Printable View
Καλησπέρα,
πρόσφατα είχα πάει σε μια δουλειά, δεν μου άρεσε και έφυγα.Από τότε σκέφτομαι καθημερινά τρόπους για να αυτοκτονήσω
μιάς και δεν νιώθω ευτυχισμένη.Απλά περνάνε οι μέρες.Και όλους γύρω μου τους νιώθω λές και είναι ένα τοίχος που δεν μπορώ να μιλήσω.Μένω μόνη μου στην Αθήνα και η καθημερινότητα μου δεν μου αρέσει και τόσο.Λεφτά λίγα, φίλοι ελάχιστοι εώς καθόλου.Απλά βαρετά και βασανιστικά μαζί.Τι να κάνω?
Μαλισταααα.....
Παραβλεπω τον τιτλο και επικεντρωνομαι στα εξης...
Γιατι το γεγονος οτι δεν σου αρεσε μια δουλεια και εφυγες, σε εχει ριξει τοσο ψυχολογικα? Ηταν πχ μια δουλεια την οποια ηθελες πολυ, την φανταζοσουν καπως και τελικα διαπιστωσες οτι δεν ηταν αυτο π ειχες στο μυαλο σου??
Οταν λες φιλοι ελαχιστοι, τι εννοεις? Κοινωνικοποιεισαι καθολου προκειμενου να γνωρισεις νεα ατομα και παρεες? Συμμετεχεις σε δραστηριοτητες?? Αμα καθεσαι ολη μερα σπιτι πως θα ρθουν οι φιλοι, θα πεσουν απο το τζακι??
Αγορι εχεις?? Οι γονεις σου?? Σε στηριζουν?? Ποσο εισαι??
26 είμαι αλλά γράφω αλλά ταυτόχρονα δεν θέλω να ακούσω και κανέναν γιατί ξέρω τί θα μου πούνε.Τζάκι δεν έχω για να πέσουν απο εκεί.Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Βρε μεταφορικα το ειπα μην το παιρνεις τοις μετρητοις! Εννοω οτι για να γνωρισεις καινουργια ατομα πρεπει να βγεις απο το σπιτι, να συμμετεχεις σε δραστηριοτητες, να κοινωνικοποιηθεις με λιγα λογια!! Αφου ξερεις τι θα σου πουνε τοτε γιατι δεν θες να ακουσεις κανεναν?? Αφου λες οτι τα ξερεις! :p Φασκεις και αντιφασκεις λιγουλακι!! :p
εισαι πολυ νεα για να σκεφτεσαι ετσι... εγω λεω να βγεις λιγο εξω να κανεις μερικες γνωριμιες να γνωρισεις και κανενα τυπο να ξεβαρεθεις εγω στη θεση σου θα εβγενα εξω και θα προσπαθουσα να γνωρισω οτι βρω αλλα δε ξερω αυτο αν ειναι καλη συμβουλη ετσι:D
εχω παρομοιο προβλημα οχι μονο λογο εργασιας αλλα γενικοτερα σκατενιας ζωης. δεν υπαρχει μερα που να μη σκεφτω την αυτοκτονια, ομως συχνα προτιμω να μη το εκφραζω για να μη καταντω μιζερος και φοβιζω τους αλλους. οταν αρχισεις να περνας καλα και σκεφτεσαι λιγοτερο, θα σου φυγει. μεχρι τοτε παλεψε το.
Βασικά δεν ξέρω τι μου φταίει.Άσε που τα περισσότερα πράγματα μου φαίνεται σα να τα κάνω ψυχαναγκαστικά.Δεν ξέρω που θα πάει αυτό και επίσης έχω τάσεις φυγής.Απλά να φύγω να πάω κάπου, αλλά που?
