπνος,πανω απο 4 ωρες στο συνολο δεν κοιμαμαι κ ο υπνος ειναι τοσο ελαφρυς σαν να ειμαι ξυπνια.βλεπω συνεχεια ονειρα.αυτο μου ξεκινησε 20 μερες μετα τη γεννα.παιρνω zanax με μισο remeron των 30 mg αλλα τπτ.φευγει μονη της καποια στιγμη η αυπνια??

---

μαρακι καλησπέρα, ποσος καιρος ειναι απο τοτε που γεννησες? (να σου ζησει το αγγελουδι σου)