Εκει που το παπαρι μου ηταν η αλυγιστος πετρα, σαν το φημησμενο ντοκυμαντερ, τετοια ηταν η χαρη του, ηρθε η ρισπεριδονη και μου τσακισε το λαγνειο πλεγμα οπως ελεγαν οι αρχαιοι Ελληνες, το σημαντικοτερο στον ανθρωπο.
Ενας γνωστος ελεγε, οταν παψει το μουνι να ασκει γοητεια πανω σου, τοτε γινεσαι ατρωτος!.
Ελα μου ντε τωρα που θα ρθει το καλοκαιρακι και θα γινεται παρελαση, εμεις θα κοιταμε με βλεμμα αποσβωλομενο ανικανοι απο τη μεση και κατω!.
Για να μην πολυλογω ολη η ουσια και ολη η ζωη για ενα νιμου γινεται, και δεν μιλω για πορνοκαταστασεις(αν κι αυτες μες στο προγραμμα ειναι, εξιταρουν αν μη τι αλλο) μιλω για αγνα συναισθηματα, για ερωτα που σε συνεπαιρνει κι αλλαζει ολο σου το ειναι, ψυχη, μυαλο και σωμα!.
Αυτα, τι αλλο?....ναι ξεχασα..παω να παρω το χαπακι μου και καληνυχτα...αυριο ξημερωνει μια καλυτερη μερα!..