Κοπελα μου ηρεμησε ειναι το χειροτερο πραγμα που θα μπορουσες να σκεφτεις πραγματικα!Πιθανον βρισκεσαι σε αρχες καταθλιψης κ ειναι απολυτη αναγκη να μιλησεις στους δικους σου κ σε καποιον πνευματικο η κ ειδικο,Πρεπει να βρεις περισσοτερους ανθρωπους στην ζωη σου κ καποιο αγορι κ μετα θα αλλαξουνε ολα προς το καλυτερο,προσπαθησε να βγαινεις ακομα κ να μην σου αρεσει για να γνωρισεις κοσμο,Οσον αφορα την δουλεια δεν πειραζει οταν αποκτησεις περισσοτερη αυτογνωσια τι σου αρεσει θα καταλαβεις
καλά τα λές, αλλά όλη η μέρα μου είναι μια μαλακία.Τπτ άλλο, μια μαλακία.Quote:
Originally Posted by μυσπ
Κοιτα σε πιστευω αλλα στο χερι σου ειναι να το αλλαξεις!Πρεπει οπωσδηποτε να απευθυνθεις σε ειδικο εφοσον ειναι αυτο το πραγμα στο νου σου,Παντα υπαρχει κ το χειροτερο στην ζωη,Για δες εμενα παραδειγμα ειμαι στην ηλικια σου περιπου,Η σχολικη μου ζωη ηταν ενα δραμα ημουν εντελως στο περιθωριο μετα οταν περασα στο πανεπιστημιο κ εκανα ορισμενες πραγματικες φιλες κ περνουσα τελεια κ πηρα ανασα κ καπακι πεθαινει ο πατερας μου μετα κακοποιηθηκα απο ενα θειο μου που εκμεταλλευτηκε το πενθος μας κ επειδη ακομα δεν βρηκα θαρρος να το πω στους δικους μου επαθα χρονια καταθλιψη μετα οι φιλες μου πηρανε πτυχιο φυγανε κ εμεινα ολομοναχη παλι ομως επειτα γνωρισα το αγορι μου κ ολα καλα επειδη θελουμε παντρευτουμε οικογενεια κανουμε,Ειμαι επειδη γνωρισα το αγορι μου κ πηγαινω κ σε ειδικο αρκετα καλυτερα απο την καταθλιψη,Εσυ τι επαθες απο ολα αυτα?Μακαρι να ειχα ζησει μονο τα δικα σου προβληματα,προσθεου δεν υποτιμω το προβλημα σου ισα που εχεις αναγκη απο βοηθεια κ πρεπει να απευθυνθεις σε καποιον,Επισης το καταλληλο αγορι μπορει να τα κανει ολα οπως θελεις!
φυσικα και θα ειναι ολη η μερα σου μια μαλακια, αμα δε κανεις κατι καινουργιο να σου φτιαξει τη διαθεση. φορα ενα χαμογελο εστω και ψευτικο, κι επισκεψου τους φιλους σου, στη πορεια πιθανον να νιωσεις καλυτερα. ή τολμα και κανε μια νεα γνωριμια, εσυ σαν κοπελα θα εχεις περισσοτερες ευκαιριες σιγουρα. οσον αφορα τις τασεις φυγης, οταν βρεις παρεα κι αν υπαρχουν λεφτα, μπορεις να κανονισεις να πατε ταξιδακι. δεν ειναι τοσο δυσκολο, η ορεξη σου λειπει μονο, και τρωγωντας συνηθως ερχεται.
mariafil σου εχω στειλει dm.
καλωσηρθεσ στον κοσμο τησ απαλεψιασ οσο πιο πολυ παραμενεισ σε αυτον τον κοσμο δυναμωνεισ κ αδυνατιζεισ ψυχολογικα ταυτοχρονα μη στεναχωριεσαι δεν ειναι τιποτα τωρα με την κριση καμια δεκαρια χρονακια ειναι θα περασουν οι υπολοιποι τι νομιζεισ ετσι ζουμε συνηθιζεται αυτο αρκει να μην πεσεισ σε καταθλιψη που κι αυτο να γινει θα περασι καποτε οποτε μην αγχωνεσαι το να σκεφτεσαι αυτοκτονιεσ επειδη δε σου καθονται τα πραγματα κακομαθημενια ειναι να το ξερεισ μια χαρα εισαι φιλικαQuote:
Originally Posted by mariafil
για κοιταξτε λιγο αυτο μηπως σας ενδιαφερει ......... http://bit.ly/Eisodima
Συνονόματη και εγώ μια από τα ίδια όπως είδες αλλά λέω μπας και φτιάξουν τα πράγματα???Μπας!!Δεν το βλέπω και πολύ θετικά το πράγμα βέβαια!!